Ohh.. ik vind dit zo moeilijk.. Ik snap mn eigen kind niet... hij is dingen maar ik snap het niet.. Dan wil hij bijv. opgepakt worden. Ik pak hem dan, dan begint ie al te mekkeren en wijst hij naar dingen. Dus ik loop met hem daarnaar toe, dan wijst ie naar beneden, zet ik hem neer en dan is het weer hommeles. En als hij dus iets wil, wat dus niet gebeurt dan, begint ie met zn hoofd tegen dingen aan te stoten.Is het de grond, of is het de tafel. Maakt allemaal niks uit. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik vind het verdomde moeilijk.. Iemand tips?
Heel normaal hoor! Uit die frustratie leren ze ook weer om dingen te benoemen en beter te duiden. Maar het is wel heel vervelend. Het kan helpen om dingen veel te benoemen. Dus wil je dat blokje, wil je de foto zien etc...
gewoon blijven vragen en met hem meepraten. Hij wil je vast wat duidelijk maken maar weet nog niet goed hoe. Zoek anders eens gebaren voor kinderen op. Dat kunnen ze gebruiken voor ondersteuning bij praten/dingen duidelijk maken.
met m begrijpen weet ik ook niet wat je daar aan kan doen .. maar als hij met zijn hoofd op de grond gaat bonken zou ik dat negeren ... mijn dochter deed dat pas ook een tijd , gewoon als ze boos was of haar zin niet kreeg , heb hier toen ook advies gevraagd en dat was negeren . ik ben gewoon letterkijk over haar heen gestapt. met een paar dagen was t al over
Het is tot op zekere hoogte wel herkenbaar. Dan staat hij aan mijn been te trekken omdat hij opgetild wil worden. Dan heb ik hem vast en begint hij zich weer los te wurmen. Het is echt frustratie omdat ze iets willen duidelijk maken en niet kunnen duidelijk maken. Het komt vanzelf wel hoor. Meer dan de helft van de tijd weet ik ook niet wat hij wil. Dus ik gok maar wat en noem van alles op en dan is het goed. Wat vaak ook helpt, is even samen zitten met een boekje en dingen benoemen of samen een puzzel maken. Dan is hij afgeleid, krijgt hij aandacht en wordt uitgedaagd tot nieuwe dingen leren. Succes!
Wel een klein beetje herkenbaar alleen hier is het verschil dat ik wel een beetje begrijp wat hij bedoelt omdat hij dingen duidelijk aanwijst en die die zegt. Probeer je er niet te druk om te maken. Ons zoontje kan ook met zijn hoofd bonken maar dan als hij bijv. zijn zin niet krijgt. Leuk is dat zeker niet. Toevallig pas op het cb geweest en zij zeiden gewoon negeren.
ik snap mijn kind ook niet hoor.. hij zegt constant die.. maar wat hij bedoeld geen idee op het kdv wees hij het aan maar thuis ho-maar...
herkenbaar, dit is het 'ik wil alles en tegelijk niks' momentje. ik bracht hem inderdaad ook steeds naar de plek waar hij heen wilde, maar dat heb ik nu wel afgeleerd. word beetje gek van dat heen en weer geloop en gesjouw met hem. gevolg: drama huil buien. Hier dus een echte 'Drama Queen' in huis zodra hij iets niet mag of niet lukt