hoi iedereen, ik zou graag ervaringen willen delen.. 26 april ben ik gecuretteerd omdat ik een missed abortoin had. ik ben toen 11weken zwanger geweest, maar het vruchtje bleek al te zijn overleden bij 6weken, ik heb helemaal geen last gehad van kwaaltjes.. wonder bij wonder ben ik direct zwanger geworden, ik meen dat ik mijn ovulatie 5mei had, dus dan zou ik nu 7weken zijn. Echter voel ik nu weer helemaal niets!!! ik wil zo graag kots misselijk zijn, nu heb ik niet het gevoel zwanger te zijn en dat maakt me onzeker omdat ik helemaal niet voel wat er gebeurd in mijn lichaam. 22juni heb ik de echo ik ben erg bang en houd nu al rekening met een dood vruchtje.... ik wil zo graag gelukkig zijn, ik hou wel hoop ,maar blijf wel vergelijken met de eerste keer. op internet lees ik dat je toch wel erg geluk moet hebben als je helemaal geen kwaaltjes hebt...en dat veel vrouwen die wel hebben maar heel verschillend zijn... of ik herken ze niet, of ik heb ze gewoon niet wat me erg onzeker en angstig maakt.. herkennen mensen dit, ik hoop het... groetjes
Hoi Utrecht, ik zit hier met hetzelfde probleem. In jan een MK, daarna 1 keer ongesteld en nu weer zwanger. Ik kan niet zeggen dat ik kan genieten. Posi-testen zeggen me heel weinig en ik had in jan. meer symptomen dat dat ik nu heb. Ik had vrijdag een posi-test en meteen gebeld en 20 juni mag ik al voor een echo. Maar dat heeft ook te maken dat mijn cyclus zo onregelmatig is. Als ik wat op de echo zie, ga ik er denk een beetje in geloven.
Hoi Utrecht, Wat erg van je miskraam. Maar wat fijn dat je nu weer zwanger bent. Ik kan niet zeggen dat ik helemaal klachtenvrij ben geweest, maar ik ben ook niet misselijk oid geweest. Wel wat minder eetlust, moeier en veel meerdorst bijvoorbeeld. Maar echte kwalen?! Neehoor. En het gaat tot nu toe hartstikke goed met de baby! Dus probeer je, hoe moeilijk ook, geen zorgen te maken. Krijg je een vroege echo?
Utrecht, ik hoop dat ik je een beetje kan geruststellen. Mijn HA dacht dat ik een miskraam had gehad maar dat was dus helemaal geen waar. Ik was ook zooo enorm ongerust omdat ik geen kwaaltjes had. Heb ik trouwens de eerste drie maand ook niet gehad. Ondertussen is ons beebje wel nog altijd gezond en goed aan het groeien. Ik had (en heb) het soms ook wel moeilijk om te geloven. Ik had geen kwaaltjes, ben nog niet verdikt, heb nog geen buikje... Ik leefde de eerste drie maanden van echo naar echo( ik kreeg er wat meer omdat ik zo ongerust was door de foute diagnose van de HA). Nu ben ik al iets meer gerust maar genieten, dat blijft moeilijk! Maar je hoort het meid, alles is gewoon oké hoor. Veel succes met je zwangerschap!
Wat ontzettend naar voor je dat je een MA hebt gehad! Wat betreft niet misselijk zijn, dit zegt niets over of je zwangerschap goed gaat of niet. Ik ben ook niet misselijk en voor zover ik weet, gaat alles helemaal goed met de kleine Ik herken wel dat het heel onwerkelijk kan zijn als je niets voelt. Als ik niet beter zou weten, zou ik ook niet zeggen dat ik zwanger ben. Sterkte de komende weken meid, die zullen toch spannend voor je zijn denk ik. Ik wens je een heel voorspoedige zwangerschap!
Dat probleem ken ik heb ik nu ook last van. Vervelend van je miskraam maar fijn dat je weer zo snel zwanger mag zijn. Ik heb al een kindje van bijna 3 en toen ik zwanger was van hem was ik meteen ziek, braken enzo lag met 8 weken aan de sondevoeding. En nu nergens last van, kan natuurlijk nog komen maar bij toby was ik nu al goed ziek. Ik heb alleen meer dorst, wat ongiekrampen en wat meer duizelig maar verder niets. Dit maakt me zo onzeker en zo bang dat ik nog echt niet kan genieten.
Ik zat ongeveer in dezelfde situatie als jij, alleen had ik geen MA maar een hele vroege miskraam. Toen ik weer zwanger werd had ik helemaal geen last van kwaaltjes en maakte me ook ontzettend zorgen. Soms werd ik 's nachts wakker met buikpijn en dacht ik "dit was het dan". Ik kon me echt niet voorstellen dat het klopte, ook al las ik wel dat er meer vrouwen waren die helemaal nergens last van hadden. Toen we de eerste echo kregen (met 10 weken) was ik er dus bijna van overtuigd dat het mis zou zijn. Maar het was niet mis, en inmiddels ben ik 22 weken zwanger. Het kan dus echt, niks voelen, niks merken! Maar ik weet dus hoe moeilijk het is om op die echo te moeten wachten, echt verschrikkelijk. Sterkte ermee, ik hoop dat onze verhalen je iets minder onzeker maken.
bedankt voor jullie reacties, het is prettig om zulke verhalen te horen... ik heb 22 juni de echo, en ben echt de dagen aan het aftellen!!! en inderdaad het blijft voor nu moeilijk genieten, ik denk dat het ook een beetje zelf bescherming is voor als het wel foute boel is... eerst het hartje horen kloppen geef mij meer zekerheid.. ik ben benieuwd!!
Hoi Utrecht! Wat naar van je MA. Ik heb afgelopen januari ook een MA gehad.. En inmiddels bijna 14 w opnieuw zwanger. Tijdens de eerste zwangerschap was ik werkelijk kotsmisselijk. Deze keer dacht ik bij 7 w ook was ik maar misselijk etc. dan weet ik tenminste dat het ok zit.. En toen vanaf 8 w overgeven, tot op de dag van vandaag. Elke zwangerschap is anders! Snap je onzekerheid heel goed hoor. Het komt vast goed bij de echo, houd moed en probeer toch een beetje te genieten..
hoi maartt, bedankt voor je lieve reactie, het is ook waar wat je zegt .iedere zwangerschap is anders. Alleen is het nu weer net zo als mijn eerste zwangerschap en had liever gehad dat er verschil in zat zodat ik weet dat mijn lichaam ergens mee bezig is....nu weet ik niets en moet ik de echo afwachten.. maar inderdaad ik hou hoop!! en hou jullie op de hoogte... nog 10 dagen ...hahahaha voor jou trouwens gefeliciteerd met je zwangerschap!!! hoop dat je in latere stadium dan wat minder misselijk wordt!! groetjes
Hoi Utrecht, ik begrijp je helemaal. Ik heb vorig jaar augustus een MA gehad. Ik was elke dag aan het overgeven, lekkende borsten, alles stonk, enz. Ik was dus vol vertrouwen, totdat bleek bij de eerste echo dat het mis was. Deze zwangerschap is echt totaal anders. Ik ben totaal niet misselijk geweest, ik kan tegen luchten, etc. Ik ging al huilend de eerste keer bij de VK naar binnen, omdat ik dacht dat het niet goed was. Ik was mezelf aan het beschermen, wist ook niet goed of ik wel blij mocht zijn. Maar alles is dus goed en zie mijn banner, het gaat gelukkig goed. Het heeft bij mij echt een poos geduurd voordat ik er vertrouwen in had. Ik heb vanaf 8 weken elke week een echo gehad, tot aan 13 weken. Bij elke echo was ik hartstikke zenuwachtig en had weer een paar dagen rust na een goede echo. Pas nadat ik de baby voelde bewegen kreeg ik rust. Meid, heel veel sterkte de komende tijd. Het zal heel spannend zijn, ik hoop op een goed resultaat!