Ik ben vandaag voor mezelf kleding gaan kopen. Om echt even wat te kunnen passen en kiezen ben ik alleen gegaan. Kleine had om 11.00 uur nog wat gedronken en lag lekker te slapen. Rond een uur of 5 kwam ik thuis. Bleek dat hij nog helemaal geen behoefte had gehad aan een flesje. Dus ik denk ik leg hem meteen maar even aan. Maar... hij had de appel gevonden die grote broer had laten liggen en zat lekker te knagen. Geen probleem denk ik nog, mijn melkmonster wil bijna altijd wel een paar slokjes zelfs als hij net nog wat heeft gehad. Dus die appel is zo vergeten. Dus niet. Hij geeft zonder veel problemen de appel af, maar wordt heel boos als hij mijn borst ziet en geeft alleen maar een flinke knauw. Wordt steeds bozer en is pas weer blij als hij zijn appel terugkrijgt. Hij wil dus liever een appel dan mijn melk! Waarom?? Hij wilde altijd zo graag mijn melk. Nu opeens niet. Natuurlijk is het wel goed gekomen. Hij heeft net nog lekker zijn buikje volgedronken voordat hij naar bed ging en vannacht zal hij rond 11 uur en 3 uur ook nog wel wat willen hebben, maar het is toch even schrikken. Mijn kleine manneke wordt groot. (vond het wel heel stoer trouwens hoe goed hij die appel naar binnenwerkte)
ohhh boefjes zijn het, hij wilde je natuurlijk terug pakken voor het lang bij hem weg zijn haha maar ze krijgen nu duidelijk hun voorkeuren. Soms wil zl ook niet drinken, maar als ik dan toch wat aandring opeens wel (en ook goed) rare jongens.
Zoon heeft met 10 maanden bijna 2 weken geweigerd...ik werd er echt niet goed van! Heel moeilijk dat hij mij zo afwees,niet meer samen van een voeding genieten....ik ben toch zijn mama? Het is helemaal goed gekomen gelukkig,hij is nu 2,5. Heeft alle voedingen overdag afgebouwd,wil alleen nog s'avonds,en ook die begint wat moeilijker te worden. Ik denk dat het er bijna opzit, en het gevoel is bijna net zo heftig als toen.. Het allereerste echte loslaten...moeilijk!
Mijn zoon heeft met tien maanden ook een vijfdaagse melkstaking gehouden. Hij begon al te brullen als hij mijn borst zag, maar plots wilde hij weer drinken en heeft dat tot 20 maanden volgehouden en toen was het echt op (bij mij dan). Hier had het volgens mij te maken met kiezen of tandjes die doorkwamen.
Ik heb gelukkig geen afwijzingen meer gehad. Ik zie hem voorlopig ook niet echt staken, meestal groot enthousiasme. Wel is de druk van moeten kolven er wel wat af. Als hij zo makkelijk zonder kan maak ik me niet meer zo'n zorgen.