Zijn er hier dames die ervaring hebben met ingeleid worden omdat je extreme bekkeninstabiliteit had? Ik ben nu 30 weken en ik kan echt niets meer, heb de hele dag flinke pijn en heb een bekkenband en loop op krukken en gebruik paracetamol. ik kom bijna mijn huis niet meer uit ik moet een aantal trappen af. Het vooruitzicht om nog max 12 weken zo Door te moeten is niet leuk, daarbij spelen er ook nog een aantal psychische aspecten mee waardoor dit allemaal niet echt goed is voor mn psyche.
Heb ik (helaas) ervaring in. Ik had ook een extreme vorm van bi. Liep er sinds einde 2de trimester mee. Had meerdere keren pw fysio, dat hielp wel wat gelukkig. Maar ja, ook ik was lichaamlijk en mentaal kapot. Ook al bij de 30 weken. Ik heb toen de stouten schoenen aangetrokken en t gewoon aan m'n gyn gevraagd. Niet ieder zh werkt hier aan mee (als ik t zo op het forum lees). Ik heb zelf van t ziekenhuis bv bij 35 weken een slaaptablet gekregen om weer even op kracht te komen, hielp bij mij helaas maar heel even (lees 1 dag). Ook hebben ze mij bij bijna 37 weken een nachtje in t zh gehouden zodat ik daar onder begeleiding van hun, met een spuit kon slapen. Dat hielp maar 1,5 dag. Mijn geval zeg maar, is door de artsen gezamenlijk besproken en toen ik voor de zoveelste keer met verschrikkelijke krampen en toen ook met persweeen (vals alarm) in t zh was, gaven ze mij t verlossend antwoord dat ik de dag er a ingeleid zou worden. Het was goed gekeurd. Ik heb die avond weer een avond in t zh geslapen mbv een spuit zodat ik iets meer energie voor de bevalling had. Met 37 weken is vroeg, maar ja het gebeurd. En wat ben ik blij ook dat ze me geholpen hadden. Ze hebben me ook door de bevalling moeten trekken, want ik kon echt niet meer. Gelukkig is alles goed gegaan en gaat t nu (wonder boven wonder) ook erg goed met m'n bi. Moet wel zeggen dat ik op t moment van de beslissing al 3 cm ontsluiting had en m'n bmh was volledig vertrekken. Waarschijnlijk hadden ze niet geholpen als alles nog potdicht zat. Heel erg veel succes deze weken. Ik hoop dat ze je ook zullen helpen. Vraag t na bij je gyn, niet geschoten is altijd mis. M'n duimen draaien voor je.
Gewoon vragen!! Ik word komende maandagavond ingeleid met een ballonkatheter als alles nog potdicht zit en anders de ochtend erna met een infuus als ik al wat ontsluiting heb. Nu is het wel zo dat ik flink BI heb maar daarnaast ook 3 hernia's, versleten wervels en al weken geleden met de morfine ben moeten stoppen wat het allemaal nog pijnlijker maakte Toch willen ze perse tot 38 weken wachten omdat het voor de baby beter is dus dat heb ik maar geaccepteerd maar lichamelijk en psychisch zit ik er ook helemaal doorheen! Gewoon aangeven dat je dit niet ziet zitten om zo nog maximaal 12 weken door te hobbelen en vragen of ze bereid zijn vanaf 38 weken te gaan inleiden.
Ja volgens mij wordt het wel gedaan. Het gaat er vooral om dat jij nog energie hebt om een bevalling te kunnen doen. Als je helemaal niet meer slaapt bijvoorbeeld, dan is dat een goede reden om inderdaad slaapmedicatie te geven en daarna in te leiden. Maar heel snel zullen ze het niet doen. Dat je je huis niet meer uitkomt is idd vervelend en zo wil je liever geen 3 maanden meer door, maar er zijn genoeg mama's die bedrust hebben ivm hun baby (bijv groei of te vroege weeën) en die worden helaas allemaal niet met 37 weken ingeleid omdat het sneu is dat ze hun huis niet uitkomen. Soms is het zo, hoe #$%^$## ook... Maar, zeker wel blijven aangeven, duidelijk zeggen hoe het gaat en dat je langzaam op raakt. Als je dit opeens met 37 weken roept dan gaan ze je niet spontaan een dag later inleiden.
Bedankt voor de reacties. Bij een volgende controle ga ik het inderdaad aangeven. Het is natuurlijk niet het nauwelijks meer uit huis komen...ik snap dat verplichte bedrust ook niet leuk is. Echter breng ik toch ook het meest van de tijd in bed Door. Vooral de zorg voor mn naar zoon is lastig gelukkig gaat hij al naar school maar ben gewoon zo afhankelijk van andere ook ik kan hem nauwelijks niet meer zelf halen of brengen bijvoorbeeld. slapen doe ik sowieso al slecht. Sliep tot aan mn zwangerschap al jaren met slaapMedicatie. Heb bij mn eerst ook gesmeekt om inleiden toen was ik echt helemaal op maar meer dan een nachtje in het ziekenhuis slapen zat er toen niet in. Niet dat het hielp was binnen no time weer wakker toen.
Hier in het ziekenhuis is dat geen reden om ingeleid te worden. Ik heb bij de eerste ook flinke bekkeninstabiliteit gehad (ook amper nog kunnen lopen), maar geen indicatie om ingeleid te worden. Op dat moment vond ik het vreselijk, dat lange wachten met al die pijn, maar wist dat het wel beter is was voor onze kleine meid. Uiteindelijk staat dan toch je kleintje voorop. Ik zou het in ieder geval wel proberen bespreekbaar te maken, want je hebt nog een lange weg te gaan!
Ik wel! Atlans ben met 38.5 gestript en zou anders een week later ingeleid worden. Kleine is geboren met 39.2
Hè bah, wat vervelend! Ik ben nu 36 weken zwanger en sinds 12 weken BI. Zelf heb ik gisteren de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd aan de verloskundige of dit een reden tot inleiden is. Zij vertelde mij dat je alleen word ingeleid bij een medische reden. Veel pijn, uitgeput zijn en een hoge psychische belasting zijn medische redenen. Ik ben zelf erg blij dat ik erna gevraagd heb, ik houd me zelf voor dat ik het tot 39 weken vol ga houden, al word het ontzettend afzien. Maar vind het erg fijn dat de verloskundige heeft aan gegeven dat er een "joker" achter de hand ligt.
Ik ben ingeleid ivm BI. De gyn heeft zelf voorgesteld om een ruggenprik te geven voordat de inleiding begon. Ik ben zonder pijn bevallen. Heerlijk!!
Volgens mij verschilt het beleid per zh. Ik liep wegens veel complicaties en een high risk pregnancy bij de gyn. en had behoorlijke BI (kon niet meer lopen eigenlijk), om maar niet te spreken over de mentale aspecten, na 9 maanden stress en narigheid. Desondanks was inleiden voor 40 wk niet bespreekbaar. Het ZH waar ik liep, heeft dus de regel dat inleiden voor 40 wk alleen gebeurt als de gezondheid van moeder of kind daadwerkelijk bedreigd wordt (dus zwangerschapsvergiftiging o.i.d.). Iemand die ik ken is echter, in een heel ander ZH, zonder enige medische noodzaak, ingeleid met 38 wk. Gewoon omdat ze "er klaar" mee was, en er was toevallig toch plek in het ZH, want rustig op de afdeling... Ik zou dus vooral even naar 't beleid van het ZH informeren en concreet aangeven bij de VK wat je precies zou willen. Soms helpt het al, om een "doel" te stellen (als in einddatum).