Hoi allen, Van het weekend was jamie jarig en kwam een tante met haar zoon (ondertussen 4 jaar) maar dat is echt zo'n lastig kind! constant in de weg lopen en duwen en trekken en aandacht vragen... ben je koffie aan het zetten: Wat ben je aant doen? wat ben je aant doen??? zeg je koffie zetten voor jou mama en papa... ow.. wat ben je aan het doen?? zzzzz nu vind ik dat al best vervelend maarja, das normaal bij kindjes denk ik. maar nu is hij nog echt gemeen ook! hij kan heeeel erg lief zijn en dat slaat gelijk weer om! zo komt hij jamie een kusje geven en ondertussen knijpt hij hem in zijn been en dan zie je gewoon aan zijn gezicht dat hij echt knijpt om pijn te doen! of dan wil hij jamie zijn tutje geven (van mij krijgt hij die alleen om te slapen of als hij erg moe is) zeg ik 10x nee dat hoeft niet, laat hem maar lief spelen. pakt hij toch die tut... geeft hij hem aan jamie dus ik denk laat me wat liefs zeggen want als hij geen aandacht krijgt hiervoor dan gaat hij toch weer op een andere manier aandacht zoeken! zeg ik: Goedzo L. goed gedaan... en dan geeft hij ineens jamie een kei harde duw waardoor hij kei hard op zijn hoofdje valt. tliefst heb ik dan zin om hem gewoon in de tuin te zetten zzzzz....
Tja, in mijn huis ben ik de baas en als z'n eigen moeder er dan niets aan doet, doe ik het toch echt wel! Zou hem dus lekker op de gang gezet hebben...
Dat is ook het eerste wat in mij opkomt, wat zegt zijn moeder er van? Want het is toch niet normaal dat een kindje min of meer gericht jou zoon pijn aan het doen is?
dat is het hem net. zijn moeder heeft er niets over te zeggen :S die zegt wel nee dat mag niet en dan geeft ze hem een aai over zijn bol... zo snapt het kind het toch niet? nu is dat kindje 4 jaar oud maar loopt een beetje achter. maar dan nog vind ik dat als een kind zich zo gedraagd wel gestraft mag worden. zo ook als er glazen cola op tafel staan dan gooit hij ze expres om enzo. ik zeg er wel is wat van. op een hele strenge toon: L. dat vind ik helemaal niet lief. maar zijn moeder kijkt me dan gewoon aan om te zeggen: hij luisterd toch niet... vorige keer kneep hij weer en heb hem uit kwaaigheid gewoon terug geknepen! vond het achteraf zo gemeen van me maar kon er echt niet meer tegen hihi :d mijn vriend zei net goeD!
Hahaha ja net goed Mama naar opvoedcursus?? Sommige kinderen zijn echt irritant ja.. Hoe gemeen je je ook voelt om dat over zo'n kleintje te denken
Jeetje, ik zou van zo'n kind ook kwaad worden. Kun je die moeder er niet op aan spreken dat je het niet prettig vindt hoe hij zich gedraagt en je het vervelend vindt dat zij er niets van zegt? het is wel háár kind en zij moet hem leren wat wel en niet kan. (maar dan moet ze dat wel doen natuurlijk)
ja ik laat wel eens duidelijk merken van dit kan echt niet, nu moet je hem echt straffen en dan neemt ze hem mee naar de eetkamer waar hij op een stoel moet zitten, en na 2 seconden komt hij er weer af... weer terug zitten, weer eraf. na 6x is ze het beu dat hij niet luisterd en zegt ze: oke komdan maar lekker bij ons zitten :LS
Vind je het gek dat hij niet luistert?! Tsss kind heeft door dat hij niet naar z`n moeder hoeft te luisteren, want ze zet toch niet door. Ik zou hem in mijn huis gewoon aanpakken hoor en zeker als hij mijn kind pijn doet (grrr het idee alleen al dat zo`n groot kind mijn ukkie expres pijn wil doen). Zit hij al op school? Want dan zal hij ook wel opgevoed worden door de juf!
hij gaat naar een speciale school in goes. daar heeft hij zijn goeie en slechte dagen. net als thuis.ze denken dat hij ongeveer 1 jaar achterloopt. moet ik hier rekening mee houden?? mij lijkt dat een kind van 3 - 4 zich toch ook niet zo hoort te gedragen?
Dochter is bijna 2 en weet echt wel dat ze geen kinderen pijn mag doen en expres dingen stuk mag maken. Doet ze een van beide dingen dan volgt er straf en dat weet ze ook wel. Als ik het aan zie komen is dreigen al genoeg! Jammer dat z`n moeder niet consequenter is, want dat is erg belangrijk zeker bij dit soort kinderen. Lijkt me dat z`n moeder wel wat hulp kan gebruiken bij het opvoeden van je neefje! Wordt ze niet begeleidt vanaf deze school?
neej, ze ziet daar wel hoe het wel en niet moet maar ze doet er niets mee. haar kindje is via ivf geboren en ze hebben er 13 jaar voor moeten vechten ik denk dat hem daarom zo verwennen en niet willen straffen enzo... nu het zielig is dat ze nog een kindje hebben gekregen (ook via ivf) dat kindje is nu een half jaar en heeft al regelmatig een schoen op haar hoofd gekregen of is al regelmatig met wipper en al om gegooid enzo...maarja, daar kan ik natuurlijk niets van zeggen. maar wat er met mijn zoontje gebeurd kan ik wel wat van zeggen. helaas lachen ze het maar een beetje weg en geven ze de schuld aan de achterstand... hun motto: Hij begrijpt dat toch nog niet...
Dan moet je er voor zorgen dat hij het begrijpt... Moet toch kunnen lijkt mij zo. Soms is het gewoon een beetje laksheid van de ouders die er dan geen zin in hebben
Ik denk dat een kind van 4 (met of zonder achterstand) drommels goed door heeft dat hij een ander pijn doet en zeker je eigen zusje een schoen tegen het hoofd gooien of haar met wipper en al om ver gooien... Sorry hoor maar dat tolereer je als ouders zijnde toch niet (tuurlijk het zal ongetwijfeld eens gebeuren maar dat neemt nog niet weg dat je dat maar gewoon moet pikken)? Prima dat zijn ouders zeggen: "Hij begrijpt dat toch niet..." maar als je mijn kindje expres zeer doet dan is het heel simpel. Ze (zowel ouders als kind) krijgen van mij één hele vriendelijke en rustige waarschuwing en doet hij het daarna weer dan verzoek ik ze om weg te gaan. Het is nu nog een tik .... maar het kan veel erger. Of ben ik nu wel heel hard?
O heel herkenbaar. Moeilijk is dat he? Als ouders er niks van zeggen. Heb vrienden met 2 kinderen. Die doen veel dingen wat ik echt niet vind kunnen. Moet ik daar dan wat van zeggen?!? De ouders horen hier wat van te zeggen! Ze zijn erg inconsequent en daardoor doen die "koters" gewoon wat ze willen. De ouders hebben nu al niks meer te zeggen en ze zijn 2 en 4. Ik vind het niet normaal en vind het vreselijk als ze langs komen. Als ze weg zijn, moet ik eerst even bijkomen en kan dan m'n huis opruimen. Ik heb al een keer geprobeerd dit aan te kaarten, maar volgens mij snappen ze het zelf niet. Het zijn dus geen echte vrienden meer. Jammer hoor dat het zo gaat.
Ik irriteer me ook snel aan andere kinderen behalve die van mezelf. Mijn man noemt me ook wel eens "kinderhaatster" Vooral kindjes van een jaar of 4 vind ik af en toe verschrikkelijk. Niet het kind zelf, maar het gedrag. Brrrr... dat gemene. Ik zou echt WOEST worden als een kindje Nathan expres knijpt. Zo ontzettend gemeen, bah. Ik zou je neefje er zelf op aanspreken als de ouders dit niet doen. Te belachelijk trouwens als ze het zien gebeuren, dan zou ik de ouders er óók op aanspreken.
Nou, ik zou dat ook zwaar irritant vinden. Het is natuurlijk zo dat hij geestelijk niet in orde is, maar dat is nog geen vrijbrief voor dit soort gedrag. Al denken die ouders daar blijkbaar anders over. Tja, en van die lakse ouders, sorry hoor, maar als zij er niets van zeggen, zeg ik het wel en ik wind daar dan geen doekjes om. En ik nodig ze niet meer uit. Heb ook wel eens gezegd tegen iemand dat ze niet meer hoeft te komen als ze haar kind meeneemt, want die brak mijn hele huis af en ik kon er steeds wat van zeggen. Zij zat alleen maar dom te hinneken van 'ach, hij is een beetje moe'. Ze zei dat ze het begreep, maar is nooit meer langsgekomen. Jammer dan, ik kan er niet mee zitten.
Ik irriteer me daarintegen meer aan de ouders die 'druk' zijn met andere dingen en hun kroost wel lijken te vergeten op dat moment. Laatst op een verjaardag was er ook zo'n jochie (jaar of 4) dat heel stiekum andere kindjes steeds een duw gaf, of steeds speelgoed afpakte. Heb toen even op die ouders gelet en ze waren alleen maar druk aan het praten en grote verhalen aan het ophangen en keken niet 1x naar dat jochie om. Totaal vergeten leek het wel. :x Het haalde ook mijn bloed onder de nagels vandaag... Maar het gebeurt maar al te vaak helaas.
Ik heb het bij vrienden van mij, hun oudste dochter is echt een druktemaker en een kattekop. Krijgt alles wat ze wil en luistert voor geen meter. Als ik op visite ben, zeg ik rustig tegen dat kind wat ze wel en niet mag van mij. Loopt ze te drammen bij haar moeder, dan zeg ik heel streng dat ze moet wachten omdat mama aan het praten is. En naar mij luistert ze dus wel! En ze vindt mij LIEF! Terwijl ik haar echt irritant vindt Kids hebben gewoon structuur nodig! Je moet ze de kost eens geven, ouders die hun kind niet de baas kunnen...
Toevallig ben ik gisteren nog bij familie op bezoek geweest omdat een nichtje van mij jarig was. Ze zat ook de hele tijd aan mijn dochter (aaien enzo) terwijl ze lekker bij mij lag te slapen. Moeder zei er wel wat van en ik ook maar dat kwam niet aan. Kind is 11 geworden, heeft wel een afwijkend gedrag gaat daarvoor nu ook naar speciaal onderwijs. Was blij dat ze ff achter de computer ging kon mijn dochter lekker rustig liggen. Snap wel dat ze het allemaal leuk vind enzo zo'n kleintje maar dan hoef je nog niet de hele tijd eraan te zitten als ze lekker ligt te slapen. Het was ook niet gemeen (geen pijn) ofzo zoals ze het deed maar gewoon een beetje irritant.