Ja, dat wachten worden we allemaal helemaal kierewier van Of je wacht op je NOD, Of je volgende FM, Of je volgende ongi , of je volgende IUI. Wij zijn expert in wachten. Een lange rij voor een attractie in een pretpark is er niets bij.
haha..ja precies..dat stelt dan ook niks meer voor..zag dat jij voor je 2e iui gaat. Wat is er mislukt bij eerste, of gewoon niet aangeslagen?
Gewoon niet aangeslagen. Had er ook niet veel van verwacht de eerste keer. Zag het als een soort generale repetitie. Weet nu zo'n beetje wat ik kan verwachten en ga helemaal voor de volgende poging. Hopelijk zwemmen ze dat wel de goede richting op.
Ik verwacht er ook niet veel van nu de eerste keer, maar blijf toch hopen dat ik 1 van de weinige ben waar de eerste iui meteen raak is
Hé lieve medekletsertjes @Kaboutertje: ik denk dat het een goed teken is, witverlies. Lees je op het zwangerschapsverschijnselen topic wel vaker. Je kaarsje brandt meis!!! @Dancer4fun: hopelijk een mooie FM, hij groeit gezien wat langzamer omdat het een SUPER ei wordt @Marnat: maar dat bedoelde ik ook, jouw volgende ronde met behandelingen Dus de ICSI-ronde, dat wordt JOUW ronde!!! @all: had Astridi gevraagd om voor mij te pendelen en de pendel zei dat het in april raak zou zijn Nu maar hopen dat de pendel klopt Ik blijf positief denken!!! Voor ons ALLEMAAL! Voor iedereen die wacht op een mooie buik! Dikke knuff!
Hier even ego. De ongi is dus doorgezet vanavond. En ik heb een rotavond. Eten met collega's was erg gezellig. Alleen wat later geworden dan gepland. Gingen pas laat aan tafel. Gezien in al dagen niet helemaal fit ben vond man me te laat thuis. Dus zijn bui was al slecht. En toen begon ik dus ook nog over het ziekenhuis bellen. Antwoord was dat ik zelf al had besloten dat ik door wilde. Dus het moest maar. Zei nog wil het wel overleggen, maar hoop dat je het wel snapt. Nee dus. Volgende probleem dus, want nu wil hij dan maar niet op vakantie en gewoon gaan werken. Omdat ik altijd zo labiel ben na de iui heeft het toch geen zin om weg te gaan. Wat zouden jullie doen? Of de iui doen en thuis blijven of geen iui en weggaan. Vorig jaar zomer ook al onderbroken vakantie gehad door bezoek aan gyn. Daarna bleek dus ook mijn ongi echt doorgebroken te zijn. Dus nu zit ik in twijfel wat ik moet. Want manlief heeft al weinig vrij gehad afgelopen maanden. En dan nu dus weer niet. Met zijn ouders wil hij ook niet mee, want ik zit dan mezelf in de weg en vind het erg vervelend als iedereen de hele dag vraagt of het gaat. En ja dat heb je als je in 1 huis zit. Dus voel ik me nu weer schuldig dat we helemaal niet gaan. Voorgesteld om paar dagen later te gaan. Maar nee hoor. Daarbij had manlief zijn ouders gebeld om te zeggen dat hij zijn verjaardag evt op de camping wilde vieren. (net na die vakantie), maar zijn ouders reageerde dus helemaal niet enthousiast. Het moest maar naar wat ik begreep. Dus ja, dat hielp niet mee in de bui van manlief. Waarom gaat het nou nooit eens makkelijk bij ons vraag ik me weleens af. Geeft weer een hoop onrust bij mij merk ik al. Voel me zo schuldig dan dat ik elke keer die huilbuien heb dat het niet lukt, de angst dat ik ooit kinderen krijg, dat ik jaloers ben op mensen die wel kinderen hebben of zwanger zijn. Heb manlief nog gevraagd of ik wat kan doen dat hij zijn ouders vaker ziet ofzo. Bv vaker voorstellen te gaan. Maar nee dat hoefde niet. Kan hij ook zelf zeggen. Zo weer lang egoverhaal. Begin het soms echt allemaal zat te worden. En zie het allemaal niet meer zo zitten om eerlijk te zijn. Ben zo labiel als maar kan jammer genoeg. Niet eens een knuffel ofzo van man dat ik weer ongi was geworden, alleen gemopper. Wat voel ik me dan soms alleen zeg. Dus hier maar even mijn hart gelucht. Zal morgen nog wel op jullie reageren. Ga ik maar zo weer bedje in met flinke hoofdpijn en huilbuien. Hopelijk morgen weer opgeknapt. En maar eens bedenken of ik dus deze ronde wel of niet inga. Zie graag jullie reacties tegemoet of jullie voor de iui of de vakantie kiezen.
Lief zonnetje, Hè, wat onwijs balen dat het zo heeft doorgezet. Heb je niet alleen last van je buik, maar ook de teleurstelling die je alwéér moet verwerken en dan ook nog deze perikelen erbij... En vind het heel, heel stom dat je mannetje je niet eens even vastpakt en knuffelt en zegt dat hij er nog in gelooft en je knuffelt. Want dat heb je gewoon nodig op zo'n k**moment. Ja toch? Heb je dat ook wel eens tegen hem gezegd? Dat je dat fijn zou vinden? Dat je daar behoefte aan hebt? Dat het voor jou moeilijk is, dat je in een soort van spaghaat zit: enerzijds wil je echt wel voor hem naar zijn familie gaan, maar het kost je gewoon onwijs veel energie. En jullie hoeven niet altijd samen te gaan toch? Gaat hij eens lekker bij zijn ouders op bezoek en heb jij een dagje voor jou... Want liefie, je moet ook echt wel aan jezelf denken hoor... Voor wat betreft je dilemma, ik kan het me goed voorstellen... Als ik je eerder las dan heb ik het ik idee dat de vakantie voor jou een opoffering is. Dat je het echt doet voor hem en voor de rest, maar jouw ideale vakantie is het niet... Waarom is het geen optie om een compromis te sluiten? Ik bedoel, dan doen jullie de IUI nog een keer en ga je na een paar dagen naar zijn ouders. lekker met zijn tweetjes ernaar toe rijden, onderweg een knus hotelletje of B&B doen, ga je er ontspannen naar toe en hebben jullie ook wat tijd samen. Blijven jullie daar niet al te lang en terug weer via een mooie route met wederom een overnachtinkje ergens.... Ik zou ook geen ronde willen missen en daarom gaan wij waarschijnlijk last minute op vakantie tijdens de wachtweken en alvorens het wederom spuiten... Gelukkig zitten Juulman en ik op 1 lijn, dat scheelt... Maar ik zou gewoon ook, onder ontspannen omstandigheden het gesprek aangaan. Zonder verwijten, maar lief en eerlijk (zoals jij bent!) en je kwetsbaar opstellend. Grote kans dat hij zijn gevoel moeilijk kan uitdrukken en ook heel erg teleurgesteld is... Hopelijk komen jullie eruit. En als hij bij nader inzien toch niet naar zijn ouders wil, waarom dan niet even met zijn tweetjes er tussen uit? Weer 'ouderwets' even lol maken, zonder (proberen te) denken aan de MMM, samen lachen, de liefde bedrijven alsof het In Den Beginne Was, lekker eten, door de straten van een vreemde / mooie stad slenteren en genieten van de omgeving en elkaar. Weer even écht saampjes zijn! Denk dat dat heerlijk voor jullie zal zijn... Hoop gewoon dat jullie er saampjes uitkomen meid! En dat het zonnetje weer gauw voor je gaat schijnen..... Denk aan je! Je bent een kanjer hoor!!! Huil maar even flink, het komt goed. Alleen de vraag is nog wanneer en hoe. Waarschijnlijk wanneer je het allemaal net niet meer verwachtte... maar ik geloof erin meid!!! xxxxx
Hallo Lieve meid (zonnetje) IN ieder geval als eerste een hele dikke knuffel meid, echt balen dat je ongi is doorgebroken. Ik voel echt ehel erg met je mee. Je bent op zo'n moment idd lekker labiel, heel erg emotioneel etc etc Het is dan ook erg jammer dat je mannetje je hier niet in steunt, als is hij het niet eens met de vakantieplannen en zo. Als ik jou verhalen allemaal lees dan lijkt het mij eens een keer heel goed dat je mannetje eens een goed gesprek met zijn ouders aangaat! Over het "voortrekken" van de andere kinderen, het "negeren"van jullie situatie, het niet enthousiast reageren op voorstellen, het niet langskomen etc. Misschien hebben zijn ouders het wel helemaal niet door en willen ze jullie zoveel mogelijk met rust laten of zo?? Zolang jij tussen twee vuiren in blijft zitten (dat gevoel heb ik een beetje als ikdit zo lees) ga je het niet oplossen vrees ik. Wat ik je wel wil meegeven is het feit dat je met je mannetje nog je hele leven verder moet, en als dat betekent dat jullie 1 maandje moeten overslaan om je relatie goed te doen, dan zou ik daar wel serieus over nadenken, hoe moeilijk dat ook is. Even een maand zonder mmm en misschien doet die vakantie voor de hele familierelatie juist wel heel erg goed, maar dat is natuurlijk heel aan jezelf. Ik vind wel dat je mannetje zich richting jou meer moet openstellen en ook meer begrip moet tonen. Het zijn mioeilijke perioden die shit mmm en daarin moet je elkaar steunen, ook als je jezelf even niet zo happy voelt. Dat hoort erbij!! Nou meid, ik kan je ook alleen maar advies geven, de uiteindelijke keuze moet je zelf maken natuurlijk, zo goed kennen wij jullie situatie ook niet. Heel erg veel sterkte meid, een hele dikke knuffel, huil maar lekker, dat mag best een paar dagen en dan weer vol positieve moed!! @kaboutertje: Ik duim heel hard voor je dat je test 2 fleuril roze dikke strepen geeft meid en dat daarna ook alles heel erg goed gaat de komende 8 maanden.. Dikke knuffel en duim duim @ sammie: Hoe is het met jou? NOD zit eraan te komen, hoop zo dat het rak is voor je!!! @salcia: ik ben ook blij dat ik hier emeschrijf, zo kun je toch vanalles delen met elkaar, iedereen weet wel waarover je het hebt en dat kom je in je thuissituatie niet echt tegen! voor de rest: lekker!!! TAPAS op het wachtbankje ik kom!!!het wordt weer een lekkker zonnetje vandaag dus dat komt helemaal goed. Voor de andere dames: succes met jullie FM/ ONgesteldheid (BAH) en de rest van het wachten!!
Zonnetje is het jullie echte zomervakantie? Zo niet dan zou ik voor de IUI gaan. Zonder twijfel. Wij doen ook last minute ( voor zover dat kan met ongi enzo) ivm een eventuele zwangerschap of IUI ( das wat lastiger omdat wij een maand weggaan)
Bedankt voor de reacties. Voor de duidelijkheid zijn het ook 2 verschillende vakanties. Een weekend met zijn ouders weg en dan nog een paar dagen zelf weg. Nadeel bij mij is dat ik ook in de wachtweken weinig kan doen. Want ik heb echt heel veel last van de iui, met het gevolg dat ik soms maar half uurtje kan wandelen bv. Man vroeg net wel wat ik ging doen, heb het toen ook gezegd dat ik het niet weet wat ik moet doen. En dat ik het heel moeilijk vind. Ik heb er vrede mee om in de wachdtweken gewoon rustig aan te doen en toch weg te gaan, maar hij dus niet. Man heeft ooit al aangegeven dat hij het gevoel had dat zijn ouders meer naar zijn broer gingen. Hun antwoord; nee hoor, dat is niet zo. De eerste 2x dat hij zijn broer belde kwamen ze daar. En hier echt niet in de weken. Ze willen het dus gewoon niet zien. Heb manlief gevraagd wat hij ervan vond als ik ging bellen, want hij vroeg er zelf naar vanmorgen. Vlak voor hij de deur uit ging. Zijn antwoord was toen dat hij het dan misschien wel niet erg meer vond, maar dat zien we wel weer. Maar blijf het dus moeilijk vinden, want heb nu het gevoel dat ik mijn zin doordrijf. En dat hij het dus niet echt met me eens is. Al zegt hij dat dan niet. Is heel lastig dit inderdaad. En gaat met regelmaat zo hier. Nu 3 maanden zonder discussie doorgekomen. En nu dus weer de heftige discussies. Maar heb soms het idee dat het bij hem ook veel dieper zit dan hij zegt. Want heb ook periodes gehad dat mijnheer het hele levenn niet meer zeg zitten toen hij bij de uroloog liep en medicijnen slikte. En dat hij alles heeft opgegeven om bij mij te komen wonen (uur rijden dus van ouders). Bedankt voor jullie steun en het lezen van mijn gezeur. Want zo voel ik het soms. Maar moet het soms toch even kwijt. Op een ander topic kreeg ik weleens commentaar als ik even raad vroeg in zo een situatie. Daar kreeg ik soms te horen dat ik maar bij mijn man weg moest namelijk. Omdat we elke keer overhoop lagen over dit soort dingen. Maar ja, dat vind ik toch ook niet niks. Want ik houd ontzettend veel van hem. Ondanks alles.
Nou gelijk weg bij hem, dan had ik al 100x weg moeten gaan. Nee hoor geloof niet dat het bij ieder zonder ooit maar een woord ( waarover dan ook) goed gaat. Ik zou wel bellen, anders baal je van jezelf volgende keer dat je een ronde hebt over geslagen ( tenminste dat zou mijn gevoel zijn) En je bent geen zeur. Dan zou ik het ook zijn nu, terwijl dit niet het topic is voor mij op het moment. Dus nee je bent geen zeur, je bent een mens met gevoel. En gewoon blijven spuien hoor!
@zonnetje: balen van je ongi meid! Dikke knuf en huil maar ff lekker uit. En wat een gedoe met de schoonfamilie zeg. Vind het moeilijk je goede raad te geven want ik heb geen ervaring met schoonfamilie in die zin. Dus kan je alleen sterkte wensen en zeggen praat met elkaar dat is het aller belangrijkste. ego: hier hebben we samen besloten om in september een lastminute te boeken. Alleen moet ik nu wel die 2 weken in mijn agenda boeken, want echt op het laatste moment weg kan niet vanwege mn werk (eigen baas). Dus als het niet uit komt met IUI slaan we een maandje over. Daar hebben we allebei vrede mee, want vakantie hebben we echt nodig. Ook in juni waarschijnlijk paar daagjes disney. En hopelijk vallen die precies buiten de iui om. Zoniet slaan we die ronde ook over. Toch ook lekker om te ontspannen is goed voor lijf en leden zeg maar. Even geen worries is ook wel eens lekker.
Dancer, mijn idee! Zonnetje, na deze ronde houden wij ook een pauze ivm vakantie en weer even rust in de kop. Ook na overleg, want milkman zag ook wel dat ik het steeds zwaarder vind worden, dus hij wil ook wel even rust voor ons beide (vond ik erg lief). Ik vind het vooral zwaar om steeds maar weer naar het ziekenhuis te moeten (zwaarder dan het spuiten zelf, zeg maar). En door de vakantie kan het ook best zijn dat we twee rondes moeten overslaan, so be it. Ik heb gewoon behoefte aan vakantie (ben alleen vrij geweest rond kerst). Succes met het maken van je keuze!
Wij ook na deze ronde nog 1 iui, mocht deze niet raak zijn, dan slaan wij een maand over ivm mijn ooroperatie.
@Zonnetje Ik vind je ook helemaal geen zeur. Denk dat heel veel van ons tegen dit soort dingen aan lopen, ook binnen de relatie. Heb hier ook heel vaak discussies over iui en hoe belangrijk het is voor mij om geen een over te slaan. Wij hebben dan ook nog geen vakantie geboekt. Bij ons is het wel zo dat na de 3e iui een evaluatie plaatsvindt, en misschien dat we dan een maandje overslaan mocht het niet gelukt zijn nog. Blijf wel aan jezelf denken, stress is al helemaal niet goed als je zwanger wilt worden. Liefs
Krijg net mail van MCK uit Leiderdorp zij doen niets extra's mbt onderzoeken naar mk-en. Dus bij ieder ben ik op dit gebied niet welkom. Nou mss wel welkom, maar ze doen niets extra's zoals het Barrahus Dan rest mij het Barrahus nog. Maar das te ver weg Het zal mijn lot wel zijn, zal waarschijnlijk als ik ooit weer zwanger raak, nog wat mk-en moeten incasseren.
kop op, kaboutertje! zolang er nog geen bloed is en je je steeds meer zwanger voelt, is deze zwangerschap nog niet over! Op naar de echo donderdag! Ik ben wel geïnteresseerd in je miskramen (gewoon nieuwsgierigheid hoor, ben medisch geschoold): waren ze allemaal vroeg, of steeds met een paar weken? steeds ook echo gehad enzo? en wat waren je symptomen bij de miskramen?
1- positieve streep. 9 weken zwanger zonder bloed. Bij echo erachter dat het gestopt is bij 6w2d en na inwendige echo direct bloed, curettage 2- licht positieve streep, na aantal dagen bloed, 5w4d, hcg in bloed chromosomenonderzoek en nog meer bloedonderzoeken gehad ( moet nakijken welke, maar gewoon de standaard die ze in elk zh doen) 3- licht positieve streep, na aantal dagen bloed, . 4w2d 4- met veel complicaties al voor NOD ( oa veel bloed met stolsels) en tot de 9mnd toch een kindje 5- licht positieve streep, na aantal dagen bloed ( en toen heb ik niet meer geteld, zal een week of 5 ,5 geweest zijn) HCG in bloed hystero 6- bloed , week of 4,5 Na een jaar progestron prikken was oke ( zelfs hoog) voor na mijn ei + weer hystero na een aantal maanden HSG na 2 mnd de 1e IUI maar te laat ei was al gesprongen is wel door gegaan ( we wisten toen nog niets van IUI) 2e IUI afgelast ei was al gesprongen 3e IUI te laat ei was al gesprongen, maar wel door laten gaan 4e IUI ergens tussen gepropt in de agenda, want nav pos ov-testen gebeld dat ei zou gaan springen 7- ja dat is nu, licht positieve streep, nog geen bloed Hoop dat jij er iets in ziet!!! Maar als ik dit zo lees denk ik.... tjonge jonge waar ben ik mee bezig???