Ik ga ook naar de 9 maanden beurs moet nog ff een datum uitkiezen en kaartjes regelen. Ga met mijn schoonmoeder en vriend. Mijn moeder houdt er niet van, dus zij mag op de hond passen. T duurt nog een maand en mijn vriend is nu al aan t tegensputteren, niet om de beurs, kijk liever gaat hij niet maar zo erg vindt hij t ook weer niet, maar hij wil niet omdat t in amsterdam is........
Haha Dat komt me wel een beetje bekend voor... Mijn roots liggen ook in Rotterdam (mijn ouders zijn er allebei niet geboren, maar wel getogen en ze zijn er ook getrouwd, mijn opa woont er nog steeds) en ik heb dan ook een gezonde aversie tegen alles wat Amsterdams is. Maar het is niet zodanig dat ik die beurs aan me voorbij laat gaan, hoor. Ik ben dit jaar zelfs een keer in de Arena geweest (lelijk....) en er al twee keer wezen shoppen! Maar voor die tijd kwam ik er eigenlijk nooit, en had ik daar ook geen behoefte aan...
Nou de arena krijg ik hem niet in. HMH zijn we wel geweest nou je had hem moeten horen, een gevloek toen we a'dam inreden. Hij is ook helemaal gek van Feyenoord dus dat zegt genoeg.
Amsterdam is voor ons gewoon ver weg, 2 uur rijden. Maar we gaan denk ik wel. Vriend en ik. Kieteltje: ik had precies hetzelfde! Ik dacht ook de hele tijd dat het een meisje was, en na de echo en tijdens dacht ik hee, een jongen. Ook niets te zien. Maar nu is het weer een meisje geworden in mijn hoofd. Nog 5 weken en dan weten we het misschien!
Ik heb even een vraagje. Ik werk in de gezondheidszorg (met verstandelijk gehandicapten) en nog niemand op mijn werk weet dat ik zwanger ben. Binnenkort wil ik het natuurlijk wel gaan zeggen, anders zien ze het wel aan mijn buik. Maar wat is normaal? Hoor je het eerst aan je hoofd (in mijn geval een vrouw) te vertellen of kun je het net zo goed eerst aan je collega's vertellen? En hoe hebben jullie het verteld? Ik heb namelijk nog geen idee hoe ik het wil gaan doen. Ik weet zeker dat niemand van mijn collega's of mijn hoofd dit van ons verwacht hadden. Ik vind het best een beetje spannend om te vertellen, iemand goede tips? Alvast bedankt! Groetjes Miep
Nou, nou, niet zo negatief over Amsterdam hoor! Ik heb net met een vriendin afgesproken om naar de 9 maanden beurs te gaan, ik heb toch gratis kaartjes en ik woon in ..... (ik durf het nu niet meer te zeggen ). Misschien dan nog even over de huishoudbeurs want daar geld je entree ook voor. Net online een spijkerbroek gekocht bij H&M, je krijgt er nu een gratis 'huispak' bij. Bij de outlet staat een andere spijkerbroek nu voor 29,95, een super broek (die heb ik al )! Ook was ik vandaag nog even bij H&M en wat schattig die kleine kleertjes. Het rare is ik denk dat het een jongetje word dus ik zit alleen maar bij jongens kleren te kijken. We zitten allebei nog te twijfelen of we het willen weten maar als ik dan zo bij Hennes loop dan wil ik het wel weten. We hebben nog 5 weken om te beslissen.
Ik heb het al heel vroeg (dag na de test!) verteld aan een aantal collega's, en toen ik 8 weken zwanger was aan mijn baas omdat ik niet wilde dat hij het van anderen hoorde. Ik zou het eerst aan je hoofd vertellen, en dan gewoon aan de rest. Ze zullen vast wel blij voor je zijn, en ze kunnen dan ook meer rekening houden met je. Zo te horen heb je best zwaar werk, daar moet je als zwangere ook rekening mee houden en je baas dus ook.
bij mij weten al best veel collega's dat ik zwanger ben, de leiding nog niet. Maar daar hebben ze het ook zelf naar gemaakt. Collega, ze is net begonnen aan een nieuwe baan, was ziek en vertelde waardoor, ze was net 7 weken en hup... iedereen wist het. wij hebben op school echt een directeur die met dat soort dingen niet zo goed te vertrouwen is. tjonge..wat gaat het toch snel hier, zag dat de eerste al 15 weken zwanger zijn.
Ik heb het vandaag aan mijn vakgroep verteld. Wel gezegd dat ze nog even hun mond moeten houden en dat doen ze wel( Dit was het leukste nieuws wat ze in weken gehad hadden zieden ze!). Zodra ik het contract getekend heb slinger ik de verklaring van de VK over tafel. De directie bij ons is niet leuk (om het maar netjes te houden), de collega's daarintegen wel. Ik moet nog een appeltje met ze schillen (directie). Ze hebben me een paar kutgeintjes geflikt. Nu is het mijn beurt haha!
dat doe je heel goed! Ha bij ons op school wordt het ook nog wat... ik geef het grootste deel van de uren Duits en een andere collega ongeveer de helft van haar uren. Volgend jaar ik dus verlof en ouderschapsverlof en zij gaat verhuizen..dus ook weg... Mogen ze op zoek naar een nieuwe
Ik heb het ook nog niet echt op het werk verteld, vind het altijd wel moeilijk om die dingen aan de grote klok te hangen. De directie weet het al wel omdat ik voor de vakantie dagen vrij had gevraagd omdat ik het niet trok. Nu moet ik het dus zo langzaamaan maar eens bekend gaan maken, maar hoe in de vrede doe je dat??? Ik bedoel, je gaat daar toch niet zomaar zitten van hey jongens luister es? Ik vind dat moeilijk in elk geval, hou er niet zo van om al die aandacht naar met toe te trekken. Heeft iemand advies? Lijkt me wel handig om het te zeggen voordat de dingen opvallen. Haha straks weten mijn leerlingen het eerder dan mijn collega's, da's ook weer niet de bedoeling!
Wij hebben gister ons eerste kadootje gehad! Van een collega van mijn vriend en haar partner kregen we en badbootje. Wel grappig want mijn vriend's bedrijf is gespecialiseerd in dingen voor de maritieme sector, dus dan is een bootje wel passend. Was echt leuk om zo'n eerste kadootje te krijgen!
lexi: ik heb het eerst aan mijn baas gezegd: zo van, heb je even.. daarna ben ik even alle kamers ingelopen en heb het verteld en 's middags een stukkie gebak gehaald. Dat was heel relaxed, en niet overdreven, prima, dus!
dat is bij mij dus het geval he.. Heb 1 leerling in de 2e klas die erg 'gevoelig' is. Ze kwam voor de vakantie nog, bij mijn bureau zitten en zei: juf er is iets he... Ik deed alsof ik van niks wist. Zij: je bent zwanger he.... Ontkennen had geen zin... maar ze is heel netjes en heeft niks door verteld
Tja, wij hebben hier geen kamers en kantoren, alleen een docentenkamer waar iedereen zit... Ik vind het maar moeilijk hoor. Is niks voor mij om me zo op de voorgrond te plaatsen van ik moet eens wat vertellen... En nou zit ik ook nog eens een droevige, mega-melancholische film te kijken en een beetje depri te worden... Was ik maar gewoon de flying doctors gaan kijken...
Zulke leerlingen heb ik niet, zou het wel makkelijker maken. Maar misschien moet ik het wel gewoon ergens in de groep gooien, in een klas, dan wordt het vanzelf rondgebazuind vermoed ik.
ben je geen mentor van een klas? volgens mij is het, als je het tijdens het 1e uur vertelt, het in de 1e pauze al bekend
Helaas niet nee. Hoewel, maakt het ook wel makkelijker. Weet je, ik vind het gewoon moeilijk om te zeggen 'Ik ben zwanger' denk ik. Weet niet waarom, is gewoon zo. Zucht, voel me echt een beetje vervelend, loop een beetje met mijn ziel onder mijn arm. Die stomme film ook...
Hahaha, sorry Lexi, maar ik moet er eventjes om grijnzen, om je gevoel over die film enzo. Zo herkenbaar! Zo maar even een comedy kijken? Ik heb heel laf mijn baas een mailtje gestuurd toen hij in het buitenland was. Ik wilde de teleurstelling niet zien, nu kon hij die mooi in z'n eentje even verwerken. Wij gaan maar weer eens patat eten, ik ben echt moe en heb geen zin om nog te bedenken wat we moeten eten, het te halen en dan ook nog te koken. Morgen maar weer. Heb keurig fruit op vandaag en zelfs een tomaat. Baby groeit toch wel.