Oh en dat je hem overdag mist, herken ik heel goed. Ik en Erik waren sowieso altijd heel 'klef', vooral zijn aanwezigheid an sich is heel belangrijk voor me. En ik ben zo'n spons die alle gebeurtenissen wel in zich opneemt, maar pas kan verwerken als ik ze aan mijn mannie heb verteld. Moet-ie er wel zijn, want anders krijg ik overload! Nee hoor, ik herken het heel goed!
O jee, Tica moet eten. En ik was net op pagina 38! Nu, dan maar morgenochtend snel verder lezen, voor jullie weer 10 pagina's verder zijn!
Voorkeurshoudingen Stel je even voor dat je aan het eind van het bedje staat. Ruben kijkt altijd naar rechts dan (voor hem links). Nu hebben we ontdekt dat als we zijn nachtlampje aandoen wat links van hem is (voor hem rechts) dat hij dan die kant opkijkt. Dus als we hem voeden 's nachts gaat de ene keer dat lampje aan en de andere keer uit. Zo wisselen we af. Overdag ligt hij vaak beneden en dan leggen we hem op zijn zij. Katten/honden Juist diegene waar ik het het minst van verwachtte is het meest bezorgd en dat is onze oudste poes Mara van 10 (zij is een echte bitch en diva). Als Ruben ligt te huilen gaat zij mee mauwen. Ligt hij in bed te huilen gaat zij voor de deur zitten mauwen. Echt heel aandoenlijk om te zien. Tijdens het voeden gaat ze naast me zitten en heel af en toe wil ze ruiken aan Ruben. Maar als RUben dan beweegt vind ze het weer eng. Die andere kat, onze rode kater van 9 (een echte kroeler) moet er juist helemaal niets van hebben, die vind het eng. Hij ligt 's nachts altijd bij mijn voeten en blijft daar ook liggen als ik ga voeden, maar 1 kik of beweging van Ruben en hij is weg. Dan hebben we nog onze labrador Tygo van 5. Op het begin moest hij niet veel van Ruben hebben. Na een paar dagen begon hij te beseffen dat Ruben echt niet meer wegging en nu komt hij vaker kijken. En ook snuffelen en likken, op zijn lompe labradormanier . Maar we laten hun nooit alleen, maar we proberen Tygo er wel zoveel mogelijk bij te betrekken. En Tygo vind de haarlotion van Ruben heel erg lekker ruiken. Die gebruiken we elke dag want dan blijven de krulletjes van Ruben goed zitten. Roken Oef. Lang getwijfeld of ik het zou vertellen want Eveline vroeg er ook al eens naar tijdje geleden. Ja, ik was een rookster en tot mijn schande moet ik zeggen dat ik tijdens de zwangerschap ook gerookt heb. Ik schaam me zelfs hiervoor. Ik hoop nu niet dat ik het hele forum over me heen krijg en dat jullie anders over me gaan denken. Ik vind het zelf al erg genoeg maar ik had niet genoeg wilskracht om te stoppen, alhoewel ik het beste voor had en heb voor mijn kindje. Nu rook ik alleen buiten, en niet zo veel meer. Marc rookt ook, dat maakte het moeilijker om te stoppen. Zo, een hele bekentenis van mij (nu nog op OK drukken...) Liefs, Tanya
Dapper dat je dat durft te zeggen wel hoor Tan! Ik rook dus niet, nooit gedaan en hou er niet van, maar wat jij doet is toch jouw keuze? Ik neem aan/hoop dat je niet een pakje per dag hebt gedaan tijdens je zwangerschap, want zo af en toe een sigaret kan volgens mij niet zoveel kwaad, net als een glaasje wijn hier en daar. Dus sla jezelf niet voor de kop, het is ook een kwestie van een balans vinden tussen lekker in je vel zitten en gezond doen voor je kind, een beetje meer of minder van het een kan juist de balans bepalen!
hihi, ik had dit ooit al eens gevraagd en toen las bijna iedereen er overheen. Dus ik gokte toen dat het voor velen een gewetensvraag was Ik heb vroeger gerookt, toen het 'stiekem' was. Ik dacht dat het van mijn ouders niet mocht. Maar toen mijn moeders sigaretten op waren en ze vroeg of ze een sigaret van mij mocht toen bleef ik stellig ontkennen waarop ze het pakje uit mijn paardrijjas haalde. Ze vond het niet erg, was mijn leven, waren mijn longen die ik verpeste. Toen ben ik gelijk gestopt. Sja... als het toch mag is het niet spannend meer. Denk dat ik wel een hele maand heb gerookt. Heb wel af en toe een blow gerookt.
En dan noemde ik Demelza een tepelvretend monster. Ik vind dit erger... deze heeft nog tanden ook en ziet er echt uit als een monster
Ehm... nee.. ehm.... Bij Twinny is het 6 weken geleden, bij mij 'pas' 3,5 week. En ik ben zo'n debiel die met 1 week al een kwartier in de stad liep te slenteren. Dus... ik denk dat ik te veel heb gedaan....
nee, je krijgt vast niet het hele forum over je heen... alleen mij Wijffie, maak je toch niet zo druk. De een rookt, de ander snoept, weer een ander gebruikt drugs of alcohol. Het is jouw lichaam, jullie kindje. Jouw leven en jullie beslissingen. Wie ben ik nou om daarover te oordelen en veroordelen? Ik denk dat je zelf wel weet dat stoppen met roken altijd beter is. Of je zwanger bent of niet. Maar er zal vast een reden zijn dat je er niet mee stopt. Net zoals dat ik niet stop met chocola en kaas eten. En het drinken van sinasappelsap. Dat zijn dingen waar ik altijd migraine van krijg. Dus het is slecht voor me. En ja... ik denk opeens anders over je. Ik denk opeens dat je geen heilige meer bent... maar gewoon een mens van vlees en bloed met haar eigen eigenaardigheden en dingen
Ben even benieuwd hoe het nu met Kar is. Is het te laat om haar nog te sms'en? Heb vandaag weinig van me laten horen aan haar en nog nies van haar gehoord....
Neen, clusteren is een voorraadje voeding proberen opslaan Een beetje zoals hamsteren Dus in de namiddag veel willen eten om dan eventueel de nacht door te komen zonder een voeding.
Ik heb een minuut of 5 geleden een PB van haar gehad. Dus ik denk dat het nog wel kan. Ruben slaapt nu weer al 4 uur. Gelukkig..... Liefs, Tanya
Ik had gehoopt een paar kilo's over te houden, maar ik zit zelfs weer al onder mijn gewicht van voor de zwangerschap
Het gaat goed met me! We zijn vanmiddg een paar uur wezen rijden met de auto, en daarna bij mijn ouders lekker in bad geweest! Met Sverre. En net hadden we visite. Dus ik ben nu pas bijgelezen.
Miep, ik heb het ook soms een beetje lastig met het feit dat mijn meisje mijn hele leven bepaalt nu. Begrijp je dus heel goed. Om de zoveel uur voeden, verschonen, ondertussen ook nog eens troosten, aandacht geven. Het is niet dat ik het niet graag doe hoor en dat ik mijn meisje niet graag zie, maar soms wil ik er ook ff tussenuit.
Vriend missen: ik herken het zoooo goed! Ik ben nu nog verliefder op hem dan ooit. En dan is het soms zo moeilijk dat je inderdaad weet dat je nooit meer met zijn tweeën bent. Niet meer zo makkelijk de dingen kunt doen die je deed voor je een kindje had... Heel dubbel want de reden waarom ik zo verliefd ben is juist dat kindje! Toch doen we nog veel dingen samen. Zoals seks hebben.. Bijna alweer elke dag. Ik zie er ook erg tegenop dat Alex weer gaat werken komende week. Bah. Sporten/afvallen: Ik moet nog 4 kilo en dan zit ik op het gewicht van voor de zwangerschap. Maar dat was ook zo'n 20 kilo meer dan ik volgens de statistieken zou mogen wegen. Dus ik ontkom er niet aan te sporten. En daar heb ik een hekel aan. Alex wil me eigenlijk nu al naar de sportschool hebben maar ik vind het nog wel iets te vroeg. Toch? Naamkeuze: wij wilden graag een scandinavische naam, ook gezien de achternaam van Alex. En we vonden Sverre allebei supermooi. (Het kindje van kroonprins Hakon en Mette-Marit van Noorwegen heet ook Sverre by the way) Ik vind het ook leuk dat het geen naam is die je vaak hoort. Wel jammer dat hij het altijd zal moeten spellen - ik had me zo voorgenomen mijn kind een naam te geven die makkelijk was omdat ik mijn eigen naam ALTIJD moet spellen. Maar ja...
Heb ff gegoogled... trendelenburg is dat het hoofdje lager ligt dan de voetjes... neen dat niet, haar hoofdje moet hoger liggen dan haar voetjes, haar box en bed hebben een hellingsgraad van zo'n 15%.
Ik let er wel een beetje op dat ik niet te pittig eet. Dit na het verhaal van Lex die Indisch (hoop dat ik het goed heb) had gegeten
Vanmiddag ben ik me trouwens kapot geschrokken: Sverre was mee in de auto, lag lekker te slapen. En af en toe gilt hij dan ook, zoals sommigen hier al zeiden. Maar vanmiddag leek hij wakker te schrikken, huilend. En toen ging hij toch hysterisch krijsen! Helemaal over zijn toeren. Alex en ik dus allebei geschrokken, auto meteen aan de kant. Eruit gesprongen, Sverre uit de maxicosi gerukt (bij wijze van spreken dan.. ). Hij laat een enorme boer en valt weer lekker in slaap. Ik heb hem nog nooit zo horen huilen. Doodeng. Dat zijn stemmetje bijna wegviel, zo hard en hoog. Brrr.