voelde mij inderdaad wat ziek en anders en ongeveer een week later was morris er. kan natuurlijk toeval zijn geweest, maar toch en die naam heb je inderdaad goed gehoord. heb zojuist op wikipedia gekeke en daar staat dat hij 22-6 geboren is en dus inderdaad achilles heet.
denk ik ook, ga dus wel eerst even bij de sligro kijken wat ze daar kosten als ik dan onder de 12 euro zit dan haal ik ze daar en anders toch via marktplaats nogmaals bedankt
Hello Dames! Het lukt me niet alles te lezen, ben druk met afkolven en de kleine voeden. Kan iemand mij een update sturen, ben erg benieuwd! Mijnbevallingverhaal: Dinsdagochtend stond ik vroeg op, mijn vriend had een examenonderdeel die dag en ik zou met mijn vader naar t ZH gaan voor de 2e draaipoging. Mijn vriend stond onder de douche en ik ging plassen (7:45), daarna dook in weer t bed in, t moment dat ik lag kwam er een plasje uit. Ik dacht wasdat nou ik ben net nog geweest en zo incontinent ben ik nou ook weer niet door de zwangerschap haha, dus ik sta op, nog een plas, loop naar de badkamer en t loopt met straaltjes langs mijn been. Nou dat kon niet anders dan vruchtwater zijn, was die dagen ervoor veel slijm verloren waarvan ik al d8 dat t de slijmprop was. Mijn vriend helemaal in de stress , school opgebeld dat hij niet kan komen voor zn examen en ik het ZH bellen, en ik moest natuurlijk gelijk komen. Aangekomen in t ZH heb ik me mooi op in een rolstoel door me vriend naar de verloskamers laten brengen met dat verdomde bedzeiltje onder mijn billen (die ik dus nog steeds niet op mijn matras had gelegd hihi). Daar aangekomen werden we naar een kamertje gebracht en werd ik aangesloten aan de CTG, mijn bloed werd afgenomen en een ass.gyn kwam met me praten over hoe of wat. Die dag was ik dus 36 weken en 6 dagen, dus wilden ze niet meteen een keizersnede uitvoeren omdat de grens daarvoor 37 weken is, of er moet iets kritieks zijn + waren de weeën goed voor mijn kindje, de stress zouden voor zorgen dat zijn longetjes beter zouden werken. Ze zou overleggen met haar "baas" over hoe of wat. Verder zaten wij daar uren, we kwamen 9:15 in t ZH aan en vanag 9:30 begonnen de weeën, alleen waren ze heel licht. De Ass gyn kwam weer terug en wilde de mogelijkheden overleggen, stuitebevalling of keizersnede, tegen die tijd was t al half 1 en ik was nog steeds nuchter. Had echt honger dus een uur later mocht ik dan een kopje thee met een beschuitje, ik d8 al als ik daarop moet bevallen gaat t niks worden maar oké. Heb me dus over laten halen om een stuitbevalling te proberen, volgens hun moest het snel gaan en anders maken ze er meteen een keizersnede van. Om 3 uur werd ik naar een andere kamer gebracht waar ook een andere vrouw lag. Weer aan de CTG, vanaf half 1/ 1 uur waren de weeën al regelmatig en werden ze langzaam steeds sterker, om 17 uur mocht ik eten want ik zou een stuitbevalling proberen en als de weeën niet volledig op gang zouden komen dan zou ik snachts een keizersnede krijgen. Vanaf 18 uur kwamen de weeën ongeveer om de 3 min en werden ze heftig. Heel raar om van een wee misselijk te worden, had t vaak gelezen maar kon er niks bij voorstellen. Nou daar kwam het mijn vriend rennen om iets te zoeken, maar kwam te laat terug had mijn maaltijd (waar ik zo blij mee was) uitgekotst op de grond en over de Zh gordijntjes. Kon een paar minuten later wel weer lachen, mijn vriend was terug gerent en zei "hier ik kan alleen deze koekepan vinden" bleek t zo'n steekpan voor de po te zijn Daarna nog een keer gespuugd, die band van de CTG begon ook steeds vervelender aante voelen, heel strak vooral met een wee (had trouwens buikweeën). Om 20:15 uur werd ik dan uiteindelijk naar de echte verloskamer gebracht. Daar heb ik weer moeten overgeven en sinds die tijd was t niet meer leuk. De weeën waren vaak lang en pijnlijk, had nu buik en rug weeën. Omdat mijn vliezen allang gebroken waren wilden ze zo lang mogelijk niet inwendig kijken. Volgens mij om 21:00 ging een gyn kijken met een eendenbek en die dacht 6cm te zien. Om 22:00 kwam een andere gyn en die ging inwendig voelen, 6-7. IK heb zitten puffen op dat bed zeg niet normaal, kheb mijn vriend zn handen helemaal blauw geknepen. Ik was helemaal in trance, mijn ogen heb ik om 21:00u gesloten en pas weer open gedaan toen ik de ruggenprik had gehad. Als een wee weg was, was ik van de wereld, ik merkte het als er weer een wee kwam ik hoorde en voelde mezelf in zo'n pauze niet ademen, als of bewusteloos was. Op zich is dat fijn want ik sliep een beetje als t ware. De mensen waren echt lief voor me, ik heb ze niet gezien maar hoorde ze wel, kreeg af en toe een washandje op mijn hoofd dat was lekker. Op een gegeven moment ging ik kreunen als een wee kwam, kwam er later achter dat hoe stiller ik was hoe beter ontspannen hoe minder last ik had. Vanaf 23 uur had ik het idee dat t eruit moest, de gyn ging voelen en ik had 8 cm, hij ging ook ff fijn inwendig masseren om de randjes weg te krijgen. Ik zei al tegen die man vanaf 22:00, ik kan niet meer en ik wil ook niet meer. Ik dacht jullie met je "het moet vlot gaan" kvind het allemaal vet lang duren! Elke keer zei hij "nog een uurtje je bent er bijna". Om 23:00 zei hij dat voor t laatst, als je om 00:00 geen VO hebt krijg je een keizersnede. Wat doet een uurtje dan verschrikkelijk lang, en die man kwam ook nog eens een kwartier te laat. Mijn vriend helemaal gestrest en wilde de gang op om die vent naar binnen te sleuren haha, ik zei doe maar rustig anders kan ik me niet concentreren, kzei ook tegen mijn vriend tussen een wee door dat die man niet moest gaan ouwehoeren, ik ga niet nog een "uurtje" wachten. De man kwam 00:15 en ik had bijn VO maar geen ingedaalde billetjes, "dan ga ik bellen om een OK klaar te maken"zei de gyn, "moet er wel een team beschikbaar zijn, kan hoogstens een uurtje duren" EEN UURTJE ik had het gehad maar kon me toch niet verzetten. Gelukkig werd ik eindelijk om 00:45 naar t OK gereden, kheb niemand gezien weet mijn god niet waar ik was ik zat helemaal inmezelf en zag alleen lichten voorbijflitsen van de TLlampen in de gang. Daar aangekomen werd ik op de OK tafel gelegd en moest ik rechtop zitten voor de ruggeprik. Ik zat al helemaal te shaken van spanning en de weeën en daar was het ook nog harstikke koud! Ik dacht hoe de hell kun je mij een ruggeprik geven als ik zo shake? Mijn vriend moest (vertelde ie achteraf) bijna huilen toen ik daar zo zat met gebogen rug voor de ruggenprik, hij vond t zo zielig dat ik al zoveel pijn had gehad en dat ze ook nog met zo'n enorme naald me rug ingingen. Voor mij was t een verlossing! Toen ging alles vrij snel, ik zat nog steeds te shaken met mijn armen, heeel raar, het doek werd opgehangen, mijn vriend ging staan om mee te kijken en ze begonnen, ik denk 20 min, op t laatst zaten ze me een beetje heen en weer te schudden en daar was mijn hummeltje, hij werd boven mijn hoofd gehouden en Des ging met de kinderarts mee om te wegen en al die andere dingen. Hij had voor de apgartest een 8, dus netjes. Des kwam met Genaro even bij mij om m te laten zien en moest daarna weer weg, de baby werd onderzocht. Ik lag nog best lang voor mijn gevoel op de operatietafel voor de hechtingen, ik voelde ze duwen enzo en werd er een beetje benauwd van, kreeg op een gegeven moment van een ass. warme lucht bij mijn armen dmv een grote (leek op een stofzuiger) slang, dat was wel lekker. Ik voelde me buik wel, en was bang dat die verdoving uit zou werken. Ik was klaar en vroeg meteen wanneer ik morfine kreeg haha ik had echt geen zin die nacht nog pijn te voelen, kwas echt kapot. Ik moest naar de IC om "bij te komen", kreeg daar ook zo'n morfine prikje in me been. ik zag op een gegeven moment dat de zuster iets in de lucht hield en ik d8 wasdat nou, was t mijn been, ik voelde niks, was zo'n rare gewaarwording! Ik weet niet hoe lang ik daar zat maar t shaken hield pas op na de morfineprik en ik kreeg t eindelijk warm. Ik weet niet hoe lang erna kwam Des met Genaro en werd hij op mijn borst gelegd, ik was meteen verkocht wat een mooi kereltje, hij had zn ogen wagenwijd open en keek me aan zo onschuldig mooi. Ze probeerden m meteen aan de borst te doen maar hij begreep er niks van die lieverd. Eindelijk mocht ik weg van de IC en kwam ik op de kraamafdeling te liggen. Des moest jammer genoeg naar huis en ging dan ook om 3:00. Daar lag ik dan met mijn mannetje naast me in een wiegje! Hij maakte allemaal lieve pruttelgeluidjes waar ik de hele nacht naar heb geluisterd, ikwas kben helemaal in love met mijn mannetje! Volgens de een is hij een dysmatuur en volgens de ander een prematuur, hij had veel moeite met drinken, had de speen in zijn mond maar zoog niet, omdat hij t gewoon niet begreep, gelukkkig drinkt hij nu meer, maar ik bied m ook vaak aan, niet om de 3 uur maar zodra ik zie dat hij wakker is of als ik zijn mondje "zoek bewegingen" zie maken dan geef ik hem, alles is meegenomen wat hij binnen krijgt zodat hij goed groeit! De borst geef ik hem dus niet, kost hem teveel moeite en dan is hij uitgeput en heeft dan bijna niks gedronken. Ik kolf en geef hem mijn melk in een flesje, geeft veel meer rust, dan kan ik teminste bijhouden hoeveel hij drinkt. Nou laat ik het maar even hierbij houden want mijn verhaal is al BIG volgens mij haha. Ik hoop dat iemand mij kan updaten, lees wel dat Mayo bezig is, Succes Mayo en nog nieuws van Patricia? Ander babynieuws? Ben benieuwd heo t allemaal met jullie gaat! Kzet nog ff wat foto's van mijn mannetje erin! Liefs Miss Sil
nou silla als jij vindt dat jij dik bent dan breek mij de bek niet open over mijzelf. wat ben ik dan een olifant zeg!
miss sil wat een verhaal zeg. en dan nog een uurtje en daarna nog een uurtje zou er helemaal gek van worden. maar mooi dat het nu allemaal zo lekker gaat. heb even op je hyves naar de fotootjes gekeken en kan niet anders zeggen dat het een mooi kindje is
Miss Sil, het lijkt een beetje op mijn bevallingsverhaal bij Michelle alleen had ik nog wat complicaties die jij gelukkig niet had, maar ik las het en moest meteen aan mijn bevalling denken. Wat een onwijs mooi ventje is het. Lekker hoor, ik kna ook niet wachten tot mijn kereltje geboren is...
Zo veel gekletst hier weer.. Heb niet echt terug gelezen. Ik heb er de puf niet echt voor namelijk. Miss Sil; wat een verhaal en een verschrikkelijk mooi ventje zeg Ik wil ooook! Hier gaat het op zich wel oke, voel me alleen verschrikkelijk beroerd. Mijn broertje heeft vorige week keelontsteking gehad en hij heeft dus mij aangestoken! En niet alleen mij, 2 zussen van mij liggen ook ziek op bed Bij mij is het nog niet zo erg als wat mijn broertje had maar ik kan zowat niet praten en me keel lijkt steeds dikker te worden..Maar goed. Hier af en toe wel wat gerommel heb ik het gevoel. Heb veel ongikrampen en vaak het gevoel dat ik een grote boodschap moet doen maar dat hoeft dan helemaal niet. Weet iemand wat dat betekent? Als de baby beweegt dan begint het vaak pijn te doen, alsof ze helemaal tegen mijn buikwand aan schuurt ofzo.. En nog goed nieuws---> IK HEB HET GOUDEN ARMBANDJE GEVONDEN Even voor degene die het niet meer weten; ik had van een vriendin een soort gouden bedelarmbandje gekregen voor de baby. Maar ik was hem dus kwijt Ik heb alles wel 10 x doorzocht maar kon het maar niet vinden. Was bang dat ik het misschien perongeluk had weggegooid. Wilde vandaag eigenlijk naar de juwelier gaan om hetzelfde armbandje te kopen want ik voelde me zo schuldig Maar iets in mij zei dat ik in het kastje in de gang het laatje eruit moest halen en daar lag die...Helemaal achterin! Ik heb hem veilig opgeborgen op de babykamer in de kast dus nu kan ik hem niet meer kwijt raken
Ik las dat iemand een soort van hartkloppingen onderin de buik voelde. Weet niet meer wie het was maar dat klinkt eigenlijk als dat de baby de hik heeft... Patricia; ik hoop voor je dat het nu op gaat schieten en dat je vanacht een baby in je armen hebt! Silla; Ik had dat ook met die foto's. Als je in de spiegel kjikt dan ervaar je het niet zo maar als je dan een spontane foto ziet ofzo dan schrik je je kapot. Vooral mijn kop is erg dik geworden
jeetje meiden....na mijn vraag over baby vasthouden heb ik meer dan 30 pagina's moeten bijlezen.......... Patricia en Mayo onwijs veel succes ik denk aan jullie! Miss Sill wat een verhaal als ik het lees krijg ik kippenvel...ik vind de aankomende bevalling soms zo ontzettend spannend..... Veraatje lekker even uithuilen doet een mens goed een dikke knuffel voor jou! Silla, ML en Knuffelkonijn dikke knuffel voor jullie met alle rommelende pijnlijke kwaaltjes! Duikster super weer een dagje goedgekeurd! Ik heb gisteren even het idee gehad het gaat beginnen maar dat is weer weggezakt verder sinds gisteren een rommelende buik en enorme druk dus hier ook is het voorwek begonnen! Voor de meiden die ik vergeten ben sorry ik heb echt zoveel mogelijk geprobeerd te onthouden! Die vraag over je baby van arm op arm was omdat ik gelezen had dat je kindje er behoorlijk onrustig van kan zijn aan het einde van de dag...dus huilerig en gespannen vandaar maar goed we zien het wel! liefs Nina
Silla: jij bent echt niet dik hoor en ik heb dat ook, als ik gewoon naar beneden kijk vind ik mijn buik meevallen, ook in de spiegel, maar zodra het op een foto staat denk ik: mensen kinderen hahaha. Was vorige week heel grappig met de partneravond bij de pufclub, zegt mijn man als we naar huis gaan: jij bent zeker het langst zwanger. Maar ik ben het kortst zwanger (scheelt maar paar dagen hoor ) Maar door mijn buik dacht ie dat ik echt een stuk verder was Miss Sill: Wat een verhaal zeg gelukkig kun je nu genieten van Genaro! Het is echt een prachtig kindje! kwebbels: Hehe, eindelijk is het armbandje terecht . Je voelt je inderdaad lullig als je hem niet terug had gevonden. Hier is het weer aan het rommelen, de hele dag al wel last van harde buiken. Maar nu komt de lage rugpijn er weer bij, echt heel erg beneden beetje bij mijn stuitje en richting mijn benen. Hoop maar dat het voorweeen zijn, heeft het tenminste een doel maar ik vrees weer voor vanacht dat er weinig geslapen gaat worden.
Miss Sil: leuk dat je je verhaal met ons deelt. Wat een heerlijk mannetje zeg! Silla: meid op foto's schrik ik zelf ook altijd. Ben niet heel dik, maar ook niet super slank. Zeker nu ben ik echt bang als de kleine er straks uit is hoe ik er dan uitzie. Wil echt zo snel mogelijk weer een beetje mijn figuur terug van voor mijn zwangerschap (was toen met Sonja Bakker dieet 10 kilo afgevallen en zat lekker in mijn vel). Komt straks weer helemaal goed hoor meid als je lekker heel de zomer met de kleine kan gaan wandelen! Patricia: eindelijk werkt het bij je. Ik duim voor je! Sorry hoor maar wien noemt er zijn kind nou weer Achilles?! Bickel is ook al zo'n rare naam. Kan me voorstellen dat je van aparte namen houdt, maar dit slaat wel alles hoor!
Jah ik heb ook hetzelfde met "spontane" foto's... Verschrikkelijk, zo opgeblazen... Dan gaat me moeder de hele tijd met een camera in de aanslag om een leuke "spontane" foto van me te nemen... NEEEEEEEEE! WIL NIET! Dan kan ik echt pissed worden
Heel fout; heb het jurkje bij de prenatal wat in de aanbieding was toch gekocht Had me voorgenomen het niet te doen maar hij was echt zoooo poepig..