hahaha nee hoor geen wasbare zoogcompressen, hier gewoon de standaard gevallen Was ze alleen via via tegengekomen (vast via één van de websites van de wasbare luiers ) Ik vond het nogal wonderlijk (en ze waren niet goedkoop ook :O ) ennuh wasbare maandverbanden ehm juk nee
En zonder gein, die wasbare zoogcompressen (kreeg er een paar uitgewassen van mijn zus om te proberen, zij prees ze de hemel in!), ik vond ze dus echt niet fijn omdat ze verschuiven in je bh. Maar er zijn geheid ook veel vrouwen die erbij zweren. Is maar gewoon mijn persoonlijke ervaring. Ik vond overigens, de meest simpele, ik geloof etos merk het fijnst, dus niet eens de duurdere van avent ofzo.
Ik had ook gewoon van kruidvat weg werp dingen. Beetje bepanthen op de tepels om ze soepel te houden en de kompressen bleven plakken. Twee vliegen in 1 klap
Goedemorgen! @Ientje: FIjn dat de echo goed was en het gezichtje zal waarschijnlijk ook wel gewoon prima zijn. @Buddy: Hmm, lijkt mij eerlijk gezegd niet al te fijn. Weet niet eens hoe een bevalling gaat zijn, laat staan dat ik daarover ga smsen haha. Geloof dat ik mijn eigen familie dan niet eens op de hoogte kan/wil houden. Ik meld me wel als het gebeurd is TOch handig dat hier al vrouwen zijn die al kinderen hebben, ivm de maandverbanden en zoogcompressen. Ik zou daar niet eens aan gedacht hebben denk ik haha. Nou ga maar eens werken! Doegie! Misty
ik heb nu net 35 uur in bed gelegen (op 2 keer een half uurtje na) en ik voel me redelijk. Ik durf alleen nog niet te eten, vorige keren ging werd ik steeds zo misselijk. @Misty Als je bevallen bent krijg je in het ziekenhuis een soort net-broekje aan. Dat ding is van elastiek en wit gaas, en zit niet zo strak en daar past dan een mega-verband in, een kraamverband dus. Ik vond een onderbroek echt niet zitten, die knelde veel te erg, ook al was ie veels te groot. misschien zijn ze ergens te krijgen? via je vk ofzo? Ik heb nog best lang last gehad van nabloedingen ik geloof bijna 6 weken, maar op een gegeven moment kun je wel overstappen naar maandverband. Uitwasbare zoogcompressen.... zijn die op 60 graden wasbaar? ivm spruw..(een schimmel dat je kleintje kunt krijgen als hij bijv antibiotica heeft gehad) Ik heb die wegwerp zoogcompressen van ah gebruikt en die van apotheek, die zaten lekker. ik deed elke voeding nieuwe in mijn voedingsbh, dus dat zijn er 16 per dag. Succes Ik moest ook wel lachen om die voordelen van de wasbare luiers, ik geloof daar niet zo in dat het beter is voor het milieu. @buddysysteem, misschien vraag ik m`n man wel jullie op de hoogte te houden. ik zie mezelf niet smssen, had vorige ziekenhuisopname al moeite (vermoeid) de smsjes van mijn familie en vrienden te beantwoorden. Ik meld me hier elke dag wel trouw, in elk geval om de dag. Dus als ik er ineens niet meer ben ben ik blijkbaar opgenomen. Denken jullie dan wel aan mij? @Meid, ik lag al opgenomen omdat ik bloed had verloren en later kreeg ik ook weeën maar die konden nog worden geremd. Een week later is de kleine geboren, dus mijn man kon natuurlijk nooit altijd bij mij zijn (dat mag geeneens) hier mijn verhaal: (geknipt en geplakt) begin januari 2009 was ik 26 weken zwanger, ik moest die zondagsochtend plassen. Ik zag bij het afvegen dat het iets roze was, en hield dit de hele dag. Met de vk gebeld, als het savonds nog zo zou zijn dan moest ik worden bekeken. S avonds was het weg, dus geen vk meer gebeld. De volgende ochtend was het weer roze dus afspraak gemaakt. Die maandag om elf uur werd ik geholpen. Mijn baarmoedermond bleek verstreken te zijn en ik moest acuut worden opgenomen in het ziekenhuis. In het streekziekenhuis bleef ik een nacht slapen, ik kreeg een infuus en weeënremmer toegediend en longrijpingsprikjes voor als de baby zou worden geboren. De volgende middag(dinsdag) werd ik per ambulance naar Utrecht vervoerd omdat Groningen (dichterbij huis) vol zat. De dokters van het streekziekenhuis konden mij niet helpen wanneer de baby daar zou worden geboren. De weeënremmer worden 48 uur gegeven, en kosten 4000 euro. Na die 48 uur wacht men af hoe het lichaam reageert. Vaak is het zo dat de weeën dan stoppen door een soort van herprogrammering van de hersenen, en je naar huis kunt gaan. Na een paar uur na het stoppen van de weeënremmer, op donderdag om 5.00 uur kreeg ik weeën, ik had heeeel veel bloedverlies en bleek 2 cm ontsluiting te hebben. Ik werd volgegooid met medicatie. Ik kreeg Adelat, een ander type weeënremmer. Mijn lichaam had door de eerdere weeënremmer geen signaal gekregen dat ik nog niet moest gaan bevallen. Ik was kapot. Lag lamgeslagen en onder de drugs in een ziekenhuisbed 2,5 uur bij mijn eigen huis vandaan, terwijl het nog niet eens tot mij was doorgedrongen wat er nu allemaal aan de hand was. ik heb mijn man gebeld, die onmiddellijk kwam. die dag hebben we namen bedacht voor ons zoontje, we hadden nog nog geen naam, het was immers veel te vroeg. We slaagden er die dag niet in om DE passende naam te vinden. De volgende dag (vrijdag) kreeg ik goed nieuws, ik was vervoerbaar (lees stabiel) en er was plek in Groningen, ik werd 10 minuten later per ambulance vervoerd naar Groningen. In de ambulance zat een schat van een verpleger, die zelf ook een te vroeg geboren kindje had. Ik kon alleen maar denken: ik moet rustig blijven want als ik onderweg weeën krijg is mijn kind verloren. (dan moesten we uitwijken naar een streekziekenhuis, waar ze geen extreem premature kinderen kunnen opvangen) Ik kreeg een kamer voor mezelf, dat vond ik erg fijn. Tot nu toe lag ik steeds samen met 3 anderen op een kamer, waarvan er een meisje was dat zichzelf niet goed verzorgde en erg stonk. Er gebeurde ook veel op die afdelingen, best wel naar om te zien als het slecht ging met kamergenootjes. Ik kon er tot mezelf komen, wat op krachten komen. Ondertussen was ik al 5 dagen bedlegerig en kon amper nog lopen. Als ik ging plassen werden mijn voeten paars en blauw doordat ze werden afgekneld door de placenta, maar volgens mij ook door de Adelat (weeënremmer die eigenlijk is bedoeld als bloeddrukverlager). Ik kreeg steken in mijn hoofd bij mijn oor, vreemde kloppen in mijn handen bij het slapen. Ik vond het doodeng, maar... alles voor mijn baby. Ik werd 4 keer per dag getemperatuurd en 4 keer daags werd mijn bloeddruk opgenomen. ik kreeg dagelijks echo's en ik werd 2 maal daags aan de CTG scan gelegd die de hartslag van mijn kind en de toestand van mijn baarmoeder meette. ik werd heel goed in de gaten gehouden. Ik kreeg veel bezoek, werd overspoeld met telefoontjes en smsjes. Ik was moe moe en moe, sliep heel veel. Ik werd onderzocht op zwangerschapssuiker, want mijn kindje was veel te groot voor het aantal weken dat hij oud was. Hij woog toen 1300 gram ipv 800 gram. Dit kon positief zijn, maar ook negatief. Hierdoor kon de groei van de organen een achterstand hebben opgelopen. Ik werd meerdere malen gecheckt. Ik had in het streekziekenhuis een check gehad, in Utrecht maar nu ook in Groningen. 2 dagen 4 keer per dag. Ik bleek geen zwangerschapssuiker te hebben maar het was wel aan de hoge kant. Op de dinsdag erna las ik in een tijdschrift over iemand die met 28 weken bevallen was, ik zag een foto en dacht toen: `Dat valt best wel mee`. Ik had geen idee hoe compleet mijn kindje zou zijn. Of hij verstandelijk beperkt zou zijn, of lichamelijk beperkt, of een andere afwijking. en het überhaupt wel zou overleven. Misschien zou hij dood geboren worden, misschien zou ik het zelf niet overleven. Wat was ik blij dat ik de maand ervoor getrouwd was. Nu was alles geregeld. Dit was een heel andere wereld. een van leven en dood. Die nacht werd ik nog om 00.00 gewekt voor een pilletje. er was een van de leuke zusters aan het werk, ik zei nog tegen mijn zoontje R. in mijn buik: `gelukkig, die leuke zuster is aan het werk!`. (ze waren niet allemaal even aardig ) Ik noemde hem toen al R. sinds de laatste 2 dagen voor de bevalling. Ik ging nog even plassen om 2.00 uur en om kwart voor 4 werd ik wakker: ik had in bed geplast, of zouden de vliezen gebroken zijn? Ik ging op de wc zitten en belde de zuster. Die kwam en nam mijn onderbroek mee de gang op om met de collega's te overleggen of het vruchtwater was of plas. Ik had zelf al even geroken en het rook zoetig, en ik had gelezen dat vruchtwater zo rook. Toen was ik even heel erg bang. Daarna heb ik een knop omgezet. Dit kon ik, en ik ging mijn best doen! 4.00 uur snachts Wat ging er nu gebeuren want als de vliezen breken moet ik toch binnen 48 bevallen ivm infectiegevaar? Nee zei de zuster, bij premature babietjes niet. dan houden we hem zo lang mogelijk in de baarmoeder., Ik zag mezelf al een paar dagen met gebroken vliezen daar liggen, erg aantrekkelijk leek het me niet, ik was bang voor een infectie. Ik werd aan de CTG gelegd, ik heb mijn man gebeld, ik was ontzettend rustig, probeerde hem ook rustig te krijgen: Hoi schat, doe eerst het licht maar even aan, en ga even rechtop zitten. in die trant. Hij was erg geschrokken en begon te stotteren (doet ie nooit). hij moest van mij rustig aandoen, het kon immers een hele tijd duren, en ik wist dat bevallingen meestal een aantal uren duurde. ik had er toch minstens 10 verwacht! Hij moest van mij met mijn ouders meerijden. 4.10 uur snachts Ik kreeg een zwaar menstruatiegevoel dat steeds weer wegtrok. Ik vertelde dit aan de zuster die al die tijd bij mij bleef. De CTG meette helemaal niets. Ik bleef steeds aangeven wanneer ik iets voelde.
vervolg: 4.30 ik werd naar de echokamer gereden. Daar had ik om de 2 minuten weeën en ik leerde van de zuster hoe ik die moest wegpuffen (ik had net de cursus gemist ) de baby lag in een stuit met handen en voeten voor het gezicht. Ik vroeg: `wat is het beste een keizersnee of een bevalling, want het maakt mij niet uit, ik wil het beste voor mijn kindje.` Een natuurlijke bevalling zou het beste zijn. we maakten nog wat grapjes tussen de weeën door. 4.45 ik werd naar de verloskamer gereden. de lieve zuster werd door een andere zuster afgelost. Toen raakte ik in paniek, een minuut misschien maar, ik schrok daar erg van. Nee zei ik tegen mezelf, niet in paniek raken. En ik ruilde de ene zuster in de voor de ander en het kon me ineens geen worst meer schelen wiens hand ik vasthield, al was het die van de melkboer. de nieuwe zuster bleek ook lief te zijn. 5.00 er kwamen 2 artsen binnen tijdens een wee, die stelden zich voor toen de wee was afgelopen. dat vond ik wel grappig. 5.40 ik had 9 cm ontsluiting pas toen meette de CTG pas dat ik weeën had. en voelde dat ik moest poepen en plassen. Ik zei dit, want ik vond het ook een beetje lullig om dit zomaar voor hun neus te laten gaan. Nee het mocht niet, want het bleken persweeën te zijn. Twee minuten later mocht het, en de arts draaide mijn kindje tijdens de persweeën. ik kreeg een knip en de baby schoot uit mij, 2 uur na het breken van de vliezen, om 05.54 uur werd ons kindje geboren en werd op mijn buik gegooid. Hij viel er bijna vanaf. Ik denk dat ik hem 5 seconden vast heb mogen houden. Toen werd hij meegenomen door artsen. Er werd mij meteen gevraagd hoe heet hij, maar de dag erop zouden mijn man en ik een besluit nemen over welke naam de baby zou krijgen, we hadden er meerdere in ons hoofd. Ik zei: `noem hem voorlopig maar R., kan het nog verandert worden?` Ik dacht: Een naamloos kind is wel heel sneu, en straks wordt hij nog verwisseld met een ander. Daarna hoorde ik de placenta in stukken was en ik eventueel gecuretteerd zou worden later die dag. Het deed me niet zoveel. Ik was zielsgelukkig dat ik had gezien dat mijn kindje er compleet uitzag en hij had gehuild! Ik zat op de roze wolk. de placenta perste ik eruit, en om 5 over 6 belde ik mijn man: ``gefeliciteerd je bent papa geworden. Toen reden ze net de parkeergarage in. Mijn man is als een idioot naar boven gerend, en hoefde niet eens te vragen waar de verloskamer was, alle zusters en de beveiliging wezen de kant van de verloskamers op toen ze hem zagen aanrennen. een paar minuten later was hij bij mij, ik werd gehecht dus dat was erg fijn dat hij er was. Toen werd R. binnengereden in een couveuse, hij moest naar de couveuse-afdeling. Ik mocht hem aaien door de couveuse. Hij lag in zilverfolie gewikkeld. Ik aaide hem over zijn wang en hij reageerde meteen. hij was prachtig! Mijn man is meegegaan naar de couveuse afdeling. Dat vond ik heel fijn dat mijn man bij hem kon zijn. Mijn man heeft er erge moeite mee dat hij niet bij de bevalling is geweest, maar voor mij was het het belangrijkste dat hij nu meekon met onze kleine en dat hij niet verwisseld kon worden, en dat hij mij kon steunen bij het hechten. ik was helemaal hyper en blij. Ik wist nu eindelijk waar ik aan toe was en dat het kindje er goed uitzag en leefde. hij was 41 cm lang en woog 1790 gram, bijna 2 keer zo zwaar als gemiddeld. Hij werd 2 keer gewogen omdat ze het niet geloofden, er stonden 5 artsen omheen. ze dachten dat de weegschaal stuk was Mijn familie was ondertussen ook aangekomen en zaten bij mij in de verloskamer. Ik belde mijn vriendinnen, was door het dolle heen. Die vriendinnen bleken achteraf doodsbang te zijn geweest omdat ik zo vroeg bevallen was. ik heb me supersnel gedouched, ik kon maar 1 ding denken, zo gauw mogelijk want dan kan ik naar de couveuseafdeling en daarna kolven (ik had gehoord dat dat binnen 6 uur moest). de dag van de bevalling stond ik al naast mijn bed en reed met de rolstoel naar de afdeling neonatologie, en mij werd verteld dat ik naar huis moest. het was druk in het ziekenhuis en ik was `gezond`. Psychisch was ik een wrak, want in 1 week tijd drie ziekenhuizen en ineens bevallen met knip, kind in stuit en mijn kind in couveuse in kritieke situatie. onbegrijpelijk hoe dat gaat. je wordt gewoon naar huis gestuurd. Ik kon gelukkig terecht in een hotel in de buurt zodat ik dichtbij mijn kindje kon zijn. ik kreeg die nacht rillingen ineens ijskoud, het waren de naweeën. verder heb ik geen naweeën gehad. Na 5 dagen mocht onze zoon worden overgeplaatst naar een ander ziekenhuis met een high-care afdeling, dichter bij ons huis. Ik ben toen zelf ook naar huis gegaan. Hij heeft 2 weken op deze afdeling gelegen en mocht daarna naar ons streekziekenhuis. Toen ik thuiskwam moest ik erg huilen. Ik was nooit meer thuisgeweest na het bezoek aan het VK. wat is thuiszijn toch fijn. ik had zoveel meegemaakt dat het voelde of ik een half jaar niet thuisgeweest was. ik ben bevallen met 27 weken en 6 dagen. Er was veel termijndiscussie waardoor ik 1 jaar heb gedacht dat mijn zoontje met 29-31 weken geboren was. Later is door middel van echo onderzoek van mijn eerste 2 echos besloten dat hij toch 27 weken en 6 dagen was, en daarmee een reuze baby. Uiteindelijk heeft onze kleine 8 weken en 1 dag in het ziekenhuis gelegen. Na 1,5 week zeiden de artsen mij dat R. waarschijnlijk geopereerd moest worden omdat zijn schedelhelften aan elkaar waren gegroeid. Na 3 weken hoorden we dat dit toch niet zo was. Toen hij 3,5 week oud was heeft hij een infectie opgelopen en moest weer naar de intensive care in het UMCG, hij lag op het randje van de dood. Na een paar dagen was hij er weer boven op. Zulke kleine kindjes worden heel snel ziek, maar soms ook heel snel weer beter. na 1,5 maand mocht hij in de wieg in het ziekenhuis, omdat hij toen zwaarder dan 2 kilo woog. R. is nu 2 jaar oud. Hij heeft er uiteindelijk niets aan overgehouden dat hij te vroeg is geboren. Hij weegt nu bijna 14 kilo en is bijna 90 cm lang. Er bleek geen stuk placenta in mijn baarmoeder achter te zijn gebleven. we weten niet waarom ik te vroeg ben bevallen. Inmiddels ben ik in verwachting van een tweeling, en wordt zeer goed onder controle gehouden.
Wat is er al weer een hoop geschreven! Het gaat wel snel, ik moet vaker inloggen...Ik zal van de week goed bijlezen en bijschrijven. Controle bij de VK gisteren was prima, geen bijzonderheden. En even snel @ wasbare luiers, niet echt mijn voorkeur. Als ik zie wat onze kleine meid af en toe produceert ben ik blij dat het meteen de vuilnisbak in gaat...
@Ons kleintje, jeetje wat een verhaal zeg! Poeh poeh! Die uitwasbare zoogcompressen kan je volgens mij gewoon op 60 graden wassen, zou niet weten waarom dat niet kan. Eerste keer misschien met de hand, of tijdje in koud water laten liggen voordat je ze in de wasmachine gooit. @Misty, die netonderbroekjes zitten vaak ook in kraampakket. Ik vond ze vreselijk, die omaverbanden passen ook in een gewone onderbroek, niet in strings uiteraard. En je hebt die misschien ook wel helemaal niet heel lang nodig. Ik heb ze alleen de eerste oaar dagen gebruikt, ging heel snel al over op normaal maandverband zodat ik mij ook wat normaler voelde zeg maar. Liever bij elk plasje een nieuwe erin, dan met die xxxl gevallen rondlopen/liggen zeg maar. En wat betreft Buddy verhaal, ik denk dat er eerder bedoeld werd, gewoon een smsje sturen naar je buddy met daarin eventueel naam van je kindje en bijv. geboortetijdstip/gewicht ofzo. En in 3 woorden of alles goed gaat, geen heel bevallingsverhaal! Ervaring leert bij mij dat je vanuit je kraambed veel makkelijker een smsje stuurt dan loopt te klunzen met een laptop en een baby in je armen. Maar dan nog, als je het niet ziet zitten, is dat natuurlijk ook prima. En als ik buddy systeem verkeerd begrepen heb, dan let me know Zo, eindelijk naar de kapper geweest net, nieuwe oorbelletjes, nieuwe broek, bloemetje voor collega die vandaag 12,5 jr in dienst is taart komt trakteren, nu even relaxen en dan vanmiddag begint mijn slaapdienst. Nu eerst een paar uurtjes het huis lekker voor mij alleen!
ego-berichtje Brrrr, begin nu toch aardig zenuwachtig te worden: vanmiddag de 20-weken echo. Ik hoop toch zó dat alles goed is daarbinnen! To be continued... (nog even doen alsof ik heel hard aan het werk ben...)
@ Julia: ja dat snapte ik wel hoor maar in het verlengde van 'je overgeven aan alle dingen die bij zwangerschap en bevallingen horen' bedacht ik me dat ik die dingen nu nodig begin te hebben, in mn lelijkste, maar enige nog passende bh! Sjnapje? Poeh OK wat een verhaal! Buddy: vind ik ook wel een plan, al denk ik dat het 'live volgen' niet echt te doen is. Marrie: succes meid, ik duim voor een goeie echo!!!! Ik ga weer ff verder werken...
Hoe is het gegaan Marie ? Hopelijk was alles goed bij de 20 weken echo en heb je mogen genieten Hier nog 1 dagje werken en dan 2 dagjes vrij. Heb mijn dagje vandaag niet echt en hoe het komt ??? geen idee
Goede avond allemaal! @Kleintje: Jeetje, wat een verhaal. MOet er niet aan denken om zo te gaan bevallen, de rillingen lopen over mijn rug. Gelukkig is alles goed gekomen met jullie kleintje! @Kleintje & Julia: haha, bedankt voor jullie uitleg omtrent de super XXXL maandverbanden Ik zal tegen de tijd dat ik denk te gaan bevallen eens wat grote onderbroeken aanschaffen. Op dit moment heb ik er vrijwel geen. Draag altijd strings, maar daar ga ik het zo te lezen niet mee redden, haha. OOk wat pakken normaal maandveband inslaan dus voor het geval het nabloeden lang gaat duren, pff, wat is het toch fijn om zwanger te zijn. 9 maanden geen bloed haha. @Marie: Hopelijk is alles goed gegaan bij de 20 weken echo. Toch wel spannend zo'n moment waarop bekeken wordt of je kleintje het goed doet. Liefs, Misty
@ Marrie: enenenenen? Onderbroeken: ik draag altijd boxers en nu zo af en toe zo'n lekkere hoge voor over je buik, heerlijk! Zal nog wel een paar tenten aanschaffen voor na de bevalling, en een jaarvoorraad aan XXL maandverband Weet iemand trouwens een goed online uitzet lijstje wat je in huis MOET hebben voor als de baby komt? Heb trouwens gisteren zo'n leuke site ontdekt met leuke bandana-achtige slabbetjes! De hippe webwinkel voor kids! gelijk een paar besteld. Vond ze zo leuk! Weer eens wat anders dan normale slabbetjes, waarschijnlijk overduidelijk iets voor iemand die voor het allereerst mama wordt hihi!
O en: whaaa! Nu ik weet wat het geslacht is, word ik HEBBERIG!!! Ik wil alleen nog maar kleertjes kopen! Dus tips voor hele leuke lieve, stoere, coole (goedkope ) babykleertjes?
Oh LEUK!!! ik ga denk ik ook bestellen ik heb besteld, wat een goeie tip zeg Bij mijn zoontje hebben we echt een hele spuug en flieber periode gehad, en dan vind ik zo`n sjaaltje erg cool staan. voor de kleinsten vindt ik die wonderslabben een beetje eng, omdat er plastic aan de achterkant zit zou ik hem niet zonder toezicht (meestal liggen ze) om willen doen. met die mutsjes vind ik dat al vervelend/ eng (zal even een fotootje plaatsen zodat jullie weten wat ik bedoel..) ik heb ze trouwens wel, maar dan de sillybillys en die vond ik altijd al wel fijn, maar dan vanaf 1 jaar ofzo. Oja wie wist nu het geslacht en wilde het alleen pben.... ik wil wel pb!
Ons kleintje; sjee wat een verhaal zeg!! Misty: inderdaad paar pakken kraamverband inslaan maar ook maandverband voor daarna. Als je bent bevallen weet je pas hoe lekker het was om 9 maanden zwanger te zijn
@ok, wat een heftig verhaal zeg!kreeg er echt kippenvel van! hoop heel erg voor jullie dat jullie met de 2-ling, een 'gewone'bevalling en kraamtijd kunnen meemaken. @xxxxl maandverbanden, ohh we moeten de onervaren moeders niet te bang maken hoor! wat een horror allemaal zeg!hihi! tipje van mij, ik had na 1dag van die tena lady's, stuk beter en heel wat kilometers minder dik. tja stringetjes kunnen de komende tijd na de bevalling in de kast blijven, met hechtingen is dat ook nog niet zo fijn... @ientje, je maakt het wel spannend voor ons hoor... wat ik een heel erg leuk merk vind voor mijn zoontje [weet niet hoe het voor meisjes is] is name-it, echt hele leuke stoere kleertjes en betaalbaar [vind ik]. heb vorige week ook weer een super stoer spijkerbroekje gekocht. @marrie hoe was de echo? hier gaat alles eigenlijk goed! was alleen niet zo druk vandaag op het werk dus was erg vermoeiend...kom ik thuis heeft me vriend 'goed'nieuws, de auto is kapot...grrrr, hij klinkt als een trekker, uitlaat waarschijnlijk kapot, alleen dat het stuk vooraan bij de moterkap. dus morgen word de auto opgehaald door de garage en hopelijk hebben we hem vrijdag weer terug.