Hoi! Hebben jullie dat ook, dat je vriend met de meest goedbedoelde lelijke kadoos aankomt? Ik weet niet zo goed hoe ik het tegen hem moet zeggen zonder dat hij gekwetst is. Hoe doen jullie dat? Het begon bij ons bij de eerste kado's: een hele grove, geelkleurige ketting die me niet staat. De verlovingsring, superlief uitgezocht met steentjes die hij speciaal op hun betekenis had uitgezocht... maar totaal niet mijn stijl; onpraktisch en knotserig, geelgoud wat niet bij mijn huid staat. En zo verder, vorig jaar een zelfgemaakte ketting die er meer uitziet als onderdeel van een zeilschip (klein onderdeel) dan een ketting, maar hij had er een prachtig verhaal bij. Zucht... Tja, ik ben over de verlovingsring maar eerlijk geweest en we hebben een veel simpelere uitgezocht, samen. Maar hij vond het niet leuk. Dat snap ik ook wel, maar ik wil ook niet met een ring lopen die ik niet mooi vind. Hij gaat tenslotte een leven mee. En hij heeft ook wel door dat ik zijn zeilonderdeel niet draag, net als veel andere sieraden en andere onbruikbare kado's (een stempelset om enveloppen met kaarsvet dicht te maken?!?) Inmiddels is hij boos. Het is binnenkort moederdag en hij wilde een grandioos ontbijt op bed serveren. Nu heb ik - heel raar - een enorme hekel aan ontbijt op bed. Ik word daar helemaal naar van! Dat weet hij ook wel. Dus ik vroeg nogal kribbig of hij me eigenlijk wel kende. Niet lief, maar ik meen het inmiddels wel een beetje. Hoe blijf ik lief en tactisch? Want het is allemaal zo lief bedoeld. Het is al zoveel meer dan een jaarlijks bosje verlepte bloemetjes van het tankstation. Het gaat ook helemaal niet om duur/niet duur ofzo, maar ik begin er inmiddels ook wel van te balen. Desnoods heb je niet eens een oplossing, maar gewoon een hilarisch "dat heb ik ook"-verhaal.
Hahaha een zeilschip aan je nek...ach..romantisch toch?? Tja, hier komt mijn vriend nooit met een cadeautje aanzetten. Of een bos bloemen... Vind het ook niet erg hoor,want andersom doe ik dat ook niet. Maar vind wel dat als hij dan wel met iets aan komt zetten hij best mag nadenken over wat jij mooi vind of niet. Na een bepaald aantal jaar moet ie je wel kennen. Daar ben ik het helemaal mee eens met je.
Erg lief wat hij voor je wil doen. Een ontbijt op bed met moederdag. Ik mag hopen dat die van mij moederdag niet vergeet.
ik heb geen hilarisch dat heb ik ook verhaal voor je. mijn vriend verzint niet dat het leuk is om af en toe eens iets mee te nemen uit zichzelf. die komt eerst vragen of hij iets moet kopen en wat dan. op zich wel hilarisch natuurlijk, maar dan hoeft het al niet meer van mij eigenlijk. jij zit mooi met een probleem over 10 jaar heb je een kast vol met dingen die je niet mooi vind en toch voor de show weleens aan zult moeten doen.
ohhh ik herken het helemaal!!! Voor mn 20e verjaardag had hij een nieuwe uitlaat onder mn auto laten leggen. euh bedankt?? Mn verlovingsring was juist heel fijn en ik ben nogal van de grove sieraden!! Ik vind m vreselijk lelijk en ben m eerlijk gezegd zelfs kwijt! Ook na de bevalling van mn oudste kreeg ik een afgrijselijk setje! allebei hartstikke duur en nu hebben we regelmatig woorden omdat ik het nooit draag. Neemt ie eens in de 10 jaar een plantje mee, is het zon lelijk geel paasplantje... Ik heb nog nooit durven zeggen dat ik het niet mooi of leuk vond want ik breek zn hartje en dan krijg ik zeker nooit meer iets (kadootjes zijn zeldzaam...) Hij zal me dan ook ondankbaar vinden, zo voel ik me ook wel eens...
Haha, moet wel ene beetje lachen om je verhaal maar ik begrijp heel goed dat je ervan baalt! Zeker als het om zoiets belangrijks als een verlovingsring gaat of zo'n dure/ met zorg uitgezochte ketting... Ik zou, als ik het kreeg er niks meer van zeggen, dat komt echt kwetsend over en zoals je aangeeft: het is niet zomaar even snel gekocht maar echt met liefde en aandacht. Wel zou ik proberen te voorkomen dat hij nogmaals iets koopt wat echt totaal je smaak niet is. dat kan door bijvoorbeeld, als jullie samen gaan winkelen, te laten zien wat jouw smaak is. Of opmerkingen maken als je een sieraad bij een ander ziet dat je dat heel gaaf vindt, of juist niet ... Over zo'n stempelset.. ( Mijn god, hoe komt ie erop??!!) daar zou ik dan niet zo over vallen. Het heeft waarschijnlijk geen vermogen gekost en dan zou ik denken: dat is het niet waard om hem daarover verdriet te doen. "het gaat om het gebaar" in dat geval... Probeer daarin dus onderscheid te maken. Mijn man daarentegen is echt een lomperik. Deed hij maar eens zo zn best! Hij is zelfs een keer vergeten om ene cadeautje voor mn verjaardag te kopen!! Een maand later kwamen we een gourmetset tegen die we nog nodig hadden : "O, krijg je die nog voor je verjaardag" had hij gezegd!!! Meestal weet hij niks ( doet er ook niet veel moeite voor) en mag ik iets uitzoeken wat hij dan betaald ( lekker romantisch). Voor valentijnsdag had hij trouwens wel heel schattig een paar kaarsjes mee genomen. Helaas wel vreselijk kitscherige beertjes-kaarsjes ( zozzoooooo mn smaak niet!!) maar daar ga ik dan niks van zeggen.. ik vind het al heel wat dat ie de moeite neemt iets voor me te doen!!
ik vind het ook erg lief dat ie iets voor je koopt... misschien kun je de hint geven van "geel is niet echt mijn kleur..."???? en kwa ontbijt "schat ik zou het leuker vinden als ik beneden kom en de tafel is gedekt met vanalles voor ons 3tjes"..... mijn man kwam in het begin van onze relatie iedere 21e van de maand thuis met een hele grote bos met rozen (a 25 euro per bos)... "hartstikke lief van je schat maar ik ben ook erg blij met een bosje theeroosjes van 4 euro van de supermarkt" vond ie niet leuk om te horen maar hij snapte van mijn kant ook wel dat het niet gaat om de waarde maar om het gebaar dat ie er uberhaupt al aan denkt....
Ja daarom zeg ik er dus ook niks van ALS ik een keer iets krijg... Ontbijtjes op bed doet die van mij niet aan, veel te veel werk. Kan blij zijn als hij de ontbijttafel dekt En die sieraden draag ik dan wel een keer als we naar zn ouders gaan ofzo maar hij heeft er zoveel moeite voor gedaan dat ik het niet over mn hart verkrijgen kan om te zeggen dat ik het lelijk vind... Al moet ik WEL zeggen dat hij al een paar keer heeft geregeld dat de jingens oppas hadden zodat we samen uit eten konden... Dus toen ik wilde gaan eten gingen we naar het restaurant Of laatst reden we ineens naar het asiel, omdat ik zo graag weer een poesje erbij wilde.... Voortaan laat ik ook duidelijk merken wat ik graag wil hebben. al maanden voor een gelegenheid begin ik al wat ik graag hebben wil! hahah! Zo wist ik dat hij voor de geboorte van onze 2e zoon een kado zou kopen, dat ik al 3 maanden riep dat ik ECHt een nieuw horloge moest hebben en heb hem allerlei mooie exemplaren laten zien. En ik kreeg een horloge! En hij was nog niet eens lelijk hahaha!
sja... ik vind het wel een beetje ondankbaar hoor... hij bedenkt zoveel lieve dingen. Hij zoekt zelfs de verlovingsring op betekenis uit voor je en dan vind je geelgoud niet bij je huid staan? Sja zo kan ie het toch nooit goed doen?
ik snap je man ook wel hoor. Kijk van die verlovingsring snap ik op zich wel dat je baalt, maar van die stempelset en het ontbijt op bed vind ik dat je best wat dankbaarder mag zijn, voor mannen is het gewoon niet zo makkelijk als voor ons. En ik denk dat je al heel blij mag zijn met een man die eraan denkt.
Hij koopt alleen kadotjes als ik jarig ben of we een 'jubileum' hebben. Dus dan zeg ik van te voren altijd heel subtiel: "anders ga ik wel mee iets uitzoeken".
Ik denk niet dat het iets met ondankbaarheid heeft te maken, maar meer dat het zonde is dat je dingen krijgt die je niet gebruikt. Mijn man geeft nooit cadeautjes. Hoeft ook niet. Maar als hij dan eens in de 5 jaar met een bos bloemen thuis komt (na heel veel al dan niet stille hints van mij ) dan zijn het echt de meest verlepte bloemen die er te vinden zijn. Hij zoek altijd hangende bosjes uit En dan ook nog vaak in de kleuren oranje of een rommelig zootje kleuren, en laat ik dat nou net niet mooi vinden. Maar dat gaat om een bosje bloemen, en die zijn toch na een week op (die van mij bij aankomst al haha) en daar kan ik wel om lachen. En ik vind het heel lief dat hij ergens tussen al mijn schreeuwerige hints toch heeft opgevangen dat het wel eens tijd wordt voor een bosje bloemen. En dat hij dan overtuigd is dat het zijn eigen spontane idee was en dat hij het subtiele ondertoontje (ahum: mijn zus heeft vandaag alweer bloemen van der man gehad. Lief he! Wat een attente man! erg subtiel inderdaad) van mij heeft opgemerkt. maar als het om grotere duurdere dingen gaat, dan is het wel zonde inderdaad. Ik zou hem gewoon eens laten zien wat je smaak wel is. Maar ik snap ook wel dat hij het niet leuk vind. Maar zelf had ik liever dat mijn man zou vertellen dat hij iets niet helemaal zijn smaak vind dan wanneer we een kast vol goed bedoelde maar spuuglelijke cadeautjes hebben.
kan me de reactie van je vent wel voorstellen..... man een ontbijt op bed is toch super lief........ het is ook moederdag he, dus is dan namens je kindje....vind het eerlijk gezegd heel ondankbaar klinken als je dat zegt. wees blij dat hij er aan denkt en dat ie iets wil doen man....waar maak je je druk om denk ik dan..........
Dit hadden mijn woorden kunnen zijn..... Wees blij met wat je hebt.Al is het misschien niet altijd wat je wilt. Zou je liever hebben dat hij er dan maar helemaal niet aan denkt??? Ik vind het lief allemaal hoor.
En wat voor afschuwelijke kado's geef jij je man dan? Ik vind dat hij best veel moeite er voor doet. En als je niet het kado kan waarderen, waardeer dan in ieder geval de moeite, liefde en gedachte die erachter zit! 1 keer in het jaar ontbijt op bed is toch wel een 'opoffering' die jij kan maken?
Dat is waar ook. Mijn moeder heeft toen ik klein was mijn moederdag-ontbijt-op-bed eens geweigerd omdat ze het vervelend vond om te eten zonder eerst haar tanden gepoetst te hebben. OUCH! (verder is het een lieve moeder hoor maar dat was echt een grote misstap)
Ik zou ook gewoon vanaf nu laten zien wat wel je smaak is. Niet zo van: kijk schat, dit vind ik veel mooier dan die gele meuk die ik nu om m'n nek heb hangen, maar gewoon zo met de wekelijkse reclamefolders eens tussen neus en lippen door zeggen dat je bijvoorbeeld zilver of witgoud zo ontzettend mooi vindt. Of als je in de stad loopt even kijken bij een juwelier in de etalage. En dat dus met alles, niet alleen met sieraden. Ik snap jullie beide wel. Jou omdat je er van baalt en je je afvraagt of hij je eigenlijk wel kent, en hem omdat je ondankbaar overkomt terwijl je het helemaal niet zo bedoeld. Ik moet wel toegeven dat hij een buitengewoon bijzondere smaak heeft... een zeilschipketting, stempelset... origineel is het wel, dat moet je 'm nageven NooNooman neemt eigenlijk nooit kadootjes mee. Ik zal 'm dit topic eens laten lezen, misschien een goeie hint 'Vroeger' deed ie dat wel, een bedeltje voor aan m'n Pandora of gewoon een doosje lekkere bonbons (en stiekem hou ik niet eens van bonbons, maar ik vond het wel heel lief). Moet ineens denken aan een ex van me, lang geleden. Ik was 15 jaar ofzo en was onderweg op de fiets naar hem toe. Werd ik ineens gebeld op m'n mobieltje (m'n überhippe Pocketline Gripz, jaja! ). Was m'n moeder, die zei dat ik heel snel thuis moest komen omdat er iets ontzettend leuks voor me was bezorgd, van vriendjelief! Ooh ik helemaal hupsig en als de brandweer naar huis gefietst. In m'n hoofd had ik een levensgrote knuffelbeer, dat vond ik toen leuk en het toppunt van romantiek. (vooral vriendjes die zo'n beer voor je winnen op de kermis ) Dus ik kom thuis, ren naar binnen en wat zie ik daar staan... een MEGAgrote bos met rode rozen, zo groot had ik ze nog nooit gezien. Maar oh my god, wat was ik teleurgesteld! Ik had de schurft aan bloemen, tot m'n 22e ofzo gehad. En m'n moeder en de bloemist waren helemaal in katzwijm gevallen, want ooh wat een lieverd was het toch en deed die van hun dat maar eens. Ondertussen zat ik daar m'n teleurstelling maar te verbijten, ik vond mezelf zo'n verwaand wicht, maar ik kon er gewoon echt niet blij mee zijn
Dank je, Danip en Noonoo! Dat is het precies. Het gaat er niet om dat ik duurder wil of dat ik zijn gebaar niet ontzettend lief vind, het gaat erom dat hij ontzettend zijn best doet, soms veel geld uitgeeft, en ik enerzijds zijn hartje niet wil breken en anderzijds ook niet wil liegen. Ik ben niet een ondankbaar kreng, maar wil graag oprecht blij zijn met zijn kado's, juist als ze met zoveel zorg uitgekozen zijn. Dus hoe leg ik hem uit wat ik wel leuk vind zonder hem te kwetsen? Hij is niet zo van de subtiele hints, zeg maar. Zilverman is ook niet achterlijk, die heeft het door en dan is de schade al gedaan, dan is hij al vroeg zijn bed uitgekomen en heeft hij al moeite gedaan. Idem met sieraden, geld uitgeven voor iets dat ik bijna nooit zal dragen vind ik zielig. Maar goed, volgens sommige vrouwen ben ik dan maar een ondankbaar kreng. Mss is het idd een goed idee om dingen aan te wijzen die ik wel mooi vind in de hoop dat hij mijn smaak wat beter doorkrijgt. Of suggesties te geven over leuke dingen voor moederdag. O ja, een nieuwe uitlaat? Oh gos, hoe moet je daar nou op reageren? En die bos rozen, ja, precies dat gevoel! Als het nou een keer was, maar elke keer is wel sneu.