Ja ze missen veel. Wat denk je zelf als je de enige bent zonder telefoon? Hier heeft bijna iedereen in groep 7en 8 een mobieltje, mijn oudste 2 dus ook. Je kunt gewoon met je tijd meegaan toch? Vroeger hadden ze dat idd pas later, maar vroeger droegen ze ook geen gordels in de auto...
Ik heb zelf ook nooit alcohol in huis gehaald zolang ze nog geen 18 zijn ( en daarna mogen ze het lekker zelf kopen, want dat ga ik niet financieren). Toch weten ze er altijd wel aan te komen. Er is altijd wel een vriend/ oudere broer/ zus die wél 18 is en het voor ze wil kopen.
Vind ik ook hoor. Hier zaten ze in groep 7 ook al in een app en er staat verder weinig nuttige info in maar ik zou het sneu voor mijn kind vinden als ze er niet bij zitten. Er werd ook altijd veel afgesproken via de app. Soms gingen er weleens kinderen uit omdat ze iets niet leuk vonden maar kwamen dan gewoon weer terug.
Dit is zo'n voorbeeld van iets wat mijn kinderen krijgen, omdat vriendjes het ook hebben: een mobieltje. Het lijkt me echt niet leuk voor een kind om als enige ( of één van de weinigen) geen mobieltje te hebben. Uiteindelijk deden mijn kinderen er op de basisschool niet eens zoveel mee, maar er kon wel alvast een beetje geoefend worden, met toezicht.
Wat mis je dan?? Is hier echt niet de ervaring. Er wordt een hoop onzin gedeeld, maar die wordt ook onder elkaar gewoon besproken.
Ja maar wat missen ze dan precies. Een leuk gesprek op de groepsapp? Ik ben dan toch echt echt van de oude stempel die denkt dat een leuk gesprek ook prima zonder telefoon kan.
Waarom is dat sneu?? Vind ik echt een rare opmerking. De contacten die mijn kind (en enkele andere zonder mobiel) hebben zijn prima. Ze vallen nergens buiten.
Maar je weet toch niet wat ze mist als ze er niet in zit? Hier bespreken ze echt wel veel via de app, wordt ook er afgesproken via de app.
Als alle meisjes in de klas in de app zitten en zij niet, mist ze dingen. Misschien boeit het haar niet, misschien wel, maar ze mist wat en dat zou ik ook sneu vinden als ze het zelf wel graag zou willen. Ik snap sowieso die aversie tegen telefoons niet zo, je hebt er zelf ook 1 neem ik aan?
Vriendinnen zitten in de app, daar wordt niks besproken wat je zou kunnen missen. Ze spreekt 2x per week af. Dat gaat prima op school: " kun je afspreken"
Ja dat kan. Mijn dochter haalt veel lol uit de app groep en dat is dan misschien niet heel vitale informatie of iets wat jij als ouder belangrijk zou vinden, maar dat is het voor haar wel en dat is voor mij genoeg.
Ik heb geen aversie tegen telefoons, ik vind het voor groep 8 onzin. En ja heb net al de uitzondering uitgelegd voor ons volgend jaar eventueel.
Dan is dat toch prima. Ik zeg ook voor mijn eigen kind zou ik het sneu vinden. Die zou het echt niet leuk hebben gevonden temeer de hele klas al met een mobiel liep.
Maar je kunt onze tijd zonder mobiele telefoon gewoon niet vergelijken met de tijd nu. Gedachten als; ‘ik heb het ook tot m’n (bijvoorbeeld) 20ste zonder gedaan en dat ging prima’, zijn niet meer van deze tijd. Toen was het gewoonweg niet zo dat anderen/iedereen hem wel hadden op hun 10de en wij niet. Tijden veranderen en ik denk dat het juist een kunst van opvoeden is dat je meegaat daarin en niet stug vol blijft houden aan het oude. En vonden we het allemaal niet vervelend dan als er volwassenen tegen ons zeiden; ‘moet dat nou? Nergens voor nodig.’ Want onze ouders of andere mensen van een oudere generatie vonden het misschien ook niet nodig dat wij bepaalde dingen hadden of deden. Mijn ouders verbaasden zich ook over bijvoorbeeld een super Nintendo en de tijd die we daarop spendeerden maar ze zeiden ook: ‘ach ja, dat is nu hè.’
Ik vind onze 10 jarige bijzonder wijs omgaan met zen gsm. Ik dacht tot voor de zomer nog, ah dat is nog te vroeg. Onze zoon kwam al langer vragen om een gsm en iedereen had 1 en blabla. Toch eens gevraagd in de facebook groep en hij had dus niet gelogen. Bleek ik een middeleeuws manier van denken te hebben daar rond . Hij heeft zen gsm nu enkele maanden en buiten zijn huiswerk en herhalingstaken er op maken (als we op verplaatsing zijn) en eens wat vragen over huiswerk aan een vriendje of naar ons, mijn ouders of zijn neefje iets sturen gebeurd er niet zoveel. Er zijn wel 2 groepjes waar hij berichten in krijgt maar hij heeft voorlopig geen behoefte om echt te reageren. Ik doorlees alles regelmatig eens en vind het tot nu toe allemaal heel onschuldig (ik had meer drama verwacht)
Niemand zegt hier toch dat zn kind never een telefoon krijgt? Dus we gaan er allemaal in mee. Ik had mijn eerste op het hbo dus als mijn kinderen er op hun 12e 1 krijgen dan gaan we redelijk mee in de moderne tijd. Je bent echt niet zielig en sneu als je in groep 4 nog geen eigen telefoon hebt. Ik denk dat het ook een kunst van opvoeden is dat je laat zien dat er meerdere wegen naar Rome leiden en je niet alle anderen achterna hoeft te lopen.
Ik snap niet wat dat er mee te maken heeft. Ik vind het zelf ook alleen maar handig dat ze een mobieltje hebben, is al vaak van pas gekomen, zeker nu ze steeds meer vrijheid krijgen en vaker alleen op pad gaan.
Mijn oudste heeft dit jaar een telefoon gekregen. In eerste instantie omdat ik het handig vond om hem te kunnen bereiken omdat we niet meer altijd weten bij welk vriendje hij zit. Daarnaast vond hij het handig om te kunnen appen met bepaalde vriendjes die verder weg wonen. De eerste telefoon was een oude van mij, maar dat was een Microsoft telefoon, dus Whatsapp en dergelijke werkte niet meer. En heel belangrijk, hij luistert graag luisterboeken en de app van de bieb werkt er niet op. Dus sinds Sinterklaas heeft hij een nieuwe en daar is hij heel trots op en heel voorzichtig mee. Hij neemt hem ook niet mee naar school en ze hebben ook nog geen appgroep in de klas. Begin van het jaar heb ik het nagevraagd bij andere ouders tijdens een ouderavond en hij was een van de weinige zonder telefoon, maar niet de enige. En hij is zeker niet de enige die zijn telefoon niet mee naar school neemt.