Pfff wat wil ik haar toch graag beschermen tegen " het leven" Ze vangt tegenwoordig alles op.. dingen van het nieuws op de radio bijvoorbeeld.. Van de week: " mama honden worden niet zo oud als mensen he.. " " nee schat meestal niet " " mama .. " " ja schat " " wanneer gaat chester dood " ( chester = onze hond ) " pff geen idee lief.. hij is 7 jaar dus hij zal als hij zo gezond blijft nog wel een jaar of 5 leven" " mama hoe oud ben ik dan ? Want ik wil niet dat hij dood gaat.. ? " Of .. mama als ik zo oud ben als jou he.. leven opa en oma zeker niet meer? Uhmmm nee w.s. niet.. Of... Mama ... wil je voor altijd bij me blijven... altijd en altijd... ? ( mijn moeder overleed toen ik iets ouder was dan zij nu.. dus dat soort vragen komt nogal aan.. ) Of.. Mama waarom maken mensen ruzie met elkaar.. of mama waarom gooit die meneer een papiertje op de grond .. dat mag toch niet.. ( haha ) Of mama ik wil later met jou en papa trouwen.. dat mag zeker niet he.. ? Gelukkig ook; Mama kunnen papagaaiien zwemmen en wat eet een mol en doet het zeer als dat schaap op een molshoop staat ? En waar houdt de lucht op... en meer van dat soort "luchtige " vragen.. Maar pffff af en toe.... denk ik .. blijf maar klein meisje.. er is een gedichtje weet niet meer precies hoe het gaat, maar een stukje ervan is ; " Buiten is wereld waar soldaten vechten.. wees maar niet bang je hoeft er nog niet in...." moet ik regelmatig aan denken
Mama, toen de dinosaurussen nog leefden waren er geen mensen he? Nee, die bestonden nog niet. Maar hoe werden die dan geboren? Eeehm... zit je dan aan de ontbijttafel de evolutietheorie uit te leggen aan je kleuter.... Maar hier ook veel vragen over de dood, en hoe oud je kan worden, en wie in de familie het eerste dood zal gaan. Best moeilijk soms.
titel: Dit is het land dichter: Annie M.G. Schmidt Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw. En alle dingen hebben hier twee kanten en alle teddyberen zijn hier dood. En boze stukken staan in boze kranten en dat doen boze mannen voor hun brood. Een bos is hier alleen maar een boel bomen en de soldaten zijn niet meer van tin. Dit is het land waar grote mensen wonen... Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.
Hmm ik vlucht dat land met enige regelmaat uit gelukkig. Lang leve dikke boeken Hier ook al de diverse onderwerpen ter sprake gehad... Dood, ziek, evolutie We hebben dan ook een vis genaamd Lucy (Smithsonian)
Wat een mooi gedicht! Ik kijk ook vaak naar mijn dochter en ze is dan nog zo onschuldig en klein. Ik wil haar dan helemaal niet loslaten in deze harde wereld! Maar helaas... hoe je ook probeert. .. tegen houden doe je het niet...
Wat leuk dat je dochter over zoveel dingen nadenkt. Knap dat ze al op deze leeftijd verbanden kan leggen, het lijkt mij een slim meisje. Voor volwassenen zijn onderwerpen soms zwaarder dan voor kinderen. Uit jouw stukje blijkt dat je eerlijk antwoord geeft en dat is heel goed. Misschien kun je haar nieuwsgierigheid een beetje sturen als het op onderwerpen aankomt waar je zelf wat moeite mee hebt? Zelf benoem ik het soms ook als ik iets moeilijk of niet leuk vind. Daarbij geef ik een voorbeeld dat mijn dochter iets ook moeilijk of lastig kan vinden. In de bieb zijn ook veel informatieve boeken die voor kleine kinderen erg leuk zijn.
ja kom regelmatig in de bieb.. Vind het ook heel goed van haar, maar soms overvalt het me ineens dat ze eigenlijk nog ze klein is.. Vandaag laatste x consultatieburo.. Dank voor het " luisteren" trouwens.. het is ook niet echt een probleem hoor. Meer mijn met momenten opspelend sentiment.. Ik zeg i.d. trouwens wel eens dat ik het ook niet weet. Dan zoeken we het samen op.. of een enkele keer zeg ik dat ik het nog wel eens uitleg als ze wat ouder is..