Geven jullie overal antwoord op? Ik vind wel dat ik eerlijk moet zijn.. maar vragen als.. wie is dat op die foto ( mijn overleden moeder ) of hoe kan het dat de mama van papa niet samen is met de papa van papa... zo basaal mogelijk probeer ik antwoord te geven, maar vind het soms best lastig.. ze denk ook overal zo over na. Volgens mij heb ik hierover al eens een topic geschreven een tijd terug maar toen waren de vragen wat meer; Stel dat.. dat was toch makkelijker.. ( als ik later groot ben leven opa en oma dan nog.. dat soort dingen.. ) maar dit komt zo dichtbij .. goedeavond trouwens
Ja hoor, daar geef ik gewoon antwoord op. Soms moet ik even nadenken hoe ik iets het beste kan formuleren, maar dat zeg ik dan ook gewoon. Laatst vroeg zoon ineens hoe die baby straks uit mijn buik komt, of dat via mijn navel gaat. Klinkt wel als een makkelijke oplossing om dan maar ja te zeggen. Maar ik houd daar niet zo van. Hij komt er toch een keer achter dat het anders is en dat vind ik voor hem dan ook niet leuk. Dus ik heb uitgelegd dat jongens alleen een plasgaatje hebben in hun piemel en een poepgaatje in hun kont. En dat mama's ook een speciaal babygaatje hebben. Ik vertrouw er maar even op dat hij voorlopig nog niet vraagt waar dat gaatje de rest van de tijd voor gebruikt wordt. Hij wilde uiteraard ook even kijken, maar dat heb ik dan weer beleefd geweigerd. Hij ziet me heus wel bloot als we gaan douchen, maar je kunt het overdrijven zeg maar. Ik durf trouwens ook gerust een antwoord te geven waar hij werkelijk niks aan heeft. ("Waarom regent het?" wordt hier gewoon beantwoord met een meteorlogisch volledig correcte uitleg. Ik zou ook niet weten hoe ik dat veel simpeler kan maken.) Als hij me dan vragend blijft aankijken, zeg ik dat het nog wat te moeilijk voor hem is en dat hij niet alles hoeft te snappen. Dan vindt hij het ook wel best. En ik vind dat fijner dan een flauwekul antwoord over weet ik veel wat voor gieters in de wolken ofzo. Overigens kan ik het dan niet laten om de eerst volgende keer at we douchen naar de damp te kijken die in het schijnsel van de spotjes goed te zien is en even te zeggen "Dat lijken net kleine wolkjes." Dat zal dan wel weer de juf in me zijn. Andere dingen versimpel ik wel hoor. Zo vallen de blaadjes van de bomen omdat de boom het anders te koud krijgt in de winter. Dat klopt wel min of meer. Eigenlijk is Sinterklaas de enige grote uitzondering. Alle andere vragen worden eerlijk beantwoord, waar dat kan met een versimpelde uitleg die dicht bij de waarheid blijft. Of ik zeg gewoon dat ik hem dat nog niet kan uitleggen omdat het nog iets te moeiljk is. Na mijn wetenschappelijke verhandeling over het ontstaan van regen, accepteert hij dat ook wel, haha.
Heel veel lastige vragen heb ik nog niet horen langskomen, maar ik geef zoveel mogelijk eerlijk antwoord. De vraag 'wie is dat op die foto' antwoord ik dus gewoon met 'opa', of nou ja dat weet ze al want daar heb ik ze vanaf kleins al vertrouwd mee gemaakt.
volledig eens met tupp! Zo gaat het hier ook. Met als uitzondering sinterklaas daar doen we niet aan.
@ Eylem tja hier ligt het iets ingewikkelder denk ik.. ze heeft 1 opa en oma waarvan de oma de moeder van mijn vriend is. De opa is niet de vader van hem. Dan is er nog een opa die alleen woont ( vader van mijn vriend ) en dan heeft ze nog een opa en oma van mijn kant ( mijn ouders ) maar dan is er dus ook nog mijn echte moeder die overleden is toen ik 7 was en waar ik het eerlijk gezegt nog nooit met haar over gehad heb omdat ik dat heel lastig vind. En die staat dus met mij op de foto ... dus als ik zeg dat het haar oma is snapt ze daar w..s niets van want ze heeft al twee oma's .. Ik heb overigens gezegt dat ik vroeger een andere mama had dan nu maar dat die niet meer leeft en dat dat de mevrouw op de foto is. Maar ik merk wel dat ik het het lastig vind dit soort onderwerpen.. ik vind haar nog zo klein ...
Ik pak voor ingewikkelde situaties (zoals die van opa/oma hierboven) vaak de duplo erbij. met behulp van poppetjes begrijpt ze het meestal wel. De laatste keer dat ik het gebruikte was voor 'Wat is een dorp/stad en wat is Nederland?'.
@Kris: Ik denk dat da een prima antwoord is. Verder niet te diep op ingaan op deze leeftijd, het kan voor een kind misschien beangstigend worden als te veel benadrukt wordt dat een mama 'zomaar' weg kan zijn.
Ik antwoord ook altijd als ik het antwoord weet. Soms stelt hij vragen die ik gewoon niet kan beantwoorden. We hadden laatst kritische zondag: toen kregen we eerst 'wie heeft de wereld gemaakt' en aan tafel nog allerlei vragen over de kerstman. Veel geef ik ook aan hem terug: wat denk jij dat er dan gebeurt? Die van 'wie heeft de wereld gemaakt' vond ik erg lastig omdat wij niet gelovig zijn en hij dus ergens iets over god heeft gehoord. Heb dat wel geprobeerd zo goed mogelijk uit te leggen. Heb het er maar op gehouden dat sommige mensen geloven dat iemand de wereld heeft gemaakt en anderen geloven dat de wereld ontstaan is en hoe dat dan gebeurt zou zijn.
Meestal is het zo dat als je eerlijk en niet te uitgebreid antwoord, dat het dan prima is. Mijn dochter vindt dat in ieder geval fijn, komt soms met meer vragen, en soms is het goed. Ze heeft me bijvoorbeeld nog niet gevraagd over 'waar komt de baby uit', aangezien haar zusje gewoon lekker "simpel" 'uit de buik werd gehaald door de dokter'. Het litteken heeft ze uitvoerig bewonderd, dus dat was het probleem niet Die vragen komen verder wel. Ik merk wel dat ik ook altijd even moet nadenken hoe ik het simpel verwoord. En dan we gewoon af en toe even wikipedia erbij halen, inmiddels weet ze ook dat je daar alles kunt vinden Waar krijtjes van zijn gemaakt bijvoorbeeld! Of waarom de wolken roze zijn als de zon op komt