Het is inderdaad heel erg vreemd, maar je hoort wel meer meiden waarbij het langer duurt voordat er een menstruatie komt. Ik kijk het aan tot na het weekend en anders maar weer bellen met het ziekenhuis. Dat er echt niks zou zitten lijkt me sterk.. De laatste echo had ik wel een slijmvlies van 5 mm ongeveer. Wat betreft mijn kansen na de Leo, heb ik nooit uit mezelf een menstruatie gehad. Na vier maanden geen eisprong ben ik gestart met clomid, vervolgens na 4 rondes gonal f gespoten. Dus wel met behulp van hormonen.
Hey dames. Sorry voor de lange afwezigheid. Wegens 2 sterfgevallen in de familie en drukke periode kwam het er niet van. Dolce; proficiat met je zoontje! Hopelijk vind je wat een ritme! Geniet ervan! Pcosje; ook ik zie een streepje! Hou ons op de hoogte. Vandaag mijn eerste controle-afspraak gehad na de LEO. die zogezegde ovulatie-piek die de huisarts zag was gewoon nog een restant van de duphaston een week eerder. Met andere woorden. Er is nog niets gebeurd. Moet nu een week bloed laten prikken elke dinsdag en donderdag. Zien ze niets verandering moet ik vanaf december beginnen met de spuitjes 😔. Balen! Moet nu de papierwinkel voor terugbetaling gaan regelen enzo. Ik was echt zo gelukkig met de eisprong maar de huisarts heeft zich blijkbaar, en ik citeer, 'een beetje vergist'. Voor iemand met PCOS is dit absuluut geen leuke vergissing. Dus weer afwachten. Die bloeding kon ook vanalles zijn. Zowel menstruatie als nog een nabloeding. Ik baal echt. Ik weet gewoon niets meer dan gisteren bv! Niet opgeven zeker :s. Nancy; mijn dr heeft ooit gezegd dat dit een paar keer heel vast kan gaan en ineens langer of vroeger komen. Er was ook een reden voor maar die ben ik vergeten. Misschien eens navragen? Laat je me ook iets weten!
Sarah, allereerst gecondoleerd meis verschrikkelijk.. Wat een rot nieuws meis.. dat zijn geen leuke vergissingen, al die tijd goede hoop gehad voor niks balen gewoon. Wel goed dat ze nu twee keer per week bloed gaan prikken! (Hebben ze bij mij nooit gedaan). Ik duim voor je dat er de komende maanden wat gebeurt, want als dat niet zo is, is de teleurstelling erg zwaar. Ik vond de laatste twee maanden van het "afwachten" het zwaarste, omdat ik wist dat er niks gebeurden. Koppie op meis! Ik heb ook wel eens gehoord dat het soms wat langer kan duren nadat je de laatste pil hebt geslikt. Ik wacht het nog rustig af en anders na het weekend bellen en ook voor de zekerheid maar even een testje doen.
Pcosje heb je vandaag nog getest? Ben erg benieuwd! En wat voelde je dat je de dacht dat het raak zou kunnen zijn? Nancy wat vervelend dat die menstruatie op zich laat wachten zeg. Als het zo lang duurt zit je al rond je intake gesprek of niet? Sarah gecondoleerd. En wat een lekkere vergissing zeg, jemig, ze moeten zich eens realiseren hoeveel er voor ons af hangt van zo'n vergissing. Maar wel fijn dat je nu wat extra in de gaten word gehouden. Avda weet jij al wanneer je voor intake gesprek moet? Ik zit maar te wachten, zo vervelend. Vorige keren had ik 2 dagen vtv al wat bruin verlies, dat zou dan vrijdag/zaterdag zijn. Moeten maar gewoon weer afwachten.
@marlies, hoeveel het er precies waren weet ik niet. Het waren er te veel om te tellen. Bij mijn Leo heeft de arts in 1 eierstok prikjes gegeven.
Het moeilijkste, voor mij, aan al de behandelingen is de moed en hoop dat je ervan krijgt. De moed en hoop die de dokters je geven. Om dan gewoon weer naar beneden gehaald te worden. Ik heb alle stappen ondernomen. Operatie was voor mij mijn laatste kans. Nu waarschijnlijk toch de spuitjes. Ik krijg gewoon heel veel zngst van het feit dat ik daar al aan beland ben. Ik weet niet of jullie dat ookzo voelen. De angst dat je bijna alles gedaan hebt wat mazr mogelijk is en het nog niet werkt. Het gevoel van mislukking en schaamte. En nu is het gewoon weer afwachten. Het wachten op iets waar ik zelf al van overtuigd ben dat het niet spontaan lukt. Nu zit ik in die periode. Hoop dat dit snel voorbij is en ik weer gewoon mijn gedzchten kan verzetten. Gelukkig kan ik het hier een beetje van me af schrijven. Mijn vriend zegt wel :"alles komt goed. Blijven geloven. Het is niet jou fout". Ik voel me niet zo. Ik voel me er eerder onbegrepen door. Dit heb ik niet als ik alles hier neerpen! Nog eens bedznkt voor jullie steun!!! Jullie doen meer dan gewoon online gesprekken met me voeren!
Lieve Sarah, zoals je omschrijft hoe je je voelt, is zo herkenbaar. De teleurstelling in je eigen lichaam, het schuldgevoel dat je je mannetje (nog) geen kindje "kan" geven, de angst dat het nooit zal lukken.. Keer op keer hoop, welke binnen enkele seconden om kan slaan in depressie .. maar de wens is zo groot dat je jezelf iedere keer weer bij elkaar raapt en toch door weet te zetten. De angst die je hebt, heb ik op dit moment ook heel erg. Je komt steeds dichter bij de "eindstreep". Zo voel ik het ook echt.. IVF is voor mij echt het laatste wat mogelijk is, lukt dat niet dan zullen we ons erbij neer moeten leggen. Die eindstreep is voor mij nu in zicht, maar voor meerdere hier erg dichtbij. Ik vind het doodeng en weet ook niet of ik het ooit zou kunnen accepteren dat we nooit een kindje zullen krijgen. Maar zo moeten we ook maar niet denken en ervan uitgaan dat het ooit goed komt! Wat je ook zegt, hoe je mannetje reageert en er tegenaan kijkt... Zo reageert en denkt mijn man ook altijd. Hij bedoelt het heel erg goed, maar ik kan er zo boos om worden en voel me dan niet echt gesteund en heb soms het gevoel dat ik er "alleen" voor sta. Puur omdat hij zich nooit echt goed in kan leven in wat er in me omgaat en wat ik allemaal doormaak. Nou zou het natuurlijk ook niet goed zijn als je allebei zo depri bent en er allebei geen hoop meer in zouden hebben.. Nou moet ik wel zeggen, sinds we de IUI doen en nu IVF gaan doen, wordt hij er ook meer bij betrokken en merkt hij ook wat er allemaal bij komt kijken. Hij is nu veel meelevender en snapt nu ook beter waarom het me zoveel doet, omdat die ziekenhuisbezoeken etc gewoon niet leuk zijn.. Ik kan wel zeggen dat dit de ultieme relatietest is .. Als je dit doorstaat, doorsta je samen alles! Hoop houden meis, alles voor een mooi klein wondertje! Zoals Dolce al zei: het is het allemaal meer dan waard! Hou je daar aan vast en schrijf hier lekker alles van je af! Knuffel
Nou dames ik denk dat het toch echt zover is..... Ik ben zolang al hierop aan het wachten en zelfs de clearbleu maakt me aan het twijfelen! Maar ga er dan maar in geloven. Wat ik voelde: opvliegers, moe, snel honger, zere tepels onder de douche, vroeg wakker, snel emotioneel. En af en toe een steek in m'n buik. Ik kan het gewoon niet geloven , na 2 jaar. Nu hopen dat de onze spruit blijft zitten. De zorgen houden maar nooit op he dames!
GEFELICITEERD!!! Eindelijk meis Dat zal een ongelofelijk gevoel zijn hihi. Nu hopen dat alles goed gaat! Hou je ons wel op de hoogte?! Nu heerlijk genieten van dit geweldig nieuws geniet ervan meis xxx
Thanks Nancy! Kan het niet geloven! Ben nu wel zo benieuwd of alles goed zal gaan! Maar probeer ook maar te genieten. Heb net je verhaal gelezen wat je schreef vandaag en de tranen rolde over mijn wangen. Ik weet zo goed hoe die machteloze gevoelens zijn. En gun het jullie allemaal zo erg. Over de laatste weken zijn jullie echt m'n maatjes online geworden en heb veel steun aan jullie. En wil dat ook voor jullie zijn. Jullie weten naast mijn vriend als eerste dat ik zwanger ben nu dus dat is behoorlijk bijzonder. Dikke kus voor jullie allemaal m'n lotgenootjes
Wat een geduld moet je hebben he? Toen ik clomid gebruikte, dacht ik dat het goed zou komen. Toen ik hormonen ging spuiten en gelijk bij de eerste eisprong zwanger was, dacht ik dat ik er was. Miskraam. Weer spuiten, weer miskraam. En nu weer verder, maar durf niet meer te hopen. Sarah... over die spuitjes.... Ik ben erg blij met de spuitjes. Makkelijk te zetten en ze werken (zelfs) bij mij. Het duurt alleen lang om het goed te doen. Heb cyclus van 6 a7 weken (ziekenhuis moet voorzichtig doen, als ze met een te hoge dosis starten wordt het overstimulering. Dus ze starten laag en doen er steeds een beetje bij). Maar zoals je las, het was bij mij wel gelijk de eerste eisprong raak. Welk ziekenhuis loop je? @pcosje. Ik hoop zo erg voor je dat je deze zwangerschap mag uitdragen!
Pcosje: gefeliciteerd! Geniet er zoooo hard van! Het gedft ons moed dat het ook kan lukken. Bedankt voor de eer Nancy; ik ben blij dat je echt inpdentiek hetzelfde denkt. En het allemaal begrijpt. Over de relatietest is het wel waar. Ik wou allang opgeven. Hoevaak het gesprek van "ga toch van me weg en zoek iemand die je het wel kan geven" is doorgegaan, weet ik zelfs niet meer. Heel vaak. En toch, 2jaar verder, zijn we er nog altijd voor mekaar. De liefde is groter maar het schuldgevoel ook wel. Moest hij weggaan van mij om die reden zou ik kapot zijn. Maar ook opgelucht. Maar zolang hij er niet aan denkt en mij helpt en bijstaat ben ik gewoon nog verliefd als een tiener! . Hopelijk komen mijn woorden niet vreemd over. Ik zie hem wel degelijk doodgraag . Marlies; ik ben in België in behandeling. In Gasthuisberg. Grootste ziekenhuis hier. Ook de award (ja er zijn awards voor fertiliteitsafdelingen ) ging hiernaar toe. Was eerst in een kleiner ziekenhuis in behandeling. Maar ze vonden me te jong. Nu word ik goed opgevolg, een beetje te strikt soms, en kijken ze niet naar leeftijd noch andere dingen. Ook ik heb al de Clomid, Metformine, leo,.. Erop zitten. Zonder enig resultaat jammer genoeg. Mijn grootste follikel ooit was 12mm . Maar ik mag niet opgeven en moet mezelf moed in blijven praten. Jij dus ook! Maar het gevoel van 'en nu gaat het werken' en dan naar' sorry het heeft niets gedaan' snap ik dus ook compleet. Verschrikkelijk is dat! Ik was zoooooo blij toen de dokter me zei:"we gaan beginnen met Clomid". Ik dacht: ja dat is het. Ik begon zelfs al slaapkamertjes en naampjes te bedenken wantja het ging toch snel in orde komen. Dom als ik het nu bekijk maarja! Aan iedereen nog een fijne avond, en bedankt voor het begrip! En pcosje, nog eens een dikke proficiat!!
Pcosje dat is super nieuws! Gefeliciteerd!! Ik heb nu alweer bruin verlies dus helaas weer mislukt. Ik baal er nu wel behoorlijk van. Begin steeds meer te denken dat onze dochter misschien wel een heel groot geluk is geweest, misschien wel een once in a lifetime. Heb er zo geen zin meer in. Prikken, echo's en dan nog eens die verschrikkelijke pregnyl met zijn verschrikkelijke pijnlijke plek. Mijn paars/zwarte plek is net geel daarvan, en kan nu alweer over nieuw beginnen. Sorry dat ik zo zit te zeuren, maar ben er echt klaar mee nu.
Celine, verdorie snap je helemaal.. Het is zoveel gedoe en helemaal als je zoveel last hebt van het spuiten.. Heb echt zo met je te doen. Even flink balen en alles eruit huilen en hopelijk kijk je er over twee dagen weer anders tegenaan en heb je weer moed voor de volgende ronde. Sterkte meis, dit zijn de rottigste dagen knuffel. Pcosje, ik wilde je niet aan het huilen maken! Jouw positieve verhaal geeft me echt zoveel goede moed om toch door te blijven gaan! Was ook echt toe aan goed nieuws. Hoop echt dat wij je snel op mogen volgen! Heb je het ziekenhuis al gebeld?! De eerste echo zal wel over drie weekjes zijn ongeveer?! Sarah, begrijp wat je zegt hoor. Ik heb het ook wel eens tegen mijn man gezegd en het heeft ook regelmatig door me hoofd gespeeld. De angst dat je hem geen kindje kan geven en het hem wel onwijs gunt.. ik heb ook wel eens gezegd "misschien moeten we maar stoppen, en moet je gelukkig worden met iemand die je wel een kindje kan geven". Hij werd dan meteen boos en zei dat ik normaal moest doen ... De gedachten is iig volkomen logisch en ik denk dat we dat allemaal wel eens gedacht hebben. Ik ben vandaag eindelijk ongesteld geworden!! Was helemaal blij haha. Meteen het ziekenhuis gebeld en heb morgen de uitgangsecho en dan maandagochtend weer spuiten. Spannend weer! Als alles goed gaat en ik groei krijg, weet ik voordat ik het intakegesprek heb voor de ivf of deze ronde gelukt is of niet. Nu maar hopen dat er geen gekke dingen gebeuren deze ronde
Dames, ik heb trouwens ook acupunctuur gehad op de dag van m'n eisprong. Het is altijd dubieus of het er nou wel of niet mee te maken heeft maar baad het niet schaad het niet toch? En m'n verzekering vergoedt ook een deel... Misschien dat iemand er wat aan heeft...wel na 2 consulten dus zwanger geworden!
Nou Pcosje, ik duim voor een kloppend hartje! En dat het de tweede echo ook weer een kloppend hartje mag zijn. Ik hoop ook erg dat dat bij jou het geval is. Dat zou mij ook weer hoop geven Alvast een voorzichtige gefeliciteerd. x
Pcosje, misschien heeft dat er indd wel iets mee te maken gehad, wie weet! Ik heb al zoveel geprobeerd hihi. Ik heb net de uitgangsecho gehad en er zit weer een mega cyste grrrr. Het houdt het niet op. Zou maandag weer moeten beginnen met spuiten, maar ze wil eerst nog even kijken maandag. Als hij kleiner is geworden mag ik spuiten, zo niet dan moet er eerst overleg gepleegd worden met de arts. Ze zei wel dat het wel vaker voorkomt zo vroeg in de cyclus en de kans bestaat dat hij er maandag niet meer zit.. Maar even afwachten weer. Twijfel nu wel of we deze ronde wel door moeten zetten of misschien het intakegesprek maar even afwachten. Het had zo mooi geweest als deze ronde vlekkeloos zou verlopen, maar het ziet er niet naar uit dat dat zo gaat zijn.. Helaas.