Ben ik druk bezig in de keuken met aardappels schillen, gaat de deurbel. Ik hoorde al een aantal giechelende kinderen buiten, en zij waren het dan ook die voor de deur stonden. Daar stonden ze, met zelfgeplukte bloemetjes in de hand. Of ik een bloemetje wilde kopen voor 10 cent. *zucht* moet ik daar nu weer voor lopen en speciaal de deur voor open doen? Diezelfde kinderen staan wel vaker voor de deur. Ook al een keer met zelfgebakken koekjes en een andere keer al met zelfgemaakte knutselwerkjes die ik mocht kopen. Ik probeer maar zo vriendelijk mogelijk te doen tegen die kids, maar vind het behoorlijk irritant. Hebben jullie ook weleens dit soort verkopertjes aan de deur? En vinden jullie dit leuk, zo even tussendoor, of vinden jullie zoiets ook erg irritant?
Tja... Bij ons komen ze ook af en toe en dan geef ik ze een snoepje. Het is niet zo dat ze elke week / maand er staan, want dan zou ik het ook niet meer zo leuk vinden... Maar hoe je netjes kan zeggen dat je het niet leuk meer vindt.... Ik lees even mee Ligt er ook aan wat de leeftijd is..
Enige kinderen die bij ons aan de deur komen zijn de kleinkinderen van onze buren of we nog gogo's hebben hihi Voor de rest gelukkig geen last van mini verkopertjes.
ach op zich is het wel lief. die kinderen zien geen kwaad. zou ze een soepje geven ofzo maar geen geld. maar ik persoonlijk zou wel even tegen die ouders zeggen dat hun kinderen aan de deur dingen willen verkopen."" ikzelf zou het namelijk niet graag willen hebben dat mn kinderen later op straat bij mensen aan de deur dit soort dingen gaan doen
ik vind het niet zo irritant. ik ben na 17 jaar wel gewend aan dit soort dingen. ik vind het zelfs wel leuk eigenlijk. niet dat ik altijd wat neem hoor. vaak worden ze ook gestuurd door school voor de een of andere actie. dan moeten ze weer gaan leuren langs de deuren. ik maak altijd even een praatje en neem wel of niet iets. ook naargelang waar het van is of wie het is.
Ik ben eigenlijk meer benieuwd door middel van dit topic of ik nu zo'n 'oude chagrijn' ben of dat jullie dat dan ook zouden zijn in zo'n situatie.
Oeps... dat deed ik op die leeftijd ook. Mijn nichtje en ik gingen, als het gesneeuwd had, aanbellen en vragen of we sneeuw konden ruimen voor een kwartje ofzo. Ook hadden we knutselwerken of ballonnen die we verkochten. We waren nog redelijk succesvol ook, maar we deden alleen de straat waarin m'n nichtje woonde, dus de meeste mensen kenden ons wel. Ik zou het zelf niet zo erg vinden. En anders netjes zeggen dat het niet goed uitkomt nu, maar dat je ze veel succes wenst met de verkoop.
Ik vind het altijd wel leuk eerlijk gezegd. Toch juist hartstikke goed dat kinderen een beetje moeite doen om aan die centjes te komen. Ik ging vroeger samen met mn broer de deuren langs om oud papier te vragen en dat kon je dan verkopen aan een oud papiercentrale of zoiets. Zo lang ze niet dagelijks voor de deur staan geen probleem.
mee eens zou het ook niet zo fijn vinden als mij kinderen dat doen voor geld. voor een snoepje is anders idd maar vind je geen chagerijn hoor. Als het vaak gebeurd snap ik dat je ook niet meer altijd weet hoe ze zo lief mogelijk weg te sturen. want het is schattig enzo maar als het vaak gebeurd op een gegeven moment niet meer zo
Zou het helemaal niet irritant vinden, zulke kinderen komen hier in mijn buurt niet eens meer voor helaas. Hier word alleen maar rotzooi getrapt.
hier gebeurt het regelmatig! dan staan ze er met bloemen, dan met koekjes, oliebollen, knutselwerken,kaarten, fruit, groente (die de ouders dan verbouwen) je hebt hier heel veel boeren in de buurt die van alles en nog wat verbouwen... maar ik neem het eigenlijk nooit.... als ik wat nodig heb ga ik wel naar de winkel/bakker/groenteboer/slager enz
Hier komen ze nooit om iets te verkopen (ja, lootjes voor een vereniging ofzo). In de zomer kwamen ze hier soms wel om belletje te trekken. Of dan zongen ze het liedje ' Jan de brandweerman' en renden dan gillend weg
ik denk eerder dat je er nog niet aan gewend bent. als je kinderen hebt en die worden groter rol je min of meer mee met zulke dingen . snap je. je visie zal dus nog sterk veranderen.
Hahaha wat schattig! Oliebollen enzo zou ik denk ik wel kopen, maar bloemetjes en kaartjes daar zou ik vriendelijk voor bedanken. Hier gaat de bel ook regelmatig, maar daarna hoor ik minstens 4 kindertjes stampend wegrennen... als ik geluk heb heel vaak hoor ik het ook niet en doe ik voor de kat z'n K de deur open.
Ik vind het altijd wel grappig. Deed het zelf namelijk vroeger ook. Dan maakte ik parfum en kon je een pot van me kopen Ik verkocht ook wel zelfgemaakte dingen, en bracht de opbrengst (soms wel 2 hele guldens!!) naar het plaatselijke goede doel Dus ik kan er wel om lachen. Er staan hier wel eens vaker kinderen aan de deur. Vaak om even een praatje te maken, of omdat ze iets willen laten zien. Ik vind het prima. Zo hadden we eergisteren een kleurplaat van een kindje in de brievenbus. Geen idee van wie, maar ik vond het superschattig. Hij hangt aan de koelkast Maar wat ik een tijdje terug minder vond was dat er een stel kinderen door de geopende voordeur (i.v.m. verbouwing) ineens binnen kwam stormen om de hond te aaien. Als we buiten zijn, en die kinderen vragen of ze de hond mogen aaien vind ik het prima (ik ken de kinderen wel), maar ongevraagd op de hond afstormen die in haar mand lag vind ik een minder strak plan
Het ligt eraan.... als ze voor een sponsorloop komen of weet ik wat vanuit school, geen probleem en dan doe ik ook eigenlijk altijd mee. De zelfgemaakte tekeningen of zelfgeplukte bloemetjes bedank ik meestal voor. Maar ons buurjongetje heeft er met vriendjes nog wel eens een handje van om te komen belletje trekken. Zijn timing is altijd kl*te, want meestal ligt er 1 van de kinderen op bed en zijn ze dus spontaan wakker. Ja dat vind ik wel irritant
o wacht, maar als er kinderen aan de deur komen met collectes, of echt voor hun vereniging ofzo die geef ik altijd wel wat hoor, uiteraard! maar ik dacht dat het echt ging om zelfgeplukte madeliefjes en smurfensnot en dat soort dingen
Heb het ook wel eens gehad, dat de kids bijna op bed lagen en dus echt spitsuur hier. Gaat de bel, giegelende buurmeisjes die een dansje hebben gemaakt en deze aan ons willen opvoeren. Tja dan moet je wel heel gemaakt glimlachen en hopen dat het geen al te lange voorstelling is.