Zit met mijn handen in het haar..... ben moe...... Ik heb een hele lieve zoon van bijna 9 maanden maar op dit moment is hij echt lastig. Hij heeft moeite om alleen te spelen, wil de hele tijd op schoot eenmaal op schoot wil hij dit absoluut niet en gaat dan drammen (huilen zonder tranen) en eenmaal weer op de grond trekt hij zich weer aan mij op! Even alleen spelen lukt, boekje lezen vind hij ook even leuk. Als ik naar de keuken loop kruipt hij achter me aan, als ik naar de wc ga en dus de deur dicht doe gaat hij huilen. Het lijkt erop dat hij me de hele tijd in de gaten houdt en als ik iets doe wat hem niet zind zet hij een keel op. Even snel tussendoor: mijn zoon was erg snel in zijn ontwikkeling, trok zich al op tot staan met 5 maanden, zat toen ook al. Kruipen doet hij ook al heel lang. Nu staat hij wat stil in de motorische ontwikkeling en begint met brabbelen. Maar ik weet niet goed wat ik moet doen met hem. Negeren? Tsja dat lukt even maar dat gegil maakt me heel chagarijnig. Ik moet echt tot 10 tellen. Gelukkig ben ik heel geduldig en heb ik nog nooit geschreeuwt tegen hem en slaan doe ik zeker niet. Waarschijnlijk hebben alle moeders zo'n periode met de kleine dus ik wil heel graag advies over hoe hier mee om te gaan. Zo vind ik het echt niet leuk meer!
Mijn zoon doet dit ook heel erg, zijn echt van de periode's en dan kun je echt helemaal gek worden. Net wat je zegt dan wil hij op schoot en dan zit hij schoot en wil hij er weer af. Wij nergeren hem dan even en dan trekt hij snel weer bij. Moet ook zeggen dat hij iets ouder is nu 14 maanden en dat hij een tweeling broertje heeft dus hij heeft ook snel weer afleiding door met zijn broer te gaan spelen. Misschien toch eens proberen om het te nergeren want hij probeert zo steeds je aandacht te vragen
hier is dat elke dag rond 17 uur, dan begint ze moe te worden en dan wil ze niks meer, niet liggen, niet zitten, niet op schoot, niet in de wipstoel, gek wordt je ervan, het werkt hier wel om haar op haar speelkleed te leggen en heel even de andere kant op te kijken, vaak houdt ze dan op met jengelen en gaat ze spelen, hier helpt het ook wel om (niet echt pedagogisch ik weet het) een video op te zetten van Nijntje of De Droomtuin, dan is ze een half uurtje zoet en kan ik koken etc. echt een oplossing is er niet, je zoontje zal toch echt moeten leren zich een tijdje alleen te vermaken, zeker als hij dit gedrag de hele dag vertoont, daar wordt je gek van, heel begrijpelijk.
Voor jezelf duidelijk stellen dat je dan wel en dan niet met de kleine bezig bent. Schoonmaken ind e huiskamer doe ik nu veelal samen (gaat steeds makkelijker naarmate ze ouder worden). Natuurlijk gaat het wel langzamer dan wanneer ik het vlug vlug doe en haar steeds terecht wijs dat ze daar niet aan moet zitten, aan de kant moet, even moet spelen, ophouden, aflbijven, blablabla. Dat laatste is niet leuk voor haar en mega-frustrerend voor mij. Koken doe ik toch echt alleen. Ze jengelde eerst altijd heel erg, maar ik ben dat gaan negeren bij het koken. Niet optillen, alleen zeggen dat je nu even moet koken, en dan ukje weer verplaatsen naar de speelplek. Of een paar bakjes geven om mee te spelen. MAar het grote punt wat echt hielp: in de keuken pak ik haar niet op. Werkt super, ze jengelt nu nog wel eens, maar bedenkt zich dan in 2 sec dat dat niet werkt als mammie in de keuken is, dus gaat ze wat anders doen. Dus ik denk dat negeren op de juiste momenten, en consequent zijn wanneer je negeert en waarom dat heel goed kan helpen.
Vreselijk irritant dit he! Hier is het zelfs zo gek dat als hij alleen met papa is, hij wel een uur zoet kan zijn in de box. Maar zodra ik de kamer in kom (wat zeg ik, zodra ik de kamerdeur open doe!) begint hij te huilen en zijn armpjes omhoog te doen! Het enige wat ik er tegen weet is de deur uit gaan, wandelen of bij iemand langs gaan! In de buggy vermaakt hij zich en kan hij lekker rondkijken. Ik heb zelfs soms het idee dat hij zich daarna thuis ook even beter kan vermaken, alsof hij zich anders verveelt of zo... En tijdens het koken in de kinderstoel er bij zetten zodat hij kan kijken. Werkt (meestal) erg goed. Oja en wat hier ook goed werkt maar wat je natuurlijk niet constant kan doen, is hem iets te eten geven. Een boterham of een nijntje-koekje of zo. Dan is hij helemaal zoet tot het op is. Heb hier het negeren ook al geprobeerd (en doe dat trouwens nog steeds af en toe omdat ik er gewoon soms helemaal gek van word!) maar dat werkt hier voor geen meter helaas... Ik ben laatst zelfs mijn boterham op de slaapkamer gaan zitten eten, hahaha! Papa was thuis maar die was natuurlijk weer niet goed genoeg, hoewel Mischa GEK is op papa...
Kennen jullie dat probleem ook? Net als je het gevoel hebt er helemaal doorheen te zitten, dat het dan beter gaat? Vanmorgen heb ik gewoon de krant kunnen lezen en zoonlief speelde op het speelkleed! Bedankt voor de tips, ik ga hem in ieder geval nu wel negeren als hij te vaak de aandacht wil, en met koken ga ik ook gewoon koken. Heb net een DVD van Bumba besteld, daar is hij gek op! Mooi opzetten onder het eten koken.... pedagogisch verandwoord? Ach lap maar aan m'n laars... blije zoon blije mama!
Ja, zo gaat dat altijd! Hier ook een dvd, we hebben er eentje die helemaal favoriet is. Pedagogisch onverantwoord? Zou niet weten waarom!
Haha zoet tot het op is...... dat duurt hier nog geen 5 minuten.... 't is net een vuilnisbak.... alles gaat erin... en snel..... hahaha
Dat was hier ook een erg groot probleem, ik dacht echt dat ik gek werd, elke seconde van de dag wilde hij aandacht, precies zoals jij het zegt. Dus niet positief aandacht vragen, maar echt door te drammen. Hoe moeilijk het ook is, blijf geduldig, eens gaat het over! Hier nu met 11 maandjes E-I-N-D-E-L-I-J-K. Al moet ik zeggen dat hij soms nog zijn momentjes heeft hoor, vooral onder het eten koken. Ben er nu achter wanneer ik hem wat sap geef, hij zo een half uurtje zoet is en ik rustig kan koken. Denk je misschien dat hij in een sprongetje zit? Kan natuurlijk ook erg goed!
Hier ook zo'n gezellig kleintje op het moment... snipverkouden, tanden aan het krijgen en mega-gefrustreerd omdat ze wil kruipen en staan, maar het lukt nog niet. Tel alles bij elkaar op en je hebt dagenlang gejengel en gezeur... Hier werkt negeren soms, maar meestal gaat er een tandje of drie aan volume bij waardoor je toch weer naar haar toe gaat. En ja, de meest pedagogisch onverantwoorde dingen (beker sap, stukje brood, dvd) werken vooral aan het einde van de dag toch het beste...