@Caruli, heb je gelijk in, maar dit slaat ff in als een bom. We hebben bij de maart mama's erg veel verliezen gehad in de eerste weken en hoopten dat het nu genoeg was. Helaas was dit dus niet het geval en sja, wat kan ik zeggen.Tis gewoon in en in triest om dit te horen over 1 van je mede maart mama's! Vreselijk gewoon! Ik geniet natuurlijk van mijn ventje die in mijn buik zit, maar kan wel janken voor Florida..... Denk dat we dat hier allemaal voelen. Heel lief dat je even een berichtje plaatst. Sweetlakecity heeft een topic geopend voor haar bij de vlindertjes vanaf 25 weken, mocht je daar ook een berichtje willen plaatsen voor Florida. @iedereen, hier in het dorp is pasgeleden nog iemand bevallen van een kindje van 24 weken en dat kindje heeft het gered, wonder boven wonder. Dus het kán wel, het was helaas Florida niet gegund.
jeetje wat een nieuws over florida, geen woorden voor, hoe moeten zij zich voelen op dit moment? heb zo met ze te doen... sweetlake ik vind jou foto's mooi hoor, sommige foto's van mijn echo zijn een btje alienachtig hihi...ditwas de mooiste. ons kleintje was 732 gram, ik was precies 24wk+1 dag. Dreamerfly mijn MA was maart dit jaar, heb echt een rottijd beleefd, wist niet dat dit zoveel met me zou doen, we gingen voor de termijnecho en daar zagen we dat t vruchtje bij 10 wk gestopt was, ik was 12 weken zwanger, de grond zakt onder je vandaan! deze zwangerschap heb ik in het begin niet fijn meegemaakt, kon niet blij zijn...maar langzaam maar zeker lukt het me te genieten, al ben ik bij elke echo of VKcontrole weer bang dat er iets mis is, nu nog wel....na de MA ben ik ook echt gaan beseffen wat voor wonder dit is! verder blijft de angst er wel, natuurlijk wat minder, maar het bllijft in mn achterhoofd zitten, en vergeten doe ik het NOOIT.... nu ga ik even een berichtje voor florida achterlaten.....meiden sterkte allemaal met dit verschrikkelijke nieuws wat we net te horen hebben gekregen......
Zullen we ook zkr doen maar zoals mamakitty zei het hakt er zo in en we hebben idd al zoveel mama's moeten verliezen in het begin lijkt wel of er een vloek rust op de maart mama's Bedankt voor je berichtje!
Lieve meiden, ik ga ervandoor, voel me down en letterlijk ziek. Sterkte allemaal, tis voor ons ook ff iets wat ff niet te vatten valt. Dikke knuff voor ons allen! Tot morgen! x
jeetje wat erg zeg.......... Pfff ik moet er echt niet aan denken. En inderdaad.... overal staat geschreven dat artsen vanaf 25 weken alles gaan doen om een kindje te redden. Ik snap niet waar die 27 weken ineens vandaan komen dan..... Ik wens florida ( wendy) + man heel veel sterkte. Ik hoop dat ze het ooit een plekje kunnen geven....
Lieve meiden Allereerst wil ik zeggen dat ik heel erg blij met jullie ben, alles wat we delen met elkaar... Het nieuuws van Wendy slaat ook hier in als een bom, verdorrie zeg! Wat betreft het vechten voor een kleintje..over t algemeen in NL doen ze pas wat vanaf 26/28 weken...helaas. Ik voel me net als iedereen zwaar k*t.
Verdorie zeg wat een vreselijk nieuws van Florida. Zit hier met tranen en vol ongeloof achter de pc Ongelooflijk dat ze een gezond kindje niet eens proberen te redden...
Hai meiden. Nog steeds aangeslagen over het nieuws zit ik achter mijn pc....weet nog steeds niet hoe dit kan gebeuren, begrijp het niet en wil het ook echt niet begrijpen, want het mag gewoon niet! Ik kan me niet eens voorstellen hoe zij zich moeten voelen, hun kindje waar ze al 25 weken van genoten zomaar bruut van hen afgenomen! Wat kan het leven toch kei- en keihard zijn! Gister mijn huis (die ik met mijn ex man had) eindelijk dus verkocht. Getekend bij notaris en we zijn dr klaar mee. Ben echt blij wat dat betreft, want das weer iets minder waar ik me druk om hoef te maken en iets minder wat ik nog met mijn ex heb. Nu heb ik alleen nog met hem te maken als het over alyssa gaat of alimentatie bijvoorbeeld. Verder niets met hem te maken, heerlijk! Vanmiddag met alyssa ff naar de huisarts met dat harde geblaf van dr....ben benieuwd. Sja, verder niet echt veel te vertellen op het moment. Lieve meiden, hou je sterk! xxx
Goedemorgen allemaal, Na wat pagina's te hebben gelezen vanmorgen ben ik ook geschrokken van het nieuws van florida. Heb het er helemaal koud van gekregen,snap niet dat zoiets kan gebeuren bij een kindje wat helemaal gezond was . Ik ken florida verder niet maar ik vind het heel erg dat iemand dit moet overkomen. Veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd! Verder weet ik ook even niks te zeggen. Meiden doe rustig aan!
Hier ook nog steeds aangeslagen van het nieuws van gister.... Probeer me de hele tijd voor te stellen hoe zij zich moeten voelen ik zou kapot gaan van verdriet Heb verder niet zoveel bijzonders te melden.
Druk weekend gehad, vandaag even meespieken, en dan lees ik dit............... Zit echt met kippenvel en tranen! Ze zal hier voorlopig wel niet lezen, maar heel heel veel sterkte en steun van fam envrienden gewenst in deze tijd. En jeetje wat frustrerend dat ze dan niks voor je kindje doen! Vriendin van mij wert in ziekenhuis op de kraam en verlos, ga gelijk een vragen vanaf hoeveel weken ze daar wat doen, dacht nl ook dat t met 25 wk was, maar dat t dan wel afhing van groote en gewicht van kindje. Mag t niet zeggen is heel egoistisch maar wat ben ik blij dat ik onze kleien man vanochtend nog gevoeld heb, en dat alle krampen geen ontsluiting hebben gemaakt! Weet verder ff niet meer wat te zeggen............... Hoop dat t met de rest goed gaat en met allee beebjes ook. dikke knuff
Vreselijk nieuws over Florida. Dit is niet te bevatten. Wat oneerlijk! Heb het pas nog meegemaakt bij mijn group (van vrouwen die rond dezelfde periode een mk hadden als mijn eerste mk) Vrouw was 39 weken zwanger en voelde niks meer. Kindje was dus met 39 wk overleden in de buik. Oorzaak onbekend. Vreselijk was dat. Het hakt er inderdaad in.
Idd heb net als de meeste een k*tnacht gehad, veel malen.. Pff geen woorden voor.... Bij zulke berichtjes knuffel ik altijd mijn meiden nog even extra...
Ja meiden zoiets hakt er flink in, dan besef je weer extra hoe bijzonder het leven is en alles niet vanzelfsprekend is . Dat ze maar veel steun mogen ontvangen van mensen om hun heen! Marr: Erg herkenbaar wat je schrijft over je MA. Ik had mijn MA begin dit jaar Januari (uiteindelijk met 11 wk curretage) en ik vond het behoorlijk traumatisch. Naast psychisch "herstel", pas na 5 maanden lichamelijk de boel weer enigszins op peil. Die angst blijft er dan in zitten, maar net als jou kan ik nu verder in de zwangerschap er ook meer van genieten! Ik heb gelukkig een vriend die heel nuchter is dat geeft een goede balans Ik ben zonet naar de huisarts geweest voor die tepel waar ik al een tijdje last van heb. Oeh was wel zenuwachtig hoor , ik kreeg er hartkloppingen van, maar goed, hij heeft het onderzocht en hij heeft een algemeen borstonderzoek (geen knobbels of opgezette lymfeklieren) gedaan en hij denkt aan exceem en heb een hormonenzalfje. Omdat het geen veelvoorkomende zwangerschapsklacht is, gaat hij nog in overleg over of ik een doorverwijzing krijg voor specialistisch onderzoek (tegenwoordig zijn ze een beetje huiverig voor borstkanker) , daar moet ik 16.00 over terug bellen. Vanmiddag werken, maar nu even het lichaam laten relaxen.