Hoe staan jullie mannen tegenover het zwanger worden? Hoe verwerken zij het klussen op tijd en het meedenken enz? Mijn man vind het net zo spannend als ikzelf. Werkt lekker mee als het gaat om op tijd klussen enz. En hoe gedragen jullie mannen zich tegenover de omgeving? Vertellen ze het aan de buitenwereld of gewoon even niet? Alleen mijn ouders en zus weten dat we voor een beebje "bezig" zijn maar mijn schoonouders bijvoorbeeld niet. Mijn man wil liever het grote nieuws vertellen als we daadwerkelijk zwanger zijn. Ben benieuwd naar jullie reacties!
Ondervind heel weinig medewerking hier! Heb soms echt het idee dat ik het alleen doe! Me vent heeft bv. slecht zaad, maar wil het niet eens toegeven; schuift alles gewoon af op mijn leeftijd! Als ik vraag of hij wel een kindje wil, zegt hij "ja". Maar wat meer medewerking zou wel wenselijk zijn! Denk dat het daarom voor mij extra zwaar is allemaal! Dat ik daarom soms flip! Snappie! Me moeder weet dat we bezig zijn voor een baby. Me schoonvader dus niet. Groetjes en suc6! Marjo
M'n man is wel blij dat ik hier m'n "ei" kwijt kan. En af en toe leest hij ook eventjes mee..... Hij is er wel minder mee bezig dan ik ben, maar werkt wel perfect mee. Hij heeft alleen meer zoiets van we zien wel wanneer het raak is. We praten er wel over en zijn ook al wel druk bezig met jongensnamen te verzinnen.[daar zijn we het namelijk nog nooit over eens geworden]. We hebben aan niemand vertelt dat we weer bezig zijn. De meesten weten wel dat we graag een vierde zouden willen, maar denken dat we nog een jaartje willen wachten. Als we in verwachting zijn vertellen we het vrijwel meteen aan onze ouders.
Hoi hoi, Mijn ventje is gelukkig even enthousiast als ik. Hij leeft mee en vind klussen op een bepaald moment geen punt. Toen ik hem gister aan de telefoon had en tussen neus en lippen door zei dat ik wat last van mijn buik had opperde hij dat ik maar eens zo`n ovu test geval moest doen want misschien was dat wel mijn eitje, vond ik zo lief ! Verder weet onze omgeving wel dat we bezig zijn en dat vind ik soms wel prettig en soms als de vraag komt van en ? is het al zover terwijl je net ongesteld bent geworden dan baal ik wel maar ach aan elk voordeel zit een nadeel. Liefs, Bibu !
mijn man leeft wel mee maar is altijd de nuchterheid zichzelve en zegt altijd gewoon rustig afwachten! dat dat moeilijk is snapt ie dan weer niet maar hij doet zijn best hihihi mijn ouders en me schoonpa weten het me schoonma niet want die wil geen kleinkinderen ook zoiets raars of niet
Mijn mannetje staat overal voor 200% achter. Hij is zelf niet zo'n prater (althans niet over dingen die een beetje moeilijk liggen) en begint er zelf dan ook niet snel over. Maar als ik erover begin zegt ie echt wel hoe ie erover denkt. Hij heeft er ook alles voor over om papa te worden! Tegen anderen vertelt hij het niet. Onze ouders en broers (+aanhang) weten het inmiddels. Voor mij een hele opluchting. Ik deel het ook met een paar vriendinnen en collega's, maar dat zal hij noooit doen. Is voor hem toch een beetje taboe. Dat 1 vriendin van me,waar hij ook kontakt mee heeft, het weet, vindt ie al erg genoeg. Hij wil dan ook dat ik het verder aan geen gezamelijke bekenden vertel. Dat respecteer ik ook. Als we zwanger mogen worden, heeft hij er geen probleem mee dat iedereen weet op welke manier dat is gebeurd. Kortom; We komen er samen prima uit!
Misschien weten jullie nu waarom ik soms zo vreselijk "hysterisch" en gestrest overkom/reageer! (De meiden die het aangaat weten wel over wie ik ut heb!) Suc6! Groetjes marjo
Niet lullig bedoeld, maar moet je dan niet eerst de zaken met je ventje op een rijtje zetten, voordat je aan dit traject gaat beginnen? Dit trek je alleen niet hoor. Moet je echt wel samen doen en achter staan...
muuske ik heb het een beetje gevolgd en ik kan je volkomen begrijpen hoor dat is ook heel frustrerend voor je ik merk dat je je erg schuldig voelt over hetgeen maar meid niet doen hoor das allen maar meer stress kop op meid het komt goed hoe meer stress hoe minder kans he want dat houd in dat je lichaam uit balans is
hallo dames, mijn vriende staat voor de volle hondert procent achter me en hij wil het net zo graag als mij. alleen hebben we het nog tegen niemand gezegt, we houden het nog lekker voor onzelf en mocht het dan zo zijn dat ik zwanger ben dan is het een grote verassing voor onze fammilie's. groetjes duvel
mijn ventje leek in het begin er minder mee bezig maar als ik eens misselijk was of mijn borsten groter waren was HIJ diegene die naar de apotheek rende nu ik zwanger ben leeft hij ontzettend mee, zo erg zelfs dat ik hem ervan verdenk ook een bepaalde hormoon te hebben aangemaakt, hij vergeet dingen enz enz ik denk dat vooral als je nog niet zwanger bent jij als vrouw er 24 uur per dag mee bezig bent, mannen zijn vaak wat nuchterder en zullen zichzelf niet snel "valse" hoop geven. onze beide families wisten niet dat we bezig waren al kon mijn moeder het wel raden. mijn beste vriendin wist het wel. we hebben het direct aan onze ouders verteld, met een kaartje en kadootje.
morge dames mijn vriendje leeft ook lekker mee.leest soms ook ff mee hier en vraagt elke morgen en hoe was je temp......? en als ik weer ff dipje heb (als het niet gelukt is of als ik gehoord heb dat een bekende weer zwanger is ) komt ie altijd ff troosten tis zo'n schatje
Vriendlief had toen we net de MMM ingingen wel af en toe wat last van schaamte. Wilde eigenlijk niet dat anderen op de hoogte waren. Nu is dat volledig anders. Ik heb hem gevraagd hoe hij dacht dat al die andere kinderen in onze straat er waren gekomen. Hij kwam toen tot het besef dat het echt iets natuurlijks is. We hebben er ook heel open met de omgeving over gehad dat we de medische molen ingingen. Dat is toch prettig voor het begrip. We hebben alleen de inseminatiedatum voor ons gehouden. Je vertelt immers ook niet zo even op je werk dat je die nacht hebt geprobeerd een baby te maken. Toch?
Dat vraagt mijn man ook altijd..."hoe was je temp"...hehe! Vind ik echt zo schattig! En nee Femke...dat doe je niet hahahaha
ik voel me nu heeeeel dom hoor maar ik lees heel vaak de afkortingen MMM...IUI... wat is dat? Ik weet wel wat IVF en ICSI is maar die andere niet...
MMM is de medische malle molen IUI is inseminatie Bij IVF en ICSI vindt de bevruchting buiten je lichaam plaats. Bij IUI binnen. verder kan je het traject tot aan de eisprong redelijk met elkaar vergelijken.
thanx!.... vriendin van mij heeft dan 3,5 jaar in de MMM (ja, ik leer snel..hihi) gezeten en IVF gehad en uiteindelijk dmv ICSI zwanger geworden, vandaar dat ik die termen ken... IUI kende ik nog niet.... doordat ik het met mijn vriendin van dichtbij heb meegemaakt word ik ook wel wat angstig hoor... maarja daar ging dit topic niet over, thanx vvor de snelle uitleg, voel me al iets minder blond... hihi