mijn hubbie is ook wel enthousiast. infomeerd iedere ochtend naar mijn temp... hij wil graag dat ik aangeef wanneer we moeten klussen (zullen we een babytje maken zegt ie dan) hij snapt wel dat ik er veel over praat maar soms wordt ie het wel even zat.. maar als ik dan niks vertel dan vraagt hij er zelf naar. laatst waren we aan het schoonmaken, zegt hij ga jij nou maar even rustig zitten innestelen, dat moet nu toch? echt lief... hoop dat hij snel pappie is (en ik mammie natuurlijk) van familie weet niemand het
Agossie! Wat schattig! Mijn ventje leest niet alleen mee, maar post zelfs berichtjes als ik even niet oplet! (Hallo, vriendje van Heidiii hier, ...)
Mijn manneke leeft helemaal met me mee. Hij was ook aardig teleurgesteld toen ik afgelopen maand ongi werd nadat ik een paar dagen over tijd was. Verder weten mijn en zijn ouders het dat we er mee bezig zijn, drie hele goede vriendinnen en een paar kennissen. Met 1 vriendin ga ik maandelijks shoppen en als ik dan ongi ben geworden is er wel een meevaller: kunnen we gezellig een wijntje drinken!
hahaha....Heidiii...wat een grappige vent heb jij. Mijn man vind het allemaal heel spannend en vraagt telkens of ik al iets voel. Hij zit ook de hele tijd aan mij te voelen omdat hij vind dat mijn lichaam veranderd is.Maar goed, dat was vorige maand ook zo en ben toch echt ongesteld geworden. We hebben wel afgesproken dat we er relaxed onder blijven en ons niet gek laten maken. Hij is wat nuchterder, ik kom toch nog af en toe op deze site kijken/kletsen.
Mijn mannetje wil het ook zoooooooooo graag! hij doet ook echt z1n best in de vruchtbare periode! ik heb soms echt geen zin om te klussen maar dan wil ik het wel ivm die vruchtbare dagen , dan wil ik wel gewoon "bevrucht"worden verder geen poeha....dan kom ik in mijn winnie the pooh pyama met een masker op ( dat mijn gezicht spierwit is van de klei) en dikke wollen sokken aan de slaapkamer binnen met de vraag"gaan we nog seksen vandaag"? "maar je mag me niet zoenen want anders gaat mijn masker eraf". en dan doet ie het nog ook! (ik kijk nog net geen tv tussendoor) hij geeft me daarna een kussen voor onder mijn benen en brengt ook nog een kop thee vraagt wel naar mijn temp en of ik mijn ei al voel en tegen de tijd als ik ongesteld moet worden dan vraagt ie elke dag als ik hem aan het eind van de dag spreek "en?" dan wil hij weten of ik ongest. ben geworden........ Maar ja, soms word hij ook gek van me hoor, soms wil ik bv gewoon ff in de prenatal snuffelen..... 8) en daar doet ie echt niet aan mee! ..ook wel logisch en ik kan soms ook praten in de toekomst "ja maar als we een kind hebben dan" of ja maar als ik zwanger ben" we hadden laatst zelfs een discussie over als ze 18 zijn of we rijbewijs gaan betalen 8) en wat ik stom vond was dat ik vroeg wat is jouw wens voor 2007, zegt ie"oh niks speciaals, gewoon gezond blijven en die van jou? " Huh? die van mij als je dat nou nog niet weet! maar verder is het echt een schatje! ( die ik soms wel eens achter het behang wil plakken )
Hahahahaha Naomi, wat een kanjer die vent van jou dat ie toch nog gaat klussen als jij er zo bijloopt, dat is nou echte liefde!
@haha fem lief he? ja ik meot wel eerlijk bekennen dat hij er daarna iets van gezegd heeft hoor, van liever voortaan iets romantischer....
ik heb er achteraf ook om kunnen lachen hoor! maar op dat moment vond ik het de normaalste zaak van de wereld vast leuk voor later denk ik
Die van mij heeft het net andersom; hijs ik me in een leuk lingeriedingetje onder het mom: Heeft ie ook nog wat leuks. Zegt ie: Hoeft allemaal niet hoor, al doe je een vuilniszak an, het gaat allemaal toch ZO wel weer uit..... de volgende keer ga ik ook een masker proberen.... misschien ziet ie het niet eens! Ik denk dat die van mij alleen denkt: "Ei bevruchten! Yeah!"
Mijn vriend is er ook veel mee bezig. Snapt ook echt niet dat het nog niet raak is. Hij zegt dat er vroeger in biologieles bij hem is ingestampt dat als je het onveilig doet, een vrouw zwanger raakt... volgens mij heeft hij nooit begrepen dat de KANS er wel is, maar niet dat dat direct standaard gebeurd. Hij was ook helemaal verbaasd dat er iedere maand maar 1 eitje is wat bevrucht kan worden. Haha ik heb dus ook het een en ander uit moeten leggen over de cyclus. Vind het wel erg grappig en schattig ook wel hoor. Hij is erg betrokken, vroeg ook iedere ochtend naar m'n temp (ben nu even gestopt met tempen), nu vraagt 'ie steeds wat Persona heeft gezegd. Ik vind het erg bijzonder allemaal, samen er zo naar toe leven en straks hopelijk samen naar een positieve test kijken...
Hahahhaha ben benieuwd of ie na tig rondes ook nog zo enthousiast is.... Hoop dat die niet nodig zijn uiteraard. Zou wat zijn als je na de ronde met vuilniszak (zie het al helemaal voor me) zwanger zou worden hahaah
Wel grappig om het zo tegen hem te vertellen: Vuilniszak aan en op mijn buik schrijven: Doe je voorzichtig met mama? hahaha
Mijn man is ook heel enthousiast. Hij wil wel graag op de hoogte blijven, leeft ook wel met me mee en heeft begrip voor me, als mijn hormonen weer eens op hol slaan. Ik heb nl veel last van chagrijnige en huilbuien. Hij wil heel graag papa worden, is er echt aan toe. Híj 'oefent' ook al veel op de kinderen van broer of zus. Het klussen gaat tot nu toe bij ons heel spontaan en fijn, we hebben de laatste tijd altijd wel zin en de vonken vliegen ervan af. We hebben al meer dan 10 jaar een relatie, en heb het idee dat ons klusleven nu pas echt spetterend is, voorheen had ik nooit zin in klussen. In onze omgeving weet eigenlijk iedereen wel dat we bezig zijn, we maken er geen geheim van, veel mensen raden het al, omdat we beiden zijn gestopt met roken toen ik stopte met de pil. Moet wel zeggen dat ik het soms wel vervelend vind als mensen steeds blijven vragen: en waar blijven de kindjes ? Die vraag zou ik zelf nooit aan iemand stellen, maar jah...... Als we zwanger zijn vertellen we het meteen aan onze ouders en daarna aan iedereen. liefs Gertie
Mijn vriend wil ook heel graag een kindje. Maar dat brengt dus ook problemen met zich mee.. Het legt een grote druk op hem en daardoor lukt het vrijen niet meer zo goed. Erg vervelend en verdrietig... Maar samen komen we er wel doorheen. Hij is ontzettend lief en ik probeer hem dan ook op zijn gemak te stellen. Maar het blijft lastig zo. Ik had het me allemaal wat anders voorgesteld. Het is echt heel vervelend als je samen zo graag een kindje wil en "hij" weigert...
ondanks dat die van mij echt de nuchterheid zelf is was het toch ff iets minder toen de uitslag van het zaadonderzoek binnen was (niet veel en bewegelijk) en hebben we zo (10 uur) een afspraak bij de uroloog. ook hij wil heel graag een 3e maar is er toch minder mee bezig dan ik was, nu heb ik pasgeleden ook vaker gelezen dat wanneer een zaadonderzoek wordt gedaan en er langer dan 10 geen zaadlozing is geweest er veel "oude" en "dode" zaadcellen zijn, dus tja daar put ik (wij) toch weer wat hoop uit omdat ik toen zelf ziek ben geweest en hij ook nog eens 5 dgn niks "mocht" ivm onderzoek dat het wel 12-13 dgn zijn geweest, dus ik verwacht (hoop) dat de uroloog zegt dat we dat onderzoek nog eens een keer doen (ipv 72 dgn te moeten wachten) en dat die uitslag toch wat hoopvoller zal zijn.... in ieder geval wil hij wel graag een 3e maar is er niet zo mee bezig als veel andere mannen van wat ik hier wel eens lees, maar ja een vreemde eend in de bijt is het ook niet gelukkig hahahah denk een beetje fifty-fifty... succes
Zoals jullie al gemerkt hadden schuim ik hier ook op het forum rond onder dinnetje haar naam. Heeft natuurlijk ook te maken met mijn enthouisiasme. Weten wat er straks allemaal met mijn dinnetje gaat gebeuren, al paar mindere dingen gelezen: de moodswings en dergelijke maar hé hoort erbij. Had gehoopt wat te ontdekken wat ik voor haar zou kunnen betekenen op moment supréme qua vruchtbaarheid. (Is geloof ik komende zondag) maar moet toch opmerken dat het er op neer komt dat wij na het klussen even niet meer nodig zijn Heidiii loopt al te grappen dat ze zondag de hele dag na het klussen op haar handen gaat lopen... Las net ook een stukje bij iemand dat manlief nu qua komen iets meer moeite heeft. Merk het bij mezelf ook wel een beetje. Nog voor het komen nadenken van hé zou ik raak schieten? en terug naar maatje pink...Weer van voren beginnen. Ik wil het heel graag, ook goeie smoes om eindelijk die PS2 te kopen, en hoop dat het zal lukken bij ons. Wordt voor ons de 1e. Hekel punt is de woning. We zitten nu op 4 hoog flat zonder lift en als het aan mij ligt gaan we hier pleite naar een begane grond woning. Moet er niet aan denken dat ze met buggy en kleine die trap afloopt en onderuit gaat als ik niet in de buurt ben of zelfs al in de buurt ben. maarja genoeg geleuterd dit is beetje mijn beknopte visie op het zwangerworden en mijn vragen zullen nog wel komen Man v H
Hier is mannetje ook enthausiast, maar toch ook de nuchterheid zelfe. Hij is er niet zo mee bezig, vraagt niet naar vruchtbare dagen. Heb ik zelf ook nooit bij nagedacht. Toen we met iui begonnen had hij in de w8weken ook zoiets van spannend als het maar raak is. Maar hij had wel het gezonde verstand dat als de ongi kwam van deze maan d niet dan de volgende maand. Mannetje is wel zo goed als altijd mee geweest naar gyn. En nu we voor ivf gaan gaat ie ook mee. Al heeft ie weinig keus omdat het ziekenhuis heeft aangegeven dat je het als stel doet. Verder hebben wij onze ouders op de hoogte getseld en er bij mijn schoonvader er expliciet bij verteld dat we zijn steun ook nodig hebben. Verder weten mijn man zijn poa en oma het en die zijn net zo enthausiast als wij. Oma vraagt al of ze het boxkleed kan gaan maken.(qwilten?) Wel erg grappig dat ze op die leeftijd zo meeleven en alles willen weten. Wij maken er in ieder geval geen taboe van. Veel liefs Lydia
Mijn kereltje is ook zeer meelevend, moet ook wel, anders gaat het over. Ik ben er van overtuigd dat je het met zijn 2en samen doen moet, en als hij ook maar 1 moment had getwijfeld, ging het hele feest een paar jaar later aan de gang.... Ik was een keer overtijd(september was dat) en zei dat ie best rekening mocht houden met het feit dat ie pappie kon worden, en toen ik wel ongie werd 5 dagen later, 4 testen negatief verder, was meneer teleurgesteld. En toen hebben we besloten dat we er voor gingen... En hij is net zo supportief als ik verwacht had...