Lise* is in april 2012 overleden en Saar* in november 2012. Het gaat met ups en downs maar er spelen nog andere zaken mee waar ik last van heb. Ik heb ook hulp nu. Ik werk ook met jonge kinderen, ben gastouder..... Ik zal je zeggen dat dat best goed gaat, kindjes en ouders zijn zo vertrouwd. Wel heb ik één gezin afgezegd, zij zouden na de zomervakantie starten. Een meisje dat in Mei is geboren, in Maart zou Saar* geboren moeten worden..... Dat vind ik te moeilijk..... Ik kan me zooo voorstellen dat je daar niet meer zou kunnen werken, het is echt heel confronterend, elke dag weer.... Omscholen zou altijd nog een optie kunnen zijn hè ! Dikke knuffel voor jou..
De Vlinder hoek, een hoek wat zo moeilijk en zwaar is om te lezen, de tranen gaan over mijn wangen bij het lezen van je verhaal. Zomaar uit het niets, je mooie dochter overleden. Ze had deze zomer in het water moeten spelen, op de schommel moeten zitten, spelen met vriendjes, misschien zelfs een beetje gaan kibbelen. Jullie hadden nog zo veel met haar moeten doen, ze had nog een heel leven voor haar. Er zijn geen woorden voor die ik tegen je kan zeggen, al het moois wat je had om voor te leven is er niet meer. Dikke virtuele knuffel voor jou.
Zit weer met tranen alle berichtjes hier te lezen. Moet je nagaan, ik al in tranen terwijl jij het zooooooooveel moeilijker hebt. Ik weet niet goed wat te zeggen/schrijven. Had zo graag in het mmmama's topic je verhalen willen lezen. Maar dat kan nu niet meer. Waarom blijft de vraag en die vraag zal ook altijd blijven. Wat knap van je dat je al op je werk bent geweest. Onwijs confronterend moet dat zijn denk ik ja. Even weer een hele dikke knuffel van mij. Wat voor foto's zijn dat die je gekregen hebt? Zijn die samen met jullie en jullie meisje gemaakt in het ziekenhuis? Moeilijk om naar te kijken, maar wel een hele mooie herinnering denk ik ook weer. PPpppfff... sterkte.
Hoi zeehondje, Lief dat je hier komt lezen. Ja zou ook graag hebben geschreven bij de mmm mama's.... Ja in het zh meteen na overlijden zijn er foto's gemaakt en ook thuis toen ze opgebaard lag zijn ze foto's komen maken. Ook hebben wij tijdens haar crematiedienst een fotograaf ingehuurd die een prachtig fotoboek heeft gemaakt, zo blij mee.... Probeer elke week naar mijn werk te gaan en moet zeggen dat het niet tegen valt.
Lief van je. Ze had grote ontsteking in haar lichaampje. Welke bacterie het was kunnen ze helaas niet zeggen. Gelukkig waren er geen erfelijke afwijkingen gevonden. Het was heel acuut waardoor ze echt geen enkele kans heeft gehad. Gelukkig heeft ze niet geleden. Haar bloeddruk is gewoon heel laag geworden waardoor ze eigenlijk in een diepe slaap is gekomen.
Ik had je topic al eerder gelezen maar nooit gereageerd. Vaak ben ik een stille lezer want ik weet nooit zoveel te schrijven. Ik kan het mij ook niet voorstellen want ik heb het zelf nooit meegemaakt. Dus daarom heel simpel: ongelooflijk veel sterkte toegewenst.
Jeetje zeg... Natuurlijk fijn geen genetische oorzaken.. Maar zo heftig ook weer dat dit eigenlijk ook gewoon iedereen kan overkomen.. Heel fijn om te weten dat ze niet heeft geleden, maar wat moet dit allemachtig zwaar voor jullie als papa en mama zijn.. Een dikke virtuele knuffel Liefs brademarie
Heftig om dit zo te lezen, in mn achterhoofd het verlies van ons neefje in de zelfde maand... en aan diezelfde kl*tegriep... "gelukkig" ook bij mijn neefje geen erfelijke oorzaken. Heel veel sterkte meid voor jou en je man! het blijft ontzettend zwaar.
Dankjewel allemaal.... @hopmarjanneke hebben ze bij jou neefje ook obductie gedaan? Hun de uitslag ook binnen?
Het gesprek was zeker erg heftig om mee te maken? Ik denk dat het wel fijn is om te horen dat je meisje niet heeft geleden? Sterkte!
Wat je zegt, gelukkig heeft ze niet geleden. Hoe gaat het nu met jullie? Kan me niet ineens indenken hoe het moet zijn.. En dadelijk weer vaderdag.. Veel sterkte!!
Het gaat de ene dag beter dan de andere dag. Maar het gemis word met de dag groter....wist niet dat je zoveel pijn en verdriet kan hebben. Gefeliciteerd met je zwangerschap, voel je je goed?
Ik krijg altijd zo'n verdrietig gevoel, als er iets was om de pijn ge verzachten..ik zou je helpen, maar het kan niet.. Dikke knuf...
Butterfy...ik kom hier ook weer eens lezen en je even laten weten dat ik aan je denk...Je bent echt hartstikke dapper en ik wil je nog heel veel kracht en moed toespreken...♥