het is al 6 jaar geleden dat mijn moeder is overleden heel plotseling ze was nog maar 51 jaar nu ben ik zwanger van mijn 2e en morgen zou ze jarig zijn en ik mis haar zo verschrikkelijk de tranen rollen mij over mijn wangen de hormonen helpen dan ook niet echt mee zou zo graag willen dat ze mij kon zien en dat ik het haar kon vertellen sorry maar ik moest dit even kwijt
Lieve meid, Je moeder kan je vast zien en ze zou heel blij zijn dat jij t zo goed doet en voor je kindjes zorgt ze is vast super trots op je.... Liefs Lieverdjuh...
Hoi Gerianne, Ik kan niet zeggen dat ik pcies weet wat je voelt maar kan me er zeker wel wat bij voorstellen. Het lijkt me idd heel moeilijk en dan vooral met die gierende hormonen door je lijf. Ik weet zeker dat ze ziet hoe goed je het hebt en dat er een tweede op komst is en dat ze hartstikke trots is. Veel sterkte verder..
Gerianne Het is heel moeilijk wat je nu mee maakt. Maar ik geloof als mensen heen gaan, dat ze altijd op de mensen neer kijken waar ze het meest van houden. Dus ik weet zeker dat jou moeder jou ziet, en ook dat ze trots is op jou. Ik wens je veel sterkte, ik hoop dat ik je een hart onder de riem heb gegeven (dat is wel de bedoeling teminste) Ik wil je een hele dikke knuffel geven. XXX
Ach meid toch Kan me goed voorstellen dat je je ff flink kut voelt en je moeder mist.. Ik geloof er ook in dat ze bij je is, en vast hardstikke trots is! Heel veel sterkte en een knuffel!
Je bent ook veels te jong om al zonder moeder te moeten! Kan me voorstellen dat je heel erg verdrietig bent hoor! Ik geloof ook dat ze heel goed weet dat ze weer oma wordt en dat ze hartstikke trots op je is! In ieder geval heel veel sterkte morgen.
Hey meis Ik snap je helemaal, het is nu heel naar om geen mama te hebben om alles mee te delen, ikzelf ben 8 jaar geleden mijn moeder plots verloren, ook zei was net 51 jaar, ik mis haar nog steeds, net als mijn vader, die vorig jaar is overleden, het zijn je ouders en vooral je moeder, daar wil je deze momenten gewoon graag mee delen, tis vreselijk als dat niet kan...na 8 jaar heb ik nog regelmatig de neiging om haar op te bellen en lekker te kletsen en mooie en minder mooie dingen met haar te delen Schrijf en klets het lekker van je af, je moeder kijkt wel met je mee over je schouder, en deeld vanaf waar ze is ook mee in jou vreugde en verdriet...als je aan haar denkt, dan reken er maar op dat ze even weer dicht bij jou is.. sterkte meis! liefs pjetje
Mijn moeder is al bijna 20 jaar geleden overleden. Ook ik zou het graag met haar willen delen. Vind het ook erg dat mijn kindje haar oma niet zal mee maken. Hele logische emoties die je nu voelt (en dan nog die rothormonen). Denk dat het goed is om af en toe lekker te huilen en van je af te schrijven. Het moet toch een plekje vinden.
Lieve Gerianne, Ik kan me voorstellen dat je er heel erg emotioneel onder bent, logisch ook. IK heb geleerd dat je tijdens je zwangerschap je moeder het meest nodig hebt.. Mijn moeder is niet overleden, maar het botert niet tussen ons. IK kan niet precies met je meevoelen, maar ik snap dat er momenten zijn dat de tranen over je wangen rollen van verdriet en gemis. Ik heb die momenten zelf ook vaak.. Maar meid, hoe dan ook, life goes on.. Heel veel sterkte.
sterkte meid, probeer het een plekje te geven en herdenk haar af en toe (naar haar graf gaan ofzo) een keer lekker onbeschaamd janken daar is niets mis mee, beter de emoties eruit gooien als opkroppen. Het gemis van zo'n belangrijk familielid dat verwerk je volgens mij nooit hellemaal, je geeft het een plekje maar gevoelig blijft het altijd.
Pff bij de topic titel schoot ik al vol. Ik begrijp jou heel goed, mijn moeder is 2 jaar geleden overleden op 49 jarige leeftijd. En wat mis ik haar. In januari zou ze ook jarig zijn geweest en daar sta je dan bij een koud graf met een dikke buik. Maar klinkt heel raar, ik droom wel eens over haar en dan weet ik zeker dat zij het is die mij in me droom bezoekt. Zo heeft ze me ook in de droom verteld dat ik weer een zoon zou krijgen. Of droom ik dat ze terug is en dan kletsen we en kan ik haar aanraken. Ik denk dat onze moeders dichterbij ons zijn dan we denken. Veel sterkte vandaag gerianne
sterkte meis ik weet wat je doormaakt. ik ben men mams 10 jaar geleden verloren en nu verwacht ik men eerste kindje en zou ook zo graag raad aan willen vragen, haar ervaring weten... maar spijtig genoeg zal ik het nooit weten van haar zelf... maar wat ik wel weet is dat ze me goed beschermt hier boven en dat ze fier zal zijn als haar kleinkind geboren wordt. ze zal er altij bij zijn... @ morgaine: het klinkt echt niet raar hoor ik heb het ook al een paar keer voor gehad dat ik droomde of ik met men mams aan tafel zat lekker te kletsen... onze moeders zijn er altijd voor ons ook al zien we ze nietmeer. Geriane heel veel sterkte xxx
Lieve gerianne, Ik snap precies wat je bedoelt. Mijn moeder is nu bijna 8 jaar dood en ook ik mis haar nu heel erg. Ze was 42 jaar. Ik had ook graag deze gebeurtenis met haar willen delen. Diep van binnen weet ik dat ze wel mee kijkt en ook mee geniet en dat vind ik wel weer fijn. Veel sterkte. Liefs Nathasja
hey meid.... Ja kan me precies voorstellen hoe jij je eigen voelt. Mijn moeder is op 40 jarige leeftijd overleden na een lang ziekbed door kanker. Ik was toen 12 jaar.... Je mist ze altijd maar op die bijzonder momenten zoals samenwonen,trouwen ,zwangerschap enz wordt dat nog erger... En dan ook nog de verjaardag van je moeder... Meis je mag dat best vieren , het is haar geboortedag! een mooie bijzondere dag... Wij komen meestal met een aantal mensen bij elkaar om mooie dingen op te halen , video's te kijken enz enz. sterkte meis, Liefs marloes
Hoi meis, Ik kan me niet helemaal voorstellen hoe het voelt om je moeder kwijt te raken, omdat ik het zlef niet heb meegemaakt, maar ik kan me wel helemaal verplaatsen in je situatie. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd! Dikke knuffel, Marie
ik vind het hartverwarmend die lieve reacties van jullie moet ook zeggen dat ik vandaag ook heel erg emo ben het is ook tenslotte vandaag dat mijn moeder jarig zou zijn vanmiddag ga ik met mijn dochter naar haar graf toe om er een mooi stukje neer te zetten maar ik denk niet dat ik het droog kan houden het moelijkste vind ik nog dat het zo anders zou zijn als mijn moeder nog leefde heb namelijk bijna geen contact meer met mijn vader tid net als hij weinig tot geen interesse in ons gezin heeft ook niet bij mijn zusje terwijl bij de kinderen van zijn vriendin ze de vloer plat lopen vind niet echt eerlijk als mijn moeder nog leefde dan zou ze zo graag willen oppasen en willen showen met de kleine dit soort dingen mis ik het meest
Tja ik weet er helaas ook alles van, ben mijn moeder nog geen 1.5 mnd terug verloren en heb er tot nu toe elke dag pijn en verdriet van. Elke dag zit ik weer met vragen en diengen die ik zo graag met haar had willen delen en doen heel veel sterkte voor alle meiden in deze wat een hele mooie tijd moet zijn maar jammer genoeg ook heel verdrietig! groetjes jantina