Borstvoeding met een tweeling gaat goed hier...Heb het hier 15 en 18 maanden gedaan en sont dnet op het punt om te besluiten van ga ik nu door of niet, omdat dochterlief toch nog wel graag af en toe aan mama´s borst hing, toen ik zwanger werd en besloot ermee te stoppen. In het begin was het echt zwaar de bv. De eerste weken echt alle 3 uur en ook nog kolven om het goed op gang te krijgen en natuurlijk wel kloven en pijnlijke tepels maar daarna liep het probleemloos. Thuis bijna altijd alletwee tegelijk met een groot voedingskussen en als we niet thuis waren gewoon één voor één. Nu met Rapha merk ik wel hoe makkelijk één kind is en besef ik wel dat het met de tweeling echt zwaar was maar toen wist ik gewoon niet beter en wilde het net als hij gewoon doen... Dan lukt het ook gewoon....
Wat grappig, wist helemaal niet dat je de één langer had gevoed dan de ander. Hier gaat bv inderdaad ook weer goed. Rik was meer talentvol daarin dan Tim, hoor. Kolven gaat ook goed, wel weer ff mentale dip gehad, maar nu wel van plan de 9 maanden te halen. En dan nog tijdje ochtend en avond hoop ik. Hoop dat het met de 2 jongens ook goed gaat lopen, Chybou! Hier nu ff gebroken nachten. Tandjes en verkouden.. Allebei.. Zucht!
Hier inderdaad Niki langer aan de borst gehad als Romi, hij wilde op een gegeven moment gewoon niet meer en Niki nog wel, al was het op het laatst ook alleen nog maar ´s ochtends hoor en toen ik besloot op te houden ook niet meer iedere dag. Met vaste voeding ben ik bij Romi ook net wat eerder begonnen als bij Niki, hij werd erg onrustig dus met 5,5 maand ´s avonds zijn eerste papje gegeven en het vloog erin. Niki moest er niks van hebben, die was echt al over de 6 maanden toen ze pas haar papje ging eten. Rapha is trouwens ook een bijzonder getalenteerde drinker, net als Romi, drinken en klaar is kees, Niki lag altijd al langer aan de borst...hmmmm, als ik het zo bekijk zal ik Rapha dus ook niet zo lang aan de borst hebben misschien, nou ja, we zien wel... Tuurlijk ja jij die 9 maanden halen joh...
Hi, ben terug van vakantie hoor en lees weer mee. Was super in Italië, echt genoten. Het weer was de meeste dagen goed gelukkig. Eén dag regen gehad, maar 's middags klaarde het dan weer op en konden we gewoon naar het zwembad! De laatste dag zouden we 's avonds gaan rijden, maar het regende al heel de ochtend en het zag er niet naar uit dat het droog zou worden. Om 14.00 uur konden we uitchecken dus om 14.30 uur al gaan rijden. Om 5.00 uur waren we thuis. Sophie was gelukkig uiteindelijk in slaap gevallen in de auto en werd wel even wakker toen we alles aan het uitladen waren. Maar in haar eigen bedje lekker verder geslapen tot 10.00 uur. Net als wij. Ze is wel een beetje stout (of stouter) aan het worden en luistert som niet goed. Ze is echt ons aan het uitproberen, als ze stout is en je wordt boos staat ze je echt zo aan te kijken van 'haha, grappig hè?!' Ja, dat was het eerst nog wel maar nu niet meer. Het is echt even doorpakken en consequent zijn. Bijvoorbeeld niet willen meewerken met pyjama aantrekken, ze werd toen echt boos en luisterde niet. Geen verhaaltje voor het slapengaan dus. Ze probeerde het nog, maar ik heb niet toegegeven. Is echt moeilijk voor mij, vind het soms zielig of ik moet lachen. Maar ja, dan loopt ze helemaal met me weg en dat is natuurlijk niet te bedoeling
Misschien zit er wel verschil tussen jongens en meisjes qua het geven van borstvoeding, Nikita. Ik ga bij de tweeling gewoon weer borstvoeding geven en ik zie wel hoe het gaat. Denk dat het in mijn voordeel is dat ik C. al borstvoeding heb gegeven dus nieuw is het niet. Zeehondje, fijn dat je weer thuis bent. Goed te lezen dat jullie zo genoten hebben. Ik herken wat je schrijft over het ondeugend zijn en de grenzen moeten aangeven. Ik moet soms ook zo lachen om Camille. Toegeven is hier ook geen goed idee... Ze is zo slim en bij de hand, ze looot nu al soms met me weg als ik niet oppas. Morgen, eindelijk, weer een controle en een groeiecho. Ik ben inmiddels zo rond als toen ik tegen het eind van de zwangerschap van Camille was. Het begint zwaar te worden. Het huishouden heeft Lieve zo'n beetje volledige op z ich genomen. Ik lig veel plat en ben heel snel moe. Ik kan niet veel doen omdat ik pijnlijke harde buiken krijg en het bloedverlies maar aanhoud... Maar goed, we zitten bijna op 29 weken en zo tellen we de weken af.
Chybou...wat gaat de tijd snel en doe het maar lekker rustig aan..Komt helemaal goed met die 2 mannen van je...Ik denk er veel aan je en vind het zo leuk dat je ook zwanger bent van een tweeling...straks met de dubbele kinderwagen over straat...je zult heel wat aandacht trekken...Ik ben nu meestal met de enkele onderweg en voel me zo normaal... Niemand die me meer aankijkt of aanspreekt... Zeehondje...ow ja...die brutale meiden hé...hier is onze meid ook een echt klein trutje als ik het zo mag zeggen...Ze daagt echt heel uit en net als je schijft ze kijkt je zo brutaal aan als ze iets doet wat ze niet mag dat ik ook vaak bijna moet lachen...Ook in de hoek zetten boeit d´r niks, ze weet heus wel dat ze er na een tijdje weer uit mag dus gaat ze gewoon op de grond zitten en gaat mij aan zitten staren...Bij Romi werkt dit veel beter...hij wordt echt verdrietig als je hem straft...en ik krijg dan echt medelijden met hem, maar daar moet hij echt wel door want hij kan ook erg ondeugend zijn...
Ik ben bang dat ik een hele attractie wordt met mijn dubbele kinderwagen, peuter van twee en niet te vergeten, mijn rolstoel... Lief dat je aan me denkt. Ik kan me jouw zwangerschap van Romi en Nikki ook nog goed herinneren. Jouw tweeling is toch rond de 36 weken gehaald? Vandaag controle en groeiecho gehad. Ze blijven het super goed doen en groeien als eenlingen. Wel 3 uur in het ziekenhuis gezeten. Dokter liep een uur uit, bloedprikken, anti D prik er in (jongens hebben positieve bloedgroep en ik negatief)... pfff ik ben gaar! We hadden de kleine meid mee, wat heeft die zich goed gedragen. Op de foto staan twee bolletjes (helaas, wat ik ook doe, hij blijft onderste boven staan) Kindje 1 (rechts) ligt onder mijn rib en strekt zich heerlijk uit. Hij heeft alle nog ruimte. Kindje 2 (links) ligt met zijn hoofdje in mijn maag en met de knietjes tegen zijn neus. Hij heeft wat minder de ruimte. Over twee weekjes weer terug.
Chybou, lijkt me zwaar inderdaad zeg. Met een tweede groeit je buik al sneller (zeggen ze) en dan nu ook nog eens twee . Ben benieuwd hoelang ze blijven zitten! Hier weer bijna aan het werk. Klas is ingericht en vrijdag hebben we de startvergadering en mogen de kinderen even in de klas komen kijken. En dan dinsdag weer mijn eerste werkdag na 6 weken vakantie. Aan de ene kant heb ik er wel zin in, aan de andere kant wordt het weer even wennen om m'n meisje een stuk minder te zien . Manlief heeft het trouwens steeds vaker over een tweede. In de vakantie bijv. aan het stoeien met Sophie die natuurlijk overal haar voeten neerzet, zo ook in z'n kruis. Zegt ie 'je wilt toch nog wel een broertje of zusje?' Haha. En in een gesprek met mij zij hij dat als we een tweede willen hij niet te lang wil wachten. Dat hij het niet ziet zitten als er heel veel jaar tussen de twee zit Zo, nu naar m'n zus. Tas met kleren en schoenen ophalen waaruit ik (zoals altijd) leuke dingen kan zoeken!
Hoi hoi, waar is iedereen???????? Jaaaaaa en nu is het helemaal zeker, manlief wil voor een tweede gaan. Hij begon erover dat we waarschijnlijk wel weer het ziekenhuis nodig hadden en of we dan weer eerst een verwijsbrief bij de huisarts moesten halen? Ook begon hij erover tegen z'n ouders toen we uit eten waren!!! Maaaaaarrrr....weten jullie dat. Hoe gaat dat in z'n werk voor een tweede wonder? Eerst huisarts bellen of zou ik gelijk de fertiliteitsafdeling van Voorburg kunnen bellen voor een afspraak? En moeten we dan eerst weer vragenlijsten en onderzoeken ondergaan? Hoe was dat bij jullie?
Whoehoe zeehondje wat fijn! Wij hebben geen verwijzing nodig gehad van de huisarts , ik heb gelijk de fertiliteits afdeling gebeld voor een afspraak en dat was geen probleem. Hier druk met mijn kleine boef! Pfff valt niet mee als je steeds verder in je zwangerschap komt... Maar goed deze zwangerschap gaat gelukkig wel veel sneller! De 15e een afspraak gepland met de gyn. Om nog even wat te bespreken voor de keizersnede zit toch wel met vragen en anders moest ik zo lang wachten.
Dank je Char! Ik ga of een verwijsbrief halen bij de huisarts of maar gewoon gelijk het ziekenhuis bellen en dan hoor ik daar wel wat er nodig is. Spannend hoor, een keizersnee. Goed dat je even al je vragen nog kan stellen!
Hier vanmorgen ziekenhuis gebeld. Heb inderdaad een verwijsbrief nodig en een afspraak maken voor een 'intake-iui'. Dus huisarts gebeld en verwijsbrief wordt opgestuurd naar huis. En toen zat ik net te denken dat ik natuurlijk ook gewoon gelijk een afspraak had kunnen maken bij het ziekenhuis . Voor die afspraak is die verwijsbrief vast wel binnen ! Maar ja, van de week dus nog een keer bellen voor een afspraak. Vandaag ongesteld geworden, dus moeten er echt aan geloven. Heel stom, maar heb er ook wel zin in eigenlijk ...
Oh spannend Zeehondje! Het gaat voor jullie nu ook weer echt beginnen. Hoop dat het snel raak mag zijn. Char waarom wordt het een keizersnede? Pfff... Wij hobbelen hier vrolijk verder. Bijna 30 weken... Goed bezig
Chybou...hobbel jij maar vrolijk verder...het einde is in zicht... Zeehondje...spanned hoor en kan me voorstellen dat je er ergens toch wel weer zin in hebt en het spannend wordt... Char...ben ook wel benieuwd naar de reden voor een keizersnede...Ik vond het heel erg en heb vooral heel erge napijn gehad...Doe mij maar liever een normale geboorte, ook met 2 dagen rugweeen...
Spannend weer hoor Zeehondje! Wow Chybou jij alweer 30 weken gaat hard hè? Hoe is het met je? Ik krijg een ks omdat we bij Levi een spoed ks heb en gehad omdat ik te lang deed over de ontsluiting die gewoon niet wilde en waarschijnlijk ook nooit verder gekomen zou zijn, en ik smalle bekken heb. Opzich zou ik wel een gewone bevalling mogen proberen maar de kans is te groot dat het weer een ks zal worden en omdat de eerste zo traumatisch allemaal is geweest en nu ook weer paniek en angst aanvallen hierdoor krijg is het beter dat we voor een ks gaan. Heb er nu wel meer rust bij.
Hier goed...alleen blijven de dagen te kort...Rapha is nog altijd erg makelijk en slaapt veel, weegt ook al 6 kilo...Ook kan hij tevreden in de box rond líggen kijken en luisteren...Al hebben we wel eeen paar regeldagen momenteel denk ik, want hij wil erg veel aan de borst sinds gisteren, maar ik denk dat het ook wel weer op houdt. Niki en Romi vinden het geweldig op de peuterspeelzaal en komen hartstikke moe naar huis van het spelen en slapen dan meestel lekker lang en beginnen ook eindelijk door te slapen ´s nachts... Alles goed dus hier... Nog veel te doen in het nieuwe huis en ik wordt echt gek van de vele vliegen hier op het platteland...( iemand nog een goede tip hiervoor of tegen eigenlijk... ) maar eigenlijk alles goed... Zeehondje...daar denk je dan altijd te laat aan hé...dat je toch wel alvast een afspraak had kunnen maken... Char...dan kan ik me voorstellen dat je een ks goed vindt...
Wat fijn Nikita, dat het allemaal zo lekker loopt nu! En Char, duidelijk dat een ks dan het beste is ja.
Hoe is het hier? Zojuist de 31 weken behaald... hoeraatje voor mij en de jongens! Het blijft soms wel spannend. Ik heb had vanavond en weer een flinke bloeding. Gelukkig werd het daarna weer minder. Maar het blijft schrikken. Gisteren is alles goed onderzocht en nagekeken. We durfden het daarom af te wachten. Twee keer een echo, inwendig onderzoek, CTG. Alles prima in orde met de jongens en geen tekenen van vroeggeboorte... Ik mocht gelukkig toch weer naar huis. Maar ik ben er bang voor, ik denk dat we wel zo door blijven gaan met bloedverlies en de ziekenhuisbezoekjes.