iedereen klaagt eigenlijk over schoonmoeders maar niemand heeft problemen met zn eigen moeder... dat heb ik namelijk wel... heb zelfs geen contact meer.... maar niemand heeft problemen met de eigen moeder of toch wel...
Wat een gewetensvraag zeg! Ik heb wel even getwijfeld, maar uiteindelijk gekozen voor schoonmoeder. Onwijs lief mens, maar ze trekt alles in het extreme. Je bent fantastisch of je bent vrselijk; ze vindt iets helemaal geweldig of ze walgt ervan, etc., etc. En dat kan zo weer omdraaien. Echt hollen of stilstaan. Ben benieuwd wat ze zal doen wanneer ik en mijn man zwanger zijn....
ik heb het ook met mijn moeder ze heeft me wel op de wereld gebracht maar ik heb haar pas leren kennen toen ik 21 was en heb haar toen 2 keer gezien en ze heeft me als een baksteen weer laten vallen en nu sinds kortwil ze in eens weer de moeder gaan uithangen maar ik heb zoiets waar was ze l die tijd wel en als ik nu weer contact zou nemen wie zegt dan dat je niet weer het zelfde zal doen net als de eerste keer maar ja iedereen hoop op steun en toeverlaat van hun ouders je bent wel hun kind en hun zijn je ouders en het is nooit leuk als het niet lekker gaat groetjes pendel sonja:aug 2006-jongen
Is er geen optie voor allebei ? haha Heb schoonmoeder gestemd, omdat ik daar nu het meeste "last" van heb aangezien ik er woon, mijn eigen moeder is nog een verhaal apart... Ik heb alweer een tijdje geen contact meer met haar, ze is alcoholist, en had met haar vriend besproken dat we dus als de kleine er was absoluut niet wilde dat ze drinkt, en doet ze het wel tijdens of ervoor, dat ze der kleinkind dan niet te zien krijgt (hierover had ik ook een topic) Nu heeft hij dat uiteindelijk met haar besproken en ze vond dat ze wel een biertje mocht pakken, hij zei ook al vind ik ook maar niet vanaf de ochtend maar meer van af een uur of 7 in de avond ofzo... Verder van haar hier niks van vernomen. Ze had wat spullen gekocht voor de kleine had gekregen en ik mijn vriend en schoonmoeder haar alle 3 meerdere malen bedankt voor de spullen, savonds een telefoontje van der oversture vriend dat ze der laatste geld uitgegeven had aan der kleine en geen bedankje had gehad, terwijl we dat wel hadden gedaan en hij dat dus ook tegen haar zei... het gesprek liep zodanig af dat ze mij niet meer wou zien en mijn vriend ook niet meer ( ook die had ze aan de lijn gehad, en hij had haar op een rustige manier verteld dat wij niet wilde dat ze dronk als de kleine zou komen omdat ze dan agressief uit de hoek kan komen) En schoonmoeder tja... die denkt veel te weten over bevallingen, kinderen opvoeden want ze heeft er 5, ergste is ze weet helemaal niks, tis eigenlijk een kind van 58... nu was dat laatste ter sprake tussen mij me vriend en haar goede vriendin en die heeft een aantal dingen tegen ons gezegd... dat is weer tussen mijn en vriend en haar ter sprake gekomen en zij wil niet geloven dat haar vriendin dat gezegd heeft, (vriendin zegt dat het zo of niet gezegd is) zij is 28 jaar haar goede vriendin dus die geloofd ze eerder dan haar eigen vlees en bloed der zoon... en daar kan ik me zo druk om maken... sorry voor lange verhaal... maar moeders en schoonmoeders kan er uren over doorgaan helaas
geweldige vraag, ik heb met beide moeite als het over mijn zwangerschap gaat. Mijn moeder kwam gister om naar mijn kinderkamer te kijken, niets stond goed, alles was fout, zij zou dat anders doen. Toen zag ze het zwembad in de tuin, wat nu nog voor ons is, en ze vond het belachelijk. Weet je wel niet hoeveel kinderen er al verdronken zijn! Mijn schoonmoeder daar in tegen die wil hoe dan ook bij de bevalling zijn, al is het beneden. Ik heb gezegd dat ik haar weiger, maar ze probeert iedere keer weer wat te verzinnen waardoor ze moet komen. nee hoor, je bent niet de enige en helaas ook niet de laatste, hihi
mijn eigen moeder is erger! ze is alcoholist en heeft een CVA gehad toen ze 34 jaar was en daardoor een karakteromslapg gehad en heeft geen rem meer is een hoop dingen en is niet zo goed meer aan de rechter lichaamskant. Mijn beide ouders intresseeren zich niet zoveel in al hun kleinkinderen ze zullen er niks voor aanpassen in huis of leven. het klinkst raar en misschien moeilijk te snappen maar zo is het helemaal, zo is er nog nooit 1 kleinkind wezen slapen (de oudeste is 13) en is er geen plekje in huis om te spelen en buiten moeten ze de brandgang is( kan je wel voorstellen als zze er allemaal zijn. Ze denkt ook mij te vertellen wat ik moet doen en laten mbt de zwangerschap, als er vroeger iets wel mocht is het onzin dat het nu niet meer mag (rauw vlees eten enz) ze snapt niet dat tijden veranderen. Mijn schoonmoeder is heel postitief nieuwschierig en zegt het is voor mij ook al ruim 32 jaar geleden dat ik zwanger was en weet ook veel dingen niet meer hoe het ging of wat je nodig hebt dus erg leuk dat je haar dingen in het geheugen kan opfrissen. Wij hebben bij hun tijdelijk 1 1/2 jaar gewoond en erg naar ons zin gehad daar.
Ik vind 'm eigenlijk een beetje flauw. Maar beide hebben ze hun voor- en nadelen, zoals wij allemaal.
Ik heb ook met geen van beiden problemen! Mijn eigen moeder is als een vriendin, hartstikke lief en mijn schoonmoeder bemoeit zich wel met dingen, maar ze drijft niet haar zin door of zo
Ik zou zeggen : Ben dankbaar dat je een moeder hebt, ja een schoonloeder is weer iets anders. Ik mag niet klagen over de mijne, maar als ik zie hoe vaak schoonzus naar mammie toe rent voor de simpelste dingen denk ik wel eens Goh zou ik dat ook hebben gedaan als ik nog een moeder had? Vermoedelijk niet aangezien ik altijd al eigengereid ben geweest.
Ik heb vooral last van mijn moeder door het feit dat ze er níet is... Op mijn 11de heeft ze mij en mijn broer en zus (toen 9 en 10) zonder pardon op straat gezet met de woorden dat we maar lekker bij onze vader moesten gaan wonen. Vervolgens op mijn 18de kort contact gehad (3mnd) die zij liet verwateren, toen op mijn 20ste weer heel kort contact doordat ik verkering had met mijn achterneef (waar we dus later pas achterkwamen, door hem zag ik haar weer even maar wel met verwijten dat ík niks meer van me had laten horen de keer ervoor.) weer na 3 mnd het contact weg... Vervolgens beviel ik van mijn oudste zoon en ik gaf haar de laatste kans op contact... ze nam hem en kwam ook op mijn bruiloft waar ik nog een knallende ruzie met mijn vader en stiefmoeder en zus en broer over kreeg want hoe haalde ik het in mijn hoofd haar uit te nodigen na alles wat ze had gedaan... in Januari 2002 werd onze 2de zoon geboren en toen wilde ze dat ik het contact met mijn vader verbrak... dat deed ik dus absoluut niet en een half jaar later hoorde we niks meer van ze... zelf nog een paar keer gebeld en toen kregen we telkens smoesjes te horen en sindsdien niks meer gehoord! Ze weet niet (tenminste niet van ons) dat ze nóg een kleinzoon van ons heeft en al helemaal niet dat er nu ook nog een kleindochter onderweg is... en dat is haar eigen schuld... maar toch vindt ik het wel eens jammer dat ik geen moeder heb die me steunt enzo... Gelukkig heb ik een hele lieve stiefmoeder!!! Liefs Wendy
ik zelf heb dus op moeder gestemd zoals ik al zei... ik heb geen contact meer met mij moeder omdat zij mij heeft verlaten toen ik 13 was... haar vader dus mijn opa heeft me van mn 7e tot 10e betast enzo en zij wist dat en heeft niks gedaan... zelfs toen ik aangifte deed (had toen geen contact meer met haar) ik was toen 14 heeft ze de politie opgebeld dat het een leugen was.. maar mijn opa had al bekent... verder is altijd alles mijn schuld enz..... ook heeft ze mijn vader mishandelt waar ik bij was en mijn hond vermoord.. dat is niet eens alles maar dat vind ik al genoeg redene om geen contact met haar te hebben... ik hbe wel een tijdje contact gehad ook in het begin van mn zwangerschap maar ze begon dat het haar kindje was dat zij moest voeden enzo.. en toen kregen we weer ruzie en er zijn toen ook wat dingen gebeurd dus vandaar dat ik geen contact meer heb... en mn schoonmoeder is ok... alleen doet ze alles nu en net als nu ik veel pijn heb is het fijn maar soms wil je zelf ook iets om handen hebben
jammer dat je op niks positiefs kan stemmen.. Mijn moeder is van goud... Mijn schoonmoeder is een stukje ouder dan mijn eigen moeder, dus is heel anders dan haar.. maar niks kwaads bij.
Ik heb op geen van beiden wat te klagen. Mijn moeder betekend alles voor mij!! Mijn schoonmoeder is ook echt een schat, heeft veel voor ons over. En ze zijn allebei zulke trotse Oma's
Ik heb helemaal geen moeder meer die is helaas 4 jaar terug overleden op 50 jarige leeftijd, maar ik denk dat ze het heel leuk zou vinden dat ik zwanger ben en dat ik geen last van haar zou hebben. Met mijn schoonmoeder hebben wij geen contact op het moment. Dus helaas geen oma's voor mijn kindje!
ik heb helaas ook op me moeder moeten stemmen. Niet dat ik problemen met haar heb maar ik kan totaal niet praten met haar over me zwangerschap. Wel de leuke dingen maar zodra ik krampjes heb of buikpijn of ik voel me niet goed dan wil ze er niets over horen. Maar bij me schoonmoeder kan ik terecht voor de leuke en het minder leuke dingen. Verder is me moeder een schat van een mens en dolgelukkig dat ze oma word, ze loopt al zeker 6 jaar te zeuren dat ze zo graag oma wil worden en nu is t dan zover en vind ik het heel jammer dat ik niet alles met haar kan delen. Vandaar me stem op me moeder ... die is op dit moment echt t ergste
ik zal ook nooit zeggen dat ik niet trots ben op mijn eigen moeder, maar ze mag mijn mening toch wel wat meer respecteren. Je wilt toch zelf ook een goede moeder worden, als je dan iedere keer wordt verbetert als je wat gedaan hebt, dan wordt je daar niet echt zeker van.
Kan er niets aan doen, maar kan met beiden goed opschieten! En tantes, daar heb ik gelukkig weinig mee te maken, die zie ik alleen op verjaardag van opa of oma. Dus daar zal ik nooit problemen mee krijgen! Dan heb ik het toch wel makkelijk of niet? Marian
Mijn schoonmoeder is helaas overleden, twee jaar terug. En mijn eigen moeder is niet slecht. Alleen hebben we geen hechte band of zo. Maar daar is niet mis mee. Gewoon normaal contact, maar niet intiem of zo. Ze is niet lastig en geeft niet echt problemen. Alleen op sommige momenten, zou het toch wel mooi zijn als je wel een hele goede moeder dochter band zou hebben. Maar wat er niet is is er niet. Ze is kei blij voor ons en natuurlijk voor haar zelf, en kijkt er erg na uit. Alleen is dat op momenten dat het haar uit komt. Zo kan ze soms weken niets laten horen en dan staat ze weer te veel voor de deur. Het zal wel nooit goed zijn. En het komt natuurlijk ook door mij want ik hou dat zelf ook een beetje af. Nee het is zo wel goed, je weet wat je er aan hebt en je heb er verder geen last van. Ik heb dus ook op moeder gestemd, maar ik kan moeilijk op mijn overleden schoonmoeder stemmen. Maar als ze nog geleefd had had ik geen keuze gemaakt.