Ik heb altijd pijn. Meteen met de deur in huis haha. In mijn zwangerschap werd dit nog erger, bekkenklachten (die niet over zijn gegaan) bovenop mijn normale klachten van mijn aandoening. Vanwege de tijd die het kostte om zwanger te worden van onze eerste, de fertiliteitsonderzoeken destijds die aangaven dat onze waardes (ei en zaad) mwah mwah waren en onze leeftijden hebben we besloten om voor de tweede te gaan. Nu. Gewoon ons ding doen en maar zien of het ons gegund is. Nou wilde ik oorspronkelijk wachten tot de herfst, mezelf meer tijd geven om sterker te worden en af te vallen en dat soort zaken. Leuk en aardig en een goed idee, maar ik word er gewoon niet jonger op. Ik kan natuurlijk wel gewoon intussen doorgaan met voorbereiden. Zijn er hier nog meer dames met een 'moeilijk' lijf en hoe hebben jullie je voorbereid op een tweede (of verdere) zwangerschap? Heeft het effect gehad? Hoe heb je de tweede (of verdere) zwangerschap ervaren ten opzichte van de eerste? Heel spannend vind ik het!
Hier bij m'n 2e zoon best erg bekken klachten gehad. Met de bevalling kon ik 1 been sws niet meer optillen, deed het niet. Gelukkig uiteindelijk na de bevalling bijgetrokken. Na deze zwanger een jaar later een nekhernia. Voor mij reden genoeg dat het genoeg is voor m'n lijf. Genoeg gedragen en wil van m'n kids genieten. Ook geen rammelende eierstokken meer, als ik kids hoor huilen denk ik echt houuu op Nu geen wens meer voor nog een kindje ben er helemaal klaar mee. Wel nagedacht, maar zou het waard zijn om blijvende schade te houden. Weet niet of dit bij jou van toepassing maar is dit wel zo dan zou ik erover nadenken. Beide zwangerschappen waren goed te doen en de bevallingen ook zeker zou dat zo weer doen. M'n eerste was best pittig overdag maar m'n 2e komt na 2.5jaar nog minimaal 3x per nacht en merk wel dat dat een uitputtingsslag is en dit weet je dus niet van te voren.