Toen in nog geen twaalf weken zwanger was 'kon er nog zoooooveel mis gaan', toen ik na 12 weken aan iedereen vertelde dat ik zwanger was 'kon het heus ook bij 13 weken nog wel mis gaan'.... Ik word hier ZO MOE VAN! Nu ik ruim 26 weken zwanger ben word ik bestookt met verhalen van mensen wiens kindje veel te vroeg geboren werd en daardoor overleed, of kindjes die levenloos ter wereld kwamen... ik kan dat soort dingen heel moeilijk van me af zetten en soms zet dit gewoon een domper op alles... en what's the point? Wat is er nou leuk aan om dit soort dingen te vertellen aan zwangeren die daar helemaal niet op zitten te wachten? Vooral als ik zeg dat tot nu toe alles gewoon perfect verloopt krijg ik dit soort reacties, alsof mensen je het tegendeel willen bewijzen ofzo Hebben jullie ook van dit soort vrolijkerds in jullie omgeving?
Herkenbaar! Sommige mensen zijn op de één of andere manier altijd doemdenkers. Ik heb echt moeten leren om het van me af te zetten. Ene oor in, andere oor uit. Ik weet nu welke mensen zo zijn, op mijn werk bijvoorbeeld, dus ga ik ze uit de weg. En als ik dan toch met ze praat omdat ik er niet omheen kan blijf ik erg oppervlakkig. Ben allang blij dat de belangrijkste mensen in mijn leven wel heel blij zijn en geen enge dingen vertellen die ik niet horen wil.
Ik vind het ook niet leuk als mensen dit soort verhalen tegen je gaan vertellen. Toen ik blij was dat de 3 maanden voorbij waren begonnen ze van ja maar met 16 weken kan het ook nog makkelijk mis gaan, maak je nu niet te blij :x ! Ik wist niet wat ik hoorde en mijn hele dag was verpest. Nu mijn bevalling steeds dichterbij komt komen de enge verhalen. Ik wil er in ieder geval niks van horen en maak duidelijk dat ik geen zin heb om die verhalen aan te horen.
Hoi Nann, Wat hebben die mensen eraan om zulke verhalen te vertellen?Wat willen ze ermee bereiken? Ik zou er iets van zeggen, gewoon melden dan je geen negativiteit wilt, maar positiviteit. Je moet genieten!Als die mensen niks beter te melden hebben dan moeten ze niets zeggen. Voor jou zelf: geniet lekker van je zwangerschappen, en denk maar: 99%van de zwangerschappen verlopen prima.Je bent al een eindje op weg en ga er vanuit dat alles goed is bij je. Enige wat jij moet horen zijn felicitaties!
Helemaal waar Patries! De meest vervelende verhalen komen ook van een vriendin die zelf met 28 weken een kindje verloren is en een aantal miskramen gehad heeft (overigens heeft ze nu wel drie gezonde kinderen)... Ik snap dat ze voorzichtiger is dan anderen en ook dat ze het daarom misschien minder positief inziet, om die reden vind ik het ook moeilijker om tegen haar te zeggen dat ik hier niet op zit te wachten. Ik geloof dat ik d'r gewoon maar een beetje uit de weg ga de komende 14 weken
Ik heb gelukkig niet echt van die mensen in mijn omgeving. Als ze zo'n verhaal zouden vertellen, zou ik er echt wat van zeggen. Dat je als zwangere echt niet op dit soort verhalen zit te wachten.
Toevallig dat ik dit onderwerp nu tegen kom ik zat net bij m'n moeder in de auto en zeg tegen haar dat als ik iemand tegen kom die heel pril zwanger is ik nooit zou vertellen over mijn eigen vervelende mk daar zit je toch helemaal niet op te wachten, ik kan er dus echt niet tegen want ik ben zelf al zo'n doemdenker dan zit ik niet op enge verhalen van een ander te wachten.
Ik vind echt dat mensen een keer moeten ophouden met al dat negatieve gedoe. Iedereen weet dat als je onder de 12 weken zwanger bent je "voorzichtig" moet zijn. Maar is het nou zo erg om met je naasten niet alleen het geluk, maar ook het verdriet te delen als het wel misgaat? Moet je dan maar net doen of je nooit zwanger bent geweest? Ik word zelf ook regelmatig geconfronteerd met "horror"verhalen, pas maar op, kijk maar uit. Ik weet, net als ieder andere zwangere vrouw dat er dingen mis kunnen gaan, maar ik wil, net als ieder andere vrouw genieten van mijn zwangerschap. Sommige dingen hebben we niet in de hand en overkomen je. Dat is heel verdrietig (heb dat bij mijn zus meegemaakt, dus weet wel waar ik het over heb). Op dit moment word ik persoonlijk vermaakt met verhalen van de bevalling, maar snoer de meesten gewoon hun mond. Ik merk het zelf wel, geloof ook wel dat niet alle bevallingen hetzelfde zijn. Maar zit echt niet op alle persoonlijke verhalen te wachten. Ik wil zelf heeeel graag borstvoeding geven, maar word door heeel veel vrouwen gewaarschuwd, begin er maar niet aan..... Nann en alle anderen, geniet lekker van jullie wonder in je buik, het is iets heel bijzonders........ Liefs Petra
hoi, Ik ben nog maar kort zwanger en heb nog geen echo gehad...en ik heb ook geen rede volgens de verloskundige om eerder te komen dan 12 weken. Om deze rede durf ik het naasten (behalve ouders) nog niet te vertellen omdat ik zelf nog geen zekerheid heb, maarja waneer wel. je wilt toch iets gezien hebben, tenminste ik. Maar deze topic helpt me wel om er positief over te denken... als ik eerder een echo had gekregen dan had ik het iedereen verteld! maar ik wou jullie even bedanken liefs
Ja al die nare verhalen zijn zeker niet prettig om te horen. Maar toch denk ik dat veel mensen die zoiets vertellen,zich van geen kwaad bewust zijn met wat ze vertellen en tegen wie. Gelukkig hoor ik weinig van die vervelende verhalen. Das maar goed ook, want ik ben vaak bang dat het mis gaat. Omdat ik ook weet wat er allemaal kan gebeuren. Maar we moeten maar genieten van de zwangerschap he. Groetjes Dapi
Ik hoorde al vanaf dat mensen wisten dat ik zwanger was van die nare verhalen... Hoevaak het wel niet mis gaat, voor en na de 12 weken zwangerschap... en hoevaak het voorkomt dat de kleine overlijd in je buik... Er kan natuurlijk vanalles gebeuren, dat snap ik zeker, maar moeten die verhalen alleen naar voren komen als iemand zwanger en helemaal happy is? Dat snap ik dan gewoon niet! Wel is het zo dat ik ongeveer een maand geleden een begrafenis heb moeten meemaken van een kindje dat met 28 weken was overleden in de buik... Dat was van een nicht van mijn vriend. Zoiets hoop je gewoon niet mee te maken........ Het komt voor ja, dat weten we ook zonder al die nare verhalen! Gr. Miranda
Ik vraag me ook altijd af wat dat soort mensen met dat soort verhalen proberen te bereiken. Het zorgt alleen maar voor (extra) stress bij de zwangere en dat is echt ontzettend verkeerd. Hier op de Antillen zijn ze zo bijgelovig! Zo word me door wildvreemden verteld dat ik er geen goed aan doe om nu al kleertjes te kopen voor de baby, als de baby er is moet ik na 12 uur met mijn rug het huis in, ik moet een mes onder het matras van mijn kind leggen om het tegen het kwade oog te beschermen (en dan heeft het kwade oog het natuurlijk gedaan wanneer het mes zich een baan door het matras en mijn kind scheurt ), ik zou mijn kind elke dag in rozenwater moeten baden anders komt de duivel en meer van dit soort onzin dingen! Hallo! Waar bemoeien jullie je mee! Ik ben totaal niet geinteresseerd in zulke onzin dingen (sorry als ik andere die er wel in geloven ermee beledig , is niet zo bedoeld maar ik geloof er gewoon niet in) Het merendeel van de zwangerschappen loopt goed af! En net zoals minimuisje al zegt 'Het komt voor ja, dat weten we ook zonder al die nare verhalen!'. De kans dat alles goed gaat is groter dan dat het mis gaat dus gewoon lekker positief blijven denken en zulke mensen negeren.
geef aan dat je hun verhaal heel erg interesant vind maar dat je er niks mee kan en wil op dit moment. dat het niet persoonlijk is, maar dat je er gevoelig voor bent.
Heel herkenbaar hoor. Mensen vinden het blijkbaar tóch nodig de meest vreselijke verhalen uit de doeken te doen. Ik heb hiervoor 2 miskramen gehad, dus weet echt wel dat niet alles van een leien dakje hoeft te gaan. Maar toen ik dan vertelde dat ik weer zwanger was, waren er mensen die zeiden: "ik feliciteer je pas als het geboren is hoo, want je weet maar nooit". Daar zit je dan toch niet op te wachten! Het is toch wel een felicitatie waard dat ik weer zwanger was. En als er iemand zich realiseerde dat dat pas de eerste stap was, waren wij dat zelf wel hoor. En nu, later in de zwangerschap hoor je idd ook veel verhalen over bevallingen die fout lopen e.d. Ik ben zelf verpleegkundige en heb jaren lang verloskunde gehad op school. Ik weet heus wel dat er van alles mis kan gaan. Maar ach ja...mensen vinden het blijkbaar nodig je hier nog ff op te wijzen Dus ja....héél herkenbaar. Ik wil gewoon lekker genieten van mijn zwangerschap. Gelukkig zijn er heel veel mensen in mijn omgeving die lekker met mijn zwangerschap meegenieten, en alle andere reactie's leg ik gewoon naast mij neer. Het is toch heerlijk om zwanger te zijn
Je komt het hier ook tegen, dat er weer iemand-pril zwanger- met bloed- of bruinverlies een topic opent om te vragen of de zwangerschap nu mis gaat. Dan zit er altijd wel iemand bij die zegt "zo begon het bij mij ook en dat eindigde in een miskraam." Het is misschien wel realistisch, omdat diegene met het bloedverlies zelf om ervaringen vraagt, maar toch... Diegene was al zo onzeker, en met zo'n antwoord word je echt bang. Dan denk ik weleens, waarom zég je dat nou?
Toen ik zwanger was van mijn twee jongens hoorde ik ook de meest horrible stories om mij heen, gek werd ik ervan ik bedoel je zit er niet op te wachten te horen dat het ook nog eens fout kan gaan net voor de bevalling , tijdens en erna. Na mijn MK toen waren de rapen pas echt gaar de meeste verhalen gingen dan ook over dat het allemaal niet vanzelfsprekend is een gezond kind op de wereld te zetten en dat je maar wat blij moet zijn als het gezond en wel geboren is al met al ik kreeg spontaan het gevoel oke dan maar geen kinderen meer. Ik weet heus wel dat de mensen het misschien niet doen met kwade intensies maar het zijn vaak wel mensen die ook zwanger geweest zijn en die zouden dus beter moeten weten. De hormonen gieren door je lijf die je al onzeker kunnen maken en dan krijg je zulke verhalen nou helemaal fout dus en je mag best zeggen dat je daar niet op zit te wachten ook al is het je vriendin die iets heel naars heeft meegemaakt jij bent haar niet. Laat je niet gek maken hoor geniet maar lekker van die kleine uk in je buik. liefs Jet
Ik ben het hier helemaal mee eens, mensen moeten eens ophouden met je geluk te vergallen (voor die dag althans). Ik heb er helaas ook al mee te maken gehad, een "vriend" van mijn vriend had via de telefoon van mijn vriend gehoord dat we dus zwanger zijn van ons 1e kindje, toen ik hem vorige week zag, feliciteerde hij me niet eens en zei, maar ja, het is allemaal nog niet zeker hoor, wie weet pies je het nog wel uit... Nou ik was met stomheid geslagen! Dat zeg je toch niet! Normaal ben ik erg adrem, maar op dat moment kon ik niks meer uitbrengen. Ik had hem gewoon moeten zeggen dat het net zo zeker is als dat hij de volgende ochtend wakker wordt.... Dus, probeer het zoveel mogelijk van je af te zetten en geniet van het wonder in je buik!
Wij hebben het in de familie heel dichtbij meegemaakt, maar gelukkig confronteerd niemand ons ermee, er zijn wel eens opmerkingen die je in je omgeving hoort, ik probeer ze zoveel mogelijk te negeren, als is dit soms moeilijk! Groetjes ANnemarie
Ik pas altijd heel erg op wat ik tegen zwangeren zeg. Dat deed ik al heel bewust voordat ik zelf zwanger raakte. Er zijn mensen die dar geen rekening mee houden als ze er tege mij over beginnen zeg ik gelijk dat ik het er niet over wil hebben.
Wat vind je dan van deze? Toen ik en miskraam kreeg, had iedereen ineens wel een bekende die er ook één of meer had gehad. Alsof ik daar op zat te wachten. erg sneu voor die andere mensen, maar vond het eventjes niet zo relevant. Bovendien kwamen er ook meteen details bij van hoe het mis was gegaan en wat voor vervelende gevolgen het had gehad voor die mensen. Dus eigenlijk had ik nog mazzel gehad ook! :x