Negeren of "straffen"

Herkenbaar! Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee moet. Gister had ze een driftbui van een kwartier nadat ze met haar poppenwagen alleen maar op straat wilde lopen ipv op de stoep en ze raakte helemaal overstuur en heel boos. Wist even niet meer wat de juiste aanpak was. Negeren hielp iig niet, slokje water ook niet, streng tegen haar praten niet maar een foto van oma en opa wel . Gek genoeg..ha ha.

Ik lees graag even mee.

Marijn

 

Dit gedrag zou ik niet negeren (geeft zo'n troep) maar wel even time out als hij niet wil luisteren. Even op de onderste tree van de trap totdat hij gekalmeerd is. Daarna samen de beker opruimen en waarderen dat hij dat toch gedaan heeft. En dan natuurlijk een mandarijntje eten

 

hmm als hier anne heel boos gaat zitten schreeuwen.. trekken wij meestal zelf al het prutlipje...

en dan kijkt ze echt zo van "oh.. dus jullie hebben me door?"
en dan is het over het algemeen meteen over.

 

@bluesky: je kan het allicht proberen

anne jengelt eigenlijk alleen als ze moe is.. dus dan stoppen we dr gewoon in bed

 

Sem heeft een time-out in de gang. Het CB zei dat we daar al mee mochten beginnen. En het hoeft niet lang, 20 tellen is voor Sem al voldoende en dan is hij weer poeslief.

 

Wij hebben een periode met Louise gehad dat ze steeds heel hard kneep. Dan zette ik haar 1 minuut op de gang. Dat maakte aardig indruk en het knijpen was na een paar weken over en ze is ook al die tijd niet meer op de gang geweest. Ik denk dat kindjes van deze leeftijd het prima doorhebben als ze even moeten afkoelen en dan beseffen dat hun gedrag daarvan de oorzaak is.

 

pff hier werkt op de gang zetten echt niet. Hij gaat daar gewoon vrolijk door, en soms zelfs harder.
Weet dan ook niet wat ik moet doen. Als we negeren dan werkt ie zijn eigen compleet over zijn toeren en dat houd ie een hele poos vol.
Meestal na even genegeerd te hebben, pakken we hem op om te troosten en dat is dan ook de enige manier dat helpt om hem weer rustig te krijgen.
Is dat goed? Of........?

 

Hier hetzelde. Tijn krijgt eerst 1 waarschuwing, en ik probeer hem daarbij af te lijden van het gene wat niet mag. Gaat hij door dan zet ik hem in zijn kinderstoel onder de klok. (Niet aan tafel want dat is een eet plek en geen stafplek.) Het helpt best goed, want hij weet dat als hij doorgaat hij in de kinderstoel moet. Na een halve minuut, langer heeft geen zin, zo ver kunnen ze nog niet denken, ga ik bij hem zitten vraag ik om een knuffel en hij mag erweer uit. Dit werkt tot nu toe prima.

De reden van onder de klok(hij roept trouwens overal waar hij een klok ziet KLOK!, hahaha) is dat ze overal wel een klok hebben hangen, dus waar we ook zijn, 1 keer waarschuwen en anders onde de klok.

Tijn kan trouwens ook heeeeel boos zijn in de kinderstoel, dan laat ik hem eerst goe duitrazen voordat ik hem eruit haal! Dat kan dan ind. wel eens wat langer duren dan een halve minuut, is hij stil dan mag hij eruit!

Het is overigens wel heel belangrijk dat je een boos moment positief afsluit, zodat hij goed weet dat hij weer lief is, en dat jullie weer vriendjes zijn! Een lekker kus of knuffel zegt genoeg!

kus miek

 

Lastig hoor. Maar negeren werkt bij jouw mannetje duidelijk beter. Je schenkt dat geen aandacht aan zijn negatieve gedrag. Ik zou pas als hij weer lief doet, hem troosten en een positieve wending maken. Zo van "wat fijn dat je weer rustig bent want nu kan mama weer met je praten'.

Goed / niet goed... wat voor jou kindje werkt, werkt. Ik denk wel dat hij echt moet leren wat acceptabel is en wat niet. Moeilijk hè opvoeden

 

dus pas als ie niet meer huilt dan pas troosten?
pfff dat kan wel een half uur duren

hij is ook zo gevoelig. Als ie iets niet mag en we zeggen NEE, dan begint ie al te huilen. Echt compleet over zijn toeren alsof we hem weet ik veel wat hebben aangedaan

moeten we dat negeren of dan troosten? of 1 minuut negeren en dan gaan troosten ookal huilt ie nog?

idd errug moeilijk dat opvoeden pffff

 

Het hangt - vind ik - een beetje van het huilen af of ik gelijk ga troosten. Als het echt een 'verdrietig' huiltje is dan wel maar als het een 'boos' huiltje is dan negeer ik liever een tijdje (en mocht hij dan driftig worden dan moet hij toch maar even naar een rustig plekje om even af te koelen). Boos worden heeft geen enkele zin dus dat doe ik niet.
Hier ook een kind (nu 4) wat het moeilijk vond om 'nee' te horen. Werd eerst driftig (dat was er snel uit met negeren en even op een rustige plek neergezet worden), daarna zogenaamd heel verdrietig en dat gedrag heb ik toen toch een tijdje (met veel moeite) genegeerd. Na een tijdje kreeg hij door dat 'nee' een antwoord is en dat het daar ook bij blijft. We moesten natuurlijk wel supersuperconsequent zijn (we waren als consequent maar de supersuper is er wel bij gekomen )

Mijn ervaring is dat het CB / opvoedkundige vaak heel goede tips heeft voor dit soort voorvallen. Misschien een goeie om die eens te bellen? Het is geen falen hoor maar HULP! (en dat kan elke mama gebruiken )

 

Ik vind dat t heeeel erg van je kind afhangt, wat voor 'soort' kind je hebt!

Voorbeeld: Je loopt in de supermarkt, kind wil iets..mag niet...kind wordt boos en gaat drama lopen schoppen door op de grond te gaan liggen krijsen..Jij zegt: "nou doehoeggg mama gaat hoor!"

Kind 1) Springt overeind, vliegt snel naar je toe, grijpt je hand vast en kijkt je even aan met een blik 'niet weggaan hoor mama!'

Kind 2) Gooit nog een keer dramaaatisch het hoofd op de grond en gebruikt dit keer ook armen en benen erbij. Kijkt je aan met een blik 'okay..now you've really pissed me off!'

Of: je loopt in een winkel en je kind weigert om bij je te blijven lopen, wederom zeg jij 'nou daahaagg mama gaat hoor'

Kind 1) Rent (soms lachend, soms angstig) naar jou toe en pakt je hand beet.

Kind 2) Draait zich om, zwaait je nog NET niet uit (of wel hahah), en kijkt met een blik van 'nou mazzel he! kzie je thuis wel!'

Duss...het is echt even verschillende dingen uitproberen wat voor JOUW kindje werkt. Krijg je ooit een 2e kindje kan t maar zo zijn dat die weer een hele andere aanpak nodig heeft..
Dus een cb kan wel zeggen dat je ermee kan 'beginnen' (met een strafhoekje) maar t is maar net of dit effect heeft op je kind..

Succes! en laat t ons maar weten als je iets hebt gevonden wat werkt

 

Als Merel iets "stouts" doet dan gaat ze op de gang. Na 2 waarschuwingen zetten we haar even weg en ze vindt dat echt vreselijk! Ze huilt dan hard, maar na 1 minuut gaan we naar haar toe, ze moet dan sorry zeggen (en doet dat dan ook) en krijgt een dikke knuffel en over is het. Dit werkt bij ons heel erg goed. Negeren heeft geen uitwerking op haar.

 

nou, Erik is dan meestal niet echt boos als ie gaat huilen maar echt verdrietig.
Als je hem negeert of ( bijvoorbeeld in de winkel zegt : nou dag mama gaat weg ) dan zal ie gewoon doorgaan met huilen. NIet dramatischer en geen blik op je werpen van : nu ben ik echt kwaad. Maar echt huilen.

Als je hem oppakt en troost dan legt ie echt al snikkend zijn hoofd op je schouders en wil je niet meer los laten.

Soms word ie wel echt kwaad hoor. Dan gaat ie zichzelf bijten of met dingen gooien. Dat negeren we dan en dan begint ie echt te huilen. En als we hem dan oppakken legt ie weer snikkend zijn hoofd op je schouder en houd je vast.

iig is het daarna, na die knuffel helemaal over en doet ie niet meer datgene wat ie niet mocht. Dus hoe dan ook werkt het wat we doen. Of het nu goed is of niet hihihi


Maar soms vraag ik me wel af of het nou echt verdriet is dan. Of manipulatie? Zijn verdriet en tranen lijken oprecht en met een knuff is het over.

Erik kan nog geen sorry zeggen dus kan ik dat niet van hem vragen om dat eerst te zeggen tegen ons

cb heeft idd wel handige tips. Heb me opgegeven voor zo'n cursus over peuterpubertijd en opvoeden enzo. Maar heb nog geen bericht gekregen wanneer dit gaat beginnen.

 

Is sorry zeggen zo raar dan?