Hallo allemaal, Al een tijdje ben ik aan het meelezen op het forum maar vond het nu toch wel tijd om me eens aan te melden en gezellig met jullie mee te kletsen. Ik ben Wendy 26 jaar en sinds 4 juni 2010 gelukkig getrouwd. We hebben altijd al een sterke kinderwens gehad en altijd gezegd we gaan eerst trouwen, dan een ander huis (we wonen nu in een appartementje) en dan zien we wel. Helaas is dit iets anders gelopen. Vlak na onze bruiloft kwam het nieuws dat mijn broer en schoonzus papa en mama zouden worden. Geweldig nieuws natuurlijk maar het deed ook een beetje zeer, aangezien bij mij bij toeval in 2007 pcos is geconstateerd. Na dit nieuw begon het al wel een beetje te kriebelen maar eerst ons huis verkopen. Op 6 februari jl. zag ons neefje het levenslicht, een klein ventje waar we enorm trots op zijn. Toen mijn moeder 4 weken later jarig was en mijn neefje er ook was. Hij was erg huilerig en niemand kreeg hem stil, totdat ik hem in mijn armen kreeg. Hij was snel stil en lag me met zijn lieve koppie aan te kijken. Op dat moment wist ik: dit wil ik ook. 's avonds in de auto terug naar huis hierover gesproken met mijn man. Hij was heel blij dat we zouden stoppen met de pil. Maar we maakten ook direct de afspraak dat we zouden kijken hoe het zou gaan met mijn menstruaties, zou dit niet vanzelf op gang komen dat dan gingen we het ziekenhuis in. Helaas is dit niet vanzelf op gang gekomen (na ruim 4 maanden wachten). We hebben nu onderzoeken gehad in het ziekenhuis en daaruit is gebleken dat we ervoor kunnen gaan, zij het door middel van hormonen. Ik slik nu pillen om een menstruatie op te wekken en van de 3e-5e dag van mijn cyclus moet ik clomid (laagste dosering) gaan slikken en dan op de 21ste dag bloed moet laten prikken om te kijken of het aanslaat. Door dit alles is een en ander in een anders daglicht komen te staan maar we gaan er met ons hele hart en volle overtuiging voor want het is het mooiste wat er is.