Ik en mijn ex hebben 2weken geleden een omgangsregeling opgesteld met begeleiding. Ik woon begeleid omdat mijn vader me het huis uit heeft gezet tijdens mijn zwangerschap omdat hij goed contact wou blijven houden met mijn ex. Hierdoor had ik geen woonruimte en heeft jz me erop gewezen dat ik hier moest gaan wonen. Ben inmiddels opzoek naar een nieuwe, betere woning met mijn vriend en zoontje. Tot mijn zoontje 3maanden was, was de afspraak dat mijn ex 4 x per week een uurtje kwam. Met de nieuwe regeling bij 3maanden is afgesproken dat mijn zoontje naar mijn ex thuis zou gaan. Dit omdat mijn ex me iedere x weer opnieuw gek maakt als hij op bezoek kwam, met dingen zoals dat mijn nieuwe vriend niet deugt en hij wel zou zorgen dat het uit zou gaan en dat 4uurtjes in de week te weinig was en ik hem niks gunde. Nu hebben we dus met begeleiding samen gezeten. Nu hebben we afgesproken, ook op aandringen van begeleiding datmijn zoontje nu elk weekend een dagdeel (4uurtjes) naar zijn vader gaat. Dit was de laatste x dat begeleiding het gesprek zou leiden. Vanaf nu moeten mijn ex en ik iedere maand samen gaan zitten om de omgang omhoog te zetten. Mijn ex verwacht dan ook dat mijn zoontje over 2weken (bij 4maand), 6 a 8 uurtjes naar hem komt. Dit vind ik behoorlijk wat. Ik weet niet eens of hij het wel echt meent met zijn vaderrol of dat hij het voor de buitenwereld alleen maar goed wil doen. Hij vraagt nooit hoe het op het cb gaat, of hij zijn prikjes heeft gehad, of ze verder nog iets hebben gezegd ofzo of wanneer hij weer moet gaan. Hij maakte ons zoontje altijd wakker, als ie bij ons was, door boven zijn bedje te hangen en tegen hem gaan praten en over hem heen wrijven.. hij ziet ook niet aan hem als hij moe is, dit moest ik hem vertellen, anders bleef hij doorgaan met hem. Het is een aantal keer voor gekomen dat hij een neef of familielid mee wou nemen maar dat het dan later dan afgesproken werd. Ik vertelde hem dan dat het dan ipv 60min wel maar 40min zou zijn omdat ik iets anders gepland had. Dit was geen probleem.. al lijkt mij toch dat je dat uur met beide handen aan neemt om je zoontje te kunnen zien. Mijn zoontje is nu dus al 2x bij mijn ex geweest en beide keren ook vermoeid terug gekomen. Mijn zoontje is een vrolijk ventje, lacht en praat tegen iedereen. Maar als mijn ex hem terugbrengt is mijn zoontje muisstil en hartstikke moe. Komend weekend houdt mijn ex een verlaat kraamfeest. Hier heeft hij ruim 20man voor uitgenodigd. Dit wekt nogal zorgen bij me op aangezien mijn ex wegens autisme geen signalen herkent en het niet erg vind als de kleine van arm naar arm gaat. Hij is nu nog iedere x bij zijn moeder Omdat hij eerst zekerheid wil hebben dat het goed gaat. Maar hij verwacht dat bij 4maanden de kleine ineens 6 a 8uur bij hem thuis, met hem alleen, komt. Nu is mijn vraag of andere het ook zo hebben gedaan, wat jullie ervan vinden. Ik ben zelf overigens 19. Ik en mijn ex zijn bij 16weken zwangerschap uit elkaar gegaan. Enkele weken later kreeg ik een nieuwe vriend. Mijn ex is 21 en heeft ook een nieuwe vriendin van net 16. Toen het net uit was riep hij dat hij haar alleen ter afleiding had en na een paar maand was het toch liefde zei hij. Toen mijn zoontje een paar weken oud was en mijn ex op bezoek was, vertelde hij me dat hij weer gevoelens voor me had.
Ik denk dat je een heleboel dingen moet laten gaan, zolang hij je kindje daar niet echt kwaad mee doet, zoals het van arm naar arm gaan bij een kraamfeest. Zijn opvoeding bij hem laten en thuis je eigen opvoeding aanhouden, maar daarin wel duidelijk zijn naar je kindje. Verder wou ik even zeggen dat je er niet van uit moet gaan dat hij om informatie vraagt. Misschien weet hij niet dat een kindje prikjes krijgt of denkt hij er gewoon niet aan, aangezien het voor hem geen dagelijkse kost is. Het lijkt mij wijs dat je hem ook informatie geeft, gewoon uit jezelf. Dit is ook eigenlijk je plicht. Natuurlijk zou het netjes van hem zijn als hij ergens om vraagt, maar daar heb jij geen invloed op, dus daar moet je niet van uitgaan. Je kan natuurlijk altijd aangeven op een nette manier dat je het fijn zou vinden als hij eens zou vragen naar dingen. Wat jij zelf doet heb je wel invloed op en dus zou ik gewoon voldoen aan de informatieplicht, stuur een smsje bijvoorbeeld. Zo valt jou niks te verwijten en heb je altijd bewijs dat je informatie verstrekt. En dat helpt op de lange termijn denk ik goed in de verstandhouding. Zelf duidelijk zijn en staan voor wat je vindt is fijn voor hem, maar ook voor jou.
Waarom wil je eigenlijk al zo snel samenwonen met je nieuwe vriend? Je bent net moeder, je wordt begeleid door jeugdzorg. Je liefdesleven is wel het laatste op je prioriteitenlijstje. Alles wat jij doet, wat jij besluit, heeft gevolgen voor niet alleen jouw toekomst, maar ook voor die van je kind. De belangen van je kind en jullie toekomst staan nu bovenaan in de onzekere tijd waar je je nu bevindt. Je hebt al zo enorm veel aan je hoofd, je leven op de rit krijgen, studeren, een baan vinden, genoeg inkomen verdienen, een eigen huurwoning. Huisje boompje beestje spelen in een woning wat niet alleen van jou is, is het gevaarlijkste wat je kan doen. Als het uit raakt met je huidige vriend, dan is de kans groot dat je opnieuw op straat staat met je kind, en dat Jeugdzorg opnieuw ingeschakeld wordt. Mijn advies, maak gebruik van de mogelijkheden en de begeleiding die Jeugdzorg je biedt. Werk aan je zelfstandigheid en je financiële onafhankelijkheid.
zou me meer op mijn eigen leven en dat van je kindje bezig houden dan dat wat je ex doet en allemaal uitspookt.... zorg dat je eerst met zijn tweetjes (je kindje en jij) alles op de rit heb