Hier is het op gebied van sex ook allemaal op een laag pitje. Dat wil zeggen we hebben niet daadwerkelijk sex, maar er is zoveel omheen wat je nog allemaal kunt doen en das ook leuk
Zo, daar ben ik dan weer - later dan gepland - terug van weggeweest. Ben naar de schoonheidsspecialiste geweest en daarna bij mijn moeder binnengewipt en blijven plakken. Nu eigenlijk alweer tijd om aan het eten te beginnen, maar wil hier toch even komen posten voordat ik dat ga doen. Vanavond is het ook alweer yoga en dan lig ik weer zoveel achter.... ga ik weer, in etappes ......
Ja, hij sprong bij mij van de week naar het op-twee-na-laatste babietje, toch wel leuk hoor, dit is dus het laatste trimester (zo klinkt t helemaal goed)!
Wat een snoezige foto's Tari! Echt heel mooi. Wat vervelend dat je zo'n slechte nacht hebt gehad en Zefanja nog steeds zo koortsig is. Ik hoop echt voor jullie allemaal dat hij snel weer opknapt. Thanks trouwens voor de tip om de nagels te knippen voor de bevalling, hihi, daar zal mannetje je nog dankbaar voor zijn denk ik Murmel wat een schattig zwaaiend handje van jullie meisje. Leuk dat ze steeds op haar duimpje zuigt. Enne....mooie oortjes hoor! Wat die mutsige vk betreft, gewoon vertrouwen op wat de echoscopist heeft gezegd.... Enne, ook hier een navel die gewoon steeds dieper lijkt te liggen en er volgens mij van-ze-lang-zal-ze-leven niet uit gaat komen hoor Serafijntje en Tari bedankt voor jullie inbreng voor wat betreft het inwendig onderzoek!
Sizzel, wat heerlijk dat je de hartslag van je beebje hebt gehoord, nu lekker van gaan genieten meid... Ruby, je hebt nogal pech momenteel wat je gezondheid betreft...ontzettend rot voor je. En dan ook nog eens een lekkend waterbed . Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen (wat die ctg betreft, is er verder nog iets afgesproken met je daaromtrent voor een vervolgcheck of zo?) en dat het plaksetje je nestje bij elkaar houdt. Amaranta, ik herken je gevoel wel w.b. het kleding passen. Opmerkingen van anderen over de omvang van mijn buik helpen ook niet bepaald mee moet ik zeggen...Maar ach, komt vast allemaal ooit weer goed met ons, denk je niet?
Hebben jullie dat trouwens ook, dat jullie eigenlijk pas écht zien hoe jullie er uit zien als je jezelf op een foto ziet? Ik vond het echt apart, zag mezelf nog helemaal niet als een moeke, totdat ik mezelf op een kiekje zag met die enorme pens en dat blije zwanger-gezicht erboven, haha!
Ik wel ja, op een foto kan je je hele lijf op je gemak bekijken Terwijl in de spiegel kijk je voornamelijk alleen naar die mega buik
Roelie, fijn dat je hond weer terug is van de dierenarts, de arme je-weet-wel-hond Vertroetel dat beessie maar eens extra goed. Fijn dat je ook het boek van Beatrijs Smulders aan het lezen bent, ook ik denk dat het vooral een kwestie is van voldoende (zelf)vertrouwen aankweken om de angst te lijf te kunnen gaan. Lindapooh, wat rot dat het beddagje de misselijkheid en rugpijn niet heeft kunnen 'bezweren'! Ik hoop voor jou dat het inderdaad geen beginnende buikgriep is, hoewel.....die gaat ook weer over....laat dat ook zo zijn met je misselijkheid en rugpijn! Carola, ik was eerlijk gezegd verbaasd te lezen dat je zo van slag geraakt bent door het nieuws dat je mogelijk eerder dan met 38 weken bevalt en misschien zelfs ingeleid moet worden. Was dit jou niet eerder bekend dan? Er zijn immers maar weinig tweelingzwangerschappen die volledig uitgedragen worden. Meestal ben je met 37 weken toch al bevallen. Mijn zusje is nu 31 weken zwanger en ik vermoed dat ze binnen nu en 3 weken echt gaat bevallen. Volgens de gynaecoloog is haar buik vergelijkbaar met die van een eenlingzwangerschap van 47 ! weken. Geen wonder dat iedereen haar zo HUGE vindt, hihihi.
Dafje, fijn dat je eerste keer cursus goed bevallen is, lijkt me inderdaad wel een leuk spelletje met vrouwen met zwangerschapsdementie... Jen, volgende keer vooral vieze geluiden terugmaken 8) Barbabintje, ik lag helemaal in een deuk bij jouw woordgrapje: 'blije doos'....SUPER!
Ik hield me steeds vast aan 37/38 weken, want dan is ons huis klaar voor de bevalling. En het is misschien ook wel de manier hoe de gynaecoloog het bracht. Tuurlijk weet je dat ze eerder zullen komen, maar ik denk dat ik een beetje te naief geweest ben wat dat betreft.
Wat de harde buiken betreft....ik heb er hier ook best wel last van. Vroeg me al af wat jullie VEEL vinden....Volgens mijn vk heb ik nogal een gevoelige baarmoeder, trekt samen bij minste of geringste waardoor ik zeker ieder uur wel een harde buik heb en vaak veel meer, bij snelle bewegingen etc. Volgens haar pas een probleem wanneer ze echt ieder kwartier komen en met wat pijn gepaard gaan.... Wat leuk dat meerdere meiden herkenning vonden in hetgeen ik schreef over mijn droom vannacht en mijn gevoel t.o.v. mijn mannetje...
Ikke, ons kindje krijgt ook de achternaam van mijn mannetje. Doet wel een beetje afbreuk aan mijn gezinnetje-gevoel, maar heb toch nog steeds de hoop dat ook ik over een tijdje zijn naam zal dragen.... Ook hier moet de kat trouwens erg wennen aan het feit dat ze 'haar' kamer nu moet afstaan aan het beebje. Maar dat loopt vast wel los straks.... Roelie, wat een ellende zeg, heel de nacht kuitkramp! Ik hoop dat het dagje met je vriendin jullie beiden goed heeft gedaan, jullie beiden wat opgebeurd heeft. Stasia, dus je moet je mannetje nu een week missen? Hoe vind je dat?
Welkom Kyra! Fantastisch... 9 noorse boskatten! Zijn mooie katten vind ik... Joldeg, meissie, gewoon je gedachten en gevoelens met ons blijven delen hoor. Is erg belangrijk en je bent niemand daarmee tot last volgens mij. Dus vooral ophouden dat te denken hoor en lief zijn voor jezelf, net zo lief als wij voor jou zijn
@ Ruby dat had ik dus ook gelezen, dus denk ik dat mijn gedachten van rond 37 weken niet eens zo raar was. Maar goed, het veel erder komen is ook niet alles voor mijn kleintjes. Want dan moeten ze de couveuze in enzo. pff, moet er momenteel denk ik maar niet te veel aan denken
Ik heb dus geen idee of dit van mij onder de noemer 'harde buiken' valt. Zo ja...gisteravond gebeurde het dus zo'n beetje elke 5 minuten en soms wel vaker. Terwijl de vk m'n buik zat te onderzoeken gebeurde het ook, ik voelde de pijn en zij voelde mn buik hard worden. En zo is het nu eigenlijk ook nog wel, zeker vaker dan elk kwartier en met pijn. Dat verklaart dus ook wel waarom ze zich toch zorgen maakte en me naar t ziekenhuis stuurde.