Heb haar inderdaad ook maar gewoon een fles gegeven en die ging ook helemaal leeg! Daarna heeft ze heerlijk liggen tukken tot een uur of 19.00 en heb haar net om 21.00 weer een fles gegeven omdat ze begon te piepen, maar daar dronk ze uiteindelijk maar 100 cc van... Ach ze zal wel vol zitten...!
oh ja, dat bordje heb ik ook een tijd geleden al gekregen. met zo'n boterham erop of nie? en boerderijdiertjes?
Linda: Lars is lid van de truckstar dus ik zal zeker even kijken Verder wel gelezen, geen puf om te reageren heb 12 uur gewerkt heb heule zere voeten en ben heel erg moe...morgen weer werken dus kruip zo mijn bedje in. Fijn weekend allemaal!
Ahhhh school daar wil ik nog helemaal niet over nadenken In principe is het de bedoeling dat Cailan naar de vrije school gaat ( in de Bilt) daar zit zijn nichtje nu ook. Ik kan dus nu mooi aankijken hoe het met haar gaat Ik ben er nog niet heel erg ingedoken omdat je hem toch pas kan inschrijven vanaf 2,5 jaar.Hij gaat daar dan ook naar de peuterspeelzaal. Wat was nou ook al weer het verschil tussen Jenaplan, Dalton en vrije school?
Zo he he, wat een dag ben ook gesloopt, lichamelijk en geestelijk eigenlijk Vanmorgen dus naar de ha geweest, en tja we gaan weer de molen in. Had eigenlijk gehoopt dat hij ons kon gerust stellen en dat we zo moesten door gaan wat we nu doen. Maar nee. Quinn mag nu 6x daags ventolin en 2x2 de flexotide. Hij heeft we even getwijfeld maar naar Quinn kijkende en zijn andere klachten wat hij heeft heeft hij dit besluit genomen, Wel moeten we naar de longarts. Quinn zit echt aan de max medicatie dus daarom de longarts. Hij noemde het tussen haakjes babyastma, zover daar over gesproken mag worden, want astma bij baby's is eigenlijk niet vast te stellen. We moeten als Quinn 4 jaar is een allergie test aanvragen en nu hem goed in de gaten houden hoe hij op alles reageerd. Katten, stof ect ect. In huis mag er absoluut niet meer gerookt worden. Tja, dit was allemaal niet het nieuws waar ik op hoopte, alles bij elkaar dus weer rauw op onze dak gevallen. Wilde nog even over/op Deb reageren, Meis ik vind het verstandig dat je stopt als jij je er niet lekker bij voelt. Wat anders er ook over zeggen, is jou lichaam, jou gevoel en jou leven en jou gezin. Als jij je niet kan geven met die medicatie geef ik je groot gelijk en dat heeft iedereen maar te acsepteren! Luister naar je gevoel dat is het best wat je kan doen en dat doe je goed. Meis je bent top vergeet dat niet!
Ohw wel ander nieuws, zou het toch bijna vergeten Quinn was de laatste dagen zo hangerig, en poepte zo veel, en niet de link leggen, maar zijn tandje komt door!
Er heeft niemand gezegd dat ze dat zou moeten doen, Dees, sorry, normaal laat ik dit soort dingen van me afglijden, maar voel me nu toch wel wat aangevallen. Sorry, maar ik (en volgens mij Petra ook) heb gewoon aangegeven wat mijn persoonlijke ervaring was met dit soort medicatie, en aangegeven dat ze er hopelijk wel baat bij gaat hebben als ze even door die rottige zure appel heenbijt (die ik dus maar al te goed (her)ken) en er niet te snel mee stopt. Gewoon om haar de steun in de rug te geven dat het als t goed is binnen nu en korte tijd echt minder heftig zal worden, maar dat haar lichaam er beter aan zal wennen. Zonder dat stonede gevoel. En ik accepteer (heb ik iets te accepteren dan? het is Debby's leven! Ik zeg liever respecteer!) het uiteraard als ze besluit te stoppen, maar geef haar alleen wel de handreiking dat het echt beter zal worden en dat het haar dan hopelijk zal helpen. Daar zijn die medicijnen immers voor.... Om haar uit de depressie te helpen, daar waar alleen praten tot nu toe nog niet heeft geholpen. Medicatie kan helpen om even dat steuntje in de rug te zijn om alles wat meer in perspectief te zien en uit die grijze wolk te komen. Anyway, dat wou ik even kwijt. Welterusten allemaal x
Ik ga er niet heel diep op in, want wil me er verder niet in mengen... Ik heb vandaag en gisteren bijna heel de dag met Deb op de msn gespendeerd..., en ik denk dat Dees de spijker op de kop slaat... Meer woorden heb ik er niet voor. Deb mag zelf aangeven (als ze daar behoefte aan heeft) hoe ze jullie adviezen uit ervaring heeft opgevat....
Wat voelt iedereen zich hier de laatste tijd toch vreselijk aangevallen? Ik zei laatst al iets over op teentjes lopen... Nah ja ik ga de bloedstollende wedstrijd Turkije-Kroatie afkijken dat zijn pas aanvallen (de penalty's op 't doel dan he)
Jammer dat Deb dit dan via deze weg mij/ons heeft laten bereiken en niet via een directere weg. Meer heb ik er ook niet meer over te zeggen.
Lin leuk stukje over je werkgever! Muriel hoe is het met Hester? Heeft ze ook jeuk en koorts of valt het mee?
stasia: ja de onderste helft is betegeld, de bovenste helft niet. wat betreft deb; natuurlijk moet je doen waar je je goed bij voelt, maar slechts 1 pil proberen en dan al stoppen heeft geen zin, dat zal een dokter ook gezegd hebben. ik oordeel er verder niet over maar als je beter wilt worden moet je even doorzetten. bij mij duurde die heftige bijwerkingen maar 1 dag, dan zou ze er nu al van af zijn. Wij geven slechts tips. En wat goed voor iemand kan zijn hoeft niet perse te zijn wat iemand wil horen. maar ik vind als vriend zeg je het dan toch. Als iemand een echte aandoening heeft dan zeg je toch ook niet stop maar met de medicatie. aks debby geen trek heeft in onze adviezen kan ze dat gewoon zeggen dan houden we onze mond, dan respecteer ik dat. waarom dat dan weer via deze weg moet........... maar laten we er over stoppen voordat het weer ruzie is.
Goedemorgen, Roelie: thx, ik vond het zelf ook een leuk stukje geworden. Muriel: het is niet als aanval bedoeld dat ik zeg dat Debby zelf moet bepalen wat ze moet doen met de medicatie. Maar ik spreek uit mijn ervaring (ook een jaar of tig geleden) en ik reageerde ook niet prettig op de medicatie en ben er later zonder medicatie met een heleboel begeleiding toch bovenop gekomen. Ik had destijds een soort van wake-up-call. Was erg depressief, ging nergens meer heen, wilde het huis niet meer uit en zat maar doelloos op de bank te zitten. Was bijna een kluizenaar geworden. Op een dag dacht ik toch maar weer eens naar mijn paard te gaan, waar ik dus ook al weken niet meer was geweest. Toen ik met hem aan de hand liep, steigerde hij en ik trok uit paniek hem naar me toe. Hij viel en ik ook. Mijn paard landde met zijn been op mijn been en ik had dus mijn been op 4 plaatsen gebroken. Vanaf dat moment was er voor mij een hele omslag. Want toen zat ik dus thuis en KON ik niet meer het huis uit. Dat heeft me heel erg aan het denken gezet en toen ben ik er bovenop gekomen. Voor mijn gevoel heeft me dat moeten overkomen zodat ik kon inzien dat ik het nog niet zo slecht had destijds.
hmm.. ook ik heb hetzelfde advies gegeven. Zij het wel dat ik hem alleen gaf uit ervaring.. anders "bemoei" ik me niet met deze situaties. Want wat ik wel vind, als je niet weet wat het is, kan je er niet over oordelen. Ik ben werkelijk waar 2 weken door een hel gegaan.. De eerste dag alleen maar overgegeven, heb 3 keer bij de HAP gezeten omdat ik dacht dat ik gek werd, geen lucht meer kreeg, alleen maar kon slapen, niet meer recht kon lopen, etc. En idd door de zure appel bijten was de enige oplossing.. Ik ben daarom destijds ook een week naar mijn ouders gegaan met Mika en hebben zij de zorg overgenomen aangezien Pat toen ook niet lekker in zijn velletje zat en net weer begon met werken. Maar goed, verder sluit ik me volledig aan bij Muriël, wij hebben niets te oordelen. Kunnen alleen adviseren en onze eigen ervaringen delen. Zij is uiteindelijk zelf diegene die de keuze moet maken. Wat ze met onze "adviezen" doet is haar goed recht dat zelf te bepalen. Al lijkt in deze periode of iedereen zich tegen je keert en zich met je bemoeit. Ook daar kom je achteraf pas achter.. Maar ik hoop werkelijk waar dat de natuurarts meer voor haar kan betekenen. Er is vaak veel onbegrip uit de omgeving bij deze klachten en hoop dan ook dat ze daar niet te veel tegenaan loopt! meid, geloof me of niet.. maar heb het beste met je voor! amen.. Ooh hier zie ik eruit of ik zwaar wordt mishandeld haha.. ben donderdag gevallen in de douche. Ging bijna van mijn graatje van de pijn. Dacht eerst dat mijn teen gebroken had, die werd bont en blauw. Maar uur later was er niets meer van te zien. En nu, 2 dagen erna komen de blauwe plekken haha. Ik heb dus echt nooit blauwe plekken. Als ik iets stoot of wat. Kan ik ineens erge pijn hebben, word het dik en blauw en een uur later is er niets meer van te zien.. zo vaag.. Maar nu dus wel. (al zij het 2 dagen later haha) van mijn teen overigens niets meer te zien. Ik wandel rustig door haha. Vind het altijd zo vaag dat het zo snel over gaat bij mij. De meest vreemde vallen, waarbij mensen vaak dachten, die ligt helemaal in de kreukels.. zie ik er niet uit, en een uurtje later zie je niets meer.. hebben meer mensen dat hiero? En Quinn een tandje.. woehoe! gefeliciteerd grote kerel!
hey Blondie, wat een "grappig" verhaal.. heb dus ook zo'n wake up call gehad. Ik zeurde al van jongs af aan over een hond. Maa kreeg hem dus nooit. Toen ik dus niet meer de deur uit ging, zeiden mijn ouders op een dag.. kom je MOET nu even mee en gingen we Spike ophalen. En ja, dan MOET je de deur dus ook wel uit. Hond moet uitgelaten worden.. In het begin hebben mijn ouders uiteraard geholpen. Maar was de koning te rijk met mijn hondje
arme H. Hoe is ze er verder onder? Veel last van? Las laatst wel ergens dat als ze de pokken onder het 1e jaar krijgen, dat ze het dan nog een keer kunnen krijgen... (aangezien ik dus laatst ook dacht dat M. de pokken had) Dus da's wel minder.. H. in ieder geval beterschap! (nu wil Mika niet meer stiekem kussen met jou, watje he?! )
Hallo meiden, Ik lees ineens allerlei dingen op het forum waar ik best van schrok! Ik heb gisteren een fikse ruzie gehad met Arnoud (niet dat dit iets met jullie of met het forum te maken heeft), maar misschien dat ik daardoor verkeerd bij Jennie ben overgekomen, waardoor jullie je aangevallen voelen. Het is absoluut NIET mijn bedoeling om boos te zijn of jullie adviezen, ik denk wat dat betreft dat dit allemaal een misverstand is! Tuurlijk geeft iedereen zijn mening en dat accepteer ik. En op de andere manier accepteert iedereen mijn manier van verwerken en als dat stoppen is, dan ga ik ervan uit dat iedereen dat accepteert. Nogmaals: het is absoluut NIET de bedoeling geweest iemand af te vallen! Is dat gebeurd, dan spijt me dat! Mocht iets niet duidelijk zijn, dan zou ik het fijn vinden dat met diegene zelf uit te praten en niet "over de ruggen van iedereen hier". Liefs, Debby