@Bbibi: de band met mijn schoonouders is juist helemaal super, heb zo geboft met ze! Na een jaar weer verhuizen is inderdaad wel heel snel en het kost altijd geld. Wij blijven voorlopig zitten waar we zitten, ook al is het niet groot. Het is een leuk en knus huisje en een kindje erbij gaat prima, ook is het niet al te duur, zeker voor hier in de omgeving. Voorlopig eerst maar eens 1 kindje hè. Zal al waanzinnig blij en dankbaar zijn als we 1 kindje mogen krijgen. Dat is wel de bedoeling ja, maar weet nog niet precies in welke vorm ik dit ga gieten. We zullen het zien, eerst maar eens de zwangerschap doorkomen en bevallen, daarna zien we wel verder. Hoop zo dat de echo dinsdag weer goed is en de nekplooimeting natuurlijk ook, ben toch weer erg nerveus!
Bi bi ik ga de 25ste naar het zelfde bureau!!! Zijn dan ruim 14 weken hihi!!! We nemen het uitgebreide pakket hihiji! Ik begin minder moe te worden en heb soms weer zin in eete soms ook weer heel misselijk. Maar volgens mijn modder is dat normaal rond de 11/12 weken. Nog last van mijn darmen wel al weer beter naar de wc ge kunnen. Wij doen geen combinatietest wel of geen down het is en blijf welkom. Mij maak het niet uit of het wel niet gezond is als het maar levend ter wereld komt. En daar bij ernstigedingen wie niet met het leven verenigbaar zijn uitgesloten. Volgende week donderdag weer naar het ziekenhuis spannend!! Al heb ik er alle vertrouwen in hihi
Modder is moeder trouwens haha. Wij hebben geen oppas nodig ik ben door mijn ziekte in zo een positie dat niet werk. Wij hebben ons huis in de zelfde wijk als mijn ouders gekocht 5min afstand. Tante oom en opa oma wonen in de zelfde wijk. Mijn man zijn moeder is overleden en zijn vader alcholist. En zijn pleeg vader woon 20minutjes van ons en pleeg moeder in Tilburg zo en 40 minutjes
@Maantje: bedoel je een verloskundige of kraamzorg bureau? Fijn dat je minder moe aan het worden bent en dat je al wat beter naar de wc kunt. Bij mij is de moeheid juist erger dan ooit! Ik zeg ook niet dat ons kindje niet welkom is als het down heeft, maar je leven gaat er wel heel anders uitzien als het kindje down of een andere aandoening heeft, is wel handig om je daar voor de geboorte al in te verdiepen en op voor te bereiden. Ernstige afwijkingen kan je nooit uitsluiten, die gebeuren of niet. Wat goed zeg dat je er zoveel vertrouwen in hebt, hoe doe je dat? Vervelend zeg dat je wegens ziekte geen oppas nodig hebt! Mijn moeder of zijn ouders op maar 5 minuten afstand vind ik wel heel erg dichtbij hoor, dat hoeft nou ook weer niet. Maar als jullie er geen moeite mee hebben, dan is het voor jullie alleen maar fijn. Pffff, wat heftig van je vriend zijn ouders! Zal hij het vast moeilijk mee hebben, zeker nu er een kleintje op komst is of niet?
Echo berrau. Ik val jou toch ook niet persoonlijk aan ik zeg in het algemeen dat wij geen combinatie test doen. Ik merk dat je op meer mensen zo heftig reageer!. Last van hormonen? Ik namelijk wel. Mijn neef en zijn vrouw hebben meerdere miskramen gehad met 8 weken maakte hun het bekent omdat gynaecoloog had gezecht doordat kindje groter als 10mm was de kans dat het mis gaat net zo groot als heel de zwangerschap was wij hebben met 9 weken een goeden echo gehad en het kindje had alles er op en er aan maak me dus geen zorgen meer. Ik vind het niet erg dat we geen oppas nodig hebben zie soms mensen waar bij de baby nooit thuis is ben dan liever vaak met de baby dat hem zelf 100% kan opvoeden mijn man werkt wel en wij redden het prima met ons koop huis.
Ik vind het heerlijk dicht bij mijn ouders ben zo ook opgevoed. Heel de familie dicht bij elkaar mijn man vind het ook heerlijk hij heeft een goede band met mijn ouders. Zie mijn ouders ook niet elke dag hoor maar kan er zo zijn. Mijn man is op 10 jarige leeftijd uit huis geplaatst eerst van crisis opvang naar opvang gegaan tot hij naar een jaar bij zijn pleegouders kwam op zijn 15de naar internaat gegaan. Ik ken mijn man al van voor zijn 10de. Zijn moeder is op zijn 16de overleden en zijn nu 22 en 20 net 21 als baby geboren word
@Maantje: dat zeg ik toch ook niet, zeg alleen maar waarom wij wel voor de test gekozen hebben. Dat blijkt dat je last hebt van je hormonen, maar dat hebben we denk ik allemaal. Goed hoor dat je er zoveel vertrouwen in kunt hebben, lukt mij niet meer na 5 jaar MMM en 3 miskramen... Zie ook niemand anders hier die zoveel miskramen gehad heeft als ik. Gelukkig maar hoor, maar is wel heel zwaar. Hebben wij ook, wij redden het ook prima op 1 inkomen zolang als het nodig is (is natuurlijk geen vetpot, maar hebben we ook niet nodig) en vind het fijn om ons kindje 100% zelf op te kunnen voeden. Maar ik realiseer me ook hoe erg wij daarmee boffen, bij lang niet iedereen is dat mogelijk. Mijn moeder stond er een groot gedeelte van de tijd alleen voor en er moest toch eten op tafel komen. Gelukkig had ik het geluk dat ik op een onwijs leuke crèche heb gezeten waar ik ook mijn nog altijd beste vriendin heb leren kennen en later ging ik ook veel naar mijn opa en oma, waar ik een fantastische tijd gehad heb.
Hey bij het hokje miskramen is een topic voor mensen met meer als 3 miskramen. Mijn man zijn pleegouders kpnden geen kinderen krijgen hebben veel miskramen gehad en zijn toen gestopt. Mijn neef en nicht hebben er 4 gehad als goed heb. En doordat hun uitlegde wat de hun uitlegde voel ik me eigen meer op mijn gemak. Ik heb met 9 weken een !#@ verloskundige in het ziekenhuis gehad maar ze zij dat als het nog mis zou gaan er iets zou moeten gebeuren omdat alles perfect was en het kindje het goed deed. Daar na zij ze dat het daar buiten godswil is maar heb tegen haar wel een klacht weg gelegd vage dingen tijdens de intake etc.
@Maantje: heb er gelukkig niet meer dan 3 gehad en wil er ook niet meer teveel bij stilstaan, maar bedankt voor de tip. Nog 1 meer dan ik, pfffff wat ontzettend zwaar! Wat een rare verloskundige zeg, kan me voorstellen dat je een klacht tegen haar ingediend hebt!
Ik gebruik geen lactulose meer had nu gisteren middag 20ml gepakt omdat mijn darmen weer gingen borrelen kon gisteren avond normasl naar de wc dus helemaal blij kon ik net naar de wc rennen denk dat de verstopping weg is gelukkig. Heb een babylistner niet de angelsound maar de anderen en dacht gisteren door de darmlawaai het hartje te horen <3 Ik ben trouwems soms wel heel onzeker hoor, maar mijn gezondheid problemen kunnen de kleine niet beïnvloeden volgens de gynaecoloog heb alleen het gevoel dat mijn pomp functie echt achteruit gaat en dat maak mij wel bang. Hoop op een natuurlijke manier te kunnen bevallen, maar als mijn po functie niet goed is kan dat niet. Maar ja blijven positief!!!
Grappig maantje! Dan gaan we idd naar dezelfde Lijkt meel een heel goed bureau! je hoort morgen van me hoe het was. En jij en ik denken er hetzelfde over! Als het idd maar levend ter wereld komt! Ik denk dat dat komt omdat jij en ik beide ziek ziin ! En tja hadden "wij" dan maar niet moeten leven? Nee toch! Daarom verwelkomen wij ook een ziek kindje! En tuuuurlijk hoop ik als moeder dT mijn kind gezond is! Niet voor mijzelf maar puur voor het kindje zelf! @suus heb je nog cryos? Wij willen sowieso maar een kindje dus ik hooooop in november de mmm te kunnen gaan afsluiten en verwerken..
Bi bi ik denk inderdaad dat wij er daardoor anders tegen over staan. Ben benieuwd hoe het was dus laat maar weten von ze vriendelijk overkomen. De mmm lijkt mij heel zwaar!! Heel veel respect voor jullie!!! Ik heb voor het eerst sinds gister weer zin in avond eten!! Spagettie met salade mmmhhh hihi
Wow Bbibi, zo vroeg al een geslachtsbepaling? Spannend!! Wij mogen morgenavond voor onze 2e echo, heb er zó'n zin in!! Ouders/schoonouders: mijn moeder is 16 jaar geleden overleden, mijn vader woont gelukkig 4 huizen verder en hebben heel goed contact. Mijn schoonvader is 2 jaar geleden overleden, mijn schoonmoeder woont 10km verderop. Zelf ben ik thuisblijfmoeder dus oppas hebben we niet nodig, 6 jaar geleden ging mijn schoonmoeder er vanuit dat ze mocht gaan oppassen, maar dat voelde niet echt goed... Ze heeft gewoon geen feeling met baby's. Ze kon onze dochter niet normaal beethouden (Maud schoof elke keer naar beneden tot ze alleen maar op haar schoot/bovenbenen lag!) En de fles geven lukte ook nooit, alleen maar prutsen en knoeien en zo. Mijn vriend vroeg zelfs een keer hoe ze hém toch groot hebben gekregen!! Ik hoop voor de betreffende meiden dat het contact met jullie moeders weer gaat groeien, ik leef nu al 16 jaar zonder moeder en mis haar bij alles..... vind het nu ik zelf moeder ben zelfs moeilijker dan ooit... had haar graag nog om me heen gehad, dat ze al haar kleinkinderen nog mee had mogen maken, en onze kinderen haar uiteraard ook.... ♡
Dat geloof ik Irene! Lijk me heel moeilijk!! met onze bruiloft had mij man het er heel moeilijk mee ik soms ook hoe was mijn man als baby etc :'(
@bibi, ik kan het contact niet missen als het er nooit echt geweest is. Altijd oppervlakkig geweest. Ik ben in alles snel zelfstandig geworden. In tegenstelling tot mijn zusje. Vandaag toevallig bij mijn moeder en zoiets raars meegemaakt. ze zegt: vannacht zo iets raars gedroomd... gefeliciteerd, je bent zwanger zegt ze. En hij had een blauw mutsje open toen werd ik wakker en toen dacht;jammer het wss maar een droom... Ik begon licht te blozen en had geen idee wat ik moest zeggen haha want moeders weet hert natuurlijk nog niet. Gelukkig begon iemand anders gelijk een ander gesprek. maar hoe grappig is dit zeg!!! en iets over ziek zijn en een ziek kind 'accepteren'... ik ben zelf ook ziek. Heb een nierziekte waardoor ik uiteindelijk een donor zal moeten hebben. Deze zwangerschap brengt risico's met zich mee omdat mijn functie sneller kan gaan dalen. Daarnaast heb ik slechte longen, deze zakken soms in bij het minste of geringste. Mis ook een stukje van een long. maar ondanks mijn gezondheid weet ik niet of wij openstaan voor een kind met een ernstige afwijking. Klinkt grof, maar het veranderd je leven enorm! En als ik straks moet dialyseren en alle andere problemen die daarbij horen, dan kan ik het mijn man niet aandoen om ook nog een ernstig ziek kind te hebben. Wij zullen daar extra goed over na moeten denken. Nogmaals, ieder zijn eigen gedachte erover!
@Bbibi: ik heb nog 8 cryo's, hoop zo dat we die kunnen gaan gebruiken voor een brusje! Meestal ontdooit ongeveer de helft goed, dus zullen dan nog rond de 4 terugplaatsingen kunnen hebben. En jij? Maar hoe willen jullie nog een kindje als je de MMM af gaat sluiten in november? @Irene: een heftig verhaal van je moeder zeg, snap dat je haar nu extra mist! @iedereen: wat betreft dat ziek zijn, het is niet zo dat een ziek kindje per definitie niet welkom is als je een combinatietest laat doen, maar ben ook niet meer de jongste en zoals jess al zegt, het verandert je leven enorm als het wel zo is! Daarom zou ik het gewoon fijn vinden om me er vast op voor te bereiden als het zo zou zijn en vast wat informatie erover te lezen en ervaringen te vragen. En er zijn verschillende gradaties, als het kindje een mensonterend leven zou krijgen, dan kan het voor het kindje beter zijn om het niet te laten komen. Het is inderdaad iedereen zijn eigen gedachten erover, maar het komt nu over alsof een kindje met een syndroom oid bij ons niet welkom zou zijn omdat we die test gaan laten doen of ik er anders in sta omdat ik niet ziek ben. Ik heb bijvoorbeeld in een gezin gewerkt met een kindje met down en Quentin was echt een super leuk kind, maar zijn ouders zullen voor altijd zorgen om en over hem hebben, het is maar de vraag of hij ooit zelfstandig zal kunnen zijn. Je moet het ook niet onderschatten, het leven met een gezond kindje is heel anders (zij hadden ook een "gezonde" dochter). Nogmaals: ik geef alleen aan hoe ik erover denk, net zoals jullie dat doen.
@irene, begrijp ook heel goed dat dat iets is wat je enorm mist. Ik zou ook niet zonder willen. Maar als ik dan soms hoor en lees hoe sommige dames met hun moeder omgaan, inclusief mijn zusje... denk ik ja, dat zouden wij nooit doen en soms is dat wel jammer. maar ach, wat niet is kan nog komen
wauw dames wat kletsen jullie veel zeg. Ik snap wel wat susannelillian probeert te zeggen. denk ik altans, want als ik de combinatietest had kunnen betalen had ik m ook gedaan. De reden is simpel, nl een voorbereiding op wat je eventueel kan aan verwachten. Ik ben ook dankbaar dat dit mogelijk is net als de 20 weken echo. de reden hiervan is als volgt. In 2004 raakte ik zwanger van Darryl*. ik was 24 en hij groeide goed in mijn buik. ook zijn hartje klonk altijd mooi en krachtig. dus we gingen er van uit dat we een gezond kindje zouden krijgen, ondanks mijn voorgevoel. Ik voelde dat hij zou overlijden. de verloskundige nam me niet serieus en toen ik dus om een uitgebreide echo vroeg kreeg ik deze niet. Darryl* werd geboren en werd weer gezegd dat hij gezond was. (heb hier zelfs een filmje van.) Helaas ging het mis toen hij 11 dagen was, en werd hij met spoed opgenomen. Hier bleek toen dat hij een hele ernstige hartafwijking had en is hier aan overleden. We konden hem meer malen laten opereren, maar de kans dat hij op de ok zou sterven was heel groot. Ons ventje verdiende dat niet en is mee naar huis gegaan en is daar overleden toen hij 26 dagen was. Als wij die 20 weken echo hadden gehad, dan hadden we geweten dat hij een ernstige hartafwijking had en was hij misschien nog in ons midden. eventueel wel met beperkingen maar niet minder geliefd. Zo betrefd dit ook voor een zorgen kindje omtrent down. Ik zou bv al van te voren willen weten of we zo een kindje zouden krijgen, niet om de zwangerschap af te breken, maar om mijn gezin voor te bereiden op de eventuele zorgen die er bij komen.
Bij mij zijden ze in het ziekenhuis dat het geld verspilling zou zijn omdat we het toch wouwen houden ben er niet op in gegaan snap dat het handiger is om het te weten. Ma ma Janneke wat een heftig verhaal kreeg je toen nog niet standaart een 20weken echo?