Tegengas geven! Dat ze je vriend niet mag, oke, maar zo praten over een ongeboren (klein)kind is voor mij genoeg te bepalen dat er niet opgepast gaat worden. En als ze weer kwetsende opmerkingen maakt zeg je dat je daar niet van gediend bent.
Dat dus. En wie weet wat voor kleinerende opmerkingen ze nog naar je zoontje gaat maken als hij wat ouder is. Hij is nu nog niet eens geboren en ze praat al negatief over hem!
Ja dit dus! Mooi niet dat ik mn kind daarheen breng zeg... en voor jezelf is het misschien nu ook even beter om contact te vermijden, ze brandt jou en je vriend (zelfs de baby!) af waardoor je huilend in de auto zit?! Dikke doei dan! Ze bezorgt je alleen stress...
Daar maak ik me ook zorgen om, ik en mijn vriend zijn heel positief ingesteld en vinden de negativiteit dus helemaal niet kunnen. Dat is trouwens ook helemaal niet goed voor hem! en wil dat zoveel mogelijk vermijden!
Wow, met alle respect, maar zo iemand kun je toch niet in jouw leven of dat van je kleintje gebruiken. En hoe respectloos ten aanzien van jouw vriend. Ze kan dan misschien niet akkoord gaan met jullie relatie, maar dat is toch haar probleem. Jij en je vriend, en binnenkort jullie zoontje moeten gelukkig zijn. Daar heeft niemand anders wat mee te maken. En als zij die relatie niet goedkeurt, fijn dan, maar haar mening is niet gevraagd. Goed ondertussen zit je wel met een heel slecht gevoel en jouw vriend ook. En dat kan niet de bedoeling zijn als er zoiets moois in jullie leven staat te gebeuren. Ik zou echt proberen om zoveel mogelijk afstand in te bouwen, zowel fysiek als mentaal. Is niet altijd even gemakkelijk maar ik heb dit jammer genoeg zelf ook moeten doen. Soms moet je durven kiezen voor je eigen geluk... Zeker als je al zo vaak geprobeerd hebt om het uit te praten.
Moeder of niet, wil jij zo een persoon in je leven? wat brengt zij voor positiefs in je leven? ik zou haar duidelijk aangeven hoe het zit en als zij haar instelling niet veranderd, afstand nemen, hoe moeilijk me dat ook lijkt voor je, maar ik denk dat je nu alleen maar pijn en verdriet door haar hebt, en dat moet je jezelf niet aan doen.. Sterkte meid! en genieten van je zwangerschap!!
OMG! Vrouwke toch!!! Dat is echt niet normaal! Ik zou mijn kindje daar niet naartoe brengen. No way! Dadelijk doet ze hem nog wat aan met haar vastbinden....lieve schat, denk aan jezelf en aan je eigen gezin en kies daarvoor. Met zo iemand zijn twee kansen meer dan voldoende. Dikke knuffel!!!!!
Ik ben het met een hele hoop opmerkingen hier eens, en heb het gevoel dat jij dat ook bent, maar het is super lastig om dit te vertellen aan je moeder.. Ik zou proberen het gesprek nog een keer aan te gaan en ook duidelijk te zeggen wat je dwars zit en puntsgewijs je gevoelens te vertellen. Vantevoren haar vragen om niet te reageren of je te onderbreken. Daarnaast, mocht dat niet lukken, zou ik een brief sturen met je gedachten over deze situatie. Misschien dat het dan wel een keer aankomt? Ik wens je heel veel sterkte!! Want het blijft toch je moeder...
Ten eerste zou ik haar ook niet laten oppassen. Ten tweede vind ik dat je veel sterker voor je kind en je vriend moet opkomen. Wanneer zij negatief praat over één van beiden is ze niet welkom in jullie huis of, wanneer jullie bij haar zijn, dan gaan jullie weg. Ik zou niet alle contact verbreken, het blijft toch je moeder, maar wel even duidelijk en hard zijn tegen haar.
Wat een onaardige moeder heb jij zeg! En dit alleen vanwege het feit dat ze jou vriend niet mag? Ik zou per direct het contact onhold zetten, en zodra ze normaal kan doen mag ze zich weer melden.
Geen reacties gelezen, maar imo heel simpel. Nooit alleen op laten passen. Alleen als jij en /of vriend erbij zijn. Is ze nu helemaal betoeterd Ik wil nog wel meer zeggen, maar ben nu nogal gefrustreerd en dan is het door mijn eigen situatie gekleurd
Bedankt voor jullie berichtjes. Zoals ik de vele berichtjes lees, denken we er bijna allemaal hetzelfde over. Ik zit al langer te denken om het contact te verbreken, maar het blijft lastig omdat het toch mijn moeder maar ook de oma is voor mijn kleine man. Nogmaals bedankt voor de vele steun die ik hier ontvang!
Jeetje, mag ik heel eerlijk zijn? Het klinkt alsof je moeder psychische problemen heeft. Ik vind dit echt gewoon gestoord gedrag als ik eerlijk ben. Dit heeft helemaal niets te maken met het wel of niet mogen van je vriend. Deze gedragingen en uitspraken zijn bizar. En geen haar op mijn hoofd die mijn kind überhaupt bij iemand in de buurt wil hebben die zo is. No way.
Het contact verbreken is een beetje overdreven. Het is haar moeder! Of ze moet echt al haar hele leven heel rot doen... Dan snap ik de keuze van contact verbreking. Hoe gek ze ook doet, je kunt op een bepaalde manier en met jouw regels met haar omgaan. Sterker in je schoenen staan, meid. En haar niet alleen met je kind laten totdat zij zich kan gedragen als een verantwoordelijke volwassene. Al denk ik niet dat ze dit ooit kan, gezien de verhalen. Sterkte. Dit moet erg moeilijk voor je zijn. Je hoopt op een andere moeder/oma in een situatie als deze. Maar sterk zijn hoor! Jij bent de baas!
Tja mijn eerste reactie zou ook zijn wat de rest al zegt, MAAR dat is gewoon heel lastig, ik zie dit namelijk bij mijn nichtje ook die heeft ook zo'n moeder. Misschien een idee om de keuze bij jouw moeder te leggen? In de zin van een goed gesprek 1 op 1 waarbij je haar uitlegd dat het zo op deze manier niet verder gaat en de consequentie uiteindelijk zal zijn dat het contact verbroken word. Maar dat jij zelf daar ook niet gelukkig van wordt omdat het toch je moeder is. En dat in jouw optiek professionele hulp de enige oplossing is evt met of zonder jou. Dan leg je eigenlijk de keuze bij haar alleen is dan de truc om de consequentie ook echt uit te voeren. Maar zij kiest er dan voor niet jij! Het is maar een idee van mij uiteraard! Uiteindelijk ligt de keuze bij jou, het is eigenlijk een onmogelijke keuze. Sterkte
Toen ik eerste stukje over je vriend las dacht ik.. moeder weet het het beste. Maar dat is mijn ervaring, mijn moeder(vader en zus ook trouwens) hebben mijn vorige vriend nooit gemogen en terecht kwam ik later ook achter. Ik was toen echt blind en ben nu echt blij dat ik met hem nooit kinderen heb gewild. Maar goed dat is mijn ervaring, toen ik de rest van je verhaal las dacht ik echt WTF?! kind vastbinden? Jammer dat het een meisje is? Lijkt teveel op je vriend? Sorry maar dat ze jouw vriend niet mag heeft niets te maken mat haar kleinkind! Ik vind het raar. Ik zal niet meteen heel het contact verbreken want het blijft wel je moeder maar ik zal haar zeker niet laten oppassen!
Mijn ouders hebben mijn man nooit geaccepteerd en toen ze met telefonische doodsbedreigingen kwamen zijn we naar de politie gestapt en heb ik het contract met hun verbroken. Was toen pril zwanger van onze dochter en ik vond mijn ongeboren kind belangrijker dan mijn gestoorde ouders.
Oh ja dit was niet het eerste wat er tussen hun en mij is voorgevallen. Het was een optelsom van allerlei dingen o.a. geestelijke verwaarlozing.
Heb niet alles gelezen, maar drinken als je aan het oppassen bent is voor mij een reden om m'n kind daar nooit alleen te laten (sterker nog, om deze reden past mijn schoonvader nooit alleen op!!). Verder zegt ze echt achterlijke dingen. Dit zou ik echt niet pikken en ik zou haar dus aanspreken dat ze zich anders gaat gedragen omdat het anders van jou niet hoeft... Over de bretels, keur ik echt niet goed, maar vroeger gingen dingen gewoon anders. Moest mijn moeder ook uitleggen dat ze onze dochter niet in de reiswieg in de auto mocht vervoeren en dat de maxicosi echt op de achterbank moest . Soms helpt vertellen dat de tijden verandert zijn al heel wat. In de box slapen is echt prima hoor, dat heeft dochterlief hier ook een tijd gedaan en wij verschonen beneden gewoon oo een aankleedkussen op de eettafel zo ook bij onze beide ouders haha