nog een onderwerp van mij. ik ben vandaag bij de advocaat geweest om de scheiding te regelen. dat is dus in gang gezet. nu zit ik met vragen over de omgangsregeling. ik wil proberen om toch zo goed mogelijk met elkaar door een deur te kunnen blijven gaan, omwille van de kinderen uiteraard. nu weet ik dat de wettelijke regeling is 1 weekeind om de week. maar ik zit eraan te denken om het zo open mogelijk te houden dat als mijn kinderen willen gaan dat ze dan ook gewoon papa mogen bellen om te kijken of ze kunnen komen. wat denken jullie hiervan? en waar kan ik het beste hier informatie over krijgen zodat ik straks de kinderen niet schaadt . of, hoe hebben jullie het geregeld?
Of het een wettelijke regeling is durf ik niet te zeggen, maar het wordt wel vaak op die manier vastgelegd/toegewezen in het geval de ouders niet met elkaar door de deur kunnen cq te ver uit elkaar wonen. Wanneer jullie "goed" met elkaar om kunnen gaan en jullie relatief dicht bij elkaar in de buurt wonen, dan is co-ouderschap met 50-50 regeling ook een optie. Dus dat de kinderen deels bij hun vader en deels bij jou verblijven. Mijn schoonzusje en ex hebben de kinderen week op, week af. Maar je kunt ook overwegen om steeds een halve week te doen. Dit hangt ook af van de leeftijd van je kinderen.
De standaard is tegenwoordig co-ouderschap. Daar wordt van afgeweken als een ouder daarvan afziet, of als blijkt dat dit niet in het belang van de kinderen is. Ik zit er ook middenin, ik wil geen co-ouderschap en heb daar mijn argumenten voor. Er was door de rechtbank een sociaal onderzoek gestart, waarbij een kinderpsychiater individueel met mij, mijn ex, en ons kind heeft gesproken. Op basis daarvan is er een advies gegeven over de omgangsregeling. Volgende maand komt het voor de rechter, in de meeste gevallen wordt dat advies ook opgevolgd.
hoi hoi, bedankt voor de reacties co-ouderschap is geen optie, hij heeft adhd en kan absoluut niet voor de kinderen zorgen, dit weet hijzelf ook. maar om de kinderen toch ook wat keus te laten wil ik dat ze kunnen gaan wanneer zij dat willen. en niet wanneer de rechter heeft gezegt dat ze moeten. mijn (ex) man is het daar mee eens gelukkig. maar is het goed voor de kinderen? of bij welke instantie kan ik deze vragen voorleggen?
Mijn ervaring is dat duidelijkheid wel heel erg prettig is. Voor de kinderen én voor de volwassenen. Je wilt toch niet je kinderen af hoeven wijzen? Daarnaast krijg je geen gedoe van "jij wilt ze niet vaak genoeg". Gewoon een vaste regeling afspreken én je daaraan houden. Mijn man en zijn ex-vrouw hebben sinds de start van de scheiding (inmiddels 9jr geleden) co-ouderschap. Hij (en nu wij) hebben de kinderen van do-za en om/om de zondag. Ook als ze ziek zijn wisselen de kinderen. Tenzij ze echt te ziek waren voor een kort autoritje. Een ritme is voor alle betrokkenen prettig. Ik zou je echt dringend willen adviseren om niet te gaan 'knoeien' met 'als het kan'. Dat levert zo veel kans op gedoe op...
Mijn vriend heeft ADHD, BPS en ASPS en kan ook heel erg goed voor zijn kids zorgen (zijn er ook nog eens 4). Dus ik vind dit zelf een beetje onzin. Je kunt als je samen met je ex nog goed kunt overleggen zelf bepalen hoe jullie het willen en dat vast laten leggen. Ik ben met mijn ex niet eens naar een rechter geweest. Wij hadden zelf precies in ons hoofd wat we wilden toen (1 dag doordeweek en om het weekend) en dat gewoon vast laten leggen. Daarnaast is onze zoon nu op zo´n leeftijd dat hij zelf op en neer gaat naar zijn vader wanneer hij dat wil (woont een straat verder dus dat is wel makkelijk)
@ilse73 jij mag dat dan misschien onzin vinden, maar helaas is het hier toch echt zo. misschien is het dan wel niet door de adhd maar hij kan absoluut niet voor zijn kinderen zorgen. hij heeft een veel te kort lontje, schreeuwt veel en als het even tegen zit raakt ie ze ook nog aan. dus nee, hij kan niet voor zijn kinderen zorgen. dus oordeel niet te snel