ik vraag me af of ik hier de enige mee ben. ik krijg veel onbegrip als ik zeg dat ik ergens niet naartoe wil/kan we zijn nu bijvoorbeeld 2 weken niet bij mijn schoonouders geweest en deze zijn nu boos op ons omdat we niet komen. ik heb van de gyn met 32 weken te horen gekregen dat ik rust moet nemen en vooral niet teveel moet doen want mijn buikpijn verergerd ik probeer zoveel mogelijk nog te doen maar ik kan ook niet alles meer. auto rijden doet me zeer met mijn benen laag zitten doet me zeer en zo kan ik wel doorgaan. ik voel me zo onbegrepen!ik had liever ook geen pijn gehad maarja ik heb het wel.ik loop al weken op 8 paracetamol per dag. de gyn heeft zelfs al gezegd dat ik maar naar het ziekenhuis moet komen om te slapen met medicatie e nog word er zoveel onbegrip getoont. ben ik dan echt z'n aansteller?
Herken het wel een beetje. Vorige zwangerschap op het einde hebben we het ook zo rustig mogelijk gedaan en daar was toch wel een beetje onbegrip voor. Lekker laten kletsen en vooral ene oor in en andere weer uit. Misschien dat je vriend een keertje met je zoontje kan gaan zodat je meteen even een uurtje rust hebt. Nu in deze zwangerschap doe ik het ook al een tikje rustiger aan wat niet altijd begrepen wordt door collega's en zelf door mijn leidinggevende. Die belt gerust meerdere keren per dag ook als ik liog te slapen en vraagt of ik extra wil werken enz. Heel vermoeiend Het liefste zonder ik me helemaal af en lig ik alleen nog maar op bed maar ik snap ergen ook wel dat dat natuurlijk niet kan Niet te druk om maken en iedereen lekker laten lullen
Ik zou zeggen: laat ze in de boom klimmen met hun onbegrip! Zelfs al zou het niet op dokters orders zijn, maar wil je gewoon zelf even helemaal niks, dan vind ik dat ze daar rekening mee moeten houden. En nu een gyn zegt dat je rust nodig hebt alleen maar meer. Natuurlijk stel je je niet aan. Leg het ze desnoods nog één keer uit: het is geen onwil, maar het gaat niet zo goed met me en ik wil niets liever dan dat ons kind (en jullie kleinkind!) gezond ter wereld kan komen. Daarom moet ik mezelf echt in acht nemen. Maar eigenlijk is het te gek voor woorden dat je jezelf moet verantwoorden.
Je bent zeker geen aansteller. Wat niet gaat, gaat niet toch? Je zwangerschap en de baby gaan nu gewoon even voor. Nog even en dan is de baby er en kan je rustig aan je leven weer oppakken. En als jou schoonouders je willen zien, zouden ze ook even naar jou toe kunnen komen hoor. Maar eh, dit is zeker geen kritiek maar een werkelijke vraag.... Kan zoveel paracetemol geen kwaad voor de baby?? Ik weet het nml echt niet, ik heb de laatste tijd nogal veel pijn in mijn hoofd, maar durf amper wat in te nemen. Kan het dan toch? Verder wens ik je veel rust (zowel lichaamelijk als pyschisch) en ook heel veel sterkte
nee de paracetamol passeerd de placenta heb het op voorschrift van de gyn dus ik neem aan dat het geen kwaad kan
bri ik zou echt willen dat dat zo kon. maar ze komen steeds met andere dingen en nooit is iets goed. ik kan het uitleggen maar ze negeren de hele zwangerschap hebben ze bij fynn gedaan en nu dus weer. dus tja dat ik er last van heb kan dus niet
Dank je, dan ga ik toch ook maar even 2tjes innemen. Ben dan iets meer gerust erop. Stom he die onzekere moeders
Dan zou ik me er zeker niett druk om gaan maken als ze de zwangerschap negeren! Als ze er behoefte aan hebben om je te zien kunnen ze bellen en bij jou langskomen toch? Maak je niet te druk en je stelt je zeker niet aan.. Mooi rustig aan blijven doen, jullie gezondheid gaat boven de ego van je schoonfamlie!
Als ik jou was zou ik het eens omdraaien. Belachelijk dat ze je 2 weken niet op komen zoeken terwijl je niets mag doen.
Zo! Hier af en toe onbegrip van mijn partner als ik niet tot 2 uur ´s nachts op een verjaardag oid wil blijven. Met 36 weken hadden we een feest en hij vond het vreemd dat ik niet als een gek mee ging hossen en dansen..
nu ik dit stukje lees valt me gelijk weerr een kwartje .....had nl laatst dat stukje ivm het kraamfeest ook al gelezen! en zoals marieke al zegt ..laat ze lekker in de stront zakken die schoonouders!! ze zijn blijkbaar al hartstikke egoistisch dus verwacht niet dat ze dit nu wel zullen begrijpen! lekker geen energie meer in stoppen!
laat ze lekker praten. je kunt tog ook een dag afspreken om bij jullie langs te komen. waneer het jullie uitkomt. anders laat ze eens meegaan naar de gyn. dan kan ze het zelf ook horen van haar. mischien dat ze dan meer begrip tonen. suc6 verder
ik lijk ook wel gek weet ik maarja het zijn de ouders van mijn vriend en dan heb ik zo iets van ik doe mijn best om het goed te doen zodat vriend contact houd maar zelfs dat word gewoon af gestraft.
ik had ook zulke schoonouders ze hebben alleen maar commentaar gehad en gezeikt! rookten express als wij daar waren en vonden het gek dat ik minder kwam! ze waren nl boos dat we meer naar mijn ouders gingen,maar van hun uit kwam ook niks! met 7 mnd zwangerschap hebben het kontakt verbroken (eerste kleinkind) en hebben ze de kids de eerste jaren niet gezien...ja met langslopen ofzo (ze woonden net om de hoek bij ons) pas toen me ex en ik uit elkaar waren heeft me ex weer kontakt gezocht met hun en hebben ze de kids een paar x gezien... me kids waren toen ong 6 en 3 jaar...dus ze zien hun ook absoluut niet als opa en oma..!
ik deed ook zo vreselijk me best maar deed toch nooit iets goed! dus ja eens houd het op! ben bang dat er bij jou ook niet veel zal veranderen...of er moet al een wonder gebeuren haha
heb nu gelukkig een lieve schoonmoeder...schoonvader leeft helaas niet meer! en me vriend kan het gelukkig ook geweldig vinden met mijn ouders
Heel herkenbaar Amfy. Hier heb ik helaas hetzelfde aan de stok. De enige personen in de omgeving die me echt lijken te begrijpen zijn, mijn collega's, mijn man en mijn moeder. Al denkt mijn moeder volgens mij ook dat ik me een beetje aanstel. Laatst kwam ze met het voorstel om naar de Ikea te gaan.. Als ik nu 10 meter loop dan verrek ik van de pijn. Het lijkt erop dat mensen gewoon niet begrijpen dat het heel vervelend is als iedere stap die je zet, zoveel pijn doet. Verder zijn er ook familieleden, vooral mijn schoon ouders die ook niet helemaal begrip lijken te hebben voor de situatie. Mijn schoonmoeder stelde zelfs voor om één week voor mijn uitgerekende datum nog een bbq te houden voor de hele familie in onze achtertuin!! Hoe gestoord kun je zijn toch? Het ergste vind ik dat mensen op zo'n moment alleen maar aan zichzelf denken en niet aan de extra stress die het onbegrip met zich meebrengt. Wat ik toch probeer, is om het van me af te zetten. Hoe moeilijk ook. Als mensen niet begrijpen dat jij doet wat het beste is voor jou en je kindje, dan zijn ze je gezelschap ook even niet waard. Het is voor mij ook dagelijks een struggle om me er niet te druk om te maken, maar probeer het. Blijf je grenzen aangeven! Mijn man is nu bijvoorbeeld mijn schoonvader helpen in een plaats hier 1.5 uur rijden vandaan. Mijn man heeft het al heel druk en er moet hier nog een hele hoop af voordat de kleine komt, we zijn namelijk net verhuisd. Toch helpen we dan, maar als er dan door mijn man gezegd wordt dat hij morgen geen tijd wordt, krijg je nog een scheef gezicht. Het blijft lastig, maar... LET IT GOOOO En kom hier je hart af en toe luchten, dat helpt bij mij ook. Als je al een gevoelig persoon bent, is het gewoon moeilijk.
Je stelt je echt aan ik bedoel maar, je kan best door de pijn heengaan. Dat is nl heel goed voor jou, krijg je stress en dat is geweldig goed voor de baby. Nee vooral naar je schoonouders luisteren. Dan heb je ook minder energie voor Fynn, kan ie best hebben. Kinderen zijn namelijk erg flexibel, die kunnen best even zonder hun moeder. Verder vind ik eigenlijk ook dat je best zelfs wel op de fiets kan gaan. Nederland is maar klein. Een hoogzwanger zijn is ook maar een modeverschijnsel. Vroeger werkten ze ook tot de bevalling op het land. Dat er dan wat vaker een kindje doodging, tsja dat neem je toch maar voor lief. Er is immers toch overbevolking, een kindje meer of minder maakt dan toch niet uit. En dokters? Pffft dan zijn mensen die van ons belastinggeld een paar jaar boekjes in hebben mogen kijken en flink hebben rondgezuipt bij studentenverenigingen als Vindicat enzo. Tsja aan zo'n bal heb je toch niks, die krijgt vast provisie van de paracetamolproducent voor elke patiënt die 8 paracetamol per dag neemt. En een opname? tuurlijk alles voor de centen. Elke patiënt levert weer 10.000 euro op. Nee, je schoonouders hebben echt gelijk dat ze boos zijn hoor... Misschien moet je het ook nog even goedmaken met een lekker etentje bij de Librije ofzo? En doe er meteen een weekendje zwaluwhoeve bij.
Maar nu even serieus. Erg vervelend dat met name je schoonouders je rustadvies niet serieus nemen. En tuurlijk doe je je best voor ze omdat het de ouders van je vriend zijn. Maar maak er niet een te groot stresspunt van. Dat komt ook je rust niet ten goede. Ze zijn niet gewoon teleurgesteld dat ze Fynn bijvoorbeeld niet zien? Al zouden ze dan best zelf gewoon langs kunnen komen... er zijn vele wegen die naar Rome, of in dit geval naar Amfy, leiden sterkte ermee.