Hallo, Ik ben nu 26 weken zwanger van ons tweede kindje. Zo gelukkig en trots ik bij mijn eerste zwangerschap was, zo verschrikkelijk voel ik me nu. Heb me in mijn hele leven nog nooit zo klote gevoeld als afgelopen 26 weken. Ben mezelf totaal kwijt. ik huil elke dag en ben enorm onzeker. Ik kan niet wachten tot de baby er is alleen ben zo bang dat dit gevoel blijft en straks een depressie in de kraamweek wordt.. Herkend iemand dit? of heeft iemand tips?
Ik had dat ook... Maar bij mij was het meer de angst dat het mis zou gaan. Na de bevalling ging dit gevoel fijn verder :S en zodoende loop ik nu bij een psycholoog ivm een angststoornis..... Loop er niet te lang mee! Ik voel me nu pas weer een beetje OK....
Hoi meid, Je voelt je allemaal wel eens niet happy, maar zoals jij het hebt klinkt niet goed. Trek aan de bel bij vk of huisarts. Hopelijk kunnen zij je verder helpen of naar iemand doorsturen die je kan helpen. Ik wil je heel veel sterkte wensen!!
Ja, aankaarten! Het is niets om je voor te schamen en je stelt je niet aan. Gewoon die stomme hormonen, zorgen, veranderingen, en die moet je serieus nemen. Hulp zoeken lucht zooo op!
Inderdaad bespreken met je vk of huisarts. Ik had het ook, mijn arts in het ziekenhuis heeft me toen doorverwezen naar de psychiater en heb medicatie gekregen. Voel me nu stukken beter! Wacht niet te lang want het is niet nodig om je zo te voelen! Sterkte!
Waarom voel je je ongelukkig ? Zelf ben ik bijna 16 weken, ik heb nog geen 1 moment gehad dat ik dacht ik ja dit ia genieten, Dit is mijn vierde kindje, ik ben vanaf 5 weken misselijk. Met 8 weken een week in het ziekenhuis gelegen aan het infuus en medicatie, met 11 weken aan het infuus geleden met medicatie ( beide keren flink uitgedroogd) Ik hield nul komma nul aan vocht vast, lag alleen maar in bed, kon geen kant op,mezelf uit bed hijsen lukte al niet, Nu krijg ik medicatie voor de misselijkheid.... Maar ik spuug nog steeds 15-20 keer per dag, wat ruim de helft minder is dus dat is fijn, ik kan mezelf uit bed hijsen, maar ik kan niet naar buiten, mezelf uitkleden om te douchen en daarna afdrogen en aankleden is te veel voor mij, dan gaat het weer mis en spuug ik weer 30-40 keer per dag, Ik kan niet voor mij zelf zorgen, niet voor de kinderen, ik kan niet naar voetbal van onze zoon, majorette van onze dochter, het zwemmen van onze zoon, Hoevaak die nu wel niet om mama vragen en mama kan bijna niets, als ik energie verbruik dan gebruik ik het voor hen... Maar met veel moeite, en nog meer misselijkheid wat ik er voor terug krijg, Nu is ook nog mijn maag geïrriteerd en mijn slokdarm beschadigd, eten en drinken doet verrekte pijn als ik al kan eten of drinken, en wanneer ik het moet uit spugen....AU !! Ik huil elke dag, elke dag voel ik me kut klote slap en waardeloos, ik voel me schuldig naar de kinderen en naar mijn man en andere familie leden waar ik nu met regelmaat beroep op moet doen De baby is meer dan welkom, maar deze zwangerschap..... Ik vervloek het ! De gynaecoloog weet er van en vind het heel normaal hoe ik me voel omdat meer mensen zich zo voelen tijdens een Hg zwangerschap Tot nu toe word ik er nog niet depressief van Ik zou wel even met je verloskundige praten, samen er achter proberen te komen waarom je je zo ongelukkig voelt,
Bedankt voor alle reacties!! Ik heb volgende week een afspraak staan bij de VK en dan zal ik het toch proberen te zeggen want krijg mezelf maar niet bij elkaar geraapt. Ik ben onderhand helemaal op en uitgeput ervan en dat is geen fijne start van de bevalling en kraamperiode, en misschien zelfs niet goed voor de baby. thnx en hippo89, jij sterkte met je heftige zwangerschap