Ik wou hier graag mijn verhaal kwijt mbt onze miskraam. De eerste keer dat ik zag dat ik zwanger was moesten we even slikken. Hoe kan dat nou ik slik immers de pil, maar toen ging er bij mij een lichtje branden een aantal weken daarvoor had ik blaasontsteking en kreeg dus een peneciline kuur (o wat goed nederlands ) dus een en een ik twee. Nou na enige dubben hadden we besloten om er helemaal voor te gaan. Stom dat ik was ging ik al snel inkopen doen en mijn moeder kreeg ook een gat in haar hand, dus voor we het wisten hadden we al een kinderwagen in de gang staan. Zaterdags op mijn werk had ik wat bloedingen, maar niet erg had er ook geen pijn bij, in week 7 van mijn zwangerschap had ik dit ook gehad en ik maakte me toen nog geen zorgen. Die zaterdag zijn we naar een vakantiehuisje in duitsland gegaan, omdat we smaandags naar de amerikaansebasis zouden gaan om flink te gaan shoppen en die basis ligt in duitsland. Zondags bloedde ik nog en begon me al meer zorgen te maken. Smaandags in de auto kreeg ik al krampen. En op de terug weg naar huis in de file kreeg ik hevige krampen en ik wist dat het goed mis was. Ik wist niet hoe ik moest zitten ik had pijn in de buik en pijn in de rug. In de auto belde mijn vriend de verloskundige op om om raad te vragen, maar die kon natuurlijk niets doen. Toen we eindelijk thuis waren gekomen ben ik naar de wc gegaan en ja hoor hevige bloedverlies met bloedproppen (sorry voor de details). Ik kreeg hevige weeen en heb deze een goede dag gehad. Toen de verloskundige langs kwam schrok ze zich dood ik was lijkbleek en ze vond me erg warm. Logisch ik had heel veel bloed verloren. Volgens haar hing ik op het randje om naar het ziekenhuis te gaan. Gelukkig was dit niet nodig. Ik was in mijn 10e week en in mijn 11e week zou ik mijn eerste echo krijgen. Toen zag ik ineens dat iedereen zwanger was en ik kon dit niet hebben. Elke keer als er een baby of een zwangere vrouw op tv was switchte ik om. Gelukkig kan ik er nu van genieten en gun het iedereen. Nu hebben mijn vriend en ik besloten om er wederom 100% voor te gaan en zitten we in onze eerste maand van proberen. Ik heb een wijze les geleerd. Een miskraam ik heel erg om te hebben, maar ik weet nu dat ik tenminste zwanger kan raken en ik laat de moet niet zakken.
Ik wil je heel veel sterkte wensen meis. En tergelijker tijd heel veel succes met zwanger raken als ik het laatste zo lees.
o jee wat een nare ervaring zo in de auto geen kant op kunnen nee niet fijn, ik lees dat jullie er opnieuw voor gaan heel erg veel sterkte daarmee gewenst, de pijn het verdriet moet slijten het gaat niet zomaar weg maar de keus om verder te gaan is knap hopen op snel goed nieuws meid gr miriam