Hoi meiden, Zoals jullie kunnen lezen in m'n onderschrift heb ik een miskraam gehad ik februari (7wk) en een ''late miskraam'' met 17 weken. Bij beide zwangerschappen had ik constant het gevoel dat het niet goed zat en dit klopte dus ook. Inmiddels ben ik 9 weken zwanger en heb al 3 goede echo's gehad. Toch kan ik er niet van genieten. Ik denk ook nu weer dat het fout gaat. Ik vraag me af of het gewoon onzekerheid is na wat we hebben meegemaakt, of dat m'n gevoel klopt en het inderdaad weer niet goed is. Wie heeft er nog meer (meerdere) miskramen gehad en had ook een slecht gevoel over de zwangerschap maar is uiteindelijk gewoon goed gegaan? Heb even behoefte aan positieve verhalen!!
Ik snap je onzekere gevoel. Bij mij is het wat anders maar heb ook twee vroege miskramen gehad en voor de 3e keer eindelijk de 11 weken echo gehaald. Ik had een gevoel dat er iets niet goed was. En er kwamen bij de echo allemaal enge dingen uit en ik moest toen direct door naar het LUMC. Ik had wel het gevoel van het is niet helemaal goed maar niet het gevoel van dit gaat weer helemaal mis. Uiteindelijk werd verteld dat ik een minimale kans had op een normaal levensvatbaar kind. Ik ben heel onzeker geweest en bang dat het allemaal vanzelf weer mis zou gaan en moedernatuur zelf het heft in eigen hand zou nemen. Ook was mij al meerdere malen verteld dat ik moest nadenken over de beëindiging van de zwangerschap. Dat was iets waar ik duidelijk over was dat was een nee. Als het al zo zou zijn dan had ik liever dat die gewoon geboren zou worden en inderdaad zou zien dat ze gelijk hadden dan altijd met het gevoel te zitten misschien hadden ze het wel mis. Uiteindelijk na alle negatieve onderzoeken en 20 weken echo blijkt ons kindje geen ernstige afwijkingen te hebben! Ze denken nog wel aan een gaatje in het hart. Maar al het enge ernstige is allemaal uitgesloten. Wel had ik uit zelfbescherming dat ik met niemand erover wilde praten en de mensen die maar over hun zwangerschap begonnen en leuke verhalen dat werd ik boos om en wilde ik niet horen. Ik wilde ook geen kadootjes aannemen en zelf ook niks kopen. Het is gewoon de onzekerheid en zelfbescherming. Nu 32 weken zwanger en kan niet wachten tot die er is, nog wel iets onzeker je weet natuurlijk nooit 100% of alles goed is maar dat hoort er allemaal wel bij. Het is allemaal heel erg moeilijk en onzeker. Zeker voor jou tot de 17 weken, maar ik denk dat als je daar eenmaal voorbij bent de onzekerheid al een stuk minder wordt. Het wachten duurt echt een eeuwigheid maar uiteindelijk kom je er wel, hoe moeilijk het ook is. Wil je veel sterkte wensen in deze tijd, maar probeer zeker positief te blijven voor je kindje dat is wat mij ook echt heeft geholpen!
Na miskramen in 2012 dacht ik echt dat mijn dochtertje niet voldragen zou worden en er van alles mis zou gaan .. Met 39+5 bevallen van gezonde dochter ! Dus positieve afloop ! Ik weet hoe je gevoel voelt op het moment , de onzekerheid enz enz ! Ik hoop dat je een prachtige zwangerschap hebt en toch ervan kan gaan genieten
Wat een verhaal zeg, maar wat fijn dat uiteindelijk bleek dat je kindje geen ernstige afwijkingen heeft!!! Idd, het blijft spannend, tot de laatste seconde. En als je kindje eenmaal gezond en wel geboren is, maak je je wel weer ergens anders zorgen om. Hoort erbij natuurlijk. Bedankt voor je reactie !
Fijn om te horen meis, maar wat heb jij een naar onderschrift weet je inmiddels al meer of moet je nog voor een echo? Sterkte!!
Nee ben aan het wachten Hoelaat ik mag voor de echo , heb een behoorlijke hematoom dus het kan 2 dingen zijn of hematoom of kindje en hematoom . Maar je wou positieve verhalen , dit is niet echt positief allemaal . Alleen een onzeker iemand die heel goed weet hoe je je voelt op het moment .. Positief blijven is moeilijk als alles negatief aanvoelt
Ik denk dat iedereen die al eens een miskraam heeft gehad extra onzeker is over een volgende zwangerschap, jij nu al helemaal nadat je ook nog zo'n late miskraam gehad hebt . Maar ik denk ook dat wanneer het misgaat en je al wat onzeker was (wat sowieso ook heel normaal is tijdens een zwangerschap) jij misschien gaat denken 'zie je wel, mijn gevoel zat goed'. Terwijl je dat gevoel waarschijnlijk ook wel gaat hebben bij een 'goede' zwangerschap. Het hoeft dus helemaal niks te zeggen. Ik probeerde me er na mijn miskraam vooral aan vast te houden dat het een feit is dat het vaker goed gaat dan fout. Maar het blijft enorm moeilijk natuurlijk.
Dat je de moeite neemt even te reageren vind ik al heel fijn. En ondanks dat het niet positief is, is het natuurlijk wel realistisch. Ik hoop heel erg voor je dat je kindje het goed maakt. Laat je t ng even weten? Nogmaals sterkte met wachten!
Bij al mijn misgelopen zwangerschappen had ik het gevoel dat het niet goed zat. Bij de eerste riep ik: eindelijk zwanger, nu gaat het goed! Maar toch dat gevoel. Ik wilde positief blijven. De laatste 2 zwangerschappen, dus ook deze, voel ik gewoon dat het goed zit. Maar de angst blijft, die zorgt gewoon voor onzekerheid. Dat maakt ook dat het heel moeilijk is om hardop uit te spreken: volgens mij zit het goed. Ik kan me in jouw geval heel goed voorstellen dat de angst de overhand heeft en dat je daardoor niet "objectief" kan voelen. Je gedachten bepalen je gevoelens en overheersen je intuïtie misschien. Ik hoop van harte dat dit een mooie zwangerschap mag zijn voor jullie met een gezond kindje als resultaat!
Sunshine ik heb nog een positief verhaal voor je ! Ondanks bloed, krampen, stolsels enz enz en gevoel van this klaar . Zojuist een vrolijk bewegend kindje gezien met kloppend hartje ! Hematoom wel grote relaas maar zit onder en aan zijkant vrichtzak gelukkig niet er boven , nu over gedragen aan de gyn
Ik herken helaas je onzekerheid! Wij hebben vorig jaar helaas ook afscheid moeten nemen van ons meisje met bijna 17 weken (mijn lichaam had niets laten merken, geen krampen, geen bloedverlies oid). Tot de 17 weken blijft elke controle/echo doodeng, vanaf de 20 weken echo durfde ik pas echt te geloven dat ik weer zwanger was. Vanaf 24 weken durfde ik pas een beetje te gaan genieten omdat ze het dan gaan proberen te redden mocht het geboren worden. Inmiddels zit ik op 37,5w en kan nu toch wel genieten hoor! 100%zal het niet worden en ik zal het ook pas echt geloven als hij gezond en wel in onze armen ligt.
Vreselijk dat je dit ook hebt mee moeten maken. Fijn om te lezen dat je inmiddels bijna gaat bevallen! Bedankt voor t delen en succes met de laatste loodjes !