Hallo dames, Even mijn verhaal kwijt hier en hopelijk hebben jullie nog tips. Vorig jaar oktober ben ik de trotse moeder geworden van zoon, inmiddels alweer 6 maanden oud. Na ruim 3,5 jaar een relatie gehad te hebben en samengewoond, zijn mijn ex en ik eind december vorig jaar uit elkaar gegaan. Sam was toen 2, 5 maand ong. Tijdens de zwangerschap ging het al niet goed, en daarna werd het alleen maar erger. Mijn ex is ergens tijdens mijn zwangerschap verandert, In eerste instantie was hij heel enthousiast en betrokken maar dit was in de praktijk wel anders. Toen Sam er eenmaal was, vond hij het allemaal erg eng en onwennig. Wat ik snapte en ook niet erg vond, het was voor ons beide allemaal nieuwe en onwennig. Maar hij deed er ook niks aan om te veranderen.Hij durfde niet veel te doen en richte zich volledig op zijn werk. Hij werkt in ploegendiensten en het kwam vaak voor dat hij overdag sliep. De kleine mocht dan niet huilen of veel lawaai maken. Ook hielp hij nergens mee, alle nachtvoedingen deed ik zelf ook al vroeg ik dit aan hem. Zo waren er nog veel meer dingen die speelden. Uiteindelijk trok ik de spanning niet meer en dat wilde ik ook niet voor mijn kind. Uiteindelijk samen de knoop doorgehakt dat het niet meer ging. Ik stelde voor dat hij voorlopig nog hier zou blijven wonen zodat hij niet teveel van zijn zoon zou missen. 2 dagen later kwam hij met de mededeling dat hij zolang bij een vriend introk want hij wilde rust..... vanaf dat moment, kunnen we niet echt meer door 1 deur en proberen we het zo veel mogelijk oppervlakkig te houden. Omdat hij 3 maand bij een vriend heeft huis heeft gezeten, kwam hij 2x per week een uurtje hier in huis . Veel deed die niet, zat meer met zijn telefoon te spelen dan dat hij met de kleine bezig was. Maar nu heeft hij sinds kort een eigen woning. En mede door zijn familie loopt hij steeds een beetje te pushen dat de kleine bij hem thuis moet komen. In eerste instantie wilde hij ook co-ouderschap, maar later kwam hij daarop terug omdat hij geen vaste vrije dag wilde nemen van zijn werk. Nu hebben we dus besloten tot een omgangsregeling. Ik heb voorgesteld dat hij eerst hier in huis komt een mee doet met de dagelijkse routine van ons zoontje. Hij heeft hem bv nog nooit in bad gedaan, of naar bed gebracht. Voorlopig ook afgesproken dat tot hij een jaar is, hij snachts bij mij slaapt. Nu wil ik dit allemaal vastleggen in het ouderschapsplan, maar hij wil niet dat dit zwart op wit komt te staan. We waren niet getrouwd en hadden ook geen samenlevingscontract. Wel hebben we het gezamenlijk gezag. Nu vindt ik het gewoon heel moeilijk om ons zoontje bij zijn vader achter te laten. terwijl ik hem met een gerust hart bij mijn ouders of de kinderopvang achterlaat. Vindt dit zo"n moeilijke situatie. Wil wel graag dat ze samen een band opbouwen, maar ik moet hem wel met een vertrouwd gevoel bij zijn vader kunnen achterlaten toch?
Ook al is er geen sprake van een samenlevingscontract/geregistreerd partnerschap/huwelijk een ouderschapsplan is tegenwoordig verplicht als je uit elkaar gaat. In een ouderschapsplan staat meer dan alleen de omgangsregeling, ook andere afspraken omtrent opvoeding en financiën staan daarin. Overigens kan jet ouderschapsplan naarmate jullie zoontje ouder wordt ook aangepast worden (dacht dat dit ook de bedoeling was) omdat hij in andere levensfases komt, school, middelbare school, studeren, etc. Daar horen ook andere afspraken bij en kunnen zelfs andere omgangsregelingen bij horen. Op internet kun je een aantal basis ouderschapsplannen vinden die je zelf in/aan kunt vullen. Mijn tip laat het definitief maken bij notaris of advocaat (en registreren bij de rechtbank) dan kun je er beide iets mee als afspraken niet worden nageleefd. In het ouderschapsplan kun je ook een opbouwende omgang opnemen en bijv een evaluatiemoment (dus na 3 mnd wordt er gekeken of er uitbreiding mogelijk is, nadat zoon 1 jaar is wordt gekeken of hij toe is om bij zijn vader te slapen etc.) zo staat het toch zwart op wit, maar kunnen er veranderingen aangebracht worden wanneer dit mogelijk is. De veranderingen zijn dan aanvullingen, dus even op papier zetten beide tekenen en bij het ouderschapsplan voegen, hoeft dan niet meer via notaris/advocaat etc. Om een co-ouderschap aan te gaan moet er vertrouwen zijn tussen jullie, maar ook een goede communicatie. Wat ik uit je bericht op maak is dat er beide niet. Je geeft aan dat je hem niet vertrouwt, vind ik best begrijpelijk met wat je aangeeft, je wilt immers dat er goed voor jullie zoontje gezorgd wordt, misschien heb je er iets aan om op te schrijven wat jij nodig hebt om vertrouwen te krijgen dat hij goed voor je zoontje kan zorgen, en je hem dus met een gerust hart bij hem kan brengen. Misschien kun je daarbij hulp vragen hoe je dat kan krijgen bij het CB of het CJG, zij kunnen daar advies ingeven en bij het CJG hebben ze ook een mogelijkheid tot omgangsbegeleiding zodat er bijv een derde mee kijkt en hem mogelijk advies geeft wanneer nodig. Zo haal je de discussie tussen jullie uit, wordt het als het ware geen zij zegt dat ik het zo moet doen, maar daar ben ik het niet mee eens. Als je wil mag je me ook pb-en! Heel veel sterkte, komt best even veel op je af!
Dank je wel! hoop informatie maar het is duidelijk, hier kan ik gelukkig wel wat mee. ' En ga denk ik zeker het CJG even inschakelen.
Op zo'n jonge leeftijd co-ouderschap? Dat kindje is nog maar 6 maanden... En stel dat je borstvoeding geeft. Mijn advocaat (Belgie) vertelde mij dat co-ouderschap hier pas gedaan wordt vanaf de leeftijd van 3 jaar. Is er in NL geen minimumleeftijd?
In Nederland staat er geen minimum leeftijd voor co-ouderschap, ze bouwen het met kleintjes meestal wel sneller uit als bij wat oudere kindjes. Om te zorgen dat er sneller een band komt. Ze beginnen meestal met meerdere dagen en half uur tot een uur. Begreep ik van mijn advocaat, als er van tevoren sprake is geweest van omgang tijdens de relatie gaat het meestal nog sneller. Als dat er bijv nog geen omgang is geweest of al langere tijd niet.
momenteel gaat het redelijk. Afgelopen zondag is de kleine voor het eerst 1,5 bij zijn vader geweest en schoonouders. Ik vond het verschrikkelijk. Was bang dat ik de kleine misschien niet meer terug kreeg na die tijd. want mijn (ex)schoonouders, nemen mij het allemaal kwalijk. Maar gelukkig gaven ze me geen blik waardig en ben ik snel met mijn mannetje weer naar huis gegaan. Helaas is hij s'avonds en de dag erna wel heel erg van slag geweest en erg onrustig. Vindt hem ook nog veel te jong voor dit allemaal, er gebeurt al zoveel nieuws voor hem. Binnenkort gaan we om de tafel zitten voor het ouderschapsplan. Hopelijk lukt het ons om met zijn 2-en eruit te komen en gaat ook hij uit van wat het beste is voor onze zoon. Lukt dit niet dan wordt het een mediator inschakelen.
Als ik je in ieder geval een tip mag geven, bespreek ook hoe zijn ouders erin staan en hoe jouw ouders erin staan. Ter voorkoming van (on) bewust stoken en de daarbij behorende loyaliteitsconflicten waar de kleine in komt. Wordt vaak bij hele kleine kinderen niet bij stil gestaan. Terwijl het wel over afspraken gaat in de toekomst. Bespreek het (ook het geen blik waardig gunnen, dat krijgt de kleine namelijk allemaal mee, hoe jong ze ook zijn) en spreek samen af wat jullie er tegen doen, wat evt consequenties zijn bij niet doen. En dan in de zin zijn ouders zijn taak, jouw ouders jouw taak, ook voor overige familie. Heb het bij zl meegemaakt (ex schoonfamilie incl ex die continue negatief praat in bijzijn van zl, ook over ex, gevolg zl heeft heel veel problemen met mensen vertrouwen, hulp werd tot een paar weken geleden geweigerd, en ondertussen komt naar voren dat het een gevolg is van) en voorkomen is beter voor een kind als 'genezen' om het zo te zeggen.
bedankt voor de tip. Is ook zeker iets wat ik binnenkort wil benoemen. Helaas heeft hij ook vrij weinig contact met zijn ouders. Dit was pas de 2x in 6 maanden tijd dat ze de kleine hebben gezien. En heb al eens vaker geprobeerd om met ze te praten, ook ivm problemen van mijn ex. maar die staan er helaas niet open voor. Vinden het "ons" probleem en niet die van hun. Kan ik dit ook in het ouderschapsplan opnemen, dat er niet "slecht" wordt gesproken over de andere (groot)ouder?
Je kunt dat inderdaad op laten nemen. Wij hadden er zelfs in staan dat zijn ouders geen contact meer mochten met zoon (wel een hele andere reden, buiten het stukje slecht praten over ons tegen zl, hebben ze zl 1x daadwerkelijk meegenomen zonder toestemming terwijl ik door ex werd tegen gehouden en meerdere pogingen daartoe waar ook de politie voor ingeschakeld is geweest ook deels al tijdens de relatie) tenzij hun gedrag veranderde, we zijn nu 4 jaar verder en er is niks veranderd, na 2 jaar zijn ze naar de rechter gestapt om omgang met hun kleinzoon af te dwingen met heel veel leugens en zelfs de rechter heeft aangegeven dat er geen omgang heeft plaatsgevonden. Mogelijk in de toekomst met hulp van mediation, maar heb duidelijk aangegeven dat als ze niet veranderde er ook geen mediation kwam en dat was terecht volgens de rechter. Nu probeert ex het alsnog voor elkaar te krijgen voor zijn ouders bij het omgangshuis, onder het mom mijn omgang dus ik bepaal hoe ik hem invul, daar trappen ze hopelijk niet in, omdat er een uitspraak van de rechter ligt.
jeetje, ook geen makkelijke situatie dus! Maar gelukkig dat de rechter in jullie voordeel oordeelde. Voor hier verder nog geen nieuwe ontwikkelingen. De paasdagen is de kleine lekker bij mij, vader moet werken. (vindt ik stiekem niet erg) Nogmaals bedankt voor alle info, blij dat ik hier even af en toe mijn ei kwijt kan en lotgenoten kan vinden.