Zoooo zeg, dat zijn opmerkingen die ik niet zou durven maken . Mijn god, wat kunnen mensen bot zijn! Ik antwoordde vaak: we weten nog niet OF we kinderen willen en ALS we wel besluiten ervoor te gaan dan is het maar afwachten of het lukt. Dat heb je namelijk niet voor het zeggen. Meeste mensen hielden zich dan wel koest maar er waren altijd een paar die door gingen vragen. Dat vond ik dan nog het meest vervelend. Heb toch net een duidelijk antwoord gegeven? We wisten wel wanneer we ervoor zouden gaan maar dat gaat niemand wat aan toch? Had ook geen zin in elke keer geloer naar mijn buik of gezeur. Ik mocht met mijn laatste verjaardag geen wijn vanwege medicijnen... Nou, dat heb ik geweten! Ben je zwanger, moet je ons iets vertellen, is het zo ver? Pfff..... ga je met je eigen leven bezighouden ofzo? Domste opmerking vond ik nog eentje die iemand tegen mijn moeder maakte: Wordt het niet eens tijd voor kleinkinderen, ze zijn nu toch al een tijdje getrouwd? Ten eerste: wat heeft trouwen en kinderen nu nog met elkaar te maken (we leven niet meer in de jaren 50) en ten tweede: Alsof mijn moeder daar wat over te zeggen heeft!
Zo herkenbaar.. het heeft bij ons 14 maanden geduurd voor we zwanger waren. In die tijd 2 collegaatjes zwanger (ik ben verpleegkundige), zegt een patiënt: Nou ben jij de volgende. Die opmerkingen doen pijn..
Ik hoor ook heel vaak van mensen... ja je moet nu toch echt wel een brusje voor je dochter nemen hoor want het leeftijdsverschil word nu wel erg groot. dochter is 6 en mensen praten zo makkelijk...en ja wij willen ook graag nog een kindje, maar financieel is het gewoon nog niet te doen. en dan denk ik waar bemoeien ze zich eigenlijk mee.... heb ook al eens gezegd. als jij dan voor de kosten opdraait dan neem ik er nog wel 3 okee... en dan zeggen ze niks meer... ook kreeg ik tijdens de zwangerschap van onze dochter vaak te horen, je moet nu echt niet meer buik krijgen hoor want het lijkt nu niet mooi meer. Waarop ik heb geantwoord: mijn buik mag er dan misschien wel niet uitzien, maar ik krijg wel het mooiste geschenk wat je je als vrouw zijnde kunt wensen... oh wat was ik kwaad... dan nog maar 10 kilo groeien, maakte me op dat moment echt niks uit. ben uiteindelijk 9 kilo in de hele zwangerschap gegroeit.... en nog zeuren hè sommige mensen... en idd ene oor in en het andere oor er weer uit werkt het beste... dames ik hoop dat jullie kinderwens snel in vervulling och en zal gaan.
oh wat erg zeg die opmerkingen. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar mijn nichtje wel. Zij kunnen geen kinderen krijgen en ze heeft al regelmatig die vraag gehad. Kan daar zo kwaad om worden. Ik vraag het zelf nooit aan mensen of het moet zo overduidelijk zijn.
Wat? Dit is echt te erg voor woorden. Heb het ook al van iemand andersom gehoord. Zij was snel in verwachting van een tweede en ze kwam voor de 20 weken echo bij een ander dan haar eigen vk en die zei: Zo, jullie liggen ook niet stil. Haar zoontje was er toen namelijk ook bij. Ik vind dat echt niet kunnen.
Ik vind sommige opmerkingen die ik hier lees inderdaad wel grof. Met vragen heb ik wat minder moeite, al hangt het er natuurlijk wel vanaf wie de vraag stelt. Als vage kennissen van kennissen op een verjaardag in een volle kamer zo'n vraag stellen, vind ik dat ongepast. Vaak stellen mensen zulke vragen echter uit oprechte interesse, maar weten ze niet goed hoe ze het aan moeten pakken. Dus proberen ze het op een luchtige manier te doen, wat dan dus juist verkeerd valt. Als het echter uit oprechte interesse een meelevendheid gesteld wordt, heb ik er niet zo veel moeite mee. Natuurlijk moet je niet over iemands grenzen heen gaan, maar waarom zou je je vrienden geen vragen mogen stellen over de dingen die er echt toe doen in hun leven? Mag je het dan alleen maar over koetjes en kalfjes hebben? Waar ik wel moeite mee had een tijdje terug, was een collega die haar kleinkind mee naar het werk had genomen. Ik kan het meestal goed met haar vinden, we zijn best open naar elkaar en zij wist dat er bij ons al lange tijd een wens is voor een tweede. Zij was net oma geworden en had haar kleindochter van een paar maanden dus meegenomen om te showen. Ze ging echt een beetje met het kind langs en duwde het zo in mijn gezicht van: "kijk eens wat lief!" En vervolgens: "als mijn kinderen deze leeftijd hadden, ging het bij mij altijd alweer kriebelen voor een volgende." (Ze heeft een groot gezin.) :x
ooh vreselijk he? ja sommige mensen hebben echt het tact van een naaktslak! wij zijn nu 7 jr *bezig* en heel lang wilden we niet dat iedereen het wist, maar werd dus ook de opmerkingen zoo zat, toen op een verjaardag weer iemand der over begon, heb ik gezegd, tuurlijk willen wij dolgraag kinderen,maar niet iedereen kan kinderen krijgen he? even stil natuurlijk en een hoop gestotter, dus ik dacht, mooi! nou, fout gedacht... toen kwamen alle goedbedoelde adviezen en af en toe een kaartje in de bus met sterkte, we denken aan jullie. het is wel goed bedoeld allemaal, maar word der zooo moe van... nou en toen werd dat eindelijk allemaal wat minder, hehe, maar toen vroeg mn vriend me ten huwelijk, nou je raad het al.... o, dan ben je....,komt er....., is het eindelijk gelukt....:x nee dus! ik probeer maar te denken dat het gewoon onwetendheid is en goedbedoeld, maar ik snap je frustatie helemaal
Jeetje wat een heftige opmerkingen komen er voor bij!! Schrik daarvan hoe bot dat is.. Nog niet zo heftig meegemaakt.. Wel opmerkingen van of we kinderen willen..? Uh ja natuurlijk! Mijn vriend heeft nieuwe auto (grote station) en krijgt regelmatig opmerkingen of kinderzitje er al in zit of dergelijke... Pff ja blijft lastig
Wat vervelend zeg al die rot opmerkingen. Helaas ook bij mij heel herkenbaar. Sinds we getrouwd zijn lijkt het wel of iedereen het van ons verwacht dat we gelijk zwanger zijn. Niemand staat erbij stil dat het bij sommige moeilijk gaat. Wat ook heel lastig is is dat er echt een mega baby boom is de afgelopen maanden en dat ik dan regelmatig zo'n opmerking krijg van: Ik dacht dat jij de volgende zou zijn?
Zo zit ik al jaren met een buurman die interesse heeft in ons huis (boerderijtje met land) en zegt dan ook wel iets in de trant van; 'Nog geen kinderwens? Het is dan makkelijker om in het dorp zelf te gaan wonen he? in een nieuwbouwhuis of zo.' Aargh!! :x Word helemaal gek van die man! Waar bemoei je je mee denk ik dan. Ons huis is prima, en ja het zijn wat kleinere kamertjes maar om ons zo te willen wegjagen, vreselijk! En vorige week ook nog een vraag van een oude kennis via Facebook: 'misschien een rare vraag, maar hebben jullie geen kinderwens?' Ik vond dat zo'n rotvraag, want dacht ja wat moet ik nu zeggen?? Weet niet meer wat ik geantwoord heb, maar was iets in de trant van 'misschien wel/misschien niet, je hoort of ziet het dan vanzelf wel'
Ach ik kan over opmerkingen een boek schrijven.. 'Je moet maar op vakantie. Ik hoorde iemand die ging adopteren en toen die terug kwam van vakantie was het niet meer nodig.. ' Na de miskraam kreeg ik vaak te horen dat we tenminste wisten dat het kon. Wat heb ik daar nou aan? Ik kan mij aanmelden bij moeders voor moeders want die doen 'iets'.
Bij mij is ooit gevraagd, door mijn eerst verandewoordelijke op het werk, toen ik vertelde dat wij voor ivf in aanmerking kwamen, doe je het wel in het goede gaatje... Je moet niet weten hoe kwaad ik toen was, kon niet eens direct iets terugzeggen. Later ben ik hier op teruggekomen en ook nog naar mijn hoofd van de afdeling gestapt.
Wat een ontzettend belachelijke en kwetsende opmerking van die man! Je zou m toch! Ik kan me je gevoel goed voorstellen... Afschuwelijk dat iedereen zich er mee bemoeid, en je wel even verteld wat je fout doet. bah.
Oh meiden wat een afschuwelijke opmerkingen lees ik hier op het forum. Ik vind het lief dat jullie het met me delen, dan helpt echt. Fijn dat mijn gevoel herkenbaar is, weet ik in elk geval zeker dat ik me niet aanstel! Ik hoop voor jullie allemaal dat we gauw zwanger mogen worden.
Mijn zusje kwam op een dag op het werk toe & een collega kwam naar haar toe om te vragen of ze niet zwanger was... terwijl ze niet zwanger was. Kan je je voorstellen hoe beledigd ze zich voelde? Op mijn werk waren er vorige week een paar MANNELIJKE collega's aan het roddelen aan tafel dat ze vermoeden dat een andere collega zwanger is en wat dingen aan het opsommen waardoor ze dit vermoeden. Zo te horen was het al vaker aan bod gekomen want ze verwezen naar dingen die collega's A & B ook al gezegd hadden. Heb toen meteen verteld dat dit niet zo heel lief was en dat het echte roddeltantes waren... Ik mag er niet aan denken dat ze later zo over mij zouden zitten speculeren. Ik bespreek zo'n dingen wel met mijn man, maar verder met niemand (als ik denk dat iemand misschien wel zwanger zou kunnen zijn).
dus dat.... wij hebben precies dezelfde vragen gehad van deze "professionals" uhm.... ik ben best fors (52/54) toen ik 32 weken zwanger was van onze eerste zoon kwam een kennis bij mij aan de balie. "goh word het niet eens tijd dat jullie aan kinderen beginnen?" Dus ik heb gezegd: Nou hij komt over een week of 8. kijkt ze me aan van top tot teen. "goh waar laat je hem dan?" ik weer "nou gewoon in zn kamer he" heb me omgedraaid en ben weggelopen, heb haar nooit meer gezien. Paar weken geleden een mannelijke collega waar ik best wat van kan hebben: "ja uhm ik wilde het eerst niet vragen maar hoorde van mn vrouw (werkt ook bij ons) dat je in december een buitenbaarmoedelijkzwangerschap hebt gehad, want je had toch een spiraal jullie wilde toch geen tweede?" nou uuuuuuh zelfs onze ouders niet eens verteld dat mn spiraal dr al bijna een jaar uit was toen ik een mk kreeg op 31-12-13.... heb gezegd van nou het was niet buitenbaarmoederlijk hoor. maar fijn dat je meeleeft