Ik ben al een keer eerder bevallen, en heb toen godzijdank maar 1 rugwee gehad, want ik wist echt niet hoe ik het had toen, en hoe ik die moest opvangen. Ik heb toen een zwangerschapscursus gevolgd samen met mijn man, en de houdingen die daarbij stonden om ze op te vangen hielpen niet echt goed... maar ik weet nu niet eens meer wat die houdingen waren, en ik kan de formulieren waarop ze stonden niet meer vinden. Weet iemand hoe je de rugweeen opvangt?? Ik wil wel iets proberen natuurlijk tegen die tijd dat ik ze wel krijg, en beenweeen? Die heb ik nooit gehad, maar heeft iemand daar nog tips voor?
Ik kan je geen tips geven, sorry.. Ik heb alleen maar rugweeen gehad, en ik kon er helemaal niks mee. Het enigste was een beetje hielp, was tegendruk geven, Regelmatig stond er een verpleegkundige hard in mn rug te duwen! Beenweeen weet ik niet, heb ik helemaal niet gehad... Alvast succes met de bevalling! Het gaat helemaal goed komen!
Zoals mijn zwangerschapsfysio destijds zei: Met buikweeen kun je goed puffen en zuchten, Bij rugweeen kun je het iets verlichten door puffen en zuchten EN bij beenweeen heb je gewoon pech. Daar kun je weinig aan doen.. Ik had een combi van buik en rugweeen. Bij de rugweeen hielp het om met mijn handen in mijn rug te staan, of dat mijn man tegendruk gaf. Ook op handen en knieen op bed, en dan met je bekken wiebelen. Ziet er alleen niet uit. Evt ook met je man die op je rug/heupen drukt. Maar ik geloof dat ik door die combi gewoon wat houdingen gezocht hebt die op dat moment werkten.
Met de buikweeen kon ik goed omgaan. Die rugweeen vond ik maar niks.. De ene keer vond ik het fijn als mijn vriend juist beetje masseerde andere keer helemaal niet. Dus deed ik het zelf. Als ik zelf iets over mijn rug ging dan ging het wel aardig... Wat ik nog erger vond met die rugweeen was onder de douche staan.. Die straal op mijn rug zou ik knock out van gaan.. Op het moment zelf weet je wel wat het fijnst is!.. En wie weet krijg je wel geen rugweeen en heb je geluk
Ik heb een hele tijd onder de douche gezeten, op een kunststof tuinkrukje. Iedere keer dat er een (rug)wee begon, zette ik de douche aan - ik vond het op een gegeven moment niet meer lekker om die de hele tijd aan te hebben, maar tijdens de weeën vond ik het erg fijn. Vriendlief kon daardoor ook goed timen hoelang de weeën duurden en hoe lang er tussen zat. Het warme water op mijn gebogen rug, heeft mij volgens mij wel door de hele ontsluiting heen geholpen. Ik hield het pas niet meer uit toen ik echt bij de laatste cm aan was gekomen en m'n lijf wilde gaan persen... Dus zoals hierboven staat: je weet het pas als het zo ver is. Ik had gedacht dat een bad fijn zou zijn, nou ik wist na de eerste wee in bad niet hoe snel ik er weer uit moest komen! De douche daarentegen vond ik erg lekker, maar dan wel zittend.
Hier buik, rug en beenweeen tegelijk. Enige wat hielp was blijven staan, iemand die flink beukte op me rug en een warme douche..
Nou ik had alleen maar rugweeën! Ik heb nog onder de douche gezeten in het zh maar elke keer als er zo'n wee kwam, moest ik me vasthouden aan het invaliden-handvat anders lazerde ik van die kruk.
hoi dames, ik heb buik en RUG weeen gehad, en wat kun je daar het beste mee doen????? GEEN IDEE! ikzelf liep op en af naar de douche, waar ik me tijdens een wee wel vast moest houden aan de stoel anders zou ik zo door me benen heen gaan denk ik. en als ik niet onder de douche stond dan had ik wel manlief/zus of moeder achter me aan lopen die constant heeeeeeeeeel erg hard moesten drukken onder in mijn rug!! die rugweeeen vond ik zelf ook het ergste van het bevallen! ik heb 5 uur lang in een weeen storm gezeten dus uiteindelijk maar een ruggenprik gehad en dat hielp iets. gr willy
Mijn ervaring is: niet... Ik heb tijdens mijn bevalling helse rugweeën gehad. In het begin hielp het om met mijn heupen rond te draaien (alsof ik aan het hoelahoepen was) Ik zat toen op een grote skippybal. Maar naarmate de bevalling vorderde en de weeën dus heftiger werde... my god! Flink duwen in de rug hielp op een gegeven moment ook niet meer. Heb me werkelijk in allerlie rare bochten gewrongen om het een beetje op te kunnen vangen. Heb uiteindelijk een rugprik gehad. En dat hielp dan weer wel
Vanaf het moment dat mijn vliezen braken heb ik alleen maar verschrikkelijke rugweeën gehad (straalden aan het eind ook uit naar mijn benen), althans, tot de persweeën begonnen. Want die waren eigenlijk een opluchting, toen hielden de rugweeën op en kon ik aan het werk. Om zo veel mogelijk endorfine aan te maken heb ik me er volledig aan die rugweeën overgegeven. Je weet dat een bevalling eindig is. Je lijf heeft er meer verstand van dan jezelf, die zet alles in werking om het goed te laten verlopen en doet dat op basis van tienduizenden jaren evolutie. Stil blijven liggen en uitademen in puffen van 3 (of meer). De pijn bleef hels, maar tussen 2 weeën in was ik zo verdoofd van al die endorfine in mijn bloed dat ik wel kon slapen, kon ook geen vin meer verroeren en alleen op bevel mijn ogen open krijgen. Ik was me wel volledig van mijn omgeving bewust, hoorde ook alles, kon ook gewoon terugpraten. Heel bijzonder om mee te maken wat je lijf allemaal voor je in petto heeft. Het zijn oerkrachten die naar boven komen, vecht er niet tegen, geef je over. Hoe meer je er tegen vecht hoe meer stresshormonen je maakt die het alleen maar erger en pijnlijker maken. En hoe meer je je overgeeft en rustig blijft hoe meer endorfine je aan maakt die je verdooft.
Super tip Agatha Ik had ook veel rugweeen en die kon ik ook maar moeilijk opvangen. Ik had sleutels in mijn handen gedaan en daan keihard op geknepen om de pijn daar naartoe te verplaatsen. Maar de tip van jou Agatha ga ik zeker proberen als het zover is.
oja, die rugweeen, wat erg is dat! Ik had ook alleen maar flinke rugweeen, die ik erg moeilijk op te vangen vond. Aan mijn vriends nek hangen en tegendruk geven (zitten op bed met mijn benen de verwarming duwen en tegelijkertijd mijn vriend in mijn rug duwen) dat hielp wel iets. In het begin raakte ik echt een beetje in paniek/in de war van de overweldigende pijn. Maar toen ik het eenmaal 'los' liet en mee meer overgaf aan de pijn, ging het echt beter en veel sneller!
oei....en als ik dit lees.. denk ik.. "waarom wilde ik ook een derde...."... Bij beiden rugweeen gehad en enige wat hielp was krom staan en iemand keihard in mn rug duwen....... maar ach.... tegen die tijd zien we wel weer hoe ik er door kom.....
Ik heb alleen maar rugweeen gehad maar niets hielp. Ik kon niet staan, tegendruk hielp niet (leek op aaien) douchen hielp niet niets niet. De beste houding voor mij was op mn zij liggen. Als ik voor onderzoek op mn rug moest was ik daar niet blij mee!!! Op een gegeven moment heb ik me er maar aan overgegeven en dat leek nog het beste te werken. Ik had uiteindelijk een bevalling van 4 uur en 3 kwartier en ben blij dat het zo snel ging.
Ik heb niet anders dan rugweeën gehad.. Als t me een tweede keer weer overkomt.. dan vraag ik pijnstilling.. 2e bevalling moet ook in zh plaatsvinden, dus dan zijn we al op een goed adres..
leten op je ademhaling en iemand onder op je rug net boven je willen met zn handen of voeten laten drukken zo hard mogelijk... dat werd ons geleerd... ik heb er geen ervaring mee , ben eigelijk zonder weeen bevallen
Ik wist van de rugweeën ook totaal geen houding aan te nemen, totdat ik me tegen de muur heb afgezet....Hoe? Ons bed staat met de zijkant op zo'n 60 cm van de muur af, en ik heb me aan de rand van het bed op mijn zij gelegd en heb mijn benen een beetje uit elkaar tegen de muur afgezet. Mijn man heeft een warme kruik in mijn rug gelegd en flink tegendruk geleverd. Daardoor kon ik me echt afzetten zonder naar achteren te schuiven. En vooral veel puffen en véééél schelden!! Manlief was echt blij dat ik zoveel aan hem had! De muur was trouwens net getext, maar de vage voetafdrukken van mijn (zweet?)sokken staan er nog als herinnering! Later moest ik gaan staan en heeft mijn VK mijn rug superstevig gemasseerd door daar 8-jes op te draaien. Blij toe dat zij dat deed, want ik vermoed dat mijn man een zachte massage had gegeven. Ik hoop dat ik bij een volgende echt de buikweeën mag meemaken!
Ik heb bij de tweede bevalling alleen maar rugweeën gehad. Ik heb eerst een uur gestaan naast het bed, want liggen ging niet. DAarna heb ik nog een kwartiertje op de baarkruk gezeten en daarna was hij gelukkig geboren. Mijn man heeft wel 20x op en neer gerend naar beneden om z'n hittepit op te warmen in de magnetron, die hield hij dan tegen mijn onderrug en dat gaf wat verlichting. Verder stond ik geleund tegen het bed en als de wee op z'n ergst was, dook ik helemaal voorover met m'n hoofd in het dekbed. En ik weet nog dat ik steeds een beetje stond te wiebelen, dan weer op het ene been, dan weer op het andere been, blijkbaar hielp dat ook.
Oh en qua ademhaling had ik heel veel aan de yoga-oefeningen voor rugademhaling die ik had geleerd. Dan adem je in en je laat je adem in gedachte helemaal langs je ruggengraat naar beneden stromen en via je bekkenbodem weer naar buiten. Daardoor ontspan je vanzelf je bekkenbodem en bovendien lijkt het net of je op die manier de pijn langs je rug weg laat stromen. Klinkt onwijs zweverig, maar het helpt echt.
Hier ook alleen maar rugweeen gehad en kon er helemaal niks mee! Verschrikkelijk zeg! En het duurde ook nog is 18 uur lang! Ze kwamen zelfs door de ruggeprik heen! Heel hard duwen en een hele hete kruik op mn onderrug dat hielp heel soms een beetje, maar verder dus niks helaas!!!! Auww! Ja mezelf soms ovegeven aan de pijn dat leek soms wat te helpen! Met de nadruk op SOMS! haha