Toen ik nog zwanger was stelde mijn schoonmoeder en schoonzusje voor om allebei 1 keer in de twee weken op te komen passen op dat moment vond ik dat helemaal super maar ik moet zeggen nu het allemaal dichter bijkomt vind ik het helemaal niet leuk Dat mijn kleintje straks ook naar het kinderdagverblijf gaat vind ik helemaal niet erg maar hier heb ik toch wat meer moeite mee. Heeft iemand ook zoiets ervaren en hoe ging je daar mee om?? Ik kan met allebei heel erg goed maar om mijn kleintje daar te laten vind ik toch wel heel erg moeilijk en waarom ik dat moeilijk vind?? Ik heb echt geen idee want ze zijn allebei helemaal gek met hem en heel lief voor hem!! pff het liefste wil ik gewoon lekker thuis bij mijn kindje blijven maar helaas zal dat niet mogelijk zijn! liefs Luna86
Hoi, Erg herkenbaar... Mijn schoonmoeder wilde ook allemaal dat de kinderen kwamen logeren enzo... Ze wonen redelijk ver weg... Toch kon ik de kinderen daar nooit met een gerust hart achter laten, na bijna 6 jaar moet ik wel met de oudste maar de jongste vind ik nog steeds moeilijk... Ik zou adviseren om er nog eens goed over te denken, en het te bespreken, sterkte en alles komt goed al voelt het nu anders.. Catheleine
ik vind het ook helemaal niks, ons ventje gaat 3 dgn naar de creche geen enkel probleem mee maar bij mijn schoonmoeder/zussen..pff verschrikkelijk vind ik dat.. voornamelijk omdat ik geen goede band met ze heb en omdat ze zoo ontzettend verschillen van mening over opvoeden... ik doe het wel af en toe omdat mijn man het graag wil.. tis toch zijn moeder maar leuk vind ik het niet
Toen ik zwanger was heb ik ook mijn schoonmoder gevraagd 1 dag in de week op te passen. Maar toen onze meid er eenmaal was voelde het helemaal niet goed! Ik wilde het echt ineens niet meer. Ik kon haar in mijn verlof ook niet achterlaten bij mijn schoonouders. Het voelde verkeerd. EN uiteindelijk heb ik het ook niet gedaan. Ik wil mijn meisje daar gewoon niet achter laten als ik ga werken. Nu gaat ze gewoon 3 dagen naar de opvang. Heerlijk.
mijn vriend snapt het wel maar vind dat we eerst maar eens moeten gaan kijken hoe het gaat! Ik heb nu voor mezelf bedacht dat ik het eerst 3 maanden aan ga kijken mocht ik het dan nog steeds niet leuk vinden ga ik proberen om de maandag te verruilen voor de zaterdag. In die 3 maanden kan ik nog veel vrij nemen omdat ik veel uren heb dus dat moet goed gaan komen! ik merk dat het heel moeilijk is om te zeggen wat je vind en denkt. Melisa dat heb je goed opgelost je moet ook doen wat je zelf wilt want anders blijf je er tegen aan hikken!
Luna: ik vond het ook heel heftig hoor, want je breekt wel een oma's hart. Maar IK moet werken, en dat moet ik wel met een gerust hart kunnen doen. Plots besefte ik dat ik niet wilde dat oma een stukje opvoeding van me overnam (want zo voelde het). Als je het echt niet wilt, kun je altijd gaan informeren op het KDV of er op een andere dag ook nog plek is.
heel herkenbaar allemaal hier een (stief)schoonmoeder die nooit kinderen heeft gehad en dat is toch erg raar, eigenlijk in de zwangerschap er over gehad dat ze wel een dag in de week zou kunnen op passen maar nu ik bevallen ben voelt dat toch niet echt goed. Ik ben heel erg bang dat ze onze Joy gaat gaat zien als haar kind. Aangezien ze niet echt een van de slimste is lijkt me dat geen goed idee. Gelukig zitten we nu nog in de zwangerschaps verlof dus hoef ik me er nog niet druk over te maken, maar als het goed is dan ga ik straks weer werken en kan onze Joy naar een gast ouder gezin. Dan lijkt mij de band tussen ons en schoonfamilie ook het beste te blijven.
We kunnen donderdag alvast even oefenen hoe ik het vind want we hebben plots een begrafenis aan de anderen kant van het land en mijn schoonmoeder gaat dus oppassen! maar als ik heel heel eerijk ben ben ik eigenlijk een klein beetje jaloers als iemand anders mijn kleintje krijgt een hele dag, is dat herkenbaar of ben ik nou heel maf
Bij jou is dat dus nu ook veranderd nu je kleintje er is!! Eigenlijk moeten oma's gewoon oma's blijven en geen oppas maar helaas kan het soms niet anders!
Mijn moeder past 1 dag op en dat gaat prima. Maar ik heb een goede band met haar en ze respecteerd mijn manier van opvoeden volledig. Ze doet niets wat ik niet zo willen en de manier waarop ze met mijn dochtertje omgaat vind ik heel prettig. Ik zie ook dat mijn dochtertje het leuk vind om naar oma te gaan. Mijn schoonmoeder daarentegen, zou ik echt niet op willen laten passen. Heb ik ook een 'naar' gevoel bij, terwijl ze echt heel lief voor dr is. Het is dan echt een gevoel. Luister goed naar je gevoel, dat is echt belangrijk! Dit geldt ook voor de creche hoor, we hadden eerst een andere creche waar ik geen goed gevoel bij had. Nu zijn we verhuisd en laat ik dr echt elke keer (2x per week) met een gerust hart achter. Het is gewoon even aftasten wat voor jullie het beste voelt. En het blijft jouw kindje, dus ook jouw beslissing!
Mijn schoonouders passen één keer per week op. Dit gaat op zich prima maar het vraagt wel om duidelijke afspraken. Zo hebben wij heel duidelijk afgesproken: - er wordt in ons huis opgepast en onze regels gelden - opa en oma mogen het op onderdelen natuurlijk best anders doen maar in basis gelden onze regels (eten, slapen etc) - de afspraak is niet vrijblijvend. Elke week betekent elke week en vakanties e.d. wordt ruim van te voren door gegeven. Eerst pasten ze op een dag dat ik moest werken. Omdat mijn schoonmoeder erg lief is maar ook een behoorlijke kluns, hebben we dit veranderd. We hebben het eerste jaar te vaak mee gemaakt dat ze niet kon komen omdat ze ziek was (gevallen van de trap, gevallen met de fiets). Dit geeft onmiddelijk problemen in de opvang. Gelukkig konden we dit nog wel opvangen met ons kinderdagverblijf maar over een maandje of 2 zijn er twee spruiten en dan wordt het opvangen via het KDV al een stuk moeilijker... Ze passen dus nu op tijdens mijn thuiswerk 1/2 dag (ik kan dus ook echt lekker doorwerken) en de andere helft van de dag heb ik heerlijk voor mezelf (kapper, sporten, vriendinnetjes etc) Ik vond het in het begin ook moeilijk om mijn kindje bij wie dan ook achter te laten maar ik bedacht me een paar dingen: - wie zal er liever voor mijn zoontje zijn dan zijn oma en opa die helelemaal gek op hem zijn? - hoe lang mogen zij nog bij ons zijn? (opa is inmiddels 76 en oma 68) In zijn algemeenheid heeft het echt een tijdje geduurd voordat ik het echt makkelijk vond om hem ergens anders 'achter te laten'... maar na een tijdje (4-6 maanden) ben ik juist gaan genieten van mijn tijd en ben ik daardoor een leukere, lievere, relaxtere mama geworden! Veel succes
misschien niet vergelijkbaar helemaal maar ik had de eerste 2 maanden een gastouder en dat voelde helemaal niet goed, toen heb ik op puur gevoel besloten dat mijn kleintje naar het KDV moest en dat voelde een stuk beter en nu helemaal goed. ik heb daarin wel mijn gevoel gevolgd, anders had ik niet kunnen werken zonder steeds maar aan mijn kleine te denken en of het wel goed gaat.
Herkenbaar. Hier geen familie die standaard oppast, maar mijn schoonmoeder heeft nog nooit van mij mogen oppassen Ze is heel lief, maar ik vertrouw er gewoon niet op dat ze mijn regels toepast ipv die van haar. Ze heeft al meerdere malen opmerkingen gemaakt over 'laten huilen' ed. en niet dat ik mijn zoontje nooit laat huilen, maar ik wil gewoon niet dat zij dat wel doet Mijn moeder daarentegen heeft mijn zoontje zelfs al 2 keer te logeren gehad. Nu woont mijn schoonmoeder veel verder weg en is zij alleen terwijl mijn moeder samenwoont, dus er is ook een andere reden die ik tegenover haar kan gebruiken Maar ik zal er toch ooit aan moeten toegeven... Lastig!
Ik heb er samen met mijn man bewust voor gekozen om opa's en oma's niet vast te laten oppassen, vooral omdat ze een stukje opvoeding van je overnemen. Mijn schoonouders zijn heel gelovig en wij helemaal niet, mijn moeder is een beetje labielig en mijn vader is heel druk aan het genieten van zijn pensioen. Bovendien vind ik het heel lastig om die harde afspraken te maken over regels enzo, zou toch ten koste van de goede band kunnen gaan. Op zich is een paar maanden proberen wel een goed plan. Bedenk alleen wel dat het, als je toch wilt stoppen, daarna moeilijker is om uit te leggen. Zeker als je kind het naar zijn zin heeft en oma ook heel gelukkig is.