Bij ons is veel gebeurd hoor maar goed.. Aantal opmerkigen van schoonmoeder; - ( ik lag met 33 weken zwangerschap in ziekenhuis met vroegtijdige weeën ) ag ja, heb je een lekker makkelijke bevalling. Als ze het niet haalt wil van God. - vriend en ik woonde nog niet samen. Schoonmoeder vroeg wat onze planning voor de toekomst was. Vriend zei; samen wonen, kindje en daarna misschien trouwen. Schoonmoeder; nou als jullie iet getrouwd zijn zie ik de baby niet als mijn kleinkind. - E. Was geboren dus hun gebeld. Ja we komen volgende week wel ofzo. Terwijl ze bij schoonzussen uur later op de stoep stonden. - E. Is vlug in praten, lopen etc. Volgens schoonmoeder zou ze dan wel autistisch zijn Dit zijn maar kleine dingen..ik ben blij dat ze heel ver weg woont! Ik kan deze opmerkingen / reacties ookniet anders oppakken.
En nu ik zelf in verwachting van een zoontje ben, denk ik : 'oh jee, als ik maar niet zó'n schoonmoeder wordt later!' haha
De schoonmoeder van mijn zwager is pas erg. Die stond met een sigaret om haar mond naast mij om eens haarfijn uit te leggen dat een vrouw die 20 weken zwanger is, toch echt niet op een keukentrapje mag staan. Mijn eigen schoonmoeder is oké. Maar ik ben dan ook een ideale schoondochter. Dat helpt, het is voor haar heel makkelijk om een leuke schoonmoeder te zijn voor zo'n perfecte partner van haar zoon en geweldige moeder voor haar kleinkinderen.
Als ik zulke topics lees, dan houd ik mijn hart vast bij de gedachte dat mijn zoontje later ook een partner krijg waarbij ik niks goed kan doen...
Nou ik vind dat ik nu ook even wat positiefs kwijt moet over mij schoonmoeder... Vorige week kwam ze naar mij toe en zei ze dat ze me zo graag een leuk setje kleding wil geven. Dus zijn we s middags naar de prenatal gegaan, en heb ik gewoon 4 schitterende jurkjes gekregen!! Is dat lief of is dat lief!!
Haha wat een leuk topic Toevallig ben ik op het moment zelf enorm geïrriteerd door mijn schoonmoeder, ze is alleen het tegenovergesteld van jou verhaal!!! Ik zou willen dat die van mij zoveel interesse toont en bezig is met de gezondheid van mij en m'n kleintje... Ik zal hier even benoemen waaraan ik me irriteer misschien kun je je dan realiseren dat je misschien 'blij' moet zijn met hoe ze is... - mijn schoonmoeder rookt (in mijn bijzin en die van mijn andere kind terwijl ze weet dat we dit niet prettig vinden) - mijn schoonmoeder vraagt NOOIT hoe het met me gaat (dit terwijl ze weet dat ik door klachten in ziektewet zit) - ze zal dan ook nooit uit zichzelf hulp aanbieden of mee denken aan oplossingen. - ze heeft een levensstijl die totaal niet aansluit op die van mij (lees: drinken,roken,ongezond eten,iedere dag uitslapen, tot het einde op feestjes blijven) Maar verder is ze wel dol op haar kleinkinderen hoor ze is gewoon een beetje 'mannelijk' Dusja.... Weet niet wat ik liever zou hebben Succes ermee, tip die ik mee wil geven is praat erover met haar, waarschijnlijk kun je dat wel (ik dus niet)
Arg ik vraag me af wat voor schoonmoeder ik zelf ooi zal worden.. Over de mijne geen verkeerd woord! Hele lieve en ontzettend rustige vrouw. Totaal geen bemoeial! Vraagt altijd lief hoe het gaat en toont interesse. Oppert wel eens een idee of tip maar laat het daarbij. Alles behalve opdringerig Ze is eerder verlegen
Mijne is tot nu toe heel lief. Moppert dat ik niet zwaar mag tillen. (ze heeft gelijk ook) Maarja ik was pa aan helpen, en zelf hielp ze daar niet mee. En die oude man van 70 met kunstheup moet je ook niet alles alleen laten tillen. Moest dus wel beetje lachen. Leek heel zwaar maar was meer schuiven. dat moet ik op mijn werk met cliënten ook doen die soms 2 of 3 x zwaarder zijn.
Och SM praat me er niet van. hier eentje die vooral in zichzelf geinteresseerd is. continu vantevoren vragen 'wanneer krijg ik nou een kleinkind' terwijl wij een hele moeilijke weg bewandeld hebben om hier nu zwanger te zijn. daarnaast hoor ik bijna nooit iets van haar en ze is ook totaal niet beschikbaar voor hulp. ik woon in het buitenland, dus heb geen familie om de hoek wonen die kunnen helpen, maar denk maar niet dat ik het uit die hoek wel kan verwachten. dat doet wel erg pijn, ik moet het zelf maar uit zien te zoeken. maakt het extra moeilijk voor mijn ouders dat ik zo ver weg zit. SM had me al een hele tijd niet gezien (paar weken) omdat ik heel veel harde buiken had en rustig aan moest doen. ik zie haar alleen als ik bij haar langs ga, ze komt nooit eens hier. ga ik daar weer eens langs, ik dacht 'hoe moe ik ook ben, laat ik mn buik/gezicht maar weer eens zien' nou... ze ziet me, voelt en kijkt naar mijn buik, zegt 'o nou ik verwacht een kleinzoon, maar zo te zien aan je buik wordt het toch een meisje hoor!' ten eerste is dit natuurlijk lekker lomp weer, want wat als het een meisje is, is het dan minder??? vervolgens gaat ze weer naar haar eigen kamer en heb ik haar niet meer gezien. ik was ondertussen met schoonzus aan het kletsen. ik heb dus in een paar weken tijd nu max 2 minuten aandacht gehad van haar. ML krijgt continu van haar te horen aan de tel dat ik het rustig aan moet doen als ik harde buiken heb, vooral veel rusten. maar als ik haar in real life zie, vraagt ze vervolgens niet eens hoe het nu eigenlijk met me gaat.