Hallo, Mijn zoon Ryan is nu bijna 20 maanden, en volgens mijn schoommoeder doe ik het niet goed, dat hoor ik dan van mijn zwager nota bene! Volgens haar moet ik mijn zoon meer loslaten, alleen laten spelen, en zo heb ik nog veel meer aldus mijn schoonmoeder, ik vind dit zo akelig! Ze vindt dat als ik erbij ben samen met de familie bijvoorbeeld dat Ryan teveel bij mij is, en dat ik dan met hem speel, tewijl ik hem alleen moet laten spelen volgens haar, bv afgelopen pasen, wij waren aan het wandelen, schmoeder mijn vriend ik Ryan zwager en schoonzus, we gingen naar de schaapskooi, leek mij hartsikke leuk voor Ryan, hij vond het ook prachtig al de mekkerende lieve lammetjes! Maar teon kwam moeder schaap en die maakte toch wel een heel erg hard geluid! Daar schrok ryan zo erg van dat hij in huilen uitbarste..mijn schoonmoeder stond daarbij en pakte hem op om hem te troosten, dit lukte niet en ik zag het zo even aan, hij hield maar niet op met huilen dus liep ik naar ze toe, en wilde Ryan pakken om hem te troosten, maar mijn schoonm wilde hem niet loslaten terwijl Ryan zijn armpjes naar mij uitstrekte, ik zei geef hem maar aan mij, met veel tegen zin gaf ze hem aan mij, vervolgens wilde Ryan graag wat te drinken uit mijn tas, dat kreeg hij dan ook, maar mijn schm kwam snel aangerend met een kinderbueno en zei mag hij deze anders, ja zei ik geef hem dan maar de helft, maar Ryan wilde de chocolade niet hij wilde zijn drinken, waar door ze hhel geergerd keek naar mij, het huilen was over en ik zette Ryan weer op het gras, oma beurde hem op en liep weer naar de schapen toe, en Ryan zette het weer op een huilen, waarop ze zo met Ryan het bos in liep, en steeds verder bij mij vandaan, ik hoorde Ryan krijsen van angst en wachtte even om niet weer een geergerde blik te krijgen maar zei toen tegen mijn schoonzus ik ga even naar ze toe, Ryan wilde gelijk naar mij, en mn schoonmoeder liep kwaad weg en is verder de dag chagarijnig geweest. Wat moet ik dan doen, ryan maar in zijn verdriet laten gaarkoken, ik kan mijn zoontje niet laten huilen en zo overstuur zien, welke moeder kan dat wel? Moet ik dan b\voor de goede vrede Ryan aan zijn lot over laten zodat schm haar zin krijgt..nou in geen geval! Wat zouden jullie doen? Groetjes Janine.
Haha! ja dat zou ik soms ook wel willen maar ben niet de enige! ze past ook twee dagen op Ryan waar ik ontzettend spijt van heb, door al dit gedoe, Ze is heel goed voor Ryan verders hoor, maar ze heeft op mij ( en op mijn zwager trouwens ook) altijd commentaar, zo is er erg vaak ruzie en onenigheid overal over en gooien wij onze kont in de krib, ik ben gewoon onzeker als zij erbij is ik denk dan bij alles wat ik doe met of voor Ryan na of zij niet geergerd word.
Dank denk ik dat het tijd wordt om eens op zoek te gaan naar een ander soort van kinderopvang. Het is toch allemaal niet de moeite waard om hier maar ruzie over te krijgen?
Ik ben daar iets harder in geworden en gelukkig mijn man ook. Als onze dochter huilt en overduidelijk aangeeft mama of papa te willen dan kan degene die haar vast heeft het dak op. Zij doet dit namelijk alleen als "de reden dat ze huilt" echt hoog is. Als mijn (schoon)moeder via mijn broer of zwager commentaar zou hebben op ons, dat zou ik aan broer of zwager doorgeven dat hij de volgende keer maar moet zeggen dat ze dit met ons moet bespreken. Andersom zou ik dit namelijk ook zo doen.
Het klinkt niet alsof ze in het belang van jouw zoontje handelt Ik zou haar inderdaad wat proberen te ontlopen als ze zo doet
Pff wat een schoonmoeder.. Kindjes die huilen en armpjes uitstrekken naar papa of mama moeten gewoon terug gegeven worden.. Hier is het soms zelfs zo dat ze papa of mama boven de andere ouder verkiest bij verdriet.. Dan ga je dat toch ook niet tegenhouden :S wat betreft spelen.. Jij zal weten hoe het er aan toe gaat.. Dar kan een ander niet over oordelen.. Ik ben van mening dat een kind van die leeftijd best eens even alleen kan spelen, maar ook samenspel is belangrijk
Als zij zo een andere manier van opvoeden heeft en zo tegen jouw gevoel ingaat, zou ik zeker ook een andere opvang zoeken. En daarnaast zou ik tegen haar zeggen dat ze zich aan kan passen aan wat jullie willen met je kindje. Het is namelijk niet haar kindje. Maar als ik lees hoe ze zich gedraagt zou ik er niet van uitgaan dat ze dit repecteert als jullie er niet bij zijn, en dus andere opvang zoeken.
Het lijkt mijn stiefmoeder wel. Wij zien mijn vader en zijn vriendin misschien 1x in de 2 maanden, en afgelopen weekend ben ik er een paar dagen geweest, alleen ik met onze twee kinderen. Toen we net 5 minuten binnen waren, kwam ze naar me toe om te zeggen dat mijn dochtertje van bijna 14 maanden haar Nijntje biscuitje alleen mocht opeten met een bordje eronder en anders moest ze hem inleveren of buiten op gaan eten. Want haar huis, haar regels. Dat was toch een flinke steek richting mij in mijn ouderlijk huis waar zij nota bene pas 5 jaar woont. Maar oke, ik kwam daar voor de gezelligheid en dat opa en oma een paar dagen van de kinderen konden genieten. Hun huis is bepaald niet ingericht op kleine kinderen en alles is anders dan thuis natuurlijk (zo sliepen ze samen in een tweepersoonsbed), dus ze waren wat hangeriger naar mij toe dan normaal. Nou kon stiefmoeder daaruit na 2 dagen de conclusie trekken 'dat ik mijn kinderen aan het beschadigen ben door mijn overbeschermende gedrag'. En bedankt. Bij thuiskomst meteen aan een paar goede vriendinnen met kinderen die ik wekelijks zie gevraagd of zij mij overbeschermend vinden naar de kinderen, maar dat was in hun ogen niet zo. En eigenlijk weet ik dat ook wel van mezelf, maar toch ga je twijfelen door zulke opmerkingen.
Klinkt alsof zij meer wil moederen ipv oma te zijn. En hij heeft al een moeder, dus zij heeft dikke pech. Qua opvang zou ik persoonlijk een andere oplossing zoeken...
Ik denk dat je wat meer meer voor jezelf (en je kindje) moet opkomen.. gewoon duidelijk zijn.. en haar niet meer haar zin geven...
Meen je dit dik gedrukte nou echt????? Jouw OUDERLIJK !!!! Huis... en ze woont er AL 5 jaar... en ze heeft na 5 jaar dus nog niets te zeggen in HAAR EIGEN HUIS waar jij NIET meer woont? Waar jij niet poetst en geen rekeningen betaald??????
Sorry hoor, maar ik snap je schoonmoeder ook wel een beetje. Je laat haar 2 dagen in de week op je zoontje passen. Dan mag Ze hem wel troosten en oppakken. Nu je er bij bent ziet ze dat wrs niet anders? Ze probeert het misschien ook alleen maar goed te doen. Echter je zoontje wilde nu jou, en dan moet je schoonmoeder even schakelen.....
Ze zal het vast niet slecht bedoelen en wil leuk gevonden worden door je zoontje, maar ja, als ze ziet dat hij liever naar zijn moeder wil als hij huilt, moet ze dat gewoon doen. Mijn neefje kan soms ook vreselijk huilen en dan krijg ik hem echt niet getroost, huppakee, snel naar mijn zus. Zal mij een zorg wezen wie hem stil krijgt, als hij maar ophoudt met huilen en ja, dat is toch meestal eerder bij een moeder dan een ander.
Nou, iets minder vijandig kan geen kwaad hoor. Maar ter verduidelijking: uiteraard heb ik te accepteren dat zij niet wil dat mijn dochtertje een koekje eet in hun huis. Maar dat ik daar binnen 2 minuten dat ik daar binnenben na een autorit van 2 uur met twee kleine kinderen achterin letterlijk achteraan krijg: 'in mijn huis gelden mijn regels', ja, dat schiet mij in het verkeerde keelgat. Des te meer omdat zij haar enorm uitharende witte herdershond wél keer op keer meesleept naar ons huis, waardoor ik dagen later nog overal witte plukken haar terugvind. Maar thuislaten is geen optie, en dat snap ik ook. Maar het is wel een beetje geven en nemen in mijn ogen. Het ging immers maar om een Nijntje koekje die dl op mijn schoot zat op te peuzelen.
ook mijn eerste gedachte maar goed, mijn schoonmoeder is ook zo, wil altijd moederen en belangrijker zijn, vergeet daardoor nogal eens het belang van onze kindjes. Zo klinkt het bij jouw schoonmoeder ook! Niet onzeker laten maken, ene oor in, de ander weer uit en duidelijke grenzen stellen! Succes!
kinderbueno met 20 maanden? mijn zoon van 4,5 jaar krijgt het nu pas... misschien moet jij vaker nee leren zeggen tegen SM.
Daar zou ik idd ook over vallen Sowieso ben ik niet van het troosten met snoep. Drinken kan ik me voorstellen, maar een koekje of een stuk chocola (of dus een kinderbueno) dus niet. Ik zou daar ook zeker iets van zeggen.
Je schoon moeder klinkt een beetje 'jaloersig' oid. Op zich vind ik in de eerste plaats dat oma's sowieso moeten schikken naar wat de ouders willen voor hun kind. Maar dat betekent niet dat je als ouder niet af en toe ook best mag proberen de oma's even hun gang te laten gaan en proberen te laten troosten oid. Kind krijgt er niets van. Zo heb ik mijn vriend ook wel eens laten aanmodderen terwijl ze om mij liep te gillen (ik ben altijd favo). Maar ze moet zich natuurlijk niet teveel bemoeien met de opvoeding. Tja, das soms lastig. Iedereen vind toch wel 'wat' en dat kun je niet altijd verbloemen.. Kinderbueno met 20 mnd zou voor mij ook een absolute no-go zijn, maar goed. 20 maanden is ook nog een dreumes, dit is het peuter-kleuter deel..