Pff, ik moet het even kwijt, het zit me nogsteeds niet lekker. Vandaag was ik met mn kinderen in de speeltuin. Jongste (4maanden) in de kinderwagen met de kap lekker naar beneden. Het was druk in de speeltuin. Ik keek naar de oudste die aan het spelen was en ineens in een oogwenk kiepert een voor mij vreemd kindje een emmer vol zand om in de kinderwagen bak Het gezichtje van mijn baby was bedolven onder het zand, ik kon haar gezichtje niet meer zien, alleen een berg zand. Ik schrok me wild en heb haar natuurlijk gelijk gepakt en ogedraaid en het zand van haar af gehaald in zoverre dit lukte. In haar oogjes, mond, overal ik zat echt te shaken. Pff gelukkig is het goed afgelopen maar ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren, ik word er nog naar van als ik aan het beeld denk hoe het eruit zag. Het kindje werd amper aangesproken door de moeder (ze zei alleen sorry tegen mij) en deed later nog een schep zand in de kinderwagen terwijl ik bezig was de baby schoon te maken maar dat werd niet opgemerkt door de moeder. Kan er nog iets gebeuren ofzo door dat zand op en in zo n kwetsbaar babytje? Er kwam savonds nogsteeds zand uit haar oogjes (binnenkant ooghoeken).
jakkie wat eng zeg. Ik had dat kind en moeder wel duidelijk aangesproken dat dit niet de bedoeling is. ik zou morgen even gewoon voor advies je huisarts bellen.
What the f...!!! ik zou me ook rot schrikken zeg!!!! Wat erg dat dat kindje niet even streng toegesproken werd ook! Ik zou zelf helemaal gek worden als mijn kind dat zou doen jeetje.. Toen dat kindje nog een schep in je wagen gooide, heb je er toen nog wat van gezegd? Ik geloof wel dat ik die moeder dan even lichtelijk onaardig had toegeschreeuwt dat ze op haar kind moet letten! (Als dat kindje niet wordt gecorrigeerd, kan het kindje er ook niet echt wat aan doen natuurlijk..) Hopelijk is het zand gauw weg zeg.. Ik denk dat het zand wel door de ogen en traanvocht eruit gewerkt wordt, maar prettig zal het niet zijn... Brrr krijg er de kriebels van...het idee dat je kindje onder een hoop zand bedolven ligt..
Kan me voorstellen dat je er flink van schrikt, maar kids kunnen vaak meer handelen dan je denkt Vorige lente, dus toen was de jongste een maand of 7-8, heb ik haar een keer met haar gezicht in het zand laten vallen *schaam* De oudste was op de fiets en reed van een brug naar beneden. Ineens wist ze niet meer hoe ze moest remmen, dus ze gilde in paniek om hulp. Ik had de jongste in de kinderwagen (buggydeel). Die wilde ik even snel "parkeren" om achter de oudste aan te gaan, dus duwde ik haar met de voorwielen in het mulle zand naast de stoep (ze hadden net aan de weg gewerkt), om te zorgen dat zij niet ook van de brug zou rollen. Hollen naar de oudste, die inmiddels was gevallen. En terwijl ik haar troost kijk ik achterom. Bleek de kinderwagen omgevallen te zijn in het zand. Face forward, kind onder de wagen. Als een gek weer de heuvel op... Jongste dus ook zand in neus, ogen, oren, mond. Twee schreeuwende kids. Niet de beste dag uit mn carrière als moeder, hahaha. Stond toen ook te shaken, maar intussen kan ik er wel om lachen. Nou was de mijne dus al een paar maandjes ouder, maar ik denk dat de jouwe er ook prima doorheen komt. Relax, komt goed
Bedankt voor jullie reacties! Ik heb hem de tweede keer wel gezegd dat ie dat echt NIET mag doen. Achteraf gezien had ik er wat meer van willen zeggen, maar op een of andere manier voelt het raar om andermans kind streng aan te spreken terwijl de moeder er naast zit. Ik voelde wel een enorme boosheid/woede opkomen hoor maar helaas ben ik niet zo assertief om de moeder aan te spreken.. Ik zou dat wel willen kunnen. Maar jeetje ik was wel echt pissed off! Ik zou met mijn eigen kind echt een heeeel hartig woordje spreken zodat ie zich dat NOOIT meer in zn hoofd zou halen en daarna ook niet meer uit het oog verliezen. Maargoed ieder zo zn opvoeding ik ben nogsteeds een beetje boos🙈. @fafa Ooh jeetje, ook een fijne actie zeg haha! En inderdaad ze kunnen wss toch meer hebben dan we denken, ze leek er opzich ook niet echt last van te hebben opzich.. Maartoch..
Oh wat erg ....als moeder zijnde dit te overkomen.. Ik was 5 jaar en op vakantie in Italie, ik had een prachtige step. We gingen wandelen. Op een gegeven moment step ik zo een steile berg helling af, maar ik kon niet meer remmen. Mijn vader laat van schrik mijn broertje in de buggy los (2 jaar), die wilde achter mij aanrennen, maar nu ging dus ook de buggy naar beneden. Mijn broer kwam in de zijkant tegen een rotsen wand terecht op zijn zij, en ik was helemaal open geschaafd door de val op de weg. Dit voorval komt bijna maandelijks wel weer ter sprake als die spoken van onszelf weer dingen uitvreten waar je hart van in je keel zit. Ts, ik zou ook kapot geschrokken zijn. Maar had wel de moeder even aangesproken dnek ik
Jaa, goed! Dakjewel! Ze is heel heel vrolijk en lijkt helemaal nergens last van te hebben, de ontlasting zag er ook normaal uit. Ik heb alleen zelf steeds flash backs, vooral gisteravond toen ik in bed lag en 'wat als...' gedachtes.
Jeetje. Wat knap van je dat je toch nog 'rustig' dat kind had toegesproken. Ik denk dat ik het een heel stuk minder vriendelijk had gedaan. Of moeder er nu wel of niet bij stond, dan had moeder het maar moeten doen.. Hopelijk ben je nu zelf wat rustiger geworden. Hoe gaat het nu met de kleine en jou?
Nou, vanbinnen kookte in hoor! Echt waar, ik werd rood van woede.En nu achteraf heb ik er ook een beetje spijt van en denk ik ook ik had meer voor mn kindje mogen opkomen in de zin van dat ik hem veel strengen had kunnen toespreken, maar dat is echt een leerpunt voor mij op alle gebieden. Wat ook meespeelt is dat ik net twee dagen hier woon, zitten nog in de verhuizing, en dit was de eerste keer dat ik in de speeltuin kwam en ook dus de buurtbewoners 'onder ogen' kwam. Verder gaat het goed, dankje ik lijk er meer last van te hebben dan zij haha.
Zo wat bizar zeg. Ik was echt woest geworden op dat kind én de moeder Gelukkig gaat het gewoon goed met je kleine nu maar ik begrijp dat je enorm geschrokken bent!
Wow! Wat eng. Ik zou echt zo pissed off zijn! Ik had zeker het kindje aangesproken en absoluut de moeder ook! Gelukkig gaat alles goed met je dochtertje
wow ik zou me ook rot geschrokken zijn (je kleine vast ook...) denk dat ik er wel wat van gezegd zou hebben en flink ook, zo'n berg zand in de oogjes kan naar mijn idee flink schade aan de oogjes geven.... nog maar te zwijgen als het word ingeademd... gelukkig gaat het allemaal goed en viel het mee, maar bah... word hier gewoon boos van, zeker omdat de moeder niets zei :S
Wat zouden jullie in zo'n situatie tegen moeder en kind zeggen? Ben ik wel benieuwd naar want zoals ik al zei een leerpunt voor mij! Ik was op dat moment wel echt alleenmaar met de baby bezig en totaal daarop gefocust. Duurde wel even voordat alles redelijk schoon kreeg, en daarna meteen weggegaan om in bad te doen. Toen zat het ook helemaal in haar navel en luier:x.
Ik had meteen die moeder aangesproken als zij haar kind niet gecorrigeerd had. Had haar dan echt wel even duidelijk aangegeven dat ik dat niet normaal vind. Als dat kind dan vervolgens nog een schep zand in de kinderwagen kiepert was ik hoogstwaarschijnlijk heel boos geworden
Had ook natuurlijk hoe oud dat kind was. Als dat 1jarige is kan mij voorstellen dat hij zoiezo niet veel had begrepen van wat moeder hem zou zeggen. Ik kan mij lastig voorstellen dat oudere kind dat zal doen maar blijkbaar gebeurt dat gewoon. Hier dochter al zoiezo wat mag en niet maar je heb uiteraad kinderen die ook kunnen duwen en schoppen babys etc. Het blijft kwestie van opletten zelf.. Wel schrikken hoor. Ik denk dat je goed had gedaan eerst met je baby bezig. Ik zou erna gewoon het kind zelf aanspreken op zijn leeftijd als moeder dat niet deed. Maar kan mij lastig voorstellen dat ze bleef gewoon even zitten kijken? Als mijn dochter dat deed dan zeg ik haar dat het niet mag dat het ern baby is maar ik zou ook niet haar straffen of beet pakken hard of schreuwen etc. Ik zou uiteraad vragen of ik ergens je zou kunnen helpen en of dat goed had en zeggen sorry dat het gebeurde dat ik als moeder niet had op tijd opgelet.
Ik had denk ik uit een soort impuls tegen kind gezegd: wat doe jij nou? Ben je helemaal gek! En als moeder alleen sorry zou zeggen dan was ik zeker niet rustig en vriendelijk gebleven.. Misschien niet helemaal (pedagogisch) verantwoord maar kom niet aan mijn kind..
Zo, ik had die moeder toch wel even flink aangesproken nadat zij haar kind niet even goed aan heeft gesproken! Het liefst had ik dat kind zelf een tik voor de billen gegeven (dit kan natuurlijk niet). Ik snap niet dat een moeder daar niks van zegt, ik zou m'n kind toch wel even boos aanspreken en dat kind zelf toch excuses aan laten bieden. Ik vraag me soms echt af hoe mensen hun kinderen soms opvoeden! Ik hoop dat je kindje er geen last van heeft gehad, dat is wel echt heel erg schrikken!
Ja het kindje stond naast mijn kinderwagen en de moeder stond daar een stuk achter van een afstand te kijken en zei tegen dat jongetje mag niet! Zonder oog en/of lichaams contact, zonder het bij zich te halen of op ooghoogte te komen. Vraag me af of het kindje het uberhaupht gehoord heeft. Ze zei tegen mij sorry en ging toen weer kletsen met een andere moeder, daardoor merkte ze die tweede schep zand ook niet. Kindje was 3 jaar, hoorde ik haar daarvoor tegen zeggen tegen die vrouw waarmee ze praatte. Ik vraag me ook echttt af hoe mensen hun kinderen dan opvoeden?!? Ik kan me werkelijkwaar niet indenken dat je als moeder zo zou reageren! Volgensmij zou iedere gezond denkende moeder toch wel een hartig woordje met haar kind spreken! Ik denk dat ik mijn eigen kind (afhankelijk van leeftijd) uit reflex een pets op zn kont had gegeven. Wat moet dat dan worden als die kinderen nooit gecorrigeert worden etc. Vind je het dan gek 'de jeugd van tegenwoordig'. Opvoeding is toch de kern van bepaalde problemen...
Hoe ze haar kind zou straffen is een puntje, maar wat ik echt raar vind is dat ze verder jouw helemaal niet even heeft geholpen of gevraagd heeft of ze kon helpen! Ik zou toch ook even vragen of ik wat kan doen, de wagen met zand leeg kiepen bijvoorbeeld!! ik zou me als moeder van dat kindje ook rot schrikken! Ik zou mijn kind trouwens geen pets geven, maar zou haar wel even bij haar arm pakken en zeeeeer duidelijk vertellen dat dat echt niet mag!! En een 3 jarige kan je echt wel heeel veel duidelijk maken hoor!