Voel me beetje rot, een slechte moeder. Vannacht is onze dochter(1,5) ziek geworden. Vanmorgen heb ik haar gevonden in een ondergekotst bed. Heb haar vannacht wel horen huilen, maar dat doet ze wel vaker, ik wacht altijd even voor ik naar haar toe ga, duurt het te lang, dan ga ik kijken, er is nooit iets aan de hand, beetje water drinken, toedekken, een kus en ze slaapt weer in. Nu stopte het gehuil dus ook vrij snel, en daarbij, ik was zo slaperig, ben ook weer als een blok in slaap gevallen. Ook mijn man heeft haar gehoord vannacht, maar geen gehuil. Heb hem vanmorgen wel gezegd dat ie dan toch even moet gaan kijken voor de zekerheid als ik mijn bed niet uit spring mocht hij het niet vertrouwen. Anyway, wij dachten dus allebei dat er niets aan de hand, omdat ze wel vaker even wakker is(zelfs zonder huilen dus). Nou, ik schrok me rot vanmorgen! Heb even een traan gelaten met haar op de arm, voelde me zó schuldig!!! Waarom ben ik niet gaan kijken, waarom was ik half dood vd slaap vannacht!:x Gelukkig was dochter op dat moment nog vrolijk en opgewekt, dus we hebben alles schoon gemaakt, pyama uit, aangekleed enz. Helaas is ze in de loop van vanochtend echt ziek geworden, ze heeft nog 2x over gegeven. Nu ligt al een poosje in bed, ze slaapt(tot nu toe). Geen 1 moeder is perfect, we zijn allemaal maar mensen, maar oh, wat voel ik me schuldig dat ik niet bij haar ben wezen kijken, wat zal zij zich klote hebben gevoeld vannacht! Probeer me maar te troosten met de gedachte dat ik echt niet de enige moeder ben die zoiets meemaakt, dus wie o wie herkent dit ook?
Maak je geen zorgen, dat soort dingetjes gebeuren. Geen enkele moeder is perfect. Echt niet iets om je schuldig over te voelen hoor. Wel zielig dat ze zo ziek is. Beterschap voor je kleine meisje
Niet schukdig voelen, heb mijn dochter al 2 x in een onder gespuugd gevonden smorgens.. kan gebeuren. kinderen kunnen ook in hun slaap spugen zonder dat ze het merken.. wie weet heeft jouw kleine er weinig van gemerkt.. en daarbij ookal was ze er wel even wakker van.. je doet dit niet met opzet en als je had geweten dat ze had overgegeven was je er meteen naartoe gegaan
Nou, dit had ik kunnen schrijven. Vannacht hier precies hetzelfde, ik hoorde haar een paar keer huilen en meestal is ze binnen een. Input weer vertrokken, even speentje in. De 2 de keer heb ik het wel gehoord maar ik was zo nog in mijn slaap. Vanmorgen kwam ik bij haar had ze zich er helemaal onder gepoept. Ze zit al heel wat dagen in de diarree. Nu denk ik ook was ik maar gelijk naar haar toe gegaan...
hier ook al een paar keer hoor knuff... Door mijn schuldgevoel toen wel een camera babyfoon gekocht, dat geeft mij meer rust!
Hier ook diarree mee gemaakt, was vorig jaar, toen ze nog baby was. Net alles verschoont, kwam er weer een lading.... Ook regelmatig een overvolle luier meegemaakt, nu nog weleens, maar gelukkig is ze dan niet overstuur, ze roept alleen wat harder om mama En lang leve de wasmachien he, tijdens zulk soort dagen
hoor zoiets idd erg vaak. denk dat je zeker niet de enigste bent en zolang je maar heel zacht heel even wat hoort kun je ook niet weten wat er is. hier word ik vaak pas wakker als ze echt een harde keel op zet, dus had hier ook goed kunnen gebeuren. snap dat je je rot voelt, maar je kunt het niet meer veranderen en hopelijk komt het ook niet meer voor. beterschap voor je kleine en probeer lekker samen wat leuks te doen, dan voel je je misschien ook weer een stuk beter
Snap helemaal hoe je je voelt, heb het ook een keer gehad idd... 's Nachts wat gehoord, maar het was snel weer stil. Dus niet gaan kijken. En toen vond ik mn mannetje 's ochtends idd in een ondergespuugd bed... Voelde me ook zoooo schuldig! Maar zoiets kan gebeuren. Hij was er een stuk sneller overheen dan ik iig...
Dit zijn van die dingen die je echt als moeder tot huilen krijgt omdat je als goede moeder dit totaal niet voor je kindje wilt.Dat jij je zo rot voelt zegt voor mij genoeg. Als je het had geweten was jij met liefde uit je bed gekomen en had het opgeruimd. Je weet zelf of je een kind wel of niet had verschoond mijn antwoord is ja. Mijn zoon was een paar maanden oud en s morgens werd hij wakker. Dit vertel ik nu voor het eerst nooit over gesproken. En dacht ik kom er zo aan maar ik was zo moe ben ik blijkbaar weer terug inslaap gevallen. En een uur of 2 later schrok ik wakker. Ik heb hem niet meer horen huilen( waarschijnlijk wel) maar was nok out. Te diep terug in slaap en nog als ik er aan denk dan voel ik mij de vreselijkste moeder die er bestaat.
Ik was er inderdaad zeker uit gegaan en het had me niks kunnen schelen of ik midden in de nacht haar hele bed had moeten verschonen. Ik herken dat ja, dat je knock out bent snachts, wij zijn ook maar mensen Op de achtergrond hoor je kind dan huilen maar je bent zo vd wereld dat je niet eens reageert. laatst was ik er wel uit gegaan, volgende ochtend moest manlief even mijn geheugen opfrissen, want ik was het helemaal vergeten, hahaha! Kun je nagaan hoe slaperig een mens kan zijn.
Ik kan goed begrijpen dat je je schuldig voelt, waarschijnlijk ook omdat het nu net gebeurd is! Hopelijk zal je zelf ook inzien dat je hier echt niks aan kon doen. Als ze langer had gehuild, dan was je naar haar toegegaan toch? Mijn zoontje huilt ook wel eens, maar vaak is dat in zijn slaap waardoor ik eerst een minuutje wacht. Als ze er echt veel last van had gehad, dan was ze niet meer gaan slapen hoor. Ze had dan vast net zo lang gehuild totdat jij bij haar was. Beterschap met je dochter!
Herkenbaar, en al enige keren meegemaakt. Tuurlijk ben u e geen slecht moeder. Denk dat iedere moeder dat heus wel een keer heeft meegemaakt.
Ahh snap je gevoel helemaal, maar zoiets kan gebeuren. En ik denk dat jij er meer last van hebt dan zij
Ach meid wat vervelend. Wat hiervoor al gezegd wordt, het feit dat je je er zk schuldig over voelt zegt genoeg hoor. En misschien als oppepper, als je dochter er echt last van gehad had, jad je het echt wel gehoord.. Tuurlijk is het niet fijn, maar waarschijnlijk is ze zelf ook weer in slaap gevallen, en zal ze er weinig aan geleden hebben.