Die zwart figuur herken ik. Ik had de angst dat ie mij wilde pakken, maar kon geen kant op. Net of ik met flinke touwen aan het bed was vast gemaakt. heel bizar...
ik heb dat ook gehad, doodsangstig! nooit geweten dat het een naam had! had toen ook gevoel dat mijn keel werd dichtgeknepen!
Ik heb er een paar jaar last van gehad, in mijn pubertijd. Maar vanaf mijn 16/17e nooit meer. Vond het maar eng.
Heb het een aantal keren gehad en het is doodeng. Ik probeerde uit alle macht uit mijn bed te komen en het lukte niet. Ik keek mijn man aan en naar mijn gevoel schreeuwde ik tegen hem dat hij mij wakker moest maken maar het lukte niet. Zo eng om mee te maken. Al een paar jaren niet meer gehad gelukkig. Heb ook 1 keer gehad op vakantie dat ik wakker werd omdat ik voelde alsof mijn man naast mij op het matras ging zitten (zo indeuken) en het gevoel had dat mijn laken langzaam naar beneden gleed. Ik draaide mij langzaam om en niemand was er Zo eng want het was zo echt. En kon niet wakker worden.
Ik heb het ook, maar bij mij is de oorzaak bekend, ik heb narcolepsie. Die aanvallen zijn angstaanjagend, maar probeer je er niet tegen te verzetten of in paniek te raken, des te sneller kom je eruit!
Grappig, veel mensen hebben dit dus wel eens ervaren, ik wist ook niet dat er een naam voor was tot van de week dus, ik heb het denk ik een stuk of 4 keer gehad, maar ik raak niet echt in paniek ofzo, ik probeer me er uit te trekken en na een 10tal sec lukt dit en kan ik gewoon weer verder slapen. Maar bizar is het wel.
Ik heb er ook last van en vind het eng en vervelend. Gelukkig is het maar heel af en toe. Zie geen zwarte figuren ofzo, is puur dat ik er niet in slaag mezelf te bewegen en echt wakker te worden.
ik had dat vroeger heel vaak en ooo wat vond ik dat eng zeg! je weet dat je ergens wakker bent maar je kan niks. ik dacht dan altijd in mezelf van ok beweeg nu je pink dan wordt je wakker...MAAR HET GING NIET! heb het lang niet gehad gelukkig want ik vind het doodeng
Ik heb het ook wel eens (lees paar keer per jaar) maar weet gelukkig inderdaad dat het vrij normaal is.. 1 keer was het wel echt heftig.. Ik was toen zwanger van Kenji, Jayro lag te slapen en ik was net alleenstaand, dus ook 1 van mijn eerste echte nachten alleen... En leukste was ook nog eens ruim 40 graden koorts erbij, die kreeg ik amper omlaag.. Dus eindelijk in slaap gevallen.. word ik inderdaad wakker, zonder dat mijn lijf meedoet.. En waarschijnlijk half van de koorts, hoor ik beneden een deur opengaan, voetstappen de trap op.. Dus meteen schiet Jayro door mijn hoofd.. ik lig daar en kan niets doen! Dit duurde allemaal echt heel lang en was er echt van overtuigd dat er zelfs iemand mijn kamer binnen kwam.. Op een gegeven moment gelukkig opeens de controle over mijn lichaam weer terug en terwijl ik overeind vlieg besef ik me eigenlijk al dat er helemaal niemand is... Toch even de deuren gecontrolleerd, maar er was niets aan de hand Het leek gewoon zo echt, hoorde precies wat er allemaal gebeurde.. nou ja, dat dacht ik dus Echt bang aangelegd ben ik niet, maar dit was wel creapy
Dit is het uittreden uit je lichaam. Heeft niks met paranormaal te maken ofzo. Iedereen treedt wel eens uit zijn lichaam. Vaak "kom je dan terug" in je lichaam met een bonk, ruis of ander vreemd geluid. Niks engs aan. Sommigen zien zichzelf dan ook liggen en staan als het ware naast het lichaam te kijken naaar zichzelf.
Ik heb dit topic weer even laten openen. Dit is dus precies waar ik last van heb en vind het dood en dood eng want t lijkt alsof ik helemaal geen lucht meer krijg. Ik heb het pas de laatste half jaar, en t is alsmaar erger geworden. En vanochtend dacht ik echt dat ik dood ging, kon me niet bewegen, ik wilde praten maar kwam geen geluid uit. Adem halen lukte niet. Alsof er iemand bovenop me zat.
nu na afgelopen ochtend duurt ik nu dus niet te gaan slapen. Lig In m bed en mn hart gaat ontzettend tekeer
Ik heb t ook als tiener gehad,vond t heel angstaanjagend.In die tijd waren wij net naar het buitenland verhuisd dus heel heftig allemaal.1 jaar last van gehad daarna nooit meer.