Jullie mochten tenminste nog douchen! Ik mocht dat niet, en wilde heel graag. Ik ben toen op donderdag middag bevallen ( 16.00) om 20.30 lag ik nog in mijn bloed/bevalllingsbed want ze hadden geen tijd. uiteindelijk had ik aan mijn zus gevraagd of zij mij wilde wassen ik had te veel bloed verloren om zelf op mijn benen te staan. Had nog een katheter, en infuus. De volgende dag was de katheter eruit en ik wilde douchen, maar ze kwamen met zo'n stom bakje aan. De verpleegkundige, wilde niet even mijn infuus afkoppelen zodat ik kon douchen. Misschien heel eigenwijs, maar werk zelf ook in de zorg dus wist goed hoe het werkte dus wat heb ik gedaan: Toen mijn man kwam zei ik: hier heb jij de kleine, ik ga douchen, waarop de verpleging zei nee dat kan niet u moet zo voeden. Ik zeg ik moet helemaal niets ik ga nu douchen, infuus is al afgekoppeld ben zo weer terug Wat ik heel vervelend vond is dat ze niet luisterde naar me. Ik had infuus magnesium in mijn hand gemengd met NaCL 0,9% maar als de waterzak op was, of te weinig gaven dan brande mijn hand door de magnesium. Verpl. kundige daar hadden het nog nooooit gehoord zeiden ze. Maar smiddags was er een lieverd en die deed het water wat hoger waardoor de pijn weg was. de nachts zuster kwam en die draaide hem weer naar beneden want dat was absoluut niet nodig. Heb je nog behoorlijk tegengestribbeld en gezegd dat het pijn doet maar ze liep zo weer weg, en toen ze weg was heb ik zelf het kraantje weer wat hoger gedraaid Verder is dit niets vergeleken met andere die echt hele erge traumatische digen hebben meegemaakt. Maar ik vind als je in de zorg werkt kan er een fout gebeuren maar wees dan eerlijk en oprecht als er iets gebeurd. Help mensen en doe niet net als of je neus bloed. Zelf werk ik ook in de zorg en als mensen wat vragen geef ik antwoord heb ik een fout gemaakt meld ik dit ook, is toch niet meer dan normaal? Maarja..
Afgezien van de verschrikkelijke verhalen hier, poee <3 Had ik ook niet zulke leuke verpleegsters, ik ben een moslima en draag dus een hoofddoek.. Er kwam een jongen binnenlopen, mn kamer in.. En we vroegen hem heel vriendelijk, echt niet op een vervelende manier of hij voortaan even een klopje kon geven. Ik was begonnen met de borstvoeding, lag er zonder hoofddoek. En afgezien van dat hij een man is, hoeft niet iedereen dat te zien. Je hoeft echt niet te kloppen als een klein kind en een half uur voor die deur te staan, maar gewoon ff van ik kom. Had mijn hoofddoek binnen handbereik en gooide hem gelijk over me heen, geen probleem. Maar goed nav een notitie in mijn dossier, dat ik wensen had die niet mogelijk zijn (?) en of hier niet meer achterzit (man). Briefje op mijn deur, iets in de richting van: Mevrouw wil dat er geklopt word dus. SVP. Dat briefje was 'lief'.. Maar hoe het erop geschreven stond, krijgt elke verpleegster die daarna binnen wil een heel naar gevoel, en nogmaals ze hoeven echt niet te kloppen en wachten tot ik zeg 'ja' .. Begrijp ook wel dat dat niet kan.. Heel vervelend. Daarna, ik belde echt nooit met dat belletje echt gewoon nooit. Heb 1 x gebelt omdat ik 1 van mijn tweeling niet goed aan de borst kreeg, de ander lag te krijzen, en ik niet op kon staan vanwege katheter, infuus en keizersnedewond. Toen kwam ze heel verveeld binnen lopen, 10 min later nog eens met: Wij hebben nu even koffiepauze, dus als u nu even niet wil bellen mevrouw.. (?).. Mijn moeder was daarbij, ik zei: Nee hoor wees maar niet bang. Mijn moeder zei: Ze belt als ze jullie nodig heeft, of jij nou koffie zit te leuten of zit te schijten op je prive wc. Die was het heel snel zat. Diezelfde verpleegster kwam nog even later op de dag binnen om te kijken naar de kinderen. Trok zo mijn deken weg en ziekenhuisbroekje weg en zei: Oo gaat goed met het vloeien. Pardon? Om vervolgens een preek te houden, waarom ik er grauw uitzag. Door het dragen van mijn hoofddoek, en ze wel vaker mensen op mijn leeftijd zag die heel extreem in iets waren, maar dat nog wel zou bijdraainen.. Weet niet wat die mensen van mij gedacht hebben, maar mensen kinderen, dit was heel onprettig. En ik wilde al zsm weg, hou helemaal niet van ziekenhuizen, maar dit heeft wel eraan bijgedragen dat ik me zeer ongemakkelijk voelde. En nog beter mijn best deed weg te gaan (lijstje afwerken, katheter weg, infuus weg, zelf toilet, zelf volgende dag nog opstaan en douchen toen ze even weg waren, helder zijn, verzorging van kids).. Ben dan ook de 3de na mijn keizersnede vertrokken, moest handtekening zetten, wegwezen. Het staat een beetje door elkaar, ik ging er fris in, maar door de manier waarop ze tegen mij spraken en met mij omgingen, was heel vervelend..
Oja ik ben trouwens achter de dingen in mijn dossier gekomen, omdat een hele lieve meid!!! Van de kinderafdeling kwam invallen op de kraamafdeling vanwege tekort aan personeel.. En ze me aangaf: Nou ik was wel even bang, waar ik nu weer binnen zou komen hoor. Je word afgeschilderd als een kenau. Vroeg haar waarom? En toen kwam het hoge woord eruit. Zij en ik hadden meteen een klik, was heel fijn dat ze er was, en heeft ook mij geholpen de kids in badje te doen, was echt heel fijn.
Wat een heftige verhalen hier zeg! Bij mij hebben ze ook wat steekjes laten vallen. Ben met 31 weken bevallen via een spoedkeizersnede na een loslatende placenta. 3 dagen later mocht ik naar huis. Achteraf bleek dat er toen al infectiewaarde in mijn bloed gevonden waren en dat ik een hb van 4 had ( na een transfusie). Dag later met hoge koorts weer opgenomen in streekziekenhuis waar dochter inmiddels ook lag. Baarmoederinfectie/longontsteking en longembolie gehad. Voor de longembolie kreeg ik bloedverdunners. Iedere dag werden de waarden geprikt en bleek ik ontzettend hoge ontstekingswaarden te hebben die ze niet konden verklaren. Ook mijn bloed bleek veel te dun te zijn waardoor ze even moesten stoppen met het geven van bloedverdunners. Verpleegkundige in de nacht geloofde mij niet en gaf ze toch. Daarop heb ik een bloeding in mijn buik gekregen ( buik helemaal zwart) die ze weer open hebben moeten maken omdat de bloeding ging ontsteken. Uiteindelijk 4 weken ziekenhuis gehad.
Geen fout maar wel een rotgevoel aan overgehouden....zwitsal baby shampoo geven voor het douchen terwijl net het vruchtje was verwijderd en ik met koortsen moest blijven, in een kamer direct naast de verloskundekamer....
Na de bevalling van mijn zoon heb ik een reconsturctie gehad omdat gemeenschap pijn deed. Dit was na de operatie verholpen en het was goed zo. Maar toen moest ik bevallen van mijn dochter wat een hel. Toen ik mocht bevallen van mijn dochter (persen) deed mijn an.us heel erg veel pijn dacht echt serieus dat ik haar via de achterkant er uit moest poepen. Ze hebben zelfs een verdoving spuit gegeven daar maar zelf die hielp niet wat een pijn had ik. Maar dan kom je op een punt dat je niet meer kan door de pijn maar door moet zetten en dat deed ik. Dochter geboren bleek dat ze scheef zat met haar hoofd. Dus ik een totaal reptuur. Gehecht en tussen de bedrijven door zullen we je dat bruggetje laten voor wat het is ik zo suf als een weet ik het. Bleek dus dat ze me gehecht hebben en me reconstructie om zeep hebben geholpen door dat te hechten wat hun het beste leek. Dus heb nu best wel een behoorlijke gat om het zo maar te zeggen. Oja en me kringspier is dus nog steeds niet genezen bleek vande week wel weer want had bloed bij afvegen joepie. En ben 3 maanden geleden geopereerd daar aan met botox zo dat het zou kunnen genezen. Bleek ook nog dat de verpleegster die bij de bevalling aanwezig was dat ze gevraagd heeft of ze de schaar moest pakken om me in te knippen maar dit was niet nodig van de Gyn HAD ze het maar wel gedaan . Mijn eigen gyn heeft dit ook gezegd dat dit had moeten gebeuren. Maar ik krijg het niet zwart op wit dus ben nergens. Kon geen fysio doen en wilde dat de ziekenhuis dit zou vergoeden omdat het dus zo lekker is beneden. Ik heb ook getuigen zat maar niet genoeg dus. .. En toen mijn zoon* zo ziek was hadden we afgesproken dat we even niets zouden doen dat weekend (geen onderzoeken). Kom ik met me vriend op de afdeling Zoon* zoek,. Kamer leeg geen kind PANIEK. Geen hond op de afdeling die ons kon vertellen waar hij was. Komt hij naar 10a15 minuten later via de gang aan rijden. Bleek dat hij met spoed na gekeken moest worden omdat hij benauwt was. Maar jeejtje wat er dan door je heen gaat niet te beschrijven.
Het is niet erger dan de rest van hier verhalen , jeetje! Maar het is wel iets dat ik echt totaal niet van genoten heb. Tijdens bevalling had ik enorme storm tornado weeen noem ik ze, en ik was alleen aan het bevallen ( man werdt ziek van ziekh eten, kreeg dus buikgriep en werdt weggestuurd). Het was mijn eerste bevalling en ik wist echt totaal niet wat me te wachten stond of wat ik moest verwachten en doen. De verpleegkundige keken heletijd naar de klok of horloge van , wanneer gaat zij nou bevallen?! Heletijd lopen kletsen , lekker thee drinken en echt mij daar achterlaten. Ik hoorde ze ook echt heletijd over mij praten, mij lastig vallen met vragen van heb je echt niemand hier die kan komen, en elke keer van die opmerking ' poor girl' (Woon in uk) Ik was 20 en wou zoo graag mijn moeder (haha) dus lag ik daar huilen denken aan mijn moeder die ik 1,5 jaar lang niet gezien heb. En heb je hun die elke keer naar de klok kijken en echt bij staan van wanneer komt die baby , ik wil weg hier! Pff, ik zei ook nog eens sorry dat jullie met mij vast zitten Anyways, geen leuke ervaring
Ik was s nachts in het ZH voor bevalling. Moest een uur wachten op de anesthesist want die zat vast in het verkeer? (04.00 uur in de nacht en er zou 24 uur/dag 1 in het ZH aanwezig zijn. Aangegeven dat ik niet allerlei stagaires aan mn bed wil. Prima, zou geregeld worden. Kwamen er steeds verpleegkundigen met een omgedraaid naambordje binnen Bleken achteraf stagiares te zijn. Wat op het kaartje vemeld stond die keurig omgedraaid waren:x Tijdens de bevalling is de vacuumpomp er 3 x afgeschoten. Mn dochtertje had een grote rode kale plek op haar hoofdje met wondjes heeft er echt weken gezeten. Soort brandwond. Na een half uur moest mn dochtertje naar de kindsrafdeling omdat ze te stil zou zijn. Op d kinderafdeling zeiden ze dat ze juist te onrustig was? Ik zou ondertussen gehecht worden op de ok. Als ik in uitslaapkamer zou komen dan zou mn moeder er met de kleine zijn. Niet dus. Mn moeder zat met kleine op de zaal en in de rats of er wat met mij was en ik op de uitslaapkamer in de rats over mn kindje. Op de ok bleek ik een veeeel te volle blaas te hebben. Een overloopblaas. Had al uren een infuus met vocht en ze hadden me om de 2 uur moeten catheteriseren. Rond en na de bevalling niet meer gebeurd dus ik kwam er met een catheter uit Met een groot risico op blijvende incontinentie. Op ok weinig tot geen info of uitleg. Werd met voeten in de beugels vastgelegd en als een stuk slachtvee met mn achterkant omhoog getakeld. De ruggenprik was weer aangezet maar bleek scheef te zitten. Ik voelde alles nog. Gyn bleef prikken want ik kon niets meer voelen volgens haar. De anestesist zag dat ik als de dood was en dat de prik niet goed zat dus ze hebben me helemaal weg gemaakt. Daarna helemaal alleen op uitslaapkamer met doodzieke mensen due bij lagen te komen van een operatie. Snachts kwam er paseen verpleegkundige de catheterzak legen toen deze al tot aan mn buik vol zag. Dus overvol incl de slang. De ruggenprik stond nog aan. Niet da ik dat erg vond maar dat had dus niet gemogen. S ochtends om 5 uur hebben ze de cathteter eruit gehaald. Moest midags aelf plassen en dan mocht ik naar huis. Niet dus. De catheter had er ipv 4 uur, 24 uur in moeten zitten om mn blaas rust te geven. Ik had dus geen gevoel met plassen en er bleef teveel urine achter. Moest dus blijven en kreeg weer een catheter, nu voor een week. Wilde zo graag naar huis dat ik de keus kreeg, mezelf om de 2 uur catheteriseren of een week lang catheter inhouden, tja, zue je me al zitten elke 2 uur? Compleet uitgescheurd, totaal ruptuur met mn benen wijd voor een spiegeltje om het slangetje erin te frutten Wilde ze me naar huis sturen met een catheterzak met 1,5 meter slang die ik steeds me moest zeulen. Ik heb ze eraan moeten herinneren dat er ook kleinere zakken bestonden die je met bandjes onder jebroek om je been kon bevestigen Vervolgens hadden ze de verloskundigen praktijk niet ingelicht over mn catheter. Echt, nooit meer naar dat ZH.