hoi, eigenlijk heb ik geen vraag, maar moet gewoon ff mn verhaal kwijt... Afgelopen dinsdag kreeg ik de uitslag van de combitest. In eerste instantie maakte ik me daar eigenlijk niet eens druk over. Wel over het hematoom wat al een tijdje tegen de placenta aanlag, maar die was helemaal verdwenen! Wij blij!!! Toen de nekplooi en die was ook helemaal goed...maar toen kwam de uitslag van het lab en nu blijkt het kindje een kans van 1:16 te hebben op trisomie 18...Dit is een afwijking die niet verenigbaar is met het leven-zoals dat dan heet. Wat een schrik....Nu weet ik heel goed dat het ook gewoon gezond kan zijn, en dat ik positief moet blijven denken, maar dat valt me zo tegen. Tegen vrienden en familie en Lief hou ik me groot, en vertel ze, dat het vast allemaal goed komt, aangezien de verlos geen uiterlijke kenmerken kon vinden op de echo.... Maar van binnen, en vooral 's avonds word ik zo verdrietig en bang. Wat als het toch zo is? Dan zullen we ons kindje al snel weer los moeten laten... We hebben niet gekozen voor een vlokkentest, omdat de kans op miskraam dan ook om de hoek komt kijken, en zeker met die gekke baarmoeder van mij. Nu moet ik 29 mei naar het LUMC voor een uitgebreide echo....en dus afwachten....pffff, wat moeilijk is dit.... Zo, heb mn hart even gelucht, hoop dat het werkt...
Jee wat een schrik dan he. Heel veel sterkte, duim voor jullie dat toch alles goed is. Wat slopend om dan nog zolang te moeten wachten.. Dikke knuffel.
wat verschrikkelijk nieuws, vooral de onzekerheid die erbij.hoort... ons kindje had een tweetal afwijkingen die niet met het leven verenigbaar was ... dus ik weet hoe je deze periode beleeft ... maar er is ook een grote kans dat alles goed is.... bij ons was de kans tussen de 70 en 90 % dat er iets mis was... ga je wel een vruchtwaterpunctie laten doen? deze hebben ze bij ons al met 15 weken gedaan. xxx
pfff wat een moeilijke periode moet dit voor jullie zijn zeg. Ik hoop dat het voor jullie mee zal vallen, maar 1 op 18 pfff. Ik zou wel eerlijk zijn over je gevoelens tegen je lief, waarschijnlijk heeft hij dezelfde angsten. Jullie hebben elkaar nodig om samen deze periode te doorstaan denk ik. Heel veel sterkte gewenst
Sterkte meid! Wij hadden 1 op 5 kans op down, maar ze was gewoon gezond. Nou is trisomie 21 wel anders dan 18, maar probeer hoop te houden dat er niks mis is!
hoi Ik had 1 op 5 voor alle drie down patau en edwards sydroom ivm met zijn 12mm nekplooi. Hij is geboren met geen van deze afwijkingen en heb geen vruchtwaterpuntie gedaan,want hij was welkom wat hij ook had. heel veel sterkte
dank jullie wel voor de reacties, dat geeft toch wel weer een beetje moed en troost hoor. Dank je wel! Wat betreft de uitgebreide echo, geloof ik wel dat ze daar heel veel op kunnen zien hoor. En ons besluit is, mochten ze daarna nog steeds twijfels hebbben, dan laten we een vruchtwaterpunctie doen. Maar het is ook zo, dat ook als de uitslag slecht is, ik denk dat we het kindje wel laten komen. Denk ik....hoop ik... We moeten ook rekening houden met de emoties van onze andere 3 kinderen he. Als ik puur voor mezelf zou hoeven beslissen, dan droeg ik hoe dan ook de zwangerschap uit. Maar ja...ik ben niet alleen, en moet ook in het belang van de andere kinderen denken en handelen.
Jeetje meis wat schrikken. Dit is dus ook waar ik bang voor ben mocht ik zwanger raken van een 4e kindje. Het is bij mij meer dan welkom, maar het draait nu niet meer alleen om mij maar om me andere 3 kinderen die ik al heb.... Sterkte!
ik wil alleen maar zeggen. emoties kan je niet onderdrukken, bij kinderen al helemaal niet. het is de natuur die dit heeft bepaald. en daar moet op een natuurlijke manier mee om worden gegaan. ook naar je kinderen toe. het babytje vind het echt niet leuk dat je hem geheim zou houden.(ik geloof in, hoe klein een babytje ook is, wel een zieltje is dat ook al zou die het niet overleven, hij toch blijft bestaan) en tis tenslotte wel een broertje of zusje van je kinderen, ook al zou die een afwijking hebben. veel sterkte en hopen op een goede uitkomst
Ik ben het helemaal met je eens Angel!! De kinderen weten ook van zijn komst. Ik ben er ook van overtuigd dat dit zieltje om welke reden dan ook, gekozen heeft om voor korte of langere tijd bij ons te willen zijn. Daarom ook geen vlokkentest, het kindje is hoe dan ook welkom. Maar ik bedoelde meer, dat het moeilijk is om de kinderen erbij te betrekken wanneer het niet gezond is. snap je? liefs
Ik vond je verhaal heel erg herkenbaar. Wij zijn net deze onzekere periode uit. Onze combinatietest viel ook slecht uit. We hadden een kans van 1 op 13 op Down en een kans van 1 op 50 op Edwards. Dat is niet de uitslag doe je hoopt te krijgen. Wij hebben gekozen voor de uitgebreide echo. Voor de vlokkentest moesten we meteen een keuze maken, die moest die week nog gedaan worden. Voor de vruchtwaterpunctie moesten we tot week 15 wachten. We wilden rustig nadenken over deze onderzoeken omdat er het risico op een miskraam is. Dus de vlokkentest viel meteen al af. We vonden deze risico's bij de vruchtwaterpunctie best groot. We hebben toen besloten om de uitgebreide echo te laten doen en de uitslag af te wachten. Deze zou namelijk ook rond week 15 gedaan worden. Ernstige afwijkingen zijn rond die zwangerschapsduur op de echo te zien. Eind week 15 mochten we voor het onderzoek komen. De echo werd door een speciale echoscopist gedaan in het bijzijn van een arts. Voor ons was dit echt het moment dat ons leven twee kanten op kon. Het was een hele duidelijke echo waarbij alles helemaal nagelopen is. Het schedeltje, de hersenen, het hartje, de stand van de handjes en de voetjes, de organen... Alles. Uit deze echo bleek dat we een dochter krijgen. Aan ons kindje waren geen bijzonderheden te zien. Het maakte een hele gezonde en levendige indruk. Natuurlijk is Down niet helemaal uit te sluiten met een echo. Wel weten we nu dat het kindje geen trisomie 13 of 18 heeft. Dit was op de echo te zien geweest in de vorm van allerlei afwijkingen. Tijdens de 20 weken echo is er nog een keer heel goed naar ons kindje gekeken. Ook al was de vorige echo goed, ook dit moment was weer spannend. We kregen ook deze keer een uitgebreide echo. Gelukkig was weer alles helemaal in orde. Wij laten geen verder onderzoek doen. Voor ons is het voldoende om te weten dat het kindje geen grote afwijkingen heeft waardoor het niet levensvatbaar of heel zwaar gehandicapt is. We durven inmiddels in blijde verwachting te zijn en te genieten van deze zwangerschap. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte en succes wensen. Ik wens je een fijne zwangerschap toe en ik hoop dat jullie een heel gezond kindje krijgen. Heel veel succes!