Wie bepaalt eigenlijk die nieuwe spelling? Ik bedoel bijvoorbeeld dat woord appel en appel (met dat streepje op de e) wat dus nu geschreven wordt als appel, dat is toch verwarrend? Het zijn 2 volledig verschillende dingen.
Wat ik ook vaak lees is dat mensen NIEUWSCHIERIG schrijven. Het is toch echt: NIEUWSGIERIG ( nieuws gierig, alles/ nieuwe dingen graag willen weten)
Poeh weet niet of hij er al tussen staat maar hoe mensen identiteitskaart zeggen... intidentietijdskaart heb alles al een keer voorbij horen komen! Of als ze vragen over hun factuur hebben, binnenkomen lopen en dan zeggen: ik heb een vraag over mijn vacature. . . . Hmmmmmmmmmm Grrrrrr Of het woord legitimatiebewijs ook een leuk voorbeeld!
Ik vind 'het' gum ook niet klinken! Mag ik 'de' gum staat toch veel beter! M'n vriendje zegt altijd: mijn ipv mij.. bijv: dat shirt is van mijn
Whahahah....ja, de punten en komma's. Ik zag ook weer ergens kwa staan i.p.v. qua Gelukkig vind ik het niet irritant, maak zelf denk ik ook nog genoeg fouten (al denk ik er op te letten).
De gum en het gum mag allebei. Dus was dit betreft mag je het lekker zelf weten! Zelfs het meervoud mag je zelf kiezen: gummen of gums. Het laatste vind ik zelf heel raar staan, maar ja... Van Dale heeft gesproken groetjes, Didier
Haha, het blijft leuk hier! Op de vraag wie bedenkt wat goed Nederlands is en wat niet: daar zit natuurlijk een heel team achter, maar wat vooral interessant is, is dat als bijvoorbeeld een nieuw woord maar vaak genoeg door veel verschillende mensen gebruikt wordt, het vanzelf 'nederlands' wordt. Je ziet dat met veel woorden over politieke kwesties, woorden voor nieuwe uitvindingen, maar ook bij bijvoorbeeld 'woei / waaide'. Onregelmatige werkwoorden die weinig worden gebruikt, worden in de loop van de jaren vaak vanzelf regelmatig. De meeste werkwoorden die nog onregelmatig zijn, zijn werkwoorden die heel veel voorkomen in het Nederlands.
Jee wat een geweldig onderwerp! Ik verveelde me en heb zowaar alle 23 pagina's gelezen; wat een lol. Ik kan me ook ontzettend ergeren aan spel- en taalfouten (alhoewel ik ze zelf natuurlijk ook wel maak). Wel probeer ik minder dan vroeger mensen te verbeteren. Grotendeels omdat het voor anderen nou eenmaal moeilijker kan zijn dan voor mij (ligt er ook maar aan hoeveel taalgevoel je hebt en hoe goed je ouders en leerkrachten je het hebben geleerd). Maar ook omdat ik heb gemerkt dat het averechts kan werken: mijn zus zei altijd "groter als mij", maar doordat ik dat continu verbeterde, sloeg ze door en zei ze op een gegeven moment "even groot dan ik", haha... Dat ging me echt te ver, dus vanaf dat moment heb ik geprobeerd mezelf in te houden. Wat ik écht storend vind, is als mensen die heel goed weten hoe je iets schrijft het bewust verkeerd doen als 'populair' taalgebruik. Anderen nemen dit nietsvermoedend zo over en daar gaat onze taal de goot in... Ik heb het dan trouwens niet over 'ff' of 'ipv', maar '-tjuh', 'trug' etc. Oh ja en nog één grote ergernis: mijn schoonmoeder gebruikt altijd "z'n" i.p.v. "haar" bij een meisje... dus ik hoop maar dat we een jongetje krijgen Maar goed, genoeg... Vanaf nu houd ik dit topic zeker in de gaten! Bedankt voor het verdrijven van mijn verveling! Hopelijk heb ik geen fouten gemaakt...
Het meervoud van handvat is handvatten ipv het veelgebruikte handvaten! Wat ik ook nooit zal doen is 100 punten of uitroeptekens in enigzins officiele dingen. Wanneer je iets extra wilt benadrukken is 3 voldoende. Zo maakten mijn (simpele) zwager en schoonzus hun eigen geboortekaartje. Ze hadden een opsomming van dingen (zoals het geslacht, het gewicht, de geboortedatum etc). Dit hadden ze in korte zinnetjes gedaan maar steeds in dezelfde grammaticale vorlgorde. Als ze nou s hadden afgewisseld met onderwerp en werkwoord was het wat speelser geweest, nu dreunde het zo. Daarbij leken ze bij iedere zin meer leestekens te gebruiken. Zoiets valt mij dan ook direct op. Ook weleens storend dat je het altijd ziet...